Logan Yu, nag iisang anak ng at tagapagmaan ng angkan ng mga Yu. Logan is a half Filipino and half chinese. Logan never felt loved by his parents. Dahil sa naranasan na treatment naganrap na ang binata ng simpleng buhay pero buo at masayang pamilya. Cristine Ally Perez a hopeless case, but now Ally is ready to get the revenge sa mga taong binawi ang saya niya mula pa kamusmusan. Hahanapin ni Ally ang mga dahilan at kasangkot ng pagiging ulila sa kapatid na hindi niya alam ay tunay niya palang ina. Ang nakaraan nga talaga ata ang hahadlang sa ligaya niya. Ngunit hindi naman uso kay Logan ang sumuko at iwan na lang basta ang pangako niya sa babaeng nakikita at alam na alam niyang tanging mag bibigay ng ligaya sa kanya na matagal ng hangad. Ang puso nga ang tunay na magdidikta kung ano at paano mananaig ang pag-ibig nila. Ilalaban ang alam na tama makamit lang ang kanyang nag iisang My Only Probinsyana..
View MoreChapter One: Fractured Promises
Maya's POV
I rested my chin on my hand, staring out the window as the tree-lined avenue blurred by. The scent of freshly cut grass wafted through the air, but I couldn't appreciate its sweetness. Not when my mind was preoccupied with the elephant in the room.
"Alright, cheer up. Do you really have to get so worked up over her?" My husband, Larry, spoke in a calm voice, breaking the prolonged silence.
I turned my head to look at him, my gaze steady. "You promised me it would just be the two of us." The words came out laced with a mix of disappointment and accusation. "This wasn't part of the plan."
Larry averted his gaze, looking out the window. "I was just giving her a ride. We know her situation. Ever since her husband passed away, she's been miserable."
My eyes narrowed. You sure know her situation inside out, considering how much attention you've been giving her. But I swallowed the words, knowing they would make me seem jealous. Instead, I kept calm and said, "I'm not targeting her. After all, you're the one who made promises to me, not her. Don't forget what's important here."
I hinted at something more serious, but Larry didn't respond. "Larry, I'm talking to you." I said, swallowing hard. "And I know you can hear me."
"Why do you always do this?" Larry asked, his tone tinged with frustration.
"Do what?" I snapped at him.
"Act paranoid," he responded calmly.
I felt a surge of anger, but I took a deep breath, trying to calm down. "I already explained to you."
"And I also need you to listen to me." Larry said. "You keep talking, but you never listen."
The tension between us was palpable, like a living, breathing entity. It was suffocating me.
Just then, the car door opened, and a delicate hand rested on the frame. Brandy smiled as she stood by the car, breaking the tension with a cheerful, "Sorry to keep you waiting. Can we get going now?"
God damnit! She smelled heavenly, like a field of roses on a warm summer day.
She slid into the backseat effortlessly, as if completely unaware of the tension in the air. The car started again, and I sighed inwardly, hoping to rest for the remainder of the drive.
But the car wasn't silent for long. Brandy's voice filled the space, and I felt suffocated by the conversation.
"Sigh, life has been so hard lately. The house feels so empty. I've been all alone, and there's no one to talk to. I'm so grateful to you both, especially you, Larry. If it weren't for you, I don't know how I would've coped."
Larry kept his eyes on the road, his tone gentle and calm. "We're friends."
Brandy's voice wavered, and tears started to fall. "Everyone else turned their backs on me after my husband passed, but you've stayed. I know you're his true friend. If only he were still here…"
My eyes rolled involuntarily. This was getting ridiculous.
"Hey," Larry said softly. "It's okay, don't cry okay?" He continued. "I'm sorry about Darey, I know it's still fresh and nobody ever heals from this pain but I promise to try my best to be there for you."
Brandy nodded, wiping a tear off her cheek. "Thank you." She muttered softly.
"Everybody needs somebody." Larry said again. "And I'll be that somebody if you need one."
How convenient! I nearly scoffed but I held myself.
A while later, we reached Brandy's destination, a small alley. Brandy unbuckled her seatbelt and got out, then turned back to Larry with a hint of helplessness in her eyes.
"I need to pick up some things. Can you come with me? It'll only take a few minutes."
I interjected coldly, "I thought we were just giving you a ride."
Brandy sounded aggrieved, "These things are important… they were his belongings. I can't carry them alone."
Larry turned to me, "Wait in the car. I'll be quick."
"But..." I couldn't finish the sentence before Larry cut me off.
"I said I'll be quick." He firmly then turned to leave with Brandy.
That "quick" ended up being an hour, and I was on the verge of falling asleep, irritation creeping in. Just then, my phone lit up. It was a call from Larry.
His tone was more of a statement than a request: "There's been a slight delay. Brandy ran into some old classmates. They want to have dinner together. We'll stay here tonight and leave for the camping trip tomorrow."
My frown deepened, my tone laced with resistance. "Old classmates? Hers or yours? We were supposed to go camping, just the two of us. How many times are you going to break that promise?"
Larry responded, "Why are you in such a rush? We can still go camping tomorrow. It'll be fine."
I took a deep breath, "Listen, we need to talk about some things. It's been three years—"
Before I could finish, Larry cut me off. "It can wait until tomorrow. Let's discuss it then."
He added, "There's a restaurant behind us, Freshland restaurant. We're there."
And with that, he hung up.
"Great!" I yelled to myself. "How great and awesome!" I scoffed, fighting back tears.
I stared at the darkening phone screen, feeling a mix of disappointment and helplessness. Taking a deep breath, I tightened my grip on my purse and pushed the car door open. Without another word, I stepped out and headed toward the restaurant.
The cool evening air hit me like a slap in the face, snapping me back to reality. I had a choice to make: confront the situation head-on or let it simmer, potentially destroying what was left of our already fragile marriage.
As I walked toward the restaurant, the sound of laughter and clinking glasses grew louder. I could feel my heart racing, my mind whirling with thoughts of Larry, Brandy, and our failing marriage.
" O-ofelia….. O-ofelia…" Dinig kong hiyaw na pautal ng asawa kong si Rodel. Kaya na mabilis kong binitawan ang hawak kong mga damit na kasalukuyan kong tinutupi at iniimpaki. " R-rodel! " Tanging na sabi ko ng makita ang karga nitong isang batang babae. Halong tuwa at takot ang naramdaman ko base sa ayos ng bata puno ng putik at litaw ang ilang galos. " Ofel—kumilos ka muna saka ka na matulala. Mag init ka ng tubig at lilinisan natin ang batang ito. Mukhang may tama ang parte ng ulo ng bata. Hinala ko at inanod ito ng tubig dala ng malakas na agos sa kataasan." Mahabang sabi ng asawa ko, ngunit parang hindi agad pumasok sa isipan ko ang lahat. " O-oo s-sige, heto na gumagalaw na! " Mabilis kong gininda ang bangirahan namin sa likod. Litong lito man kung ano ang uunahin na kunin o gagawin ay pinilit ko pa rin kumilos. Tila mapagbiro ang tadhana sa amin. Dahil kung kailan naman huling araw na namin dito sa baryo na ito ay saka may ganito na naganap. Hindi naging maganda ang buhay n
Hindi ko akalain na ang simpleng pamumuhay namin sa Bicol ay s'yang magpapabago at magbabalot ng matinding pasakit sa aming pamilya higit pa lalo sa aking asawa. At alam kong dobleng dagok ito maging sa mga anak namin.. Nagsimula ang pamilya namin ng masaya simple. We are blessed to have a set of triplets and twins. Rana, Rina and Rone. The twins are all boys. Lennox and Cennox we are indeed so much happy ng lumabas na ang kambal. Tinatawanan nga ng triplets ang name ng kambal. Katunog na katunog daw mg Xerox ang pangalan. Sabi ni Rana ayos lang dahil photo copy naman daw namin ng Mommy nila ang kambal.. Tunay na kamukha nga namin ang kambal tag-isa talaga kaming mag asawa. Kahanganga talaga dahil ang gwapo ng version ng kanilang ina lalo't paglalaki at iyon nga ay si Cennox. Nakagawian na namin at ng mag-iina ko ang mamasyal sa ilog. Iyon na rin ang bonding time namin na pamilya. Lubos ko pang minahal ang aking asawa dahil sa buhos na buhos ang oras at pagmamahal ni Cristine
Six years agad ang mabilis lumipas. Everything seems well. Happy kami sa buhay na pinili namin. Living here in the provinces is really worth it. Payapa at simple lang pero sinisiguro namin ng aking asawa na maibigay ang bagay o pangangailangan ng aming mga anak. Habang tumatagal mas minamahal ko pa ang lalaki pinili ng tadhana para sa akin. Hindi niya kami binigo may mga maliliit na tampuhan man pero sabi nga nila bigayan lang at unawaan kaya it's either si Logan o ako ang manunuyo o aamo. Girls, hindi laging tayo ang dapat suyuin. Sometimes we need to make an efforts for them hindi 'yan kabawasan sa atin kundi isang katangian pa na mas mamahalin sa atin ng ating bf or asawa. Sa loob ng anim na taon hindi nawala sa tabi namin ang mga magulang namin. Nariyan din sina Tay Pilo at Nay Lita. Si kuya Zandro naman ay masaya na kasama ang 7 years old na anak nila ni Ate Marikit at happily married na rin sila. Yes una pa silang nagka anak sa amin. But it's not my story to tell kung paano a
Hindi ako mapakali ewan ko mukha na nga raw akong natatae sabi nina Marus. Kumpleto sila pati ang mga Allejo even Isko ay narito at nakikisali pa sa pagtawa sa akin. Ano bamg magagawa ko sobrang saya at kaba na may halong excitement dahil ang babaeng bumihag ng puso ko ay magiging legal na asawa ko na ang tunay na kabiyak na ng puso at buhay ko. "Bro, relax hindi na tatakas iyon mahihirapan na 'yon sa laki ng tiyan" biro pa ni Marus sa akin. "Kalma baka pumiyok ka pa mamaya nakakahiya" sabi ni Rex. "Tingin niyo nakatulong kayo sa mga kuda niyo?. Chill man!. " si Hayes. "Tanaw ko na Logan handa ka na ba?, " sabi ni Darius sa akin. Mas tumaas ang level ng kaba ko pero hindi kaya ko ito. Iniabot nito sa akin ang isang mic this is it agad naman pumuwesto si Darius sa piano habang handa na si Hayes at Marus bilang back up ko. Nagsimula na pumailanlang ang tugtog ng awitin na (Beautiful in White). Naghanda na ako para sa simula ng pagkanta mauuna si Marus at Hayes. Marus:Not sure if
Ang sarap sa pakiramdam habang ninanamnam at sinasamyu ang malamig at sariwang hangin dito sa probinsya. Isang buwan na mag mula ng magbalik si Logan sa piling ko at simula noon ay naging routine na sa amin ang gumising ng maaga at maglakad lakad dito sa bukirin.Narito kami ngayon sa may lugar kung saan namin sabay pinanood ang paglubog ng araw. Ngayon at noong mga nakaraang nagdaang araw ay palaging pagsikat naman ng araw ang aming minamasdan. Ang lamig mula sa hangin ay laging natatalo ng init ng yakap ng aking nobya na mamayang hapon lang ay asawa ko na. Akalain ko ba na sa haba ng panahon na napuno ako ng galit at lungkot ay mapapawi lang pala ng ilang buwan. Maaaring nga may plano ang diyos sa bawat buhay natin. Tulad na lang ng aking mga magulang na ngayon ay masaya na sa piling ng isa't isa. Si Mommy J at Daddy L nga halos magtatatlong dekada na magkasama at akala walang love inreturn para kay mommy J, ngunit ngayon nga'y nadiskubre si Dad L na matagal na pala niyang mahal a
Isang nakakabinging katahimikan ang gumising sa akin akala ko katapusan ko na pero hindi dahil mabuti paring ang diyos. Nang gabing iyon buo ang loob ko na babalik ako para sa lahat ng mahal ko sa buhay kaibigan, Mommy ko, Daddy ko at syempre si Ally na naghihintay sa akin. Ang kaso malala ang pagkakabagok ko at tama ng likod ko na tumama sa malalaking bato. Sa mismong gabi na iyon ay agad din ibiniyahe ako ng magulang ko papuntang Us. Alam nila na iyon ang makakabuti para akin at doon agad magamot ang mga natamo na malalang injuries. Wala akong alam ng mga oras na iyon dahil nga tulog ako ng mga panahon na iyun at halos mag agaw buhay na pero isang liwanag ang patuloy kong sinusundan kaya narito pa rin ako buhay, humihinga at patuloy na magmanahal. It's been two months since nangyari iyon gustong gusto ko ng bumalik para kay Ally. But Mom didn't let me mas maganda daw na masigurong totally na magaling na ako. Hindi ko alam kung alam ba ni Ally ang nangyari sa akin at pinagdaanan ko
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments