Share
Chapter 7
Kaugnay na kabanata
Mark Me, Mr. Lawrenceville Chapter 1
Nagpupuyos si Margarette sa galit habang itinatago sa kaniyang likuran si Thiara. Pinakainiingat-ingatan niya ito, at sa loob ng limang taong nagdaan sa kaniyang buhay mula nang mangyari lahat ng mga bagay na ayaw niya nang balikan pa nang paulit-ulit sa kaniyang isipan, hindi niya kakayaning mag-isang muli. Kung mayroon man siyang hindi pinagsisisihan sa kaniyang mga pinagdaanan, iyon ay ang pagdating ng kaniyang anak sa buhay niya. Hindi niya kayang isipin ang limang taong pinagdaanan ng wala ito sa kaniyang tabi.If she never had a child to carry that time, she don't think she will have someone to hold on, to have courage to live her life, and to wake up in the morning; to breath, to hold tightly, and wipe the tears each day just to survive. Siguro ay hindi niya maiisip pang alagaan ang sarili at tuluyan nang sumuko dahil sa lahat ng hamon sa buhay.Matapang niyang tinitigan ang lalaking ngayo'y nakatayo sa kaniyang harapan. Walang emosyon mula sa kaniyang mukha at tanging kagustuh
Mark Me, Mr. Lawrenceville Chapter 2
It's been three days since Mr. Lawrenceville became more hands on with all the products from the company. He even cancelled all some business trips to focus on handling. Kaya napansin ko rin ang pag-iiba ng atmosphere sa buong building dahil totoo namang napakasungit ng lalaki. Kaya naman ngayong nasa loob ako ng opisina niya at pakiramdam ko'y nanunusok ang mga mata habang pinagmamasdan niya akong panay ang pindot sa kaniyang printer ay parang nakalimutan ko na lahat ng mga susunod na gagawin. "Do you even know how to use the printer?" He crossed his arms as he kept doing small movements with his swivel chair at ako namay nasa harapan mismo ng kaniyang lamesa nakatayo at kinakalikot ang kaniyang printer. Sinulyapan ko siya, benalewala ang kaniyang sinabi at clinick ang print button sa aking laptop. Hindi tumunog o gumana man lamang ang printer kaya napakagat na ako sa aking labi dahil sa frustration. Kung sana ay doon na lamang ako sa labas nagprint ay makakapag pokus pa ako pero
Mark Me, Mr. Lawrenceville Chapter 3- Kiss
Naging mas mabilis ang araw. Namalayan ko na lamang ang pagdating ng miyerkules. Masiyadong busy sa loob ng building dahil maraming deliveries ngayong araw at hindi ko alam kung bakit. Sobrang busy tuloy. Pero sa kabila nun, palaging nagreremind si Gwen sa invitation para sa birthday niya simula pa kahapon. Mr. Lawrenceville agreed to go with us and Gwen was really shocked about it. "Paano mong napilit?" "Bakit sasama?" "Exciting naman!" Natawa ako sa mga naging reaction nila sa baba at maging ni Gwen. First time ba talaga ito na sasama ang lalaki? Kaloka naman, baka isipin pa nilang pinilit ko si Sir. Hindi ko na rin pa mabanggit banggit sa kaniya ang selebrasiyon ulit dahil sa sobrang busy niya. Hindi ko tuloy sigurado kung tutuloy siya sa pagsama sa amin. Ayaw ko naman itong pangunahan at baka ma frustrate pa ito sa sobrang dami niyang ginagawa. "You have bunch of files to print." Aniya nang mag print ako sa isa sa lemsa ng mga ahente. Masiyadong maraming papers sa lamesa
Mark Me, Mr. Lawrenceville Chapter 4- Awkward
Isang haplos muli ang naramdaman ko sa aking likuran nang lumalim pang muli ang halik ni Mr. Lawrenceville sa akin. Pakiramdam ko ay hindi ko na mahabol pa ang hininga.His hands couldn't stay in one place, naglalakbay iyon at mapanghanap. Mas lalo lamang akong napadaing nang ang kaniyang mga labi ay tuluyang dumapo sa leeg ko. Ang mga halik na iginawad niya ay para bang sa wakas ay nahanap niya ang parteng paborito at hindi na titigilan pa. He licked it and bite me there like he is teasing me.I can't believe this is happening in a snap. Hindi ko masundan ang mga pangyayari, ang alam ko lamang ay hindi na ako makaalis pa sa sensasiyon at pananabik na nararamdaman.Naglayo ang aming mga mukha nang tumigil siya sa paghalik. Nakapatong parin ako at ang damit ko'y bahagya nang tumataas sa pagkakahila tuwing lumalalim ang halikan namin. Mapupungay ang mga mata niya nang titigan ako, namumula ang pisngi at tenga na para bang nanggaling siya sa isang napakainit na lugar, init ng halikang a
Mark Me, Mr. Lawrenceville Chapter 5- Lunch
Normal kong hinarap lahat ng mga tatrabahuin sa lamesa ko sa araw na iyon. Hindi na rin masiyadong nakapaglakbay pa sa ibang isipin ang utak ko dahil sa tambak na mga gagawin. Nagpokus na lamang ako at tinapos ang mga sales report na kailangang ko pang eencode. Nang mag lunch break ay niyaya ako nila Gwen kumain pero mabilis ang pag-iling ko. Sinadya kong magbaon ng lunch para hindi na bumaba o lumabas pa. I don't feel like moving away from my swivel chair. Pakiramdam ko ay kung makita niya ako o magkatinginan man kami sa araw na ito ay gusto ko na lamang na magpakain at magpalamon sa lupa. This is crazy but I could not help but think about it everytime I don't have something to think anymore. Pero kahit anong gawin ko, alam kong hindi ko siya pwedeng iwasan buong araw dahil nagtatrabaho ako sa kompanya niya. "Hindi ka bababa?" Tanong ni Gwen sa akin habang kasama si Marie, parehong productive at nakangiti. "Mukhang puyat to oh, kunti lang naman ininom." Dugtong niya na tinawanan k
Mark Me, Mr. Lawrenceville Chapter 6- R18
Halos magdadalawang taon na si Inay sa hospital para sa mga may kondisyon sa pag-iisip ngunit hindi ko man lamang matandaan na nabisita ito ng mga kamag-anak namin o kahit man lang nila Tiya Lina. Mabigat para sa akin ang kalagayan naming pareho ni Nanay. Mahirap, pero itong sitwasiyon namin mismo ang dahilan kung bakit gusto kong kumayod at mag pursige. Nakatingala ako sa kisame habang patuloy na nag-iisip. Hindi ko maiwasang gawin ito tuwing nag-iisa, ang mangarap na sana isang araw ay mailagay ko sa maayos na buhay at sitwasiyon si Nanay. Alam ko namang hindi magiging madali lalo pa at mag-isa ako, pero hindi ko rin maiwasang kwestiyunin lahat ng ito, kung bakit parang sobrang hirap naman. But there's no sense if I keep on complaining, I should just focus on my goals and plans. Today is Sunday. I am planning to visit my mother. It will probably going to be another challenge for me to talk and to have a conversation with her, but I am still hoping that I would able to contribute
Pinakabagong kabanata
