Kabanata 2 Ang third wheel

(ARIELLE POV)

Grabe naman, nagulat ako!

Kumurap ako ng ilang beses para masiguro na hindi ako nagkakamali ng nakikita. Nanlaki sa gulat ang mga mata ko, ang isip ko ay sinusubukan na iproseso ang eksena sa harap ko. Ang asawa ko, na si Jared, ay nakatayo sa tabi ng ibang babae, isang buntis na babae na sinasabing asawa siya nito, sa restaurant kung saan ako nagtatrabaho.

Narinig ko muli ang mga salitang sinambit ng babae kanina “tatanggalin ka ng asawa ko!” Bumilis ang tibok ng puso ko at bigla akong nahirapan huminga.

Pakiramdam ko sinuntok ako sa sikmura. Humakbang ako palapit, ang boses ko ay paos at halos bulong, “Jared?”

Tinignan ako ni Jared, hindi natinag ang pagiging kalmado niya. “Hi, Arielle,” sambit niya ng kaswal ang boses, tila ba pangkaraniwan na makita siyang nasa restaurant kung saan nagtatrabaho ang asawa niya habang may kasama siyang babae na sinasabing asawa daw siya.

Sumingkit ang mga mata ko, hinihintay siya na magsabi ng kanyang paliwanag.

Bago pa makapagsalita si Jared, humakbang palapit si Sofia, ang ekspresyon niya ay gulat. “Oh, ikaw pala si Arielle! Pasensiya na sa kaguluhan. Ako si Sofia, matagal ng kaibigan ni Jared.”

Habang nakatingin sa mukha ko na walang ekspresyon, nagpatuloy si Sofia, ang boses niya ay matamis, “Ang bait ni Jared sa pagtulong sa akin na tumira ng maayos sa lungsod. Kakabalik ko lang galing abroad at may pinagdadaanan akong mga hirap. Napakagaling niyang sumuporta.”

Ang mga mata ko ay hindi nilisan ang mukha ni Jared, ang titig ko ay hindi nawala. “Suporta?” tanong ko, hindi maitago ang hindi makapaniwala kong tono.

Tumango si Jared. “Oo, suporta. Buntis siya at bago dito, wala siya halos kayang gawin. Kailangan niya ng kaibigan na makakausap. Nagiging kaibigan lang ako.”

Pero, hindi pa din ako kumbinsido, at ang mga mata ko ay nalipat kay Sofia, na nakatayo doon kung saan mahina ang dating niya, ang mga mata niya ay tila nagmamakaawa na intindihin siya. “At ang bata?”

Sumimangot si Jared at ang boses niya ay naging seryoso, “Siyempre hindi! Hindi akin ang bata, Arielle.”

Nagrelax ako ng kaunti, napagdesisyunan na magtiwala sa asawa ko. Sa oras na iyon, nilinaw ni Sofia ang lalamunan niya para makuha ang atensyon ko

“Umm… Arielle, tama? Pasensiya na sa ugali ko kaina. Sumosobra na ako, mahirap maging buntis na babae at mag-isa sa lungsod. Kailangan ko ng suporta, at maaaring nagmalabis ako kanina sa papel ni Jared. Naiintindihan mo, hindi ba? Kung paano minsan gusto natin na maramdaman nating na pinoprotektahan tayo?” sambit niya, at batid ko na ang paghingi niya ng tawad ay hindi sinsero.

Umiwas ng tingin, nag-aalinlangan na tanggapin ang paghingi niya ng tawad. Bastos siya, inaangkin ang asawa ko, at tinakot pa ako na tatanggalin ako. Pero napansin ni Jared ang alinlangan ko, at sumenyas sa akin na patawarin siya.

“Okay lang, pinapatawad kita,” bulong ko ng makita ko bigla ang kinang ng bughaw na gem sa braso niya.

Sandali lang, iyon ang Blue Diamond limited edition? Ang nakita ko sa bag ni Jared kagabi? Ang akala ko anniversary gift niya ito para sa akin!

Malinaw na nakita ni Sofia ang titig ko.

Humarap siya sa akin, nagpapaawa ang mga mata. “Oh, ang bracelet na ito? Galing ito kay Jared. Arielle, sigurado nama na okay lang sa iyo na bigyan ni Jay-Jay ang bestfriend niya ng munting regalo sa pagbabalik nito?”

Jay-Jay? Seryoso ba siya? Ngumiti ako ng malamig, ang mga labi ko ay manipis na nakadiretso. Hindi na ako sumagot sa tanong ni Sofia, sa halip, humarap ako kay Jared at sinabi ko, “Kailangan kita makausap ng pribado, sa opisina ko.”

Habang hindi naghihintay ng sagot, tumalikod ako at naglakad palayo. Noong umalis ako, narinig ko ang boses ni Sofia na matamis, “Jay-jay, hindi ko alam na ganito pala kasensitibo ang asawa mo.”

Sumunod sa akin si Jared, nag-eecho ang mga yabag namin sa hallway papunta sa opisina ko. Itinulak ko pabukas ang pinto at pumasok, nakasunod si Jared sa akin.

Dahil kami na lang ngayon, humarap ako sa kanya, kita sa ekspresyon ko na hindi ako natutuwa.

“Anong nangyayari, Jared? Bumibili ka ng regalo para sa buntis na babaeng sinasabi na asawa ka niya sa harap ng lahat?”

Huminga siya ng mabagal. “Arielle, mali ka ng intindi. Ang bracelet ay para sa iyo. Pero maselan ang lagay ni Sofia ngayon at hindi ko gusto na magalit siya.”

“Inaasahan mo ba na maniniwala ako dyan? Namiss mo ang anniversary dinner natin, ipinangako ang bracelet sa akin, at ngayon makikita ko na suot niya ito. Paano mo naisip na okay lang ito?”

Sumimangot ng kaunti si Jared at alam ko na senyales ito na paubos na ang pasensiya niya. “Love, si Sofia ay hindi ka sinusubukan na saktan. Taon ko na siyang kilala. Impulsive siya, medyo spoiled pero hindi masamang tao. Sinusubukan ko lang padaliin ang mga bagay para sa isang kaibigan.”

Tumawa ako ng mapait. “So, mas okay sa iyo na unahin ang nararamdaman niya kaysa sa akin? Na asawa mo?”

“Alam mo na mahalaga ka sa akin, Arielle. Pero hindi ko naisip na masasaktan ka ng ganito. Inaasikaso ko ang sitwasyon.”

Nagkrus ang mga braso ko, pagod na sa mga sagot niya para ayusin ang sitwasyon. “Ang masasabi ko ay hindi maayos tulad ng iniisip mo ang pag-aasikaso mo.” Bago pa siya makasagot, may naisip ako. “Jared, umuwi ka man lang ba kagabi pagkatapos mo umalis?”

“Oo,” sagot niya ng walang alinlangan. “Tulog ka sa couch Hindi kita gusto na istorbohin kaya bumalik na ako sa opisina.”

Sobrang busy niya, pinapatakbo ang kumpanya at inaasikaso ang walang tigil na demand. Nakaramdam ako ng kaunting guilt pero isinantabi ko muna ito, nagfocus sa kung anong mahalaga. “Uuwi ka ba ngayong gabi?”

“Oo.”

“Sige, magkita tayo mamaya at pag-usapan ito.”

Lumapit si Jared, humalik sa noo ko. Nakaugalian na niya ito, parang kilos na dating nagpapagaan sa loob ko. Pero ngayon, pakiramdam ko closing statement na lang ito.

Huminga ako ng malalim matapos umalis si Jared. Sinubukan ko muling kontrolin ang emosyon ko, napagdesisyunan na huwag isipin masyado si Jared at Sofia.

Matapos kumalma, lumabas ako ng opisina para ipagpatuloy ang trabaho ko. Sa oras na matapos ang shift ko, lumubog na ang araw. Naglilinis ako ng tumunog ang phone ko. Tinginan ko ito at nadiskubre na si Ashley ito, ang kaibigan ko.

Napangiti ako, at sinagot ko ang tawag.

“Huy, nasaan ka?” ang boses ni Ashley ay maririnig mula sa kabilang linya.

Nabigla ako sa hindi karaniwan niyang seryoso na boses. Hindi ako tinatawagan ni Ashley ng direkta sa trabaho, bakit siya nagtatanong?

“Nasa trabaho pa, pero paalis na. Anong nangyayari? Mukha kang nag-aalala.” Tanong ko.

Kinilabutan ako sa sumunod na sinabi ni Ashley. “Arille, nakita ko si Jared at isang buntis na babaeng umuwi ng magkasama…”