CHAPTER TWENTY ONE

JUDE HENRY

Wala akong nagawa ng tuluyan siyang umalis labis man akong nasaktan sa mga narinig ay maluwag na tinanggap ko ito.

Pero pinangako ko sa sarili na hindi ko siya, sila susukuan hindi ako si Jude Henry para sa isang rejection ay susuko agad. Kahit araw-araw ang panunuyo sa kanya ay gagawin ko masiguro lamang na babalik siyang muli sa buhay ko kasama ng dalawa kong anak.

Ilang sandali pa at nagpakalma ako bago nagpaalam kay kuya guard bago umalis, sa Helena boutique.

Tumutuloy ako sa isang pag-aari na hotel ng aking kaibigan. Pagkapasok sa suit ko. Kinuha ko ang phone ko sa bulsa ng maong pants na suot ko.

Hinaplos ko ang naka save na wallpaper ko. Picture nila itong tatlo, ang sarap pagmasdan ng mga ngiti nila sa larawan.

Nagpaalam ako sa anak kong babae ng makita ko itong nakadisplay sa sala nila. Picture nilang naka frame kinuhaan ko ito ng larawan. Napangiti ako ng umilaw na tanda na may bago massage.

Marahil