KABANATA 6: TOFFY MEETS HIS PRETTY FANGIRL

Masaya at kinikilig na tinanaw ni Ginang Trina ang sasakyan ng kanyang anak... Mukhang nakahanap na siya ng magiging nobya ng kanyang unico hijo.

TOFFY'S POV:

        Sobrang naaliw talaga siya ampon ng kanyang mommy Trina. Hindi niya akalain na fan niya pala ito, hindi naman siya manhid alam niyang gusto siya ng dalaga. Hula niya ay probinsiyana at bisaya  ito dahil may tono na may pagmatigas kung magsalita. Pero siyang natutuwa at naaliw sa dalaga kaya pasimple siyang napapangiti. Lalo siyang kinikilig nang maalala niya na nayakap niya ito kanina, ang liit ng bewang nito at napakakinis ng leeg. Napakasarap din amuyin ng mabangong buhok nito. Morena at may balingkinitang katawan ang dalaga. Sa totoo lang ito ang tipo niyang mga babae dahil sa mundo na kanyang ginagalawan ay marami na siyang nakakasama na mga mestiza. Maganda ang dalaga dahil sa hugis ng mukha nitong puso, may bilugang mga mata, maliit na matangos ang ilong at katamtamang kapal ng labi. May itim at mahabang buhok na malapit ng umabot sa balakang nito. Mukhang mahiyain at tahimik lang ito, pero baka mukha lang. Natawa na lamang siya sa kanyang mga naiisip.

Nilingon niya ito sa passenger  seat... Nakatingin lang ito sa labas ng bintana, kailangan na niya itong makakwentuhan bago pa makarating sila sa university. 

"Ahh... Borge can I ask something???" Medyo kinakabahan niyang tanong sa dalaga.

"Oo naman Toffy... A-no ba yun...???" Medyo nauutal pang sagot ni Borge.

"Ahm... how old are you?" Dahil sa walang maisip, natanong na lang niya ang edad nito. Kaya natatawa na lang siya sa kanyang sarili.

"Ahhh... twenty years old na ako..." Agad na sagod ni Borge, at bumibilis ang tibok ng kanyang puso kaya umiwas na muna siya ng tingin.

"Ahhh... Graduating ka na this year???" Seryosong tanong ni Toffy.

"Uhm... Yup! Mejoh nalate na ako sa mga ka- batch ko, kailangan ko kasing tumigil muna para mag- trabaho. Mabuti na nga lang at natanggap akong scholar sa university kaya nabigyan ako ng pagkakataon na makapag- aral muli." Kwento ni Borge.

"Ahh... okey lang yan mahalaga maka- graduate ka." Sagot naman ni Toffy, lihim sing nabilib sa dalaga.

"Mahirap lang ang pamilyang pinanggalingan ko... Sa isla kami nakatira kaya ang hirap sa amin na makapag- aral pa ng kolehiyo." Malungkot na sabi ng dalaga.

"Goodluck... Alam kong makakayanan mong makapag- tapos ng pag- aaral." Ani niya para macheer- up ang dalaga na kinatulala naman nito sa kanyang mukha, dahil ngumiti siya rito ng pagkatamis- tamis.

"Ahhh... Sa-la-mat Toffy!"Nauutal na sagot ng dalaga at namula ang kanyang mukha dahil ngumiti sa kanya ang kanyang happy crush. Napabulong na lang siya sa kanyang sarili nang "PISKOT MA NI UY...."

  Muling itinuon ni Toffy ang kanyang mata sa kalsada, naaliw talaga siya sa dalaga. Natural ang ganda nito walang make- up pero napaka- ganda pa rin. 

" Salamat nga pala kasi pumayag ka na sa bahay ka muna namin tumira. Para may makasama din mommy Trina, hindi na din ako masyadong mag- aalala." Saad niya sa dalaga at muling tumingin sa dalaga na nahuli niyang nakatitig sa kanya. Kaya natawa siya, dahil ang cute talaga nito... Parang maliit na bata na nakakita ng kanyang crush.

"Ahh... eh, wala na din kasi akong ibang mapupuntahan eh. Walaakong ibang kamag- anak dito sa maynila. Bakit ang gwapo mong ngumiti... ay ang ibig kong sabihin bakit hindi na kayo nakatira sa bahay niyo para makasama mommy mo..???" Sagot ni Borge sa binata na muntik pang madulas sa kanyang sinabi sa angking kagwapuhan nito.

"Pasado na ba ako standards sa pagiging gwapo..??? Pbirong tanong niya sa dalaga.

"Ahhh.. oo... sobrang pasado Toffy ko!" Wala sa sariling sagot ni Borge at naisigaw pa niya ang pangalan ng binata, kaya naman sa sobrang hiya niya ay napapikit na lang siya tinakpan niya ang kanyang namumula nang mukha.

Natawa naman si Toffy sa inaakto ng dalaga na tila isang teenager. Hinawakan niya ng mga kamay nito at tinanggal ang mga kamay nito sa kanyang mukha para makita niya ang mukha nito.

"It's okey... Normal naman kiligin kapag nakakkita ng mga artista na tulad namin. Tao lang din kami kaya hindi mo kailangan mahiya." Nakangiting sabi niya sa dalagang pulang- pula na ang mukha dahil sa sobrang pagka- hiya sa kanya.

"Hindi ako makahinga... pwede ba huwag ka na mung ngumiti! Parang tatalon kasi ang puso ko sa kilig! Ayyy... !" Hindi na mapigilan ni Borge na sabihin ang kanyang nararamdaman, dahil lalo siyang kinilig nang binata ang kanyang mga kamay.

"Hahahah!... Sobrang naaliw talaga ako sayo Borge, sandila uminom ka ng tubig mamaya atakihin ka diya kasalanan ko pa. Nahimatay ka sobrang ka- pogian ko." Ani ni Toffy at napahalakhak pa ng malakas, iniabot niya din sa dalaga ang isang bottled mineral water.

"Ahh salamat... Okey na sana idol talaga kita eh happy crush, pero mahangin ka rin pala." Napa- ngiwing sagot ni Borge sa binata at kinuha ang tubig rito at uminom na siya agad bago pa siya atakihin sa puso.  

"Hahahah... Totoo naman ang sinasabi ko diba.?" Natatawa pa rin na sabi niya sa dalaga.

Dahil sa pagkagulat ni Borge sa tawa ni Toffy ay napabuga niya ang tubig an kanyang iniinom. Sobra siyang napahiya dahil sa kanyang nagawa, pero agad naman na kumuha ng tissue si Toffy at itinabi muna ang kanyang sasakyan  para alalayan ang dalaga.

"Nakakahiya... pasensiya Toffy... uhuhhh!" Saad ni Borge habang hinahagod ni Toffy ang likod niya.

"It's okey masanay ka na sa pag- mumukha ko at apperarance ko, dahil madalas na tayong magkikita." Napapailing na sabi ni Toffy sa dalaga.

"Oo na... lalo na sa mahangin mong presensiya, Hehe pero salamat ah." Nakangiting sabi ni Borge at medyo kumalma na ang kanyang pakiramdam.

" Wala yun.. basta ang hiling ko lang sayo, alagaan mo si Mommy Trina habang wala kami sa bahay. " Hiling niya sa dalaga at seryosong tumitig sa magagandang mata ni Borge.

"Ahh oo naman, kahit hindi mo amn sabihin yan. Kusa ko yang gagawin dahil tinatanaw ko ng malaking utang na loob ang pagpapatira niyo sa akin." Mahabang sagot ng dalaga sa kanya.

" Aasahan ko yan Borge... at ibibilin ko na rin pala sayo si Cookie para hindi na din maaabala si mommy." Saad ni Toffy kay Borge,

"Ahhh,,, ehh sinong Cookie ahh???" Nalilitong tanong ni Borge sa binata na magka- kunot pa ang kilay.

"Si Cookieyung aso ko poodle, hindi mo pa ba siya nakikita??? Hindi ba siya pinakilala sayo ni mommy???" Balik tanong niya sa dalaga.

"Ahhh okey... hindi pa eh, gabi na kasi kami nakauwe kaya hindi ko nakita si Cookie." Sagot ni Borge kay Toffy.

"Ahh okey... Makikilala mo rin siya at huwag kang mag- alala mabait ang laga ko na yon" Kampanteng sagot niya sa dalaga.

"Mabuti naman para hindi ako mahirapan na alagaan siya." Sagot muli ni Borge.

Saglit silang natahimik... nang malapit na sila sa gate ng university ay muling nagsalita si Toffy.

"Ahh Borge... Can I have your number???" Medyo kinakabahan niyang tanong kay Borge pero nilabas niya talaga ang kanyang expressive eyes para mapa-payag ito.

"Ahh... Oo naman!Toffy parang ang kapal ko na kasi kukunin mo po ang number ko." Kinikilig pa na sagot ni Borge at napatili pa.

"Ahh incase of emergency sa bahay or kung hindi ko macontact si mommy atleast my number ako sayo." Nakangiti niyang sagot sa dalaga na natatawa na rin sa inakto nito.

"Ayyy... Oo nga pala heheh... Masyado akong assuming noh! Sorry naman..." Pahiya- onti na saad ni Borge at nagpalitan na sila ng numero ng binata.