Share

Chapter 6

Author: ashteurs
last update Last Updated: 2025-02-01 09:47:04

Sumunod na araw paglabas ko sa kwarto wala na si Drake, mas mabuti na rin na ganito.

Maagang pumasok sa opisina katulad ng palagi niyang ginagawa. Wala akong pakialam kahit doon na siya tumira. Mas mabuti dahil hindi ako mahihirapan at mahahanap na rin ang kapatid ko panigurado.

"Ma'am Zariah!" a soft baritone voice call my name.

Napatalon ako sa gulat at napahawak sa dibdib ko. Huminga ako ng malalim bago humarap.

Si Orwell. Nakasuot siya ng puting v neck t-shirt at itim na pants.

Kinunutan ko siya ng noo. "Why? Do you need something?"

Binalik ko ang atensyon ko sa ginagawa kung scrambled egg. Kanina pa ako naiinis dahil hindi ko magawang lutuin ng tama.

"Sabi ni boss na kung kailangan mo raw ng tulog sabihin mo lang sa'kin." Sumulyap siya sa sa pan na may durog na mga itlog. Bumaling din ako roon at napangiwi.

"Okay, I don't know how to cook!" bigo kung sabi.

Kumunot ang noo niya kaya natigilan ako. Alam kaya niya na marunong nagluto si Zariah? Itinago ko ang kaba ko. Tumikhim ako habang nakatingin sa kanya.

"Bakit?" I asked. Kailangan kung malaman kung alam niya ang totoo.

"Miss alam mo kung paano magluto, ipinagluluto mo pa nga si Sir Drake kung minsan."

Alanganin akong tumawa. "Tinulungan ako ni Manang!" Tumawa ulit ako. Tama ang naisip mo Zaraya.

Tumango ito. Laking pasalamat ko na hindi na nakipagargumento pa. Hindi ako handang magpaliwanag sa kanya.

Tinulungan niya akong magluto. Matiwasay akong kumain ng breakfast. Hindi sunog at hindi hilaw ang pagkain ko. Siguro sa susunod siya nalang ang uutusan ko na magluto habang pinagaaralan ko kung paano.

Noong dumating ang takip silim kaagad akong bumaba para hanapin si Orwell ulit. Kailangan ko ng magluto ng dinner ko. At kailangan ko ang tulong niya.

"Orwell!" tawag ko.

Mabilis siyang lumingon. Ganoon din ang mga kasamahan niyang kausap niya kanina.

"Good evening, Miss Zariah!" bati nila.

Tipid akong tumango. Binalik ko ang tingin ko kay Orwell na ngayon nakatingin na rin sa'kin.

"Hindi ako marunong nagluto kaya magpapatulong sana ako ulit. Pinag-aaralan ko pa kasi kung paano," sabi ko.

Tumingin siya sa mga kasamahan niya at nagpaalam bago sumunod sa'kin.

Tumulong ako sa paghihiwa ng nga gulay. Busy din siya sa paghuhugas at maghiwa ng manok. Gusto kung kumain ng Chicken Caldereta kaya iyon ang lulutuin namin.

"Tama ba ang ginagawa ko?" tanong ko sa kanya. Natapos ko na ang patatas nasa carrots na ako.

Huminga siya ng malalim. "Huwag mo na lang masayadong lakihan ma'am! Matagal din kasi iyang maluto."

Tumango ako at kaagad na sinunod ang sinabi niya. Ingat na ingat ako sa bawat pagtama ng kutsilyo sa carrot kahit hindi ko alam kung tama na ba ang sukat ng mga nahiwa ako. Ayaw ko ng magtanong ulit dahil nahihiya ako.

Natigilan ako noong maramdaman ko na may nakatingin sa'kin. Lumingon ako sa kanya ngunit seryoso siya sa ginagawa. Napasinghap ako noong dumapo ang tingin ko sa pinto ng kusina.

Nakasandal si Drake habang nakahalukipkip, his eyes is dangerous. Mabilis akong nag-iwas ng tingin.

"Having fun, Orwell?" his dangerous baritone voice echo.

Napalunok ako dahil sa kaba. Wala naman akong ginagawang masama pero natataranta ang kinakabahan ako sa kanya. Sa maari niyang isipin, kahit wala akong ginagawang masama.

"Good morning sir!" narinig kung bati ni Orwell.

"Anong ginagawa nyo?" Nahigit ko ang aking paghinga noong naramdaman ko siya sa tabi ko.

Napapikit ako ng palihim. Umakto na busy sa ginagawa ko.

"Tinulungan ko lang po na magluto si—" Hindi natapos ni Orwell ang sinasabi niya dahil mabilis siyang pinutol ni Drake.

"I'm not asking you!" bakas ang iritasyon sa boses niya.

"Anong ginagawa nyo, Zariah?" tanong niya habang nakatingin sa'kin.

Huminga ako ng malalim. Tumingin ako sa kanya. "Nagpapatulong lang akong magluto sa kanya dahil hindi ako marunong na magluto. Nagugutom na ako at gusto kung kumain."

"You should call me next time para umuwi na ako at ipagluto ka kung gusto mo." Umawang ang bibig ko.

"Huh? Bakit?"

Tumaas ang isang kilay niya dahil sa naging reaksyon ko. "Bakit? Bawal ko bang ipagluto ang asawa ko?"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Mafia: Drake Alejo Del Llegado   Chapter 58

    Every step I took was heavy as I approached my daughter's grave, arranging the flowers I brought. Ysabel had chosen a beautiful place.I sobbed sadly as I caressed his tombstone. "Hi, I'm your mommy! How are you? Are you guiding me? I'm sorry if mommy failed to protect you."Lumipas ang oras nanatili ako sa puntod ng aking anak. Hindi ko namalayan ang paglipas ng oras. Nanatili ako, kausap ang aking anak."Zaraya!" I heard a very familiar voice call my name.Hindi ako lumingon. Hinintay ko na lumapit ito. Hinintay ko na lumapit si Drake."Kanina pa kita hinahanap!" Nag-alala niyang saad.Mas lalong lumakas ang pag-iyak ko noong mahigpit akong yakapin ni Drake. Hindi ko alam kung paano niya ako nahanap. Pero gusto ko lang ngayon ang yakap niya."Bakit ka nandito? Kanina pa kita hini

  • Mafia: Drake Alejo Del Llegado   Chapter 57

    Sabi nila na ang mga taong mahal natin na nawala ay magiging anghel natin. Hindi nila maramdaman ang sakit at lungkot na mamulat sa realidad. Malaya gaya ng bituin na kumikinang sa kalangitan. Tahimik at payapa sa kalangitan. "Ysabel I want to see where you buried my baby?" Malungkot na ngumiti si Ysabel. Umiwas ako ng tingin. Parang pinupunit ang puso noong bumaba ang tingin ko sa malaki niyang tyan. Mabigat ang talukap ng aking mga mata sa luhang kanina ko pa pinipigilan."I buried her in the cemetery. You're unconscious and—"Hindi ko siya pinatapos sa kaniyang sinasabi. "Thank you for giving my baby a place."She smiled sadly. "Porsia helped me arrange it. Iyon na lang magagawa namin. Iyon na lang kasi ang magagawa namin." "Alam na ba ni Drake?" kapagkuwan tanong ko.Noong nagising ako pagkatapos niya akong iligtas. Hindi pa kaming dalawa nakakapag-usap. Hindi ko pa siya nakikita. Mabilis siyang umiling. "Hindi pa alam ni Drake. Kahapon pa siya nasa labas. Sasabihin mo ba sa ka

  • Mafia: Drake Alejo Del Llegado   Chapter 56

    TW: DEATH, VIOLENCEPinikit ko ang aking mga mata noong maramdaman ang pagbaon ng matinding sakit sa aking balikat. Patuloy ang putok ng ng baril. Noong imulat ko ang aking mga mata nakita ko ang aking ama na naka handusay at duguan, wala ng buhay.Ang mga tauhan niya ay wala na rin na buhay. I may look devil while watching their lifeless body covered with their own blood.Nanghihina akong napaupo. Nabitawan ko ang baril na hawak ko, gumawa iyon ng malakas na ingay."Jackpot talaga sa anak mo, Alterado!" Napaitlag ako noong may humawak sa aking balikat.Umakyat ang kaba sa aking dibdib noong haplusin niya ang aking pisngi. Para akong pinanawan ng kulay ng dugo.Hindi si Drake ang dumating."Let me go!" pagmamatigas ko.Tinabing ko ang kaniyang mamaya gamit ang aking natitirang

  • Mafia: Drake Alejo Del Llegado   Chapter 55

    Patuloy na bumuhos ang aking luha, parang ilang ulit na sinasaksak ang aking puso, mas lalong bumigat ang aking dibdib."Hindi pwede!" I let out a heart-wrenching moan as I realize I failed.Hindi man lang nakita ng anak ko ang mundo. Hindi man lang ako nakilala. Hindi ko siya nakasama ng matagal, nawala na siya sa akin. Tulala ako. Hindi makausap ng maayos. Wala ng kulay ang baghagari. Sa bawat minute na lumilipas mas lalong sumasakit."Kumain ka na. Hindi ka kumain kahapon. Paano ka magkakaroon ng lakas." Maingat at nag-aalala na pakiusap ni Ysabell.Hindi ako kumibo, tulala lamang ako sa kawalan habang patuloy ang pagbagsak ng mga luha. Sinubukan ulit ni Ysabell na ilapit sa akin ang kutsara na may lamang pagkain."Sabi ko hindi ako nagugutom!" galit ko na sigaw. Marahas ko na tinabing ang braso niya dahilan para tumilapon iyon lahat. Gumawa ng ingaw ang pagtama no

  • Mafia: Drake Alejo Del Llegado   Chapter 54

    Trigger Warning: Miscarriage, ViolenceMabigat ang talukap ng aking mata noong magising ako. Bumungad sa aking mata ang puting kisame. Nanunuyo ang aking lalamunan, para walang boses na lumabas sa aking bibig. Hindi pamilyar sa akin ang kwarto kung nasaan ako. Wala akong oras para puriin ang kwarto kung nasaan ako.I flashback hit me. I past out, maraming dugo. Nanginginig ang aking kamay na napahawak sa aking tyan. Bumilis ang kabog ng puso ko noong naramdaman ang ganaan sa aking tyan. Hindi ko naramdaman ang aking anak. Nagsimula na bumuhos ang mainit ko na luha. Rumagasa ang takot sa aking dibdib. Sinubukan kong tumayo kahit nanghihina. Mas lalong lumakas ang aking paghikbi kahit hirap na hirap ay sinubukan ko pa rin.Ilang ulit akong umiling. Nanginginig ang kamay habang hawak ang aking tyan. "No. Bakit hindi ko n-naramramdaman ang anak ko," takot na takot ko na tanong.

  • Mafia: Drake Alejo Del Llegado   Chapter 52

    Napapikit noong maramdaman ang magkahalong sakit at sarap noong maramdaman ko ang pagkagat niya sa aking leeg at marahan niyang hinahalikan."Drake..." mahina kong tawag. Kinilabutan ako noong maging isang ungol iyon ng hindi ko sinasadya.I stunned when I heard a rip sounds and the coldness touch my skin. Tinapon niya ang napunit kong maxi dress na nahati sa ilang parte. Hindi iyon nakatulong dahil sa init na aking nararamdaman.I arched my back when I feel his finger doing a circling motion above my feminity. Ilang ulit niya iyong pinaglaruan, para na akong mababaliw sa ginagawa niya.Mas lalong akong nag-init noong naramdaman ko ang kaniyang daliri na nanunudyok sa aking pagkababae."Drake this is wrong...""I know you want this...""Gusto ko pero—Ahh!" Hindi ko natapos ang aking sinasabi, napa

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status