"Hello po sa lahat ng mga bagong followers! 🥰✨ Welcome po sa ating maliit pero lumalaking pamilya. Maraming salamat sa pag-support at sana mag-enjoy kayo sa mga kwento natin dito. 💕🔥
THIRD PERSON:“At ikaw naman…” malamig na sabi ni Rocco, mabagal, tila nilalasap ang bawat salita. “Ang susunod naming lalaruin.”“Hindi!!! Bitiwan niyo ako, hayop ka!!!” sigaw ni Isabella, nagpupumiglas, halos mamamaos na ang boses. “Sebastian!!” desperado niyang tawag, nanginginig sa takot.“Hayop ka!!!” bulyaw ni Sebastian, nanginginig ang buong katawan sa matinding galit. Pilit siyang tumayo, ngunit bago pa man siya makalapit—pumutok ang baril.“Arghhh!!” sigaw niya nang tamaan sa hita, at napahandusay sa malamig na sahig. Ramdam niya ang nagbabagang apoy ng bala sa laman, umaagos ang dugo sa kanyang binti, nanginginig ang mga kamay sa kirot. Ngunit higit pa sa sakit, mas nag-alab ang galit sa kanyang mga mata. Kahit sugatan, desperado siyang naghahanap ng kahit anong tyempo para makalaban.Ngumisi si Rocco at yumuko, halos idikit ang mukha kay Sebastian. “Manood ka na lang, hari. Manood ka kung paano namin lalaruin ang pinakamamahal mo.”Pilit na umaangat si Sebastian mula sa sah
THIRD PERSON:Huminto ang lahat ng ingay sa loob ng lumang bodega nang pwersahang itinulak ni Sebastian si Rodulfo—nakagapos ang mga kamay, duguan, at halos wala nang lakas—diretso sa harapan ni Rocco. Kasunod nito, mabilis ding ibinagsak sa malamig na sahig si Ethan, nakatali, sugatan, at walang kalaban-laban.Madilim ang paligid, ang kisame’y tanging may isang sirang fluorescent na ilaw na kumikislap-kislap, tila ba naghihingalo. Amoy kalawang ang hangin, hinalo pa ng baho ng natuyong dugo at pawis. Mula sa sulok, rinig ang tuloy-tuloy na lagaslas ng tumutulong tubig sa kalawangin at basang sahig. Ang bawat tunog at hinga nila’y umaalingawngaw sa loob, para bang nasa isang hukay na walang labasan.“Boss, malinis po. Walang nakabuntot sa kanila!” sigaw ng isa sa mga tauhan ni Rocco habang nakabantay sa paligid.“Ayan na ang hinihingi mo, Rocco!” malamig at mariing tinig ni Sebastian, nanginginig ang panga at umaapoy ang galit sa kanyang mga mata. “Pakawalan mo na sila Isabella!”Ngun
THIRD PERSON: Tumunog ang cellphone ni Isabella sa bulsa ng isa sa mga dumukot. Sa halip na ibalik, mabilis itong kinuha ni Rocco, ang malamig niyang mga mata ay nagliliwanag sa balak na panibagong sakit. Isang pilyong ngisi ang gumuhit sa labi niya habang pinindot ang tawag. “Sebastian…” malamig at mabigat ang tinig ni Rocco. “Rocco?!” mariing sagot ni Sebastian, agad na nagdilim ang mukha. “Hayop ka—” Ngunit pinutol siya ng lalaki. “’Sabi ko naman sa’yo, Sebastian… makukuha at makukuha ko rin ang kahinaan mo.” Kasunod noon ay umalingawngaw sa kabilang linya ang mga iyakan at sigawan. “Sebastian!!! Tulongan mo kami, please!!!” halos pumutok ang tenga ni Sebastian sa sigaw ni Riley. “Seb!!!” tawag naman ni Isabella, nanginginig ang boses, puno ng takot at pangamba. Halos madurog sa higpit ng hawak ang cellphone ni Sebastian, nanginginig ang panga habang pinipigilan ang sarili. Ang malamig niyang anyo ay napalitan ng matinding pagkabalisa, lalo na nang marinig niya ang tinig
THIRD PERSON:Dahil sa nalaman nilang buntis si Isabella, hindi na mapakali sina Jane at Riley. Buong maghapon nilang napansin ang panghihina ni Isa, ni ayaw pang kumain at halos walang ganang gumalaw. Kaya sa huli, napilitan silang kumbinsihin siya na magpa-check up.“Tumawag kanina si Papa Sebastian, mamayang 10 p.m. pa daw ang uwi niya,” sabi ni Jane, pilit na nagpapakatatag kahit halata sa tono niya ang pag-aalala.Nanlaki ang mga mata ni Isabella at mabilis na napalingon dito. “Sinabi mo ba sa kanya?”Umiling si Jane, bahagyang nag-pout. “Nope… hindi uyyy. Ikaw magsabi don, Isa.”Napabuntong-hininga ang dalawa—si Riley agad ang sumabat. “Ay naku, Isa. Kung ako sa’yo, huwag mo nang ipagpaliban. Buntis ka, kailangan alam ng asawa mo. Baka mamaya, mahilo ka o biglang may mangyari.”Ngumuso lang si Isabella, hindi makatingin ng diretso. “Hindi pa ako handa… hindi ko alam kung paano ko sasabihin.”Habang abala sila sa usapan, hindi nila namalayan na may ilang pares ng mata ang nakatut
THIRD PERSON:Dahil nga sa nanghihina pa ang katawan ni Isabella, hindi na ito pinilit nina Riley at Jane na sumama. Imbes, sila na mismo ang lumabas para bumili ng mga prutas at—siyempre—pregnancy test.“Hoy, Jane, siguraduhin mo ‘yung bibilhin mong test, ‘yung dalawang linya agad makikita ha. Ayoko nung kailangan pang i-ikot sa liwanag ng araw bago magpakita,” reklamo ni Riley habang naglalakad.“Arte mo! Para kang sanay, ha? Ilang beses ka na bang nag-test?!” asar na sagot ni Jane sabay irap.“Excuse me, hindi ako ‘yung may record ng pakikipag-date sa tatlong lalaki sa loob ng isang buwan!” balik-bira agad ni Riley.“Aba’t totoo naman ‘yon—pero at least masaya!” sagot ni Jane, proud pa.Napailing na lang ang Lady Guard na nakasunod sa kanila, seryosong hawak ang eco bag. “Kung hindi ko kayo kilala, iisipin ko mga baliw kayo,” deadpan niyang sabi.“Ay, wag kang killjoy, Miss Guard!” biglang singit ni Jane, “Ninang ka rin, ha. Kahit hindi ka magreklamo, automatic ka nang kasama sa lis
THIRD PERSON:Mabigat ang katahimikan sa loob ng silid. Naka-upo si Sebastian sa dulo ng mahahabang mesa, nakasandal na parang hari sa sariling trono, habang nakapaligid sa kanya ang mga investors at piling taong lihim na pumapanig kay Ethan. Mga taong nag-aakalang matatalo nila siya.Nagsindi siya ng sigarilyo. Ang dulo nito’y nagningas, at kasabay ng unang buga ng usok ay ang malamig na titig niyang gumapang sa bawat isa sa mesa. Parang usok na pumupuno sa hangin, dahan-dahan ding bumabalot ang takot sa mga puso ng kaharap niya.“Alam kong nakikipagsabwatan kayo kay Ethan Ramirez.” Malamig ang tinig ni Sebastian, mabagal, bawat salita’y tumatama na parang bala.Naglakad ang daliri niya sa ibabaw ng mesa, kumakatok-katok na parang orasan ng kamatayan. May nagtangkang magsalita, ngunit agad niyang pinatigil ng isang BAM!—malakas na hampas ng kanyang palad sa mesa.“Wala kayong karapatang magsalita hangga’t hindi ko tinatanong.”Mulî siyang bumuga ng usok, diretso sa mukha ng isa sa mg