004

CHAPTER 4

Narinig ko agad ang hiyawan ng mga kasamahan ni Benjamin sa basketball team niya. Nanunukso sila. Agad akong namula at alam kong halatang halata ako dahil sa pagka-mestisa ko.

Swerte na rin na nakita ko si Benjamin. Kasi kung pupunta pa ako sa basketball court ay baka mahalata ako ng lalaki na siya ang ipupunta ko sa court dahil hindi naman ako nagagawi doon. Mga alaskador pa naman ang mga kaibigan niya at lagi kaming tinutukso. Naka-uniform pa naman ito na pang-klase at malamang na tapos na itong mag-aral at magpupunta na sa court para mag-practice.

“Alwina.” Sambit ni Benjamin na kumakamot pa sa batok nito nang tuluyan na makalapit sa akin. “Pauwi ka na ba?”

Tiningnan ko si Benjamin sa mata. Siya na naman ay parang natigilan sa akin at nilibot ng tingin ang mukha ko.

“A-ah, oo.”

“Pwede ba kitang ihatid?”

Lihim naman akong natuwa sa narinig at umaayon sa akin ang pagkakataon. Mukhang magkakausap kami ngayong araw.

“May practice yata kayo.”

“It’s okay, makapaghihintay naman ang practice. You’re my priority. Gusto ko maihatid ka sa bahay mo ng safe.”

Nakaramdam naman ako ng kilig sa narinig sa lalaki. Isang beses naman na akong pumayag na maihatid nito sa bahay namin. Doon lang naman sa labas ng bahay at hindi ko siya pinapapasok sa loob ng bahay kaya alam niya ang bahay namin.

Tumango ako at doon ko nakitang ngumisi si Benjamin. Lumabas ang maputi niyang ngipin. He’s cute kaya maraming nagkakagusto sa kanya. Narinig ko naman ang hiyawan ng mga kasamahan niya.

“Hey, team, ihahatid ko lang ang special girl ko!” Sigaw ni Benjamin sa mga kasamahan na agad naman na nagsipag-hiyawan. Kitang kita ang panunukso sa mata nila.

Umakbay naman sa akin si Benjamin pero hinayaan ko na lang. Hanggang sa makarating kami sa parking ng kotse nito at isinakay ako. Nagsimula na kaming magbyahe. Halata ko ang excitement kay Benjamin nang nagsimulang tumakbo ang sasakyan.

Naging makwento pa si Benj tungkol sa sport nitong basketball which is hindi naman ako interesado pero napipilitan akong makipag-interact. Ayoko naman na ma-boring ito sa presence ko dahil kailangan ko siya.

Akala ko ay iuuwi agad ako ni Benjamin pero nagulat na lang ako na iba ang way na pupuntahan namin.

"Benj?" Agad na tanong ko nang nilingon ko ang lalaki. Kumunot ang noo ko at mukhang nabasa niya naman agad ang gusto kong itanong sa kanya.

"Pwede ba na kumain muna tayo sandali?"

Pilit na lang akong ngumiti. Pumayag naman ako. Parang early dinner ko na rin siguro iyon. Tutal ay ayokong makasama sa hapunan ang stepfather ko. Mawawalan lang ako ng gana at maaalala ang ginawa nitong pagbebenta sa akin. Para pagka-uwi ko ng bahay mamaya ay magkukulong na lang ako ng kwarto at makapag-empake ng mga dadalhin kong gamit para sa planong pagtakas.

Kahapon ay nag-withdraw na ako at pina-close account ang savings ko sa banko. Umabot rin pala ng kulang 2 million pesos ang naipon ko mula sa mga allowances ko. Gastador kasi ako. Ang daming pera na nasayang sa mga binili kong designer's bag at kung ano-ano pang branded na gamit. In fairness naman sa stepfather ko na nabibigyan pa rin ako ng malaking allowance kahit na bagsak na ang negosyo namin. Ngayon ay kailangan ko nang kunin lahat ng pera ko para sa pagsisimula kasama si Benjamin.

Hindi naman na ako inilayo ni Benjamin. Nag-park kami sa isang restaurant at hindi basta bastang restaurant iyon. Sabagay ay galing sa kilalang pamilya si Benjamin. Mayaman siya.

Nang makapasok kami sa restaurant ay iginiya kami ng waiter sa pandalawang tao na table. Hinayaan ko na si Benjamin ang mag-order. Nag-usap pa kami tungkol sa academics hanggang sa dumating ang pagkain namin. Medyo kampante na ako kay Benjamin dahil may pagka-joker ito at magaan kasama. Hndi naman na ako masyadong ilang dahil nga naihatid niya na ako sa bahay before, 'yun nga lang ay patago din 'yon na hindi malaman ni Sheila.

Hanggang sa natapos na kaming kumain at nagpasya akong sabihin na ang gusto para mawala na ang kaba sa dibdib ko na papayagin ang lalaki.

"Ahhm, Benj." Pagsisimula ko. Gusto ko nang sabihin ang tungkol sa pag-aaya dito na makipagtanan.

"Yes?" Nakangiting tanong nito na nililibot ang mukha ko.

Napalunok muna ako sa malagkit nitong titig. Kinakabahan ako. Sana pumayag siya. Alam kong sobrang hindi na napag-isipan ang desisyon kong ito pero kailangan kong sumugal. Bahala na si Batman. Tumingin ako sa paligid. Halos ilan lang ang customer ng restaurant.

"M-may s-sasabihin ako..."

Hindi ko maituloy ang sasabihin ko. Inuunahan ako ng hiya. Tapos si Benjamin ay biglang nawala ang atensyon sa akin at tumingin sa ibang direksyon. Napaawang ang bibig nito.

Tumikhim ako to call his attention.

"I-i'm sorry, Alwina, nakita ko lang si Mr. D." Biglang tingin sa akin ni Benj.

Kumunot naman ang noo ko. Tumingin ako kung saan nakatingin kanina ang lalaki at nakita ko ang isang waitress na nag-a-assist ng isang customer na mukhang kadadating lang. Hindi ko na nakita ang mukha ng lalaki dahil nakatalikod na ito mula dito sa kinauupuan ko. Ang tanging nakikita ko na lang ay ang likod nito.

Binaling ko muli ang tingin kay Benjamin. "Mr. Dee?"

"Yes. The famous CEO na tumalo kay Daddy sa isang bidding. D*mn him! Dahil sa kaniya ay hindi natuloy ang project sana ni Dad sa isang malaking client." sagot ni Benj.

Tumatango tango naman ako kahit nagugulat ako sa reaction ni Benjamin habang galit. Parang bigla tuloy nawala siya sa mood. Hindi ako interesado kung sino man ang poncio pilato na tinutukoy nito.

"Ahmm, tungkol sa sasabihin ko." pagpapatuloy ko sa naudlot na sasabihin.

"Yes, Alwina. Sinasagot mo na ba ako?" Bigla naman na lumamlam ang mukha ni Benjamin. Nagulat na lang ako nang bigla nitong kinuha ang isang kamay ko na nasa mesa. Pinisil niya iyon.

"Magtanan tayo, Benjamin."

Nabitawan ni Benjamin ang kamay ko. Mukhang nagulat sa sinabi ko. Halata sa mukha niya, eh.

"A-alwina? What do you mean? N-nanliligaw pa lang ako sa—"

"Please, Benj. Kung may gusto ka talaga sa 'kin... kung mahal mo 'ko, papayag ka. Dalhin mo ko sa malayo. Itago mo ako. Help me! Gusto ng stepfather ko na sumama ako sa lalaking hindi ko kilala."

"Hey... hey... Alwina." Bigla naman na nag-alala sa akin si Benjamin. Napapalakas na rin kasi ang boses ko. Sandali ko pang tiningnan ang paligid at may nakitingin na customer sa table namin.

"Please, Benj." Ako na mismo ang humawak sa kamay ni Benjamin at pinisil iyon.

"Fine. Don't worry, Alwina. Pumapayag ako. Magtatanan tayo after 2 days. Dadalhin muna kita sa resthouse namin sa Batangas."