CHAPTER 4: STOLEN KISS

Sophie's POV

"W...Wala akong pakialam kung sino ka, ang alam ko, hindi mo pwedeng iwanan ang isang batang umiiyak nang dahil sa'yo." sunud-sunod kong sabi habang nakikipag-titigan sa Greek God na nakatayo sa harapan ko ngayon nang walang kaemo-emosyon sa mukha.

Tumaas ang kanang kilay niya. "So, you don't really know me?"

"Hindi nga kita kilala, okay? Kailangan pa ba kitang makilala?"

Hindi ko rin alam kung saan ko napulot ang lakas ng loob ko nang mga oras na iyon. Hindi ko lamang inialis ang pagkakatitig ko sa kanya kahit pa nanginginig na ang mga kamay ko sa kaba. Matalim ang pagkakatitig niya sa akin at para bang pwede na akong mamatay sa ttig na iyon. "You're quite brave, huh? Well, let's see where your bravery would take you."

Walang anu-ano, bigla na lamang niya akong hinapit sa bewang at hinila palapit sa kanya. Mas lalo pa akong nagulat nang bigla niyang ilapat ang labi niya sa mga labi ko. Tila ba na-estatwa ako mula sa kinatatayuan ko. Pilit ko siyang itinulak palayo sa akin, pero masyado siyang malakas kaya wala ring nagawa iyon. Puwersahan niyang ibinuka ang mga labi ko gamit ang dila niya at sa hindi malamang dahilan ay napapikit na lamang ako na tila ba nage-enjoy ako sa ginagawa niya.  Nang humiwalay na siya sa akin, doon ko lamang na-realize kung anong nangyari. Itinaas ko ang kanang kamay ko saka siya sinampal sa pisngi niya. "I..Ikaw na lalaki ka! B..Bakit mo ginawa iyon?!"

"Thanks for the dessert. See you some other time." nakangisi niya pang sabi saka tumalikod at nagsimulang maglakad palayo. Gustung-gusto ko siyang habulin at sapakin, pero ayaw makisama ng mga paa ko. Nakanganga ko na lamang siyang pinagmasdan hanggang sa makasakay siya sa isang black limousine kasunod ang mga lalaking tumatawa.

Napakuyom ako ng kamao ko habang nakatingin doon. "I...IKAW NA MANYAKIS KA!"

"Teacher Sophie!"

Tumigil lamang ako sa pagmumura nang bigla na lamang lumapit si Laila sa akin. Tumingin ako sa kanya saka ko siya kinarga. "I...I'm sorry, Laila. Ayos kalang ba?"

Tumango-tango siya. "Ayos lang  po ako, Teacher Sophie."

"Sigurado ka?"

"Opo. 'Yong mama po kanina, boyfriend niyo po ba siya Teacher Sophie?" inosenteng tanong niya na kaagad namang nagpa-pula sa buong mukha ko.

Hindi ako kaagad na nakasagot. "L...Laila, ang mabuti pa pumasok na tayo, okay? For sure nandoon na lahat ng classmate mo, naghihintay sa atin."

"Okay..." sagot na lamang niya.

Hindi ako makapag-focus nang maayos sa trabaho ko dahil sa nangyari. Mabuti na lamang at hindi iyon napansin ng mga bata. Sumakay ako ng bus pauwi saka dumiretso sa kwarto ko at nahiga sa kama. 

Burahin mo na sa isip mo ang nangyari, Sophie. Kunwari nalang, hindi iyon nangyari, okay?

Teka nga lang... 

Hinayaan ko ang isang total stranger na halikan ako nang gano'n gano'n lang?!

Kaagad kong kinuha ang isa sa mga unan ko saka iyon niyakap nang napakahigpit. 

"Ang first kiss ko... ang siraulong lalaki na 'yon!"

"Sophie? Nandiyan ka na ba?"

Bigla ko na lamang narinig ang boses ni Daddy mula sa labas ng kwarto ko. Dali-dali akong tumayo at pinunasan ang luha sa mga mata ko bago naglakad palapit sa pintuan. "D..Dad?"

"Mabuti naman at dumating ka na. Pwede ba tayong mag-usap sandali?" tanong ni Daddy sa akin.

"Sure, Dad. Maupo po kayo." sabi ko saka humila ng upuan para sa kanya. Naupo rin ako sa may couch saka tumingin kay Daddy. "Ano po iyon, Dad?"

Dumiretso siya nang pagkakaupo bago tumingin sa akin. "Sophie... M..May gusto kasi sana akong sabihin sa'yo... Wait, umiyak ka ba?"

"H..Huh? H..Hindi po... G..Ganito lang po talaga ang mga mata ko kapag inaantok.." paagpapalusot ko. "A..Ano nga po pala ulit ang gusto niyong sabihin sa akin?"

Bumuntong-hininga siya saka tumingin sa mga mata ko. Bakas sa mukha niya ang pagdadalawang-isip kung itutuloy niya ba ang sasabihin niya. "Sophie, makinig kang mabuti sa sasabihin ko. T..Tingin ko, panahon na para magpakasal ka na..."

"P..Po? M..Magpakasal?!"

"Alam ko kung gaano kahirap para sa'yo ang mag-stay sa bahay na ito, Sophie. Itinuturing kang katulong ng stepsiblings mo, hindi ka ba nagsasawa roon? Ni minsan ba hindi mo hiniling na umalis na rito at maging malaya? I mean, gusto lang kitang maging masaya, Sophie."

"Dad, seventeen palang po ako at nag-aaral pa. Wala pa po sa isip ko ang pagpapakasal. N..Ni wala pa nga po akong boyfriend..."

"May ipakikilala ako sa'yo." bigla niyang tugon. 

Dahil doon ay naghihinala akong tumingin sa kanya. "Dad? Talaga bang gusto niyo na akong magpakasal kaagad? P..Pero ayaw ko pa po talagang magpakasal sa kahit na sino, Dad. Gusto ko pong makapagtapos muna ng pag-aaral, gusto kong matupad ang mga pangarap ko, I want to make you proud, Daddy. A...At gusto kong pakasalan ang lalaking mahal ko..."

"Pero tingin ko---

"Dad, ayos lang po ako. Alam ko pong nag-aalala lang kayo para sa akin. Huwag po kayong mag-alala, kaya ko naman pong pagsabayin ang lahat. Ang pagsisilbi sa mga kapatid ko, maging ang pag-aaral at pagt-trabaho nang sabay. Wala po kayong dapat na ipag-alala, okay?" sabi ko habang nakangiti sa kanya. "By the way, gusto niyo po bang ipag-timpla ko kayo ng coffee?"

"Hindi na. Ayos lang ako, Sophie. Magpahinga ka na, alam kong pagod ka. By the way, we'll be having a family dinner tomorrow. Alam mo pa ba iyong restaurant kung saan tayo parating kumakain noon?"

Tumango ako. "Yes, Dad. Pero...may okasyon po ba bukas?"

"Oo. May gusto akong ipakilala sa inyo. Make sure na pupunta ka roon after ng work mo, okay?"

"Okay."

Matapos niyon at muli nang tumayo si Daddy saka ginulo ang buhok ko. "Basta parati mo lang tatandaan na mahal na mahal ko kayong lahat. Lalo ka na, anak."

"I love you so much too, Dad."