Share

ตอนที่ 2 กอบัว

Aвтор: ไรท์โส
last update Последнее обновление: 2025-03-25 12:32:00

"บัวไปเรียนก่อนนะคะ" นักศึกษาสาวใบหน้าสวยแต่งแต้มเครื่องสำอางอย่างพอเหมาะ รูปร่างอ้อนแอ้นส่วนสูงเพียงร้อยห้าสิบห้าขนาดไซซ์มินิน่ารัก กล่าวบอกกับพ่อแม่ของเธอก่อนจะออกจากบ้าน

"บัว..." หญิงสาวหยุดชะงักแล้วหันไปที่เสียงเรียก

"...วันนี้ถ้าเรียนหนักก็ไม่ต้องไปทำงานนะ" คนเป็นพ่อบอกกับลูกสาวด้วยความห่วงใย เพราะที่ผ่านมากอบัวช่วงแบ่งเบาค่าใช้จ่ายทางบ้านได้เยอะมาก ซึ่งเธอยอมทำงานพาร์ทไทม์หลังเลิกเรียน ไม่ว่างานอะไรที่เป็นงานสุจริต และไม่เสี่ยงกับชีวิตจนเกินไปเธอก็พร้อมที่จะทำ

"บัวไหวค่ะ พ่อไม่ต้องเป็นห่วง" ริมฝีปากบางคลี่ยิ้มหวานให้คนเป็นพ่อ

"ถ้าไม่ไหวก็บอกนะ"

"ค่ะ" กอบัวตอบกลับเสียงใสก่อนจะก้าวขาเดินออกจากประตู ระหว่างที่เธอกำลังเดินไปที่หน้าบ้าน ก็มีรถยนต์ที่คุ้นเคยขับเข้ามาจอดพอดี

"นึกว่าจะมาไม่ทันบัวซะแล้ว" ชายหนุ่มหน้าตาดีรูปร่างสมส่วนส่วนสูงร้อยแปดสิบลงมาจากรถแล้วก้าวขายาวเดินไปดักหน้าหญิงสาว แล้วคว้ากระเป๋าของเธอมาถือไว้ราวกับเป็นหน้าที่

"ขอบคุณนะจอม" กอบัวกล่าวขอบคุณแล้วฉีกยิ้มกว้างให้กับจอมทัพ ชายหนุ่มคลี่ยิ้มกลับก่อนจะรีบเดินไปเปิดประตูให้กอบัว

ภายในรถ

"บัวก็คิดว่าจอมจะไม่มาซะแล้ว"

"จะไม่มาได้ยังไงล่ะ ฉันต้องมาอยู่แล้ว" ปากหนาเอ่ยแต่สายตาจ้องไปที่ถนนด้วยสีหน้าราวกับคิดอะไรบางอย่าง

"เป็นอะไรหรือเปล่า" มือเรียวแตะไปที่ไหล่กว้างแล้วกล่าวถามด้วยความเป็นห่วง

"....." นักศึกษาหนุ่มไม่ตอบได้แต่พ่นหายใจออกมาเบา ๆ

"คิดถึงลุงเกษมเหรอ" จอมทัพหันมาคลี่ยิ้มบาง ๆ

"ลุงเกษมไม่ได้ไปไหนหรอก ท่านยังคงอยู่รอดูความสำเร็จของจอมนะ"

"ฉันรู้ว่าพ่อยังไม่ไปไหน...." นักศึกษาหนุ่มขบฟันด้วยสีหน้าโกรธเกรี้ยวแฝงความแค้น

"...ถ้าฉันยังไม่ได้ลากตัวไอ้คนที่ฆ่าพ่อมาไหว้อัฐิของท่าน"

"จอม.."

"เธอไม่ต้องพูดอะไร เพราะยังไงฉันก็ไม่เชื่อว่าพ่อคิดสั้นฆ่าตัวตาย" หญิงสาวพยายามบอกกล่าวกับชายหนุ่มแต่ก็โดนทักท้วง เธอจึงได้แค่ลอบหายใจเบา ๆ

มหาวิทยาลัย The BEST

"วันนี้เลิกเรียนบัวต้องไปทำงานหรือเปล่า"

"ทำจ้ะ" กอบัวตอบกลับเสียงหวาน

"วันนี้ฉันว่าง..เดี๋ยวไปส่ง"

"ไม่ต้องหรอก บัวเกรงใจน่ะ" หญิงสาวปฏิเสธอย่างนุ่มนวล

"เกรงใจอะไรกัน เราเป็นเพื่อนกันนะ"

"เพื่อนนั่นแหละยิ่งต้องเกรงใจ" กอบัวทักท้วงขึ้นทันที

"แล้วถ้ามากกว่าเพื่อนบัวยังจะเกรงใจอยู่หรือเปล่า" หัวคิ้วงามย่นเข้าหากันพร้อมกับแหงนขึ้นมองใบหน้าชายหนุ่ม

"จอมหมายถึงอะไร" ชายหนุ่มร่างสูงคว้ามือเรียวของหญิงสาวมากุมก่อนจะพูดขึ้นว่า

"เรามาเป็นแฟนกันนะ" สองแก้มทั้งสองของร่างบางแดงระเรื่อทันทีที่นักศึกษาหนุ่มพูดจบ

"...." กอบัวก้มหน้าอมยิ้มด้วยหัวใจที่พองโต เพราะเธอเองก็ชอบจอมทัพอยู่เหมือนกัน

"เราสองคนรู้จักกันมาก็นาน..จนตอนนี้เราก็ใกล้จะเรียนจบแล้วด้วย..." มือหนาเอื้อมมายกปลายคางมนของหญิงสาวขึ้นเพื่อเขาจะได้สบตากับเธอ

"...ถึงเวลาที่ฉันควรจะบอกความรู้สึกที่มีกับเธอสักที"

"..."

"ฉันรักเธอ..กอบัว" พอได้ยินคำพูดของจอมทัพ กอบัวก็เขินอายเบือนใบหน้าที่เห่อร้อนไปทางอื่น

"เธอคิดเหมือนกันกับฉันหรือเปล่า" หญิงสาวหันใบหน้าสวยกลับมาพร้อมกับผงกหัวยอมรับว่าเธอเองก็ชอบชายหนุ่มที่ยืนตรงหน้าเช่นกัน

"ฉันดีใจที่สุด" จอมทัพคว้าร่างบางเข้ามาโอบกอดด้วยความดีใจ

"จอมปล่อยก่อน..อายเขา" กำปั้นเล็กทุบที่หลังของชายหนุ่มเบา ๆ แล้วหันซ้ายหันขวากลัวคนอื่นจะเห็นเข้า

"ไม่ต้องอายหรอก คนเป็นแฟนกันเขาก็ทำแบบนี้ทั้งนั้น"

"แต่บัวอาย ปล่อยบัวก่อน" จอมทัพไม่ฟังคำร้องขอของกอบัวยังคงกอดรักเธอจนพึงพอใจ เขาจึงปล่อยร่างบางให้เป็นอิสระ

.

.

.

"เลิกงานฉันจะมารับนะ" จอมทัพที่อาสามาส่งกอบัวที่ทำงานแล้วบอกกล่าวกับเธอก่อนจะกลับ

"วันนี้บัวเลิกดึกนะ..จอมจะมาไหวเหรอ"

"ยิ่งดึกสิยิ่งต้องมารับ..."

"แต่พี่กิ๊บอาสาจะไปส่งบัวแล้ว" กอบัวแทรกพูดแล้วบอกกล่าวให้ชายหนุ่มสบายใจ พี่กิ๊บที่เธอพูดถึงเป็นพี่ร่วมงานที่สนิทที่สุดซึ่งกอบัวไว้ใจให้เธอเป็นคนไปส่ง เนื่องจากวันนี้เธอกับกิ๊บจะต้องมาทำงานนอกสถานที่

"จะไปรบกวนเขาทำไมกัน ไม่รู้ล่ะฉันจะมารับห้ามไปกับใครทั้งนั้น" เมื่อเห็นชายหนุ่มมีสีหน้าไม่พอใจเธอจึงยอมให้เขามารับ

"ก็ได้ ก็ได้งั้นบัวจะรอจอมนะ"

"แฟนใครเนี่ย น่ารักที่สุดเลย" มือหนาเอื้อมไปหยิกแก้มของหญิงสาวเบา ๆ เป็นหยอกล้อ

"จอมอ่า"

หลังจากจอมทัพกลับไปแล้ว กอบัวก็เข้าไปในร้านเตรียมตัวเดินทางไปยังโรงแรมหรู ซึ่งมีลูกค้าว่าจ้างให้ไปช่วยเสิร์ฟเครื่องดื่มเนื่องจากเป็นเครื่องดื่มที่มาจากร้านที่เธอทำงาน

"พี่กิ๊บ ไม่ต้องไปส่งบัวแล้วนะ" ระหว่างทางที่จะไปยังโรงแรมกอบัวก็หันไปบอกกับกิ๊บที่นั่งอยู่เบาะข้าง ๆ

"อ้าว ทำไมล่ะแล้วบัวจะกลับยังไงถ้าไม่ให้พี่ไปส่ง"

"เอ่อ..."

"แฟนจะมารับ?" กิ๊บแทรกพูดแล้วฉีกยิ้ม

"พี่กิ๊บอ่า" สองแก้มของสาวรุ่นน้องแดงก่ำจนสังเกตได้ชัด

"ไม่ต้องเขินหรอกหน่า"

"ทำไมพี่รู้ล่ะคะว่าบัวกับ..."

"ใครเห็นก็ดูออกว่าพวกเธอเป็นแฟนกัน" หญิงสาวนึกถึงภาพที่จอมทัพหยิกแก้มทำให้ใบหน้าสวยเห่อร้อนทันที เธอรีบเบือนหน้าหนีไปมองถนนผ่านกระจกใส สายตาก็สะดุดไปเห็นชายชราล้มลงไปกองอยู่บนถนนอีกฝั่งหนึ่ง

"พี่กิ๊บ จอดรถก่อนค่ะ" กอบัวตะโกนบอกคนขับทันที

"มีอะไรเหรอบัว" กิ๊บที่นั่งข้าง ๆ เอ่ยถามแล้วมองไปทางเดียวกับที่กอบัวมอง แล้วจอดรถที่ข้างทาง

"เดี๋ยวบัวมานะคะ" กอบัวบอกคนในรถก่อนจะรีบเปิดประตูลงจากรถทันที

"พี่ไปด้วย" รุ่นพี่สาวลงจากรถแล้ววิ่งตามกอบัวมาติด ๆ สองสาวจับมือกันข้ามถนนไปอีกฝั่งเพื่อจะไปให้ความช่วยเหลือชายชราที่นอนหมดสติกลางถนน พอทั้งคู่มาถึงก็รีบช่วยกันพาร่างชายชราไปจุดที่ปลอดภัย ก่อนจะเขย่าตัวเรียกเพื่อให้ได้สติ

"คุณลุงคะ คุณลุง" ชายชราค่อย ๆ ลืมตาทำให้สองสาวหันมายิ้มให้กันด้วยความดีใจ

"ทำไมลุงไปนอนอยู่กลางถนนล่ะคะ" กิ๊บเป็นคนถามในขณะที่ชายชราพยายามหยัดกายลุกขึ้นนั่ง

"ลุงเป็นลม ขอบใจหนู ๆ นะที่มาช่วยลุง"

"ไปหาหมอไหมคะ เดี๋ยวบัวพาไป" ชายชราส่ายหน้าช้า ๆ เป็นการปฏิเสธ

"ทำไมไม่ไปล่ะคะ ให้หมอตรวจดูสักหน่อย"

"ลุงไม่มีเงินพอที่จะไปโรงพยาบาลหรอก" สิ้นเสียง กอบัวก็หันมามองหน้ากับกิ๊บ ก่อนจะหันกลับที่ชายชรา

"เดี๋ยวบัวจัดการให้เอง...." ว่าจบ ก็หันมาพูดกับกิ๊บ

"...พี่กิ๊บไปที่โรงแรมก่อนนะ เดี๋ยวบัวจะตามไป" รุ่นพี่สาวลอบหายใจเบา ๆ เธอรู้และเข้าใจว่ากอบัวชอบช่วยเหลือคน ใคร ๆ ก็มักจะพูดถึงเธอว่าเป็นดั่งนางฟ้า แต่ก็อดเป็นห่วงไม่ได้

"มีอะไรก็โทรหาพี่นะ"

"ค่ะ" หลังจากกิ๊บข้ามถนนแล้วขับรถไปยังโรงแรม กอบัวก็เรียกแท็กซี่พาชายชราไปยังโรงพยาบาล

กอบัวตัดสินใจพาชายชราไปโรงพยาบาลที่เธอเคยพาพ่อกับแม่มาตรวจสุขภาพ ซึ่งไม่ได้ราคาแพงมากนัก

"แผลแค่นี้ร้องจะเป็นจะตาย"

"เย็บทั้งสิบเข็มเลยนะจะไม่เจ็บได้ไง" ระหว่างที่กอบัวนั่งรอชายชราที่เข้าไปในห้องตรวจ ก็มีเสียงของชายหนุ่มสองคนพูดคุยกันที่กำลังเดินมา กอบัวจึงเงยหน้าหันไปมอง ก็เห็นชายหนุ่มทั้งสองที่หน้าตาหล่อเหลา คนแรกมีใบหน้าที่หล่อคมแต่ดูดุดันรูปร่างสันทัดสมส่วนแบบคนที่ออกกำลังกายเป็นประจำเขาดูสูงกว่าเธอมาก พอกอบัวหันไปที่ชายหนุ่มอีกคนก็ต้องเบิกตากลมโตหัวใจเต้นแรงแทบจะทะลุออกมาข้างนอก

"นั่น..พี่อี้เฉินนี่"

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนจบ นางฟ้าของมาเฟีย

    การมาของพ่อแม่มาเฟียต้วนมีจุดประสงค์ที่จะมาจัดการเรื่องงานแต่งให้ลูกชาย ซึ่งเขาเป็นคนขอร้องให้ทั้งสองเดินทางมา สู่ขอแฟนสาวตัวเล็กกับพ่อแม่ของเธอทั้งสองครอบครัวได้ปรึกษาหารือกันอย่างส่วนตัว แต่เป็นกันเองมาก ต่างเห็นชอบตรงกันว่าจะกำหนดพิธีมงคลสมรสอีกสองเดือนข้างหน้า ระหว่างที่ผู้ใหญ่ได้พูดคุยเรื่องการจัดเตรียมงาน กอบัวที่ยังคงมีอาการหน่วง ดิ่ง สีหน้าไม่สดใสเท่าที่ควร ทำให้มาเฟียหนุ่มเกิดความสงสัย จึงดึงเธอมาพูดคุยเป็นการส่วนตัวเพื่อถามไถ่ "เป็นอะไรหรือเปล่า พักนี้เธอแปลก ๆ ไปนะ" "ไม่มีอะไรคะ" เธอตอบด้วยน้ำเสียงไม่แจ่มใส ซ้ำยังแฝงความมัวหมอง "ไม่มีอะไรจริง ๆ เหรอ...." มาเฟียต้วนกล่าวถามซ้ำให้แน่ใจ เพราะช่วงหลัง ๆ มานี้ เขารู้สึกว่าแฟนสาวตัวเล็ก คอยจะออกห่างจากเขาอยู่ตลอด "...โกรธอะไรพี่หรือเปล่า" และยังทำทีท่าราวกับรังเกียจเขายังไงยังนั้น "บัวรู้สึกว่า..." ใบหน้าสวยหวานแฝงไปด้วยความเศร้าก้มงุดลง แล้วเม้มปากทั้งสองเข้าหากันแน่น "...บัวไม่อยากแต่งงานกับพี่แล้ว" เธอถอนหายใจพรืดใหญ่ ก่อนจะเงยหน้าแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือเต็มไปด้วยความน้อยใจที่เกิดขึ้นอย่างไม่รู้สาเหตุ "กอบัว..."

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 39 จู่ ๆ ก็น้อยใจ

    กอบัวลมหายใจหอบถี่ รู้สึกสมองขาวโพน และหวาบหวิวในช่องท้องหลังจากที่ได้ปลดปล่อยน้ำสีใสออกมา ขณะที่มาเฟียหนุ่มจับแท่งเนื้อร้อนรูดขึ้นลง พร้อมกับช้อนตามองเธอไปด้วย ความเร่าร้อนก่อตัวขึ้นภายในกาย ไม่รอช้าเขาจับปลายหัวหยักจ่อไปยังช่องรักคับแคบ แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงกระเส่า"จะเอามันเข้าไปละนะ" พูดจบ มาเฟียหนุ่มในท่าคุกเข่าตรงกลางกายของหญิงสาว ก่อนจะค่อย ๆ เอาท่อนเอ็นที่มีขนาดเกินมาตรฐานสอดใส่ไปยังร่องแคบทีละนิด ทีละนิด จนสุดลำ "อะ..อื้อ" ปึก ปึก ปึก เอวสอบขยับอย่างช้า ๆ เนิบ ๆ "อ่า" เสียงหอบกระเส่าพานให้สมองเบลอไปหมด มาเฟียหนุ่มเริ่มเร่งจังหวะเร็วขึ้น ปึก ปึก ปึก "อื้อ..อ๊ะ อ๊ะ" ความใหญ่โตกระแทกเข้ามาในร่องของหญิงสาวจนสุดความยาว ทำให้เธอครางสั่นเครือด้วยความกระสันเสียวปึก ปึก ปึก สะโพกสอบตอกอัดเข้ามาอย่างดุดัน ไปตามอารมณ์ดิบเถื่อน แต่ครั้งนี้มันไม่รุนแรงมากนัก หญิงสาวใต้ร่างไม่ได้ทักท้วงอะไร เขาจึงรู้สึกมีความสุขเป็นอย่างมาก "โคตรเสียว..หึ้มมม" มาเฟียหนุ่มเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ความสุขสมซ้อนทับกับสัมผัสที่หวาบหวาม มือหนาเอื้อมไปบีบเค้นเต้าอกอวบ พร้อมกับขยับสะโพกสอบอย่างรัว ๆ ปึก ปึ

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 38 เป็นเมียฉันมั้ย

    ตันติกรลากเก้าอี้มาแล้วนั่งลงข้างเตียงผู้ป่วย ก่อนจะเอื้อมไปคว้ามือเรียวเล็กของกอบัวมากุมไว้ "ฉันโคตรดีใจเลย ที่เธอไม่ได้จากฉันไปจริง ๆ" มาเฟียหนุ่มกล่าวพร้อมกับคลี่ยิ้มบาง ๆ แต่แสนอ่อนโยนผิดกับตัวตนของเขา"เพราะอะไรเหรอคะ..." หญิงสาวเอ่ยถามด้วยใบหน้าที่ไร้เดียงสา"...หรือว่าเพราะบัวเป็นลูกน้องที่ไว้ใจของพี่" สิ้นเสียง มาเฟียหนุ่มก็มองใบหน้าสวยใสด้วยความรัก และเอ็นดู "เพราะว่าเธอคือ...." แอ๊ดดด ยังไม่ทันที่มาเฟียหนุ่มจะบอกความในใจ ก็มีคนเข้ามาขัดซะก่อน "สวัสดีค่ะพี่หมอคินน์" กอบัวเอ่ยทักพร้อมกับยิ้มหวานให้กับคนที่มาใหม่ "ไอ้หมอ!..." มาเฟียต้วนกัดฟันกรอด ขบกรามแน่นเมื่อเห็นหน้าคนบงการที่ทำให้เขาต้องโศกเศร้าเสียใจหมดอาลัยตายอยากถึงสองวัน"...มึงกับกูมีเรื่องที่ต้องคุยกัน!" เขาส่งแววตาเชือดเฉือนให้กับเพื่อนสนิท อย่างไม่จริงจังนัก เพราะยังไงแล้ว หมอคินน์ก็เป็นคนช่วยชีวิตกอบัวไว้"เหอะ เหอะ" หมอคินน์กลั้วหัวเราะก่อนที่จะบอกกล่าวเรื่องอาการของผู้ป่วยอย่างจริงจัง"พยาบาลบอกแล้วใช่มั้ยว่า อีกสองวันก็จะกลับบ้านได้""บอกแล้วค่ะ" หมอคินน์ผงกหัวรับ "ช่วงหนึ่งสัปดาห์แรก ต้องระวังอย่าเพิ่งยกขอ

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 37 ยังมีชีวิตอยู่

    ทุกคนมาถึงโรงพยาบาลเอกชนชื่อดัง ซึ่งคณาธิปเพื่อนมาเฟียต้วนเป็นเจ้าของ ในขณะที่เอกสิทธิ์ และพิไล เดินนำหน้าพากฤษ และจอมทัพไปยังห้องพักฟื้นของลูกสาว ทั้งหมดก็ได้สวนทางกับหมอคินน์เข้าพอดี "หมอคินน์ครับ" หมอคินน์หยุดชะงักแล้วมองไปยังคนที่เรียกด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง "ไอ้จอม มึงเข้าไปก่อน..." กฤษพูดกับจอมทัพประโยคแรกก่อนที่จะหันไปพูดกับหมอคินน์"...กูกับหมอคินน์มีเรื่องที่จะต้องคุยกัน" มือขวามีสีหน้าตึงเครียดแฝงความโกรธน้อย ๆ ในขณะที่เจ้าของโรงพยาบาลยืนส่ายหน้าแล้วพึมพำออกมาพอได้ยินว่า"เป็นลูกน้องที่รัก และซื่อสัตย์ดีจริง ๆ เหอะ เหอะ" พูดจบก็กลั้วหัวเราะเบา ๆ "ทำไมหมอคินน์ทำแบบนี้ล่ะครับ" เมื่อกฤษได้รู้เรื่องราวทุกอย่างจากปากเจ้าของโรงพยาบาลแล้ว ก็กล่าวถามทันทีอย่างไม่สบอารมณ์นัก "เอาหน่า..กูก็แค่อยากแกล้งมันเล่น ๆ เอง" "หมอคินน์รู้มั้ยว่าคุณต้วนเสียใจมากแค่ไหน ข้าวปลาก็ไม่กิน วัน ๆ หมกตัวอยู่แต่ในห้องกับเจ้าแต้ม..เฮ้อ" กฤษบอกสถานการณ์เจ้านายตัวเองให้กับเพื่อนสนิทของเขาได้รับรู้อย่างเห็นอกเห็นใจ"กูขอโทษ..เอาละกูไม่แกล้งมันแล้วมึงรีบไปบอกเจ้านายของมึงเลยว่า กอบัวยังมีชีวิตอยู่...." หมอคิ

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 36 แกล้งแรงไปป่ะ

    "ไม่นึกเลยว่าพี่ต้วนจะเป็นถึงขนาดนี้" ระหว่างที่กฤษพามาเฟียต้วนออกไปท่ามกลางสายตาทั้งสามหนุ่มที่ยังคงจ้องมองแผ่นหลังของเขา ต่างรู้สึกหลากหลายอารมณ์ อี้เฉินก็กล่าวขึ้นอย่างเห็นอกเห็นใจเพื่อนรุ่นพี่"จะสงสาร หรือสมน้ำหน้ามันดีนะ" ศิลาเอ่ยพร้อมกับส่ายหน้า ทว่านัยน์ตายังคงมีความเป็นห่วงมาเฟียเพื่อนสนิทอยู่ไม่น้อย"หึ" หมอคินน์แค่นหัวเราะแล้วยกยิ้มมุมปากด้วยใบหน้าราวกับมีอะไรในใจ แต่ทั้งศิลา และอี้เฉินต่างไม่ได้สังเกต "ไอ้หมอมึงติดต่อวัดหรือยัง" ศิลากล่าวถาม"เออ แล้วทางครอบครัวกอบัวรู้เรื่องหรือยังว่า..." อี้เฉินยังพูดไปจบประโยคก็มีเสียงฝีเท้าที่สวมใส่รองเท้าส้นเตี้ยวิ่งเข้ามาพร้อมกับร้องเรียกหมอคินน์"คุณหมอคะ คนไข้ฟื้นแล้วนะคะ" "อืม เดี๋ยวผมตามไป" หมอคินน์ตอบรับ ท่ามกลางสายตาของศิลา และอี้เฉินที่จ้องมองเขาอย่างมึนงง"ไอ้หมอแล้วเรื่องกอบัว..""พี่จะทิ้งไว้แบบนี้งั้นเหรอ" ดาราหนุ่มชาวจีนแทรกพูดขึ้นพร้อมกับเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย "พวกมึงตามกูมา" พูดจบ เจ้าของโรงพยาบาลก็ก้าวขาเดินนำหน้าสองหนุ่มไปยังห้องพักฟื้นผู้ป่วยวีไอพีทันที พอประตูห้องเปิดออก ทั้งประธานบริษัท และดาราหนุ่มชาวจีนต่างดวงต

  • Mafiacasanovaนางฟ้าของมาเฟีย   ตอนที่ 35 เจียนตาย

    ตึก ตึก ตึก เสียงฝีเท้าหนักวิ่งพาร่างหญิงสาวที่หมดสติ เนื้อตัวเต็มไปด้วยเลือดเข้ามาในโรงพยาบาลชื่อดัง พร้อมกับตะโกนร้องเรียก เพื่อนหมอเจ้าของโรงพยาบาลราวกับคนเสียสติ"ไอ้หมอ! ไอ้หมอโว้ย ช่วยเมียกูด้วย" มาเฟียหนุ่มไม่รู้ตัวเลยว่าเขาได้หลุดปากเปลี่ยนสรรพนามให้เธอไปแล้ว"ไอ้ต้วน!" หมอคินน์ที่เพิ่งออกจากห้องตรวจเมื่อเห็นเพื่อนสนิทที่มีสีหน้าแตกตื่น จึงรีบวิ่งเข้าไปแล้วสำรวจบาดแผลร่างเล็กที่อยู่บนแขนของมาเฟียต้วน "ทำไม น้อง..." "มึงช่วยเมียกูด้วย" หมอคินน์คลี่ยิ้มบาง ๆ ก่อนจะหันไปสั่งพยาบาลให้เตรียมห้องผ่าตัด แล้วให้บุรุษพยาบาลนำรถมาเอาร่างหญิงสาวไปยังห้องผ่าตัดอย่างเร่งด่วน "ไอ้หมอ กูฝากกอบัวด้วย" ก่อนที่หมอคินน์จะเดินเข้าไปในห้องผ่าตัด มาเฟียตัวนก็คว้าแขนเขาไว้ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ ดวงตาแดงก่ำ "อืม" ทางด้านหมอเจ้าของโรงพยาบาลตอบกลับสั้น ๆ แล้วก้าวขาเดินเข้าไปในห้องผ่าตัดอย่างรวดเร็ว มาเฟียหนุ่มเดินย้ำก้าวนั่งไม่ติดเก้าอี้ แววตามีความหวั่นวิตกมองผ่านกระจกเล็กเข้าไปในห้องผ่าตัด เขาแสดงออกได้ชัดว่าเป็นห่วงหญิงสาวเป็นอย่างมาก เวลาล่วงเลยมาร่วมสองชั่วโมงก็ยังไม่มีทีท่าว่าหมอคิน

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status