"You're commanding me?" his brows furrowed while shaking his head. Kasunod niyon ay ang pagtawa ni Magnus na parang nakakaloko sa sinabi ko.
Shit! Ang tigas din ng panga ng lalaking 'to!
Hindi nagtagal ay kinabig niya ako papalapit sa kaniya and stare my eyes. Like, wtf? Ano ba kasing gusto nito. Hindi ko siya mabingwit, hindi ko siya mapasunod!
"Don't dare to provoke me, honey. Hindi ako madaling pasunurin." Ngumiti ito.
I forcely pushed him. Ayoko talaga sa mga lalaking ganito.
Tiningnan ko siya from his well-groomed hair and his black suit to his black pointed flat shoes.
Wala akong makitang mali sa kaniya, aside of his attitude of course.
"So what's the plan?" I said crossing my arms.
He bit smiled and sit in that marmol garden bench, hindi pa nga kami nakakapasok ay lantaran na niya akong tinutuka rito sa labas.
His guards are surrounding us, na parang walang nakita kanina. They're not even moving, para itong mga robot na nakatingin lang sa malayo.
"Listen, Vanna. I am Magnus, and as your parents proposed me..." tumaas ang kilay ko.
"They like to unite us, for a good relationship of Russia that I hold, and to Spain where obviously you...facilitates at the moment."
He brushed his hair as if nakakapogi 'yon, hindi ko man pansinin pero...he's a charmer.
"Your attention is not here, Vanna." Untag niya sa akin nang makitang wala ako sa focus.
"So? Ano nga ang plano? Just direct me to the point, Magnus." His smile widen showcasing his white set of teeth.
"You don't have patience, are you?"
"Mabuti nang diretso, I don't like short-cuts," I rolled my eyes. Halatang gusto ko nang tapusin ang usapan namin.
"Vanna." The way he called my name sounds sexy and masculine. Those husky baritone voice makes my skin trembles. Malamig ang boses nito.
I didn't respond.
"I will take you not only to be my wife..." sabi niya na rason upang maghintay ako sa sasahihin niya.
"I'm also doing this to give your freedom." Sa sinabi niyang iyon ay napaawang ang labi ko. I didn't expect to hear those words.
Sino ba talaga ang lalaking 'to?
"What did you say?"
"Just like you don't need short-cuts, I don't need to repeat my words. Once is enough, and I know you heard it clear." Sabi niya saka tumayo.
"Come on, the food is ready. I guess you need to eat more, ang payat mo." Puna niya sa beywang ko.
Kaya ba ito nakatitig sa akin kanina? Ako lang ba itong masama mag-isip?
Hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa loob ng mansion niya. In this case, I need to be with him, siya lang ang pwedeng kapitan ko sakaling gusto kong kumalas sa mundong mayroon ako.
Nagbalik ako sa kasalukuyan, and now ready to face that idiot again. He left my questions hanging, napakamisteryoso ng mokong na Magnus na 'yon.
Dahan-dahan akong lumabas sa aking kwarto at bumaba sa aming engrandeng hagdan.
I saw him wearing his grey body-fitted suit with his fancy shoes. Alam na alam ko na ang pigura niya. Tindig pa lang ay parang tipong nakikita ko sa mga Mafia lord na ka-meeting ko usually sa opisina. But, of course...it's impossible for him to be one of them, he is just a wealthy heir from a wealthy family. My big catch!
Wearing my nude bodycon dress, with my red stilettoes, a high bun hair, and my fair light make up, I know that I am the reason why his face is astonished.
Nang makababa ako sa hagdan ay nakita kong naglahad siya ng kamay, telling me that he can help me to walk, even I don't need to. Kaya ko ang sarili ko, ano siya!
Nasupla siya dahil hindi ko 'yon tinanggap. Knowing that, I can stand by myself.
He shake his head while smiling.
"Beautiful yet hard to get as always..."I pinned his black colored eyes.
"You must impress me, Magnus. I'm not regular.""Of course, you're special." Sabay lahad ng bouquet of flowers na agad ko namang tinanggap.
"And what's for the props?"
He hold my waist and reach my left ear.
"We need to go, I already asked them."I bit distant myself to him and wear my 'are-you-sure' face.
"And?"
"They agree."
"Saan naman tayo pupunta?"
"Guess it." Sabi ni Magnus while holding my fingers.
Hindi ko talaga alam kung ano ang tumatakbo sa isipan ng lalaking 'to.
"What? Saan nga?" medyo iritable na ako, kahit ang totoo ay na-e-excite ako sa sinabi niya.
We start to walk, nang makita labasan ay nakita ko roon ang kaniyang mamahaling sasakyan. His expensive Ferrari that always makes the eyes of people turned.
"After you," pinagbuksan niya ako ng passenger's seat. He swing the door that obviously pulled up.
When I finally seated, he roam and go where the driver's seat. When he's already inside he firmly start the engine and check the mirror.
"Seatbelts." Narinig ko sa kaniya.
Agad ko namang ginawa 'yon.
"Ready?" tanong niya habang tinitingnan ang mukha ko.
"Yes." I answered.
He start to ignite the engine and we filled ourselves with excitement and rush. I know that it won't long for some time, pero ang alam ko lang ay simula ngayon, I will rely to this dumb-ass man knowing that he will hold those promise.
My freedom.
Tanaw ko ang kalsada kung saan kami papunta.
All I see is the road going to that seaside vibes. I'm not familiar in here, lalo pa't matagal na rin akong hindi nakakauwi sa pilipinas.
I don't know, but my heart is overflowing with some butterflies, my heartbeat skip a second when Magnus hold my left palm.
"Vanna," he said without looking into my eyes.
"In a long time, I don't say promises that I won't do. Lahat tinutupad ko." Tanaw ko ang mukha nito.
Even he's looking infront of that particular road, I know that he is telling the truth. His warm palm and baritone voice is enough to know that he is sincere.
I keep a smile in my face and said, "Great. That's great!" I don't know, but that word came up in my mind without realizing if it suits to his promise. For the first time, magtitiwala ako sa isang lalaki na gaya niya.
"Just take a rest, Summer. I'm sorry to make you tired." Anas ni Storm habang maingat na hinahaplos ang mukha ni Summer. Her sweet smile embeds her face while still closing her eyes. They just finished and yeah, for the uncountable times. They made it. She rest her body beside him, and at that moment he just looked only her angelic face. Pinagsawaan niyang tingnan ang mukhang halos dalawang taon niyang hinahanap-hanap. Early before these stuffs, tinawagan niya si Bimbo na mag-over-night na lang sila sa Resort, and guess what he said. Even a week will do, just to let him have some moment with Summer here in the mansion. All the family agreed about the idea. So, heto nga sila sa kanilang pang-apat na araw dito sa mansion at tanging pahinga saglit at pagsasarili sa kwarto ang kanilang ginagawa. He maybe fucking dork this time but even a day is not enough for him to touch her. Nakakabaliw si Summer, lalo na ngayon. He dropped his throne freely, yeah. The truth was, matagal na nitong nap
Vanna's POVNapadakip namin sa pulisya ang papa ko, nakipagtulungan din si kuya Jay para mapadeport ito sa Pilipinas at hatulan ng habambuhay na pagkakabilanggo. Nang mga oras na iyon, naging malinaw sa akin kung bakit ganoon na lang ka-istrikto si mama Catriona sa akin, kung bakit parati itong nakabuntot sa akin, dahil ayaw nitong matunton ako, kami ng tunay kong ama. Alam niyang may masama itong balak sa amin. She's protecting us the whole time. Ngayon nga ay tahimik na naming binabagtas ang hospital, mama Catriona said that I must see my physician dahil gusto niyang masigurado na okey ang mga anak ko. May mga galos din kasi akong natamo, at daplis sa aking braso. Nasa gilid ko rin si Magnus na katabi ko at nag-aalala sa nangyari. I just hold his hand and smile. "I'll be fine. Don't worry." Tipid din itong ngumiti. Dinala ako ni mama sa hospital na pinagdalhan din ni Quil. Naabutan namin sina Austin at Mara doon, may kasama rin ang mga ito na isang lalaki. I guess, ito ang kapa
Magnus' POVAfter chitchating Ace and Jinky, I return to the ground floor and check Mara. Ilang oras din akong nawala, baka natapos na rin ang operasyon ni Quil. Nang makababa ako ay nakita ko agad si Mara na nakaupo sa plastic chair. Nakasandal ang ulo nito sa pader at nakapikit. Pagod na pagod ang mukha nito. Tumabi ako sa kaniya saka maingat siyang nilagyan ng aking jacket. Nagmulat ito saka ngumiti. "Kuya.""How's Quil?""Hindi pa rin bumubukas ang operating room."Sa sinabi niya'y tiningnan ko ang relo. Pasado alas sais na ng gabi. Tantya ko'y baka mamayang alas otso pa ito matatapos, kaya minabuti kong tumayo at magpaalam muna saglit kay Mara para bumili ng pagkain. "I'll buy some food, dito ka lang. Dito na lang tayo sa hallway kumain.""Okey." Sambit nito saka ngumiti. Madali akong lumabas para bumili ng pagkain sa kalapit na food court doon. Nakahilera ang mga brand ng fast foods, kaya hindi na ako nahirapang pumili. Nagtungo ako sa isang burger house saka nag-order ng da
Magnus' POVI am now calling Austin, gusto kong makausap ang walang hiyang kapatid niya. I need him as much as I need Quil to be okey, gusto kong nandoon siya sa operasyon ng anak niya. Gusto kong makita ni Quil na siya ang ama nito. Na makita na buo ang pamilya niya even though Mara didn't want to directly tell him the truth. Agad namang tumunog ang kabilang linya saka nagsalita. "Yes, bro? What's up?" si Austin na walang kaide-ideya sa mga pangyayari. "Hello, Austin, I need to talk to you...""Yes? Bakit?""May dapat kang malaman.""Ano?""It's about your brother," I round my fist. Gusto ko talagang masapak ang bwesit na lalaking 'yon. "Si Aquil? Bakit?""I need him, I want you to give his number, gusto ko siyang pumunta dito sa Hawaii.""May problema?""That brute impregnant my twin sister six years ago, malaki na ang anak niya, and my sister needs him here, ooperahan ang anak nila. Sabihin mong humarap siya sa responsibilidad na iniwan niya, kung hindi, sisingilin ko siya hangg
Magnus' POVMatapos ang pagdalaw ko kay Mara ay isinagawa ko ang pagtransfer sa bank account nito para sa operasyon ni Quil. Ihinanda ko na rin ang isang kwarto kung saan sila matutulog na mag-ina. Umayon naman si Vanna sa gusto ko, katunayan, gusto rin niyang may kasama habang nagbubuntis siya dahil naninibago siya sa katawan niya. Pasalamat na rin ako at nurse si Mara, saktong-sakto at makakatulong siya kay Vanna. Nag-invest din ako ng isang shop malapit sa isang resort. Isa itong farm one stop shop kung saan doon ko ilalagay ang mga preskong gulay na ihaharvest ko mula sa aming munting lupain. Ilang buwan na lang at manganganak na si Vanna. Naghahanda na ako para sa gagamitin at sa insurance ng aming triplets. Hindi madali ang magpalaki ng tatlong bata, gastusin sa mga kailangan nito, lalo pa sa future nito, educational plan at iba pa. Ayokong humingi ng ni singkong kusing kay tiya Catriona. Gusto kong buhayin sa sarili kong pagsisikap ang pamilya ko. Even that I start from scrat
Magnus' POVKinabukasan ay nagpaalam ako kay Vanna na aalis muna ako saglit, kailangan kong puntahan ang hospital na pinagtatrabahoan ni Mara. It's two hours away in our place. Pasado alas otso na ng umaga sa oras na iyon. Hawak ko ang manibela habang tinatahak ang daan. In my left hand, I am holding her calling card. I am bit excited though my nerves are crumbling. She has contact numbers, but, I insist na mas maganda pa rin kung susurpresahin ko siya mamaya. Namili ako ng bouquet ng bulaklak bilang paghingi ko ng tawad. Hindi na ako makapaghintay sa oras na iyon. I have thoughts that maybe she'll be furious and mad, hindi rin naman kasi biro ang halos tatlong dekada na nawalay kami. Nang makarating sa may bayan ay nagkaroon ng traffic, so I stay in the car while waiting to go. May nasiraan yata dahil nakaparada ito sa gitna. Marami ang nainis at bumubusina sa kotseng iyon. Nang magtuloy-tuloy na ang daloy ay nakisabay na rin ako. Ilang minuto na lang ay makakarating na rin ako