NANG makarating si Anthony sa mansion nila ay naroon na rin ang iba.
"Good day everyone!" masigla niyang bati pagkabungad sa kanilang malawak na living room. "Aray!" daing niya ng may tumama sa kanyang dibdib. Nasundan niya ng tingin ang bagay na 'yon-tsinelas? Nakarinig siya ng tawanan kaya napalingon siya sa pinanggagalingan ng tawanan. Ang pamilya niya. Napadako ang tingin niya sa kanyang mommy na nakatayo habang nakahalukipkip at masama ang tingin sa kanya. Napangiwi siya ng ma-realize na ang mommy niya ang bumato sa kanya kaya mabilis niyang sinugod ito ng yakap. "I miss you my queen," malambing niyang sabi sabay halik sa pisngi ng mommy niya. "Ako ay tigi-tigilan mo Anthony Dale! Saka lumayo ka nga sa akin, umaalingasaw pa ang kalandian mo! Amoy sperm ka pa, y*ck!" Pilit siya tinutulak ng mommy niya pero pilit naman siya nagsusumiksik at mas hinigpitan ang pagkakayakap dito. Mas lumakas ang tawanan kaya napabaling siya sa mga ito. Binitiwan niya ang mommy niya at humarap sa mga tumatawa. "Ano ang nakakatawa?" Kunot noo niyang tanong. "Iho, maligo ka nga muna. Tama ang mommy mo, amoy malangsa ka. Saan mo na naman palengke nakuha ang inararo mo," sabi ng lola niya. Napakamot siya sa batok dahil talagang alam na alam na ng mga ito ang likaw ng bituka niya. "Sige na Anthony Dale! Hindi pa ako tapos sayong bata ka!" Kumaripas na siya ng takbo bago pa magtuloy-tuloy ang sinasabi ng mommy niya. HALOS INABOT si Anthony ng kalahating oras bago bumaba. Dahil maaga pa ay nasa living room pa ang mga ito kaya duon siya dumiretso. Naririnig niya ang ingay. Nang tuluyan siyang nakarating sa living room ay napailing siya ng makitang naglalaro ng snake and ladders board ang daddy niya, lolo, tito, ang kuya niya na si Kevin at pinsan na si Andrew habang nakasalampak sa carpet. Wala ang lola, mommy at tita niya at baka nasa kusina. Bumalik ang tingin niya sa apat na naglalaro. 'Parang mga bata!' "Lo, lumagpas ka dapat dito ka mag-stop," reklamo ni Kevin. Si Kevin ay nakakatanda niyang kapatid pero hindi niya tinatawag na kuya ito dahil isang taon lang naman pagitan nila. "Apo, may sinasabi ka ba?" sabi ng Lolo nila na pinamulagatan ng mata si Kevin. "Sabi ko nga wala po." Natawa na lang siya dahil tiklop talaga sila sa mga old man. Sabay-sabay lumingon ang mga ito sa kanya. "Oh! Nandito na pala ang f*ck boy ng Villaflor," anunsyon ng lolo niya. Mabilis siyang humakbang palapit sa mga ito at nakipagfist bump sa lima. "Seriously? Para kayong mga bata." Tumabi siya sa tabi ng lolo niya. "May premyo ang mananalo rito," sabi ni Andrew na ito na nagpapaikot sa dice. Huminto sa five bullets ang dice. Nagsimula magbilang si Andrew. Maging si Anthony ay napasunod. "One, two, three, four what the f*ck!" malakas nitong mura nang huminto sa may ahas. Bumunghalit ng tawa ang mga naglalaro dahil imbes malapit na sa finish line ay bumalik siya sa umpisa. Nagdadabog si Andrew na ibinalik ang pato niya kung saan nararapat. "Ang iingay n'yo!" Lahat sila ay napadako ang tingin sa nagsalita. Ang lola niya na nakasimangot habang nakatingin sa kanila. "Meryenda muna tayo." Bungad naman ng mommy niya at Tita Clarissa-ang mommy ni Andrew. Lumapit ang mga ito at inilapag ang tray. Habang si Anthony ay lumapit sa mga ito at humalik sa kanya-kanyang pisngi. "Ayan, amoy baby ka na ulit," komento ng lola niya na pinaghahalikan pa siya sa mukha. Lola's boy kasi siya. Mahigpit naman siyang yumakap dito at iginiya paupo sa malambot at malaking sofa. Habang ang lima ay nagpatuloy sa paglalaro. "Anthony Dale, hindi pa tayo tapos, ah! Paano mo naatim na unahin 'yang pangangailangan ng hotdog mo kaysa sa amin?!" Napatawa siya sa tinawag ng mommy niya sa kanyang alaga. Nang tingnan siya nito ng masama ay nagtago kunwari siya sa likuran ng lola niya. "LA, oh, si mommy. Ginagawa akong seven years old," sumbong niya. "Leila, malaki na ang anak mo. Saka, natural na sa kanila ang bagay na 'yon kaya hayaan mo na." Napangiti si Anthony dahil sa pagtatanggol ng lola niya. "Aray, Lola!" malakas niyang daing ng pingutin siya nito sa tainga. Nang pakawalan siya ay nakangiti pa ito tiningnan siya. "Apo, sa susunod na unahin mo 'yang hotdog mo, ako na puputol d'yan." Bigla na lang siya napahawak sa gitnang bahagi ng katawan niya. Akala niya pa man din ay ligtas na siya, mali pala siya. "Yes! Yes! I'm the winner!" malakas na sigaw ni Kevin na tumayo pa habang sumusuntok sa hangin ang umagaw sa atensyon nila. Para naman pinagbagsakan ng langit ang apat na natalo. "Ano ba premyo ng nanalo?" tanong ni tita Clarissa. Ang lima ay dumako ang tingin kay Lola. Mukhang siya ang magbibigay ng premyo. Malapad naman na ngumiti ang lola nila. "One week vacation in any country you want with all expenses charge to me." Napasinghap sila sa narinig. Hindi naman sa hindi nila afford pero iba pa rin kapag libre, 'di ba? "But, with your partner, as in girlfriend." Nakita ni Anthony na bumagsak ang mga balikat ni Kevin. Habang sila ay napangisi. "Lola naman, I don't have girlfriend. It's unfair!" Nagpapadyak si Kevin habang nakalukot ang mukha. 'Ang panget!' "Makakapaghintay naman ito, apo. Hanggang sa makakita ka ng babaeng gusto mong isama sa isang linggong bakasyon," turan muli ng lola nila. Mas lalong lumukot ang mukha ni Kevin at lumapit sa mommy nila. Kevin is a mama's boy. Sa kanilang mommy ito naglambing. "Kayong tatlong pugo, ano ba balak n'yo sa mga sperm n'yo?" tanong ni tita Clarissa. Kanya-kanya silang pagtutol sa sinabi nito. "Mommy naman, bata pa kami," depensa ni Andrew. "Opo nga," sabay nilang pagsang-ayon ni Kevin. "Anong bata? Nasa tamang edad na kayo para magsipag-asawa at ng mabigyan n'yo na kami ng apo sa tuhod," singit ng lolo nila. Pinakaayaw nilang tatlong pinag-uusapan ang pag-aasawa. Ewan ba nila. Naniniwala naman sila na may nakalaan para sa kanila. Hindi pa lang nila nakikita. Biglang pumasok sa isip niya ang napakaamong mukha ni Clara. "Okey ka lang ba apo?" Napalingon si Anthony sa Lola niya dahil sa tanong nito. "Bigla ka na lang nangingiti d'yan." Naipilig niya ang ulo. Nagawa niyang ngumiti dahil sa buhay na buhay sa kanyang imahinasyon ang mukha ni Clara. "Hoy! Anthony, huwag mong isama ang sekretarya ko sa koleksyon mo," babala ni Andrew na ikinakunot noo niya. "Aba! Aba! At sino naman ito?" Puno ng kuryosidad na tanong ng mommy niya. "It's not-" "'Yung sekretarya ni Andrew mukhang type ni Anthony. Dahil pinormahan na kanina," sabad ni Kevin na ikinaputol ng sasabihin niya. Nakita niya kung paano nagliwanag ang mukha ng mga ito na para bang isang magandang balita ang narinig. "Humingi lang ako ng sorry sa kanya. Dahil akala ko na-offend ko siya. That's all. At hindi ko siya type 'no! Andrew, sigurado ka ba na pwede ng magtrabaho 'yon? Mukhang walang kaalam-alam sa mundo," mabilis na depensa ni Anthony. "Oo naman, twenty-six na siya 'no! Saka hindi type, ulol!" turan ni Andrew. 'Twenty-six na ang babaeng 'yon?' "Language Andrew!" sita ni Tita Clarissa rito na ikingisi niya. "Hindi ko nga siya type. Napakainosente, hindi pa nga 'ata nahahalikan 'yon. You know my type kaya no worries, hindi ka mawawalan ng sekretarya, ok." "Sinabi mo 'yan, 'nak! Pupusta ako na kakainin mo ang mga sinabi mo. Oh, game ba kayo boys?" sabi ng daddy niya na ikinailing na lang niya. At nagsimula na ngang mag-usap ang lima sa pustahan sa harapan niya. "Dad, ibigay mo na rin sa akin ang share ni Anthony sa hotel." Narinig ni Anthony na sabi ni Kevin kaya napalingon siya sa mga ito na nanatiling nakaupo sa carpet habang kumakain ng cookies. "Kevin, nagpupuyat ka ba?" tanong niya rito. "Minsan, bakit?" "Alam mo ba ang pagpupuyat ay nakakakapal ng mukha?" Kumunot ang noo ni Kevin. "Talaga? Hindi ko alam, saan mo nalaman? Nabasa?" curious na tanong nito. Gusto ng matawa ni Anthony sa reaksyon ni Kevin pero pinipigilan niya. Hanggang sa batuhin siya nito ng throw pillow na nasa tabi. "F*ck you Anthony! Sinasabi mo bang makapal ang mukha ko?" singhal ni Kevin ng ma-realize ang gusto niyang iparating. Saka napuno ng tawa ang buong sala. "Ang kapal kasi ng mukha mong hingin ang share ko at talagang sa harapan ko pa!" Ibinato niya ang unan pabalik dito. This is his family. Isa sa mga ipinagpapasalamat niya sa Diyos. Sa kabila ng katayuan nila sa buhay, nanatiling nakatapak ang mga paa nila sa lupa. His parents and grandparents are really amazing.KANINA PA HINAHANAP ni Clara ang bacon pero hindi niya makita. Napadaan lang siya, nautusan pa ng mommy niya."Mom, wala na tayong bacon," sabi niya habang tumitingin sa refrigerator."Paanong wala? Kabibili ko lang noong isang araw," sagot ng mommy niya.Napanguso naman siya habang tinitingnan ang mobile niya na hawak. May pinapanood kasi siya isang Turkish drama. Gumising talaga siya ng maaga para maituloy dahil nakatulugan niya. Nasa exciting part na pa man din siya.Napapitlag siya ng mawala sa kamay ang hawak na mobile.Nag-angat siya ng tingin at ang nakataas na kilay ng mommy niya ang sumalubong sa kanya."Kaya hindi mahanap kasi hindi hinahanap," sabi nito at pinanlakihan pa siya ng mga mata.Napakamot naman siya sa ulo. "Mommy naman, eh," reklamo niya.Tinulak siya patabi ng mommy niya at ito na ang tumingin sa loob ng refrigerator."Ano ito? Hotdog? Itlog?" sarkastikong turan ng mommy niya. Napangiwi tuloy siya. "Puro kasi bibig pinanghahanap, eh. Saka, ano ba pinagkakaabala
PAGKATAPOS mamasyal nila Clara at Sandra ay napadpad sila sa paborito nilang restaurant ang Rainbow Corner. "Beshie, may bagong desert, let's try it," suhetsyon ni Clara kay Sandra. Kasalukuyan silang namimili ng kanilang o-orderin. "Try mo. Alam mo naman ano gusto ko rito," sagot ni Sandra. Pinaikot ni Clara ang kanyang mga mata. Ano pa nga bang aasahan niya sa beshie niya. Nang makapili na sila ay sinabi na nila sa Waiter. "Try mo kaya magpalit ng favorite. Masarap din ang menudo, lechon pak-" "If you want, then order it." Pagputol ni Sandra sa beshie niya. Hindi niya maintindihan bakit pilit pinapapalit ang paborito niya. Kung ito kaya ang utusan niya na huwag ng kumain. "Fine! Wala na kong sinabi. Rest room lang ako, sama ka?" paalam ni Clara dito. "Hindi," tipid na sagot ni Sandra. Tumayo na si Clara at tinahak na ang daan patungo sa rest room. Nang paliko na si Clara ay natigilan siya. Para kasing may naririnig siya. Wala naman siyang kasabayan. Mas na-curious siya ng
Mabilis na lumabas si Clara sa opisina ng kanyang boss at 'di na niya napigilan ang pagtulo ng mga luha. Kaya hindi niya napansin ang kasalubong niya. Hindi na nakaiwas si Anthony dahil sa bilis ng pagsulpot ni Clara. Naramdaman na lang niya ang pagbunggo nito sa kanya. Mabuti na lang at maagap niya itong nahawakan sa baywang na naging dahilan para mapayakap ito sa kanya. "Aray," daing ni Clara nang bumangga siya sa isang matigas na bagay. Naramdaman niya rin na may humawak sa kanyang bewang at amoy na amoy niya ang panlalaking pabango kaya mabilis niyang inangat ang mukha. Ang nakangiting mukha ni Sir Anthony ang bumungad sa kanya. "Are you okay?" tanong nito sa napakalambing na boses. Parang gusto ni Clara na mawalan ng ulirat dahil sa napakaganda ng ngiti nito nang maalala niya ang panenermon na naman ng boss niya. Kaya sunod-sunod muling nagsipatakan ang kanyang mga luha. Nataranta naman si Anthony nang makitang umiiyak ang dalaga. Hinila niya ito papunta sa may pantry. Pa
NAKAPANGALUMBABA si Clara sa may canteen. Lunch time pero wala siyang ganang kumain. Hindi mawala sa isip niya ang paghalik ni Sir Anthony sa kanyang noo."Laki ng problema natin, ah." Pukaw ni Jayson kay Clara. Inilapag niya ang tray na dala sa tabi nito. "Wala kang balak kumain?" Hindi sumagot si Clara na ikinabahala ng mga kaibigan. "Ano problema mo? Nasermunan ka na naman ba?" usisa ni Sarah. Nagtataka siya dahil kakaiba ang awra ng kaibigan nila ngayon. Sanay na naman masermunan ito pero parang ang lala ng sermon ngayon araw.Narinig nila ang paghugot ni Clara ng malalim na hininga na mas ikinapagtaka nila. Hinintay lang nila na magsabi si Clara habang nagsimula na silang kumain. Hindi naman sa wala silang pakialam kay Clara kung ayaw kumain, gutom din sila.Umayos ng upo si Clara at sinulyapan ng tingin ang tatlong kaibigan na busy sa pagkain. "Kaibigan ko ba talaga kayo? Kita n'yo na nga na malungkot ako tapos kayo ang sarap ng kain d'yan," parang bata niyang reklamo."Clar
HINDI MAPALAGAY si Clara na palakad-lakad sa harap ng kanyang mesa. Ngayon kasi ang simula ni Sir Anthony bilang kanyang temporary na boss. Kahapon ay kinausap siya ni Mr. Villaflor; the real boss, na kailangan nito umalis ng isang buwan at ang pinsan nito na si Sir Anthony ang papalit pasamantala rito. Wala naman siyang magagawa kundi umu-o. Sino ba siya? Pabor pa nga sa kanila 'yon dahil kahapon pa nila magkakaibigan pinoproblema kung paano maisasagawa ang maitim na balak este ang nais niyang mapansin ni Sir Anthony. Mukhang umaayon sa kanila ang pagkakataon. Hindi naman siya desperada pero kung pinagtutulakan na rin siya ng mommy niya, why not, coconut! Dito na siya sa jumbo hotdog. Nabalik si Clara sa sarili nang tumunog ang private elevator hudyat na may paparating. At isang tao lang ang inaasahan niya sa oras na 'yon. Dahil sa pagkataranta ay tumama ang tuhod niya sa lamesa na ikinadaing niya. "Are you okay?" Napalunok si Clara nang marinig ang buong-buong boses ng lalaki
NASA ISANG COFFEE SHOP sina Clara kasama sina Jayson at Sarah. Nauna nang umuwi si Raymond dahil may importante raw itong gagawin.Nagkayayaan sila after office hour to grab some coffee. At para pag-usapan muli ang kanyang problema na hindi niya rin alam kung bakit pinoproblema niya."Ano balak mo?" pukaw ni Jayson kay Clara na mukhang nawawala na naman sa sarili habang ipinapaikot ang dulo ng buhok gamit ang daliri.Napadako ang tingin ni Clara kay Jayson nang marinig ang tanong nito. Itinigil niya ang pagpapaikot sa dulo ng buhok niya dahil mukhang pinagkakamalan na siyang wala sa sarili. Umayos siya ng upo at humarap sa dalawa. "I....don't...know," mabagal niyang tugon. Hindi naman kasi talaga niya alam kung ano ba dapat niyang gawin. Tatlong araw na mula ng si Sir Anthony muna ang naging boss niya. Wala naman naging problema dahil pormal sila sa isa't isa pagkatapos niyang komprontahin ito sa ginawa nitong paghalik sa kanya.Hindi rin namamalagi si Sir Anthony sa opisina, after
HALOS GUSTO nang lumipad ni Clara patungo sa kanyang palapag dahil sa mga tingin na pinupukol sa kanya.Yes! Sarah and Jayson were successfully colored her hair and managed to sewed her skirt kaya hindi niya alam kung paano ba dapat maglakad. Pakiramdam niya kasi ay wala na siyang suot na pang-ibaba. Nakahinga ng maluwag si Clara nang sa wakas ay nakarating na siya sa kanyang palapag.Nagpunta siya sa loob ng banyo upang mag-ayos dahil nakasanayan na niyang doon mag-ayos.Napatingin siya sa salamin. "Ako ba talaga ito? Infairness, bagay sa akin," kausap niya sa sarili at ginalaw-galaw pa ang kanyang buhok.They put platinum blonde highlights to her hair. Sabi bagay raw ito sa kanya dahil maputi siya. At hindi nga nagkamali ang dalawa. Halos hindi na n'ya makilala ang sarili.Hindi n'ya rin makalimutan ang reaksyon ng mommy niya kagabi nang makita siya. Tuwang-tuwa at dalaga na raw siya. My gosh! Malapit na nga siya mawala sa kalendaryo.Hindi mawala ang ngiti sa kanyang mga labi han
HINDI MAUNAWAAN ni Clara kung bakit siya naiinis. Para kasing bigla siyang naging hangin nang pumasok si Mam Rachel. At ang babaero niyang boss pagkatapos magbigay nang pakahaba-haba na talumpati sa kanya ay ayun.... naligaw na ng landas. Nagpapadyak siyang bumalik sa table niya upang kuhanin ang folder kung saan nakalagay ang mga kakailanganin ng mga ito para sa meeting.Pagkakuha ay humakbang din siya pabalik sa opisina upang ibigay ito. Paano magsisimula ang mga ito kung nandito pa sa kanya ang kakailanganin para sa meeting. Napailing na lang si Clara.Nang matapat siya sa pintuan ay tatlong beses siyang kumatok. Ngunit napakunot noo siya nang walang marinig na sagot bagkus parang may ibang tunog siyang naririnig na hindi niya mawari. Muli pa siyang kumatok. Katulad ng una niyang katok ay wala pa ring sagot. Kaya nagdesisyon na siyang pihitin ang seradura. Dahan-dahan niyang binuksan ang pintuan. Nang kasya na siya sa pagkakabukas ay inilusot niya lang muna ang ulo upang humingi
NAPUNO NANG TAWANAN ang buong J&D Bakeshop. Ngayon ay ipinagdiriwang ng lahat ang anniversary ng mag-asawa na sina Clara at Anthony. Isang linggo matapos ang mga rebelasyon na nangyari."I can't get over about you owning this bakeshop. Kaya pala iba ang dating sa akin. You did a great job, hon," puri ni Anthony sa asawa na nasa tabi niya. Hindi talaga siya makapaniwala na ang asawa ang nasa likod nang papasikat na bakeshop na kinagiliwan nila. Matamis na ngumiti si Clara saka inihilig ang ulo sa balikat ng asawa. "Kahit ako hindi ko akalain na magagawa ko. I hate cooking even though it's baking still related to cooking. Sabi ko ayoko humarap sa 'yo na wala man lang ako maipagmamalaki," tugon niya sa asawa."I am so proud of you, hon. Noon pa man at hanggang ngayon. I will always be proud of you. I love you," malambing na saad ni Anthony at hinalikan pa ang likod ng palad ng asawa."I love you, too, hon." "Bilib na talaga ako sa 'yo Ate Clara, ganda ng mga pangalan tapos ang sasarap
SOBRANG BILIS nang tibok ng puso ni Anthony. Pauwi na sila at hindi niya malaman kung ano ang nararamdaman. Takot at pananabik ay naghahalo. Ngayon din kasi mismong araw na ito ipakikilala siya bilang ama ni Jarret. Ang daming pumapasok na scenario sa utak niya tulad na lamang kung hindi siya nito matanggap. Galit kaya ang anak sa kanya? Napalingon si Anthony kay Clara na katabi niya sa passenger seat, sumabay na sila kina Kevin at Ada. At idadaan sila sa bahay nina Clara kung nasaan ang anak niya. Habang si Jacob ay kasunod nila. Ang plano ay siya muna ang ipakikilala kay Jarret pagkatapos ay si Jacob naman. Wala naman problema kay Brianna dahil alam nito na hindi siya ang tunay na ama. Ang inaalala niya ay si Jarret, baka hindi siya matanggap nito. Gusto niya nga na si Jacob muna mauna kaso nagpumilit ang mga ito na siya muna kaya wala na siyang nagawa. "Hingang malalim. Kinakabahan ka?" tanong ni Clara sa asawa nang mapansin na hindi ito mapakali mula nang umalis sila ng isla
KAPWA NAKAUPO SA MAGKABILANG DULO ng kama sina Anthony at Clara sa loob ng silid na inookupa ni Anthony. Kapwa tahimik. Matapos ang huling sinabi ni Jacob ay si Sandra ang pumagitna. Mas makakabuti raw kung makakapag-usap silang mag-asawa matapos ang mga ipinagtapat ni Kevin. Habang si Kevin at Jacob naman ay sina Andrew ang nag-asikaso. "I'm sorry," mahinang sambit ni Anthony matapos ang ilang minutong katahimikan namayani sa pagitan nila ng asawa. Hindi niya alam kung ano ba ang sasabihin. Clara looked at her husband. Nakayuko ito habang nakakuyom ang mga kamao. Alam niya na darating na naman sila sa sitwasyon na ito. Pero hindi na niya hahayaan maulit ang nakaraan. "Come here, h-hon," saad niya. Mabilis na umangat ang mukha nito at nakasalubong ang kanilang mga mata. Bumakas ang gulat sa mukha nito. Kaya naman tinapik niya ang parte ng kama sa tabi niya. "Halika rito, para makapag-usap tayo nang maayos." Hindi na muli inulit ni Clara ang sinabi nang mabilis na tumayo si Anth
NAMAYANI ANG KATAHIMIKAN sa buong kabahayanan sa isiniwalat ni Clara.Shocked was all written in everyone's face except Kevin who stayed on the floor. Second pass becomes minutes until Clara speaks again. "Tell us your reason Kevin. Kasi kung ako ang huhusga baka hindi mo magustuhan ang sasabihin ko," humihikbi na sambit ni Clara habang hawak-hawak ang papel sa kamay niya.Hindi makapaniwala si Anthony na tiningnan si Kevin. Nagtatanong ang kanyang mga mata kung may katotohanan ba ang mga sinasabi ng asawa niya. Hanggang sa may maalala siya.FLASHBACK "Are you sure about it?" tanong ni Kevin sa kanya.Tumango si Anthony saka isinandal ang likuran sa swivel chair. "Yes, it's about time.""Hindi mo ba naisip na kapag nalaman niya ay kunin sa 'yo ang bata," nag-aalala na saad ni Kevin. Huminga si Anthony nang malalim. "I know. Pero hindi natin pwede na itago habang buhay ang katotohanan. Isa 'yon sa mga kahilingan ni Amiya. Ang makilala ni Brianna ang tunay na ama. Pwede naman siguro
HINDI YATA nag-sink in sa pinaka-utak ni Anthony ang sinabi ni Clara. O, hindi lang siya makapaniwala?"Wha-what did you say?" Ang lakas ng tibok ng puso niya. As in malakas, malakas pa sa tambol tuwing may piyesta. Mali ba siya ng narinig.Clara took out a deep breath then looked at her husband. Hindi niya naiwasan na mapangiti sa reaksyon nito. He was really shocked. Kinulong ni Clara ang mukha ng asawa sa kanyang dalawang palad saka niya ito tinitigan. Mata sa mata. "I said, Jarret is your son. Nabuntis ako dahil sa namagitan sa atin bago ako umalis. Huwag mong sabihin hindi mo inaasahan 'yon. Pakiramdam ko nga plinano mo talaga buntisin ako bago ako umalis," nakangusong saad ni Clara. Maging siya kasi ay hindi inaasahan ang magandang regalo na 'yon. Hindi niya inaasahan na sa gabi bago ang pag-alis niya ay muli niya malalasap ang sarap ni baby arm.Nang wala pa rin makuhang reaksyon si Clara sa asawa ay tinampal niya na ang pisngi nito na mukhang epektibo dahil kumurap-kurap ito
KANINA PA SILA naiwan ni Clara sa parte ng isla na iyon. Pero nanatiling nakatingin si Anthony sa daan tinahak ng mga ito. Bakas pa rin ang gulat sa kanyang mukha. Totoo ba ang narinig niya sinabi noong lalaki. Kuya? "Mukhang maayos ka naman, papasok na ako," sabi ni Clara nang lumipas ang ilang minuto na hindi ito nagsalita. Tumayo siya at inayos ang sarili. Pinagpagan ang nadumihan na damit.Anthony panicked and quickly got up and stopped Clara. "Wait."Napahinto sa paghakbang si Clara saka tumingin sa kamay ng asawa na nakahawak sa braso niya. Lumipat ang tingin niya sa mukha nito kaya nagtagpo muli ang kanilang mga mata. Nakikiusap ang mga ito. Para saan?Huminga si Clara nang malalim. "Ang kamay ko," sabi niya. Nakita niya pa ang pag-aalinlangan sa mukha nito ngunit bumitaw naman ito."Can we talk?" seryosong tanong ni Anthony kay Clara. Bigla siyang kinabahan nang talikuran siya nito."Talk about what? Kung tungkol sa annulment, I'm sorry but I won't sign it," diretsong sagot n
FLASHBACKPapikit-pikit si Anthony habang nagmamaneho ng kotse niya. Isang linggo na mula nang umalis si Clara. At isang linggo na rin na wala siyang inatupag kundi ang uminom. Mabuti nga at buhay pa siya. Pero mukha ito na ang huling gabi niya sa mundo. Isang malakas na paglagitik ng gulong at malakas na sigaw nang isang babae ang umagaw sa tahimik na harapan nang isang village. Tila nawalan ang pagkalasing ni Anthony na mabilis na bumaba upang tingnan kung nakabunggo ba siya.Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang buntis na babae ang nakahiga na sa kalsada, kaharap ng kotse niya.Humahangos naman na lumapit ang dalawang guwardiya na nakabantay sa gate ng village. "Misis, ayos ka lang po ba?" tanong agad ni Anthony at tila gusto siyang takasan ng kaluluwa dahil sa nangyari. Hindi niya mapapatawad ang sarili kapag may nangyari sa mag-ina. Lumapit si Anthony at lumuhod upang tingnan ang kalagayan nito."Mr. Villaflor, hindi n'yo naman po siya natamaan, mukhang hinimatay po
NAKASIMANGOT SI Clara na pumasok sa loob ng bahay nila. Nang makita ang mga magulang ay nagmano siya sa mga ito."Bakit hindi maipinta ang mukha mo, Clara?" tanong ni Samara sa anak. Umupo si Clara sa mahabang sofa kung saan nakaupo ang daddy niya saka yumakap dito. Sarap talaga maging daddy's girl.Natawa naman si Clarence saka ginantihan ng yakap ang anak. "What is wrong with my baby?" malambing niyang tanong. "She's too old to be your baby," boses ni Jacob na kapapasok lang habang buhat-buhat si Jarret. Mabilis naman nagpabababa ang bata at tumakbo sa lola nito. Isang irap ang isinukli ni Clara sa sinabi ni Jacob at mas yumakap pa sa daddy niya. 'Inggit ka lang'Tiningnan ni Clarence si Jacob. "Anong nangyari? Bakit nakasimangot ang prinsesa natin?" Lumapit si Jacob at nagmano sa mga ito bago umupo sa kabilang gilid ni Clarence. Kaya naman napagitnaan nila ito."We saw Anthony—her husband," sagot ni Jacob.Nanlaki ang mga mata ni Clara na mabilis tumingin kay Jarret. Mabuti na
"HELLO, Mommy. How are you there? Alam mo mommy I met a beautiful woman today. She is ganda at bait pa po. Look mommy... " Ipinakita ni Brianna ang galos sa tuhod nito, "ginamot niya po ang sugat ko. I wish I also had a mommy like Jarret but of course you're still the best mommy for me because you keep me alive. I love you mommy." Inilapag nito ang hawak na bouquet of flowers sa puntod ng mommy nito. Hinaplos pa nito ang ibabaw no'n.Anthony just watches Brianna as she talks to her mother. It's been like this for the past four years. Once a week they never failed to visit Amiya and Darko graveyard. Tumabi siya ng upo sa anak."Mommy loves you so much, you know that right?" Tumango ito at naririnig na niya ang mahihinang paghikbi nito. Hindi rin pwede na sa tuwing pupunta sila roon ay hindi ito iiyak. Sino ba hindi malulungkot kung hindi na niya nasilayan buhay ang mommy nito. Amiya died after she gave birth to Brianna. "I know daddy and I love her so much." Tuluyan na yumakap si Bria