Chapter 4

Mavi Pov

Ilang araw na akong nagkukulong sa loob ng silid na ipinagamit sa akin ng kaibigan kong si Lot. Si Lot ay isang plastic surgeon. At kahit malaki ang agwat ng ugat namin ay hindi iyon naging hadlang para maging malapit kaming magkaibigan. Sinabihan ako ni Lot noon pa na huwag magtiwala kay Santa dahil nakikita raw niyang hindi tunay ang kabutihang ipinapakita sa akin ng pinsan ko ngunit hindi ako naniwala sa kanya. Pinsan at matalik kong kaibigan si Santa kaya naman buo ang tiwala ko sa kanya. At saka wala naman siyang ipinakitang masamang pag-uugali sa akin kaya hindi ko pinansin ang sinabi ni Lot noon. Pero sana pala ay naniwala ako sa kanya. Siguro kung naniwala ako sa kanya ay matagal ko na sanang natuklasan ang ginagawa nilang panloloko sa akin. Sana maaga akong nasaktan para mas maaga rin akong nakapag-move on. Hindi sana ako nakagawa ng napakalaking pagkakamali.

"Bumangon ka na diyan, Mavi. Huwag mong hayaan ang sarili mo na lunurin ng lungkot dahil sa mga nangyari sa'yo. Matapang ka. Alam ko na makakaya mong lampsan ang mga pagsubok na ito sa buhay mo," kausap sa akin ni Lot nang pumasok siya sa loob ng silid at may dalang isang tray ng pagkain.

Bigla akong napakunot ng noo nang maamoy ko ang dalang pagkain ni Lot. Bigla akong nasuka sa amoy kaya bumaba ako sa kama at tumakbo papasok sa banyo. Tubig lang naman ang inilabas ko dahil ilang araw nang hindi ako kumakain at tanging tubig lamang ang laman ng tiyan ko.

"Puwede bang ilabas mo sa silid ang pagkaing dala mo, Lot? Nasusuka ako sa amoy niyan," pakiusap ko sa kanya matapos kong mailabas ang tubig na laman ng aking tiyan. Napasandal pa ako sa dingding ng banyo dahil pakiramdam ko ay nanlalambot ang aking mga tuhod.

Mabilis namang sinunod ni Lot ang sinabi ko. Inilabas nito ang dalang pagkain at muling nagbalik sa aking silid. Nilapitan niya ako at inalalayang makabalik sa ibabaw ng kama.

"Ano ba ang nangyari sa'yo, Mavi? Hindi ba paborito mo ang sinigang na hipon?" nakakunot ang noo na tanong niya sa akin.

"Hindi ko alam, Lot. Ang totoo ay ilang araw na masama ang pakiramdam ko. Wala akong ganang kumain at medyo nahihilo rin ako," pagtatapat ko sa kanya. "Siguro dahil ito sa mga nangyari sa akin kaya naapektuhan ang aking kalusugan."

"Hindi kaya buntis ka, Mavi?" biglang sabi ni Lot habang titig na titig sa mukha ko. Alam niya kasi ang one-night-stand na nangyari sa pagitan namin ni Alpha Magnus dahil hindi ko iyon itinago sa kanya. Pakiramdam ko kasi sasabog ang dibdib ko kung itatago ko lamang iyon sa aking dibdib.

"Baka nga buntis ako, Lot. Dalawang Linggo na pala akong delayed sa aking menstruation," mahina ang boses na sagot ko sa kanya. Hindi ko napigilan ang pagtulo ng aking mga luha habang nakahawak sa aking impis pa namang tiyan. Hindi ko akalain na sa ganitong sitwasyon ako magkakaroon ng anak. At sa lalaking malaki ang galit sa aking pamilya pa ako magkakaroon ng anak. Napakasaklap namang magbiro ng tadhana.

Para masigurado ay sinamahan ako ni Lot na magpatingin sa isang OB-GYNE na kakilala niya. At tama nga kami. Buntis nga ako. Buntis ako at si Alpha Magnus ang ama ng batang nasa sinapupunan ko.

"Ano ang balak mong gawin ngayon, Mavi? Sasabihin mo ba kay Alpha Magnus ang tungkol sa nangyari sa inyo at sa batang dinadala mo ngayon?" tanong ni Lit habang naglalakad kami papunta sa kung saan nakaparada ang kotse niya.

"No. Hindi niya dapat na malaman ang tungkol sa gabing iyon at lalong hindi niya dapat na malaman na magkakaroon siya ng anak sa akin," mabilis kong sagot sa kanya. "Alpha Magnus hates me. At kapag nalaman niyang magkakaroon siya ng anak sa taong kinamumuhian niya ay baka ipapatay niya kaming dalawa ng anak ko."

Hindi muna nagsalita si Lot dahil may dalawang lalaking naglalakad pasalubong sa amin.

"Saan ba natin hahanapin ang babaeng ipinapahanap ni Alpha Magnus, Kanu? Siya nga hindi niya mahanap ang babaeng iyon na nakilala niya sa bar dahil hindi niya matandaan ang mukha tayo pa kaya na kahit anino ng babaeng iyon ay hindi natin nakita?"

Bigla akong namutla nang marinig ko ang sinabi ng lalaking nakasalubong namin.

"Gawin na lang natin ang ipinagagawa ng ating Alpha. Alam mo naman kung paano siya magalit. Mahanap man natin ang babaeng iyon o hindi basta sinubukan natin siyang hanapin," narinig kong sagot ng lalaking kausap nito. Hindi pa sila nakakalayo sa amin kaya narinig pa namin ang sagot ng lalaking iyon.

Mabilis akong hinila ni Lot papasok sa kanyang kotse para walang makarinig sa usapan namin.

"Anong gagawin mo ngayon, Mavi? Ipinahahanap ka ni Alpha Magnus. Paano kapag nalaman niyang ikaw ang babaeng ipinapahanap niya sa mga tauhan niya?" hindi napigilan ni Lot ang mag-alala sa akin. Tinitigan ko siya ng matagal. Isa lamang ang tanging paraan na naisip ko para hindi ako mahanap ni Alpha Magnus. Ang magpalit ng mukha. At tanging si Lot lamang ang makakatulong sa akin. "No. Hindi ko gagawin ang iniisip mo, Mavi. Kapag ginawa ko iyon ay hindi ko na makikita ang mukha ng kaibigan ko," protesta ni Lot na mukhang nabasa kung ano ang iniisip ko.

"Pero wala akong choice, Lot. Ikaw lamang ang tanging makakapagligtas sa buhay ko. Kapag nalaman ni Alpha Magnus na ang babaeng naka-one-night-stand niya at ina ng magiging anak niya ay baka kung ano ang gawin niya sa akin at sa magiging anak ko. Natatakot ako, Lot. So please, help me," pagmamakaawa ko sa kanya.

Humugot ng malalim na buntong-hininga ang kaibigan ko ako tinitigan ng mariin. "Hindi na ba magbabago iyang pasya mo, Mavi? Seryoso ka ba na gusto mong palitan ko itang mukha mo?"

Determinado ang anyo na tumango ako sa kanya ng sunud-sunod. "Ito lamang ang tanging paraan para hindi niya ako mahanap, Lot. Kahit kailan ay hinding-hindi niya malalaman na ako ang babaeng hinahanap niya at nagbunga ang isang gabing may nangyari sa amin."

After 6 years...

"Mom! Bilisan mo! Baka hindi na natin maabutan ang toy na gusto kong ipabili sa'yo."

Malakas na hinihila ng anak kong 5 years old na si Moses ang isa kong braso habang nasa loob kami ng isang mall. Gusto niyang balikan at bilhin ang nakita niyang laruan nang mapadaan kami kanina sa toy store. Ngunit hindi kami pumasok kanina dahil papunta kami sa isang fast food na ginawang venue ng kaklase ng parents nang kaklase ng anak ko. Birthday kasi ngayon at inimbitahan si Moses na um-attend.

"Dahan-dahan lang at baka pareho tayong madapa, Moses. Hindi naman mawawala ang toy na iyon," kausap ko sa anak ko.

"Paano kung may ibang bumili ng toy na iyon, Mom?" tanong niya sa akin na medyo bumagal ang paglalakad.

"Don't worry dahil natitiyak ko na marami silang stocks ng toy na iyon, okay?" pangungumbinsi ko sa kanya. Napangiti ako nang nakangiting tumango siya sa akin.

Ang bilis ng panahon. Dati ay nasa loob pa lamang ng sinapupunan ko si Moses ngunit ngayon ay malaki na siya. Natutuwa akong makita na lumalaki siyang matalino at mabuting bata. Ang hindi ko lamang nagugustuhan ay habang lumalaki siya ay mas nagiging kamukha siya ni Alpha Magnus. At kapag mlnagkaharap silang dalawa ay impossibleng hindi pagdududahan ni Alpha Magnus ang pagkatao ng anak ko. Kaya iniingatan ko na huwag mag-krus ang kanilang mga landas. At kaya nga kami nandito sa probinsiya ay para maiwasan na magkrus ang landas namin.

Sobrang disappointed ang anak ko nang makita niyang wala na sa estante ang toy na nais niyang ipabili sa akin.

"Wala na ang toy, Mom. Sabi ko naman sa'yo baka mabili na iyon ng iba," ani Moses habang nangingilid ang mga luha sa mga mata.

"Stay here at itatanong ko lang doon sa sales lady kung may stock pa sila ng toy na gusto mo, okay?"

Saglit na iniwan ko ang anak ko para lapitan ang isang sales lady na nag-aayos ng mga toys sa estante.

"Excuse me, Miss. May stock pa ba kayo nang robot na laruan na naka-display doon sa estanteng iyon?" kausap ko sa babae sabay turo sa kinalalagyan dati ng laruan. Naroon pa rin at nakatayo ang anak ko habang malungkot na nakatingin sa kinalalagyan ng laruan kanina.

"Sorry pero last stock na po iyon, Ma'am. Limited edition lang kasi iyon, eh," paumanhin sa akin ng babae.

"Ganoon ba? Okay, salamat."

Mabigat ang loob na tinalikuran ko ang babae. Hindi ko alam kung paano ko sasabihin kay Moses na wala ng stock ang laruan na gusto niyang bilhin.

Bigla akong nataranta nang makita kong wala na sa kinatatayuan niya kanina si Moses. "Moses?" tawag ko sa anak ko.

Nakahinga ako ng maluwang nang mabilis ko siyang nahanap sa kabilang panig ng toy store. Ngunit may kausap siyang isang matangkad na lalaki na may hawak na laruan na gustong ipabili ni Moses. Kung ganoon ay ang taong iyon pala ang nakabili ng last stock ng robot na laruan. Naisip kong kausapin na lamang ang lalaking iyon at pakiusapan na kung maaari ay bilhin ko na lamang ang laruang binili niya.

"Alpha Magnus. Kanina pa kita hinahanap nandito ka lang pala."

Akmang lalapitan ko na ang anak ko habang kausap ang lalaki nang marinig ko ang boses ng isang babae habang nakatingin sa lalaking kausap ni Moses. Biglang bumilis ang tibok ng aking puso nang marinig ko ang pangalan na binanggit ng babae. At tila natuklaw ako ng ahas nang biglang humarap ang lalaki sa babaeng tumawag sa pangalan nito.