MY PROFESSOR IS MY HUSBAND

Who would imagine that I'll survive this far? Magta-tatlong taon na din simula nung pumasok ako sa Montenegro University. Akala ko nung una magiging disaster ang lahat. Mabuti na lamang at hindi kumalat na ikinasal kami ni Thunder pagka graduate ko ng high school, dahil pag nalaman lang naman ng mga tao dito, lalo yung mga babae at baklang estudyante na AKO ang asawa ng kinakabaliwan nilang professor, malamang mapaaga ang punta ko sa langit.Arranged marriage lang naman ang nangyari samin ni Thunder. Business partner niya ang magulang ko kaya naman napilitan syang pakasalan ako.Sa tatlong taon naming mag-asawa, walang nangyaring kahit na ano, kahit yata hawakan ang dulo ng daliri ko! Bukod sa di kami magkasama sa kwarto ay most of the time, wala naman sya sa bahay. Siguro masyado namang halata na gusto ko ang asawa ko. Sino ba namang hindi? Pero malinaw pa sa sinag ng araw na one-sided love lamang ito. WALA LANG SYANG CHOICE kaya pinakasalan nya ko pero hindi pa din naman ako nawaw

Akira's POV. Sa wakas natapos din! Bwisit na Thunder yan. Kaka umpisa pa lang ng klase, pinahirapan agad ako. Tumingin ako sa relo ko, 8pm na pala. Sa totoo lang hanggang 5pm lang ang pasok ko today pero dahil pinaglinis nya pa ko ng buong library inabot na ko ng ganitong oras. "Akira, ito na ang ID mo" She said as she handed me over my ID. "Sa susunod iwasan mo ng pag initan ka ni Thunder, kilala yun dito bilang terror prof. I know you're a good student. First time mong mapunta sa library not to read pero dahil sa detention. You should be careful" dagdag ni Mrs. Bitancor. Sya ang librarian ng school namin. Medyo close kami kasi naging tambayan ko na tong library. You see, I like reading. "Yes ma'am. Mag iingat na po ko sa susunod. Maraming salamat po" ngumiti ako at sinuot ang ID ko. Naku kung alam nya lang, in-born lang talagang masama ang ugali ng Thunder na yun at gusto nya lang na pag initan ako. Kinuha ko ang bag sa locker ko. I checked my phone. Nakita kong maraming misse

Akira's POV."Are you sure na ayaw mong sumabay samin ni Josh kumain sa labas? You said wala naman si Yaya Minda sa bahay nyo, baka mag isa ka lang doon. If you want you can sleepover sa amin." suggestion ni Sanya.Napangiti ako, nakikita ko naman kasi talagang nag aalala sya pero kahit na gusto kong sumama, may pride naman ako no! Malapit na nga akong mabansagan na pambansang third wheel dahil dikit ako ng dikit sa kanilang mag jowa.Isang buwan na kasi ang nakalipas simula ng mag start ang pasukan. Kami ni Thunder ay ganun pa din, parang lumala pa nga dahil para lang akong hangin sa kanya.Minsan sa bahay sya umuuwi, minsan hindi. Kung anong mapag-tripan nya. Minsan gusto ko na nga lang syang yakapin at sabihing wag ng umalis dahil miss na miss ko na sya kaso malamang sapakin ako nun kapag ginawa ko yun."Ano ka ba Sanya? Hindi na ko baby. I can manage myself. Sige na, mag date na kayo ni Josh. Mag enjoy kayo" pag uudyok ko sa kanya kasi naman kitang kita sa mukha ng best friend ko

Cloud's POV."How do I look bro?" tanong ko kay Josh.Ito kasi yung araw na nagkalakas na ko ng loob para magpakita at mas makilagkilala kay Akira.Dapat ay noong nakaraang linggo pa ito pero may nangyaring masama sa kanya, kaya mas gusto ko syang makita ngayon, I wanna check and see personally na ayos na sya. Sobra kasi akong nag-aalala para sa kanya."Ano ka ba naman tol? Ang OA mo na, don't worry dahil hindi nadadala ng pogi lang si Akira. Sabi naman ni Sanya sakin, NBSB daw si Aki kaya kung liligawan mo sya at malinis ang intensyon mo, we will support you" assurance sakin ni Josh. "Ayan na pala sila"Bumilis naman ang tibok ng puso ko ng makitang bumaba na ng sasakyan nya si Akira at mula sa passenger seat nito ay lumabas si Sanya."Good morning babe!" bati ni Sanya kay Josh, bago pumunta at yumakap dito."Tss umagang-umaga ang aga ng landian, di pa ko nakapag breakfast pwede bang kumain muna tayo sa cafeteria?" pagyaya ni Akira.Tila nabagabag naman ko ng marinig kong hindi pa sy

Akira's POV.Pakiramdam ko sobrang lutang ko ngayon, hindi ako nakatulog ng maayos dahil sa sama ng loob dahil sa mga pinagsasabi sakin ni Thunder kagabi. Pakiramdam ko nga iiyak pa din ako anytime.Nasa parking lot na ko ng school. Kaka park ko lang ng kotse ko pero parang gusto ko ng umuwi. Ayoko na munang makita si Thunder kahit sa klase mamaya.But in the end, lumabas pa din ako ng sasakyan ko. Nagulat pa nga ako ng salubungin ako ni Cloud."Are you okay?" tanong sakin ni Cloud ng magsalubong ang mata namin."I'm just not feeling well, that's all" pagsisinungaling ko pero partially true medyo masama talaga ang pakiramdam ko dahil siguro sa puyat at emotional stress."Can we talk Aki?" nakita ko ang seryosong mukha ni Cloud at totoong nakakapanibago iyon, buti na lang ngumiti sya kaya napangiti na din ako."Oo naman, about san ba? Sa cafeteria na lang ba or saan tayo? Balak ko din sanang mag skip ng class dahil hindi ganoon kaganda ang pakiramdam ko" sagot ko.Hindi na sya nagsalit