Kabanata 8

UMINIAT si Savannah nang magising siya mula sa mahimbing na pagkakatulog. Iba kasi ang pakiramdam niya na malayo sa kaniyang pamilya na tila ba lagi siyang pini-pressure na gawin ang gusto nila para sa kaniya. Kahit pa paano, habang nandoon siya naramdaman niya ang pagiging malaya at tahimik pero alam niyang hindi iyon magtatagal dahil kailangan niyang harapin ang kaniyang ama.

Naiharang niya ang kaniyang braso sa mata niya nang tumama sa mukha niya ang sikat ng araw mula sa nakabukas na binata. Umiiwas siya at bumangon sa kama. Umupo muna siya sa gilid niyon at inayos ang nagulo niyang buhok.

"It's a new day, Savannah you need to start the day with a smile," paalala niya sa sarili dahil gusto niyang i-enjoy muna ang sarili na malayo sa kaniyang pamilya. Ngumiti siya matapos niyang ipusod ang kaniyang mahabang buhok. Nagpasiya na rin siyang lumabas ng silid dahil nakaramdam na siya ng gutom.

"I'm sorry, pero don't worry babalik din agad kami."

Natigilan siya nang marinig ang boses na