"Bakit mo siya sinama rito?" Nagpintig ang ulo ko, napuno ng iritasyon ang buong sistema ko dahil sa sinabi ni mommy.
"Hindi ba dapat masaya kayo kasi unang beses niyang pumunta rito at magkasama kami. Maayos kaming dalawa pagkatapos na umalis si Zariah." Humalukipkup ako. "Is it true na may kabit siya?" Nanlaki ang mata nitong dalawa. Naningkit ang mata ko alam ko na may alam silang dalawa. "Zaraya!" sigaw ni daddy. Seryoso akong bumaling sa kanya. "Tell me the truth? Alam ko naman na alam nyo kung may kabit si Zariah dahil sainyo siya palaging lumalapit para pagtakpan ang gusot na ginawa niya." "Hindi na importante iyon, maayos na kayong dalawa. Hindi mo na kailangan na problemahin iyon." I sarcastically laugh. "Hindi importante? Paano naging hindi importante iyon? She's married at hinahayaan nyo siya na magkaroon ng kabit. Dapat pinagsasabihan nyo siya ay tinatama." Tumalim ang tingin ni daddy pero hindi ako nagpatinag sa kanya. "You didn't know your sister." Tumango ako habang nakangisi. "Hindi ko nga siya kilala, but here I am doing this for her. Kung talagang pinapahalagahan niya ang pamilya natin babalik na siya." "Give me 3 months kapag wala pa siya itigil mo na ang pagpapangap mo." Nahigit ko ang aking paghinga. Parang may kung ano sa sistema ko na nagwala dahil doon. May tatlong buwan ako para makasama si Drake and that's good. Tiningnan ko silang dalawa at tumango. "Three months..." Pagkatapos naming mag-usap umakto kami na parang walang ngyari. Bumalik ako sa sala kung saan ko iniwan kanina si Drake. Nagunahan ang tibok ng puso ko, hindi ko alam kung bakit. Bahagya akong napakunot. Kahit nasa malayo kakaiba talaga ang awra niya. Natigilan ako noong lumingon siya sa'kin. Seryoso ko siyang tiningnan dahil hindi pa kami nagkaka-ayos. Galit pa rin ako sa kanya. Naudlot ang paghakbang ko ulit noong tumayo siya para lapitan ako. Kaagad niyang hinuli ang kamay ko at hinawakan. Nararamdaman ko ang init ang lambot ng kamay niya. Dahilan ng mas lalong pagwawala ng sistema ko. Tiningnan ako ng seryoso niyang mga mata. "Anong pinag-usapan nyo?" his voice so f*cking gentle. Nagkibit balikat ako. "It's nothing important. Masaya sila na bumisita tayong magkasama." Tumango siya. "We should visit often." Mabilis ko siyang nilingon dahil sa sinabi niya. Hindi ko nakita ang anumang bahid ng pagbibiro sa kanya. Magsayado siyang seryoso para magbiro. Tumango ako. "We should. Kung hindi mo lang ako palaging pinagsasalitan ng masama tungkol sa kabit ko kahit wala naman." Sa bahay kami ng dinner dahil ayaw kaming paalisin nila mommy. May pinag-uusapan sila tungkol sa business at hindi ako maka-relate dahil iba naman ang field ko. "I heard that you have a new project in Cavite?" Pormal na tumango si Drake. "We start yesterday. It's not that big just like our ongoing project from Makati. Pero mas maganda ang pwesto, at mas may tyansa na mapansin kaagad ng mga tao dahil malapit iyon. Iyong nasa Makati, I want to expand Del Llegado for more opportunities." "Ofcourse, it will be successful knowing you, you're always passionate in terms of work. Hindi na nakakatakas ang tyansa sayo based on what I heard about you." Noong makauwi kaming dalawa nanatili akong malamig sa kanya. Hindi na rin siya na nag abala na kulitin ako dahil nahahalata niyang wala ako sa tamang timpla, hindi pa rin ako nakakabawi. Gumugulo pa sa isipan ko ang mga magulang ko, ginagawa ko ito para sa pamilya naman pero mukhang hindi sila pabor. Anong gagawin ko? Kahit naman yata anong gawin ko ay hindi talaga magiging maganda ang dating noon sa kanila. Simula pa lang ng pagpapangap ko."Papa, Mama, pwede po ba kayong pumunta sa parents meeting sa school? Sabi po kasi ni Teacher ay kailangan niyo po na pumunta," mahina at kinakabahan na saad ni Melissa.Nagkatinginan kaming dalawang mag-asawa. Yes, kasal na kaming dalawa ni Zaraya. It's been two years since we got married. Kaagad akong lumapit kay Melissa at binuhat siya. Hinalikan ko ang kaniyang pisngi. "Bakit naman hindi, anak? Dapat ay nandoon kaming dalawa ng mommy para sa parents meeting."I looked at my wife when she reached for my hand. She smiled at both of us. Kinurot niya ang pisngi ni Melissa, masuyong tinitingnan ito."Baby ikaw talaga. I already told you na kapag may events sa school ay pupunta kami ng Papa mo. Hindi pwedeng wala kami, dapat nandoon kami to support you."Paunti-unti ay napalapit na sa amin si Melissa, she is so considerate. Minsan ay may events sa school na ayaw niyang sabihin dahil busy daw kami. That's why I told her teacher na kapag kai
"You're quite what's the matter?" "Say something..." I demand when she answers me silence."Ano bang dapat kong sabihin?" sakastiko niyang tanong galit pa rin.Oh damn what did I do? I don't know how to deal with her. Iniisip ko kung ano ang naging kasalan ko para magalit siya."What is our problem? Akala ko maayos na tayong dalawa bago ka natulog kagabi."She shook her head. "Wala namang issue..."Malalim ko siyang tinitigan. "Kapag tahimik ka, iisipin ko na mayroon tayong problemang dalawa."Hindi ko akalain na gagawin ko ang mga bagay na ito para sa babae. Nagsisimula ang lahat kapag hindi niya ako pinapansin. Nababaliw akong isipin na may ginawa na naman ako, ayaw ko siyang masaktan.Bumuntong-hininga siya. "Wala tayong problema kung iyon ang iniisip mo. Kung wala kang ginawang masama, wala.""Huwag kang tumitig sa akin!" naiiritang saad niya.I bit my lower lip, stopping myself from smili
Drake's POVI was married for convenience not for me but for the woman I'm going to marry. It's a great collaboration of our company and I can use their family on my illegal transactions.I don't like her, but I marry her. Maybe that was the biggest mistakes that I've ever made because I don't have a plan to settle and create a family. Wala akong balak na unahin ang nararamdaman ko sa gitna ng gulo na nakaabang sa akin, sa mga kalaban ko na nakaabang sa akin na mapilayan."Boss nandito na po ang asawa mo, sinundo ko na siya!" Magalang na yumuko si Orwell noong dumating.Lumipat ang tingin ko sa aking asawa, iba na ang damit niya at hindi ang suot niya ngayon ang suot niya kanina. I walked towards her, nakita ko kung paano siya naalarma sa bawat hakbang ko palapit. I stod in front of her, towering his small figure. Ilang oras siyang nawala, kailangan ko pang ipasundo siya kay Orwell para matutong umuwi.Puno ng panunuri na tingna
"Nabasa ko lahat ng nakasulat sa phone mo.""Do you want me to tell you how my life goes?" he asked as if he read what was on my mind. Marahan akong tumango. "Yes..." Mahina kong hinaplos ang kaniyang buhok. Nandito kami ngayon sa kuwarto naming dalawa. Nakaupo ako sa kama at nakaunan ang kaniyang ulo sa aking hita. "But promise me first that you won't feel guilty. Because I didn't blame you for what happened. The feelings I feel for you are love not hatred or anger." "I promise. If ever I feel guilty we can talk about it, okay?" marahan ko na saad. "I will open it up.""That's good droplets. Ayaw ko na ma misunderstand mo ang intensyon ko sayo." Mahinang kinurot ko ang kaniyang ilong. Mas pinipigilang ngiti sa aking labi. Pero hindi ako nagtagumpay na pigilan, napahalakhak ako. Wala sa sariling nahampas ko ang kaniyang mukha, at napapikit siya. Lumipad ang aking kamay sa aking bibig. "I'm sorry! Sorry, oy
Napabisita ako sa puntod ng anak ko para magsumbong.Maingat akong umupo noong makarating ako sa puntod ng aking anak. Kaagad akong napangiti noong makita na may bagong bulaklak na nakalagay roon. Siguradong bumisita siya. Araw-araw siyang pumupunta dito, pero hindi kami nagkikita. Kumunot ang noo ko noong makita ang cellphone nagkataob sa medyo tagong parte. Napaawang ang aking bibig noong makita ko ang mukha naming dalawa ni Drake mula sa lockscreen. Ito iyong araw na masaya kaming dalawa. Hindi pa namin na mangyayari ang lahat ng ito at nagpapanggap lang ako. "I miss you!" Mahina kong bulong habang lumuluha na nakatingin sa cellphone niya. Noong buksan ko iyon, pareho pa rin ang password niya. Ang araw ng birthday ko, ako ang magpalit nito. Bumungad sa akin ang notes niya.Daily reminder:✓ Eat breakfast so my droplets won't be worried about me. ✓ Buy flowers for my little droplets and big droplets
"Ma'am Zaraya, maraming salamat po sa pagbisita nyo. Excited ang mga bata na makita ka ulit!" Hindi ko mapigilan ang mga ngiti ko, noong salubongin ako ng mga Sisters ng charity. Isang taon ko na itong ginagawa, marami akong charity na tinutulungan. Lalo na ang mga bahay ampunan. Gusto ko na magbigay sa kanila ng inspirasyon kahit wala na silang mga magulang. I serve my own purposes on earth and I know my child will be proud of me. Binubuhos ko lahat sa paghilom ng sugat sa aking puso, tumulong sa mga bata. "I'm sorry I'm late. Galing pa kasi akong site," hingi ko ng paumanhin. Marami kaming ginagawa ngayon sa site. Pero siningit ko talaga ngayon na makapunta sa charity, hindi ko alam bakit sa maraming charity malapit talaga ako rito. "Ayos lang ma'am, alam namin na busy ka. Isang malaking karangalan talaga ang palagi mong pagbisita at pagtulong mo sa orphanage," nakangiting sagot ni Sister Annie. "I really