Chapter 4 - Change of Mind

Nakahinga ako ng maluwag nang pumayag si Tamara sa suhestiyon ko na kailangan namin na tapusin at itama ang nagawa namin na pagkakamali. Hindi na namin dapat pa na dagdagan ang mga problema sa pareho namin na magulong buhay. 

Nanatili si Tamara sa pagkakaupo sa kama at animo ay may sarili siya na mundo. Hindi na siya muli na nagsalita pa pagkatapos sa naging pagpayag niya kanina. Alam ko na may matindi na bumabagabag sa isipan niya ngayon. At sigurado ako na ito ang nabanggit niya na naging pagtakas niya sa kasal.

May parte ko na nais malaman ang totoo na istorya ng buhay niya, lalo na at nakikita ko sa mga ekspresyon ng mukha niya ang kaguluhan at takot. Tiyak ako na mas mabigat ang kinakaharap niya na problema kaysa ang sa akin na naloko ng nobya.

"Ayos ka lang ba, Tamara?" Nag-aalangan na tanong ko sa kan’ya. Sa totoo lang, hindi ko alam kung paano pakikisamahan ang babae na ito na paiba-iba ang emosyon bawat minuto.

Hindi siya sumagot at sa halip ay pagtango lamang ng kan’yang ulo ang ginawa. Tumayo ako sa pagkakaupo sa kama at dumiretso na sa banyo. Hindi naman maaari na magtitigan na lamang kami sa buong maghapon. Kailangan namin kumilos upang maisaayos ang mga problema na ginawa namin kagabi.

Naisipan ko na maligo na rin habang si Tamara ay abala pa sa kan’yang pag-iisip. Habang nasa ilalim ng shower ay muli na nanumbalik sa akin ang mga katangahan at kalokohan na nagawa ko sa nagdaan na gabi.

Maski sa hinagap ay hindi ko naisip na magpakasal na lamang sa kung kanino na babae na aking makikita. Lahat ng patungkol sa buhay ko ay planado. Gusto ko lahat ay maayos at naayon sa plano na ibinigay ko para sa sarili ko.

Ngunit sa kauna-unahan na pagkakataon, tinanggal ko ang lahat ng inhibisyon ko sa aking sarili at naging pabigla-bigla ako. At dahil doon, isang nakakabigla rin na katotohanan ang kinakaharap ko ngayon.

I am fucking married! I have a wife! Isang asawa na wala akong kaalam-alam kung sino at ano siya.

Ang lahat ng ito ay dahil sa kagagawan ni Janine. Kung hindi dahil sa mga ginawa niya ay wala sana ako ngayon sa sitwasyon na ito. Hanggang ngayon ay hindi ko pa rin lubusan na natatanggap ang mga ginawa niya sa akin. Paano niya nagawa na saktan ako ng gano’n na lamang?

Ang dami namin mga plano para sa isa’t-isa, and we were supposed to get married in a year, pero ang lahat ng iyon ay kan’yang itinapon para sa panandalian na kaligayahan. Sa isang iglap, nawala ang aking pangarap na bumuo ng isang masaya na pamilya.

Am I not good enough for her? Ito ang tanong na paulit-ulit na gumugulo sa aking isipan. Ano pa ba ang kulang sa akin para maghanap siya ng iba? Am I not pleasuring her enough? Hindi lang siya ang nawala sa akin nang lokohin niya ako, kung hindi, pati ang tiwala at kumpiyansa na mayro'n ako para sa sarili ko.

Pilit ko na iwinaksi sa aking isipan ang mga alaala ni Janine. May mas importante na bagay pa ako na dapat ayusin at intindihin kaysa ang balik-balikan ang sakit na idinulot niya sa puso ko.

Nang makatapos makaligo ay agad ako na nagpunas ng aking katawan. Napasapo ako sa noo ko nang maalala ko na hindi ako nakapagdala ng pamalit na damit dito sa banyo. At nasa labas lang naman ang asawa ko na sa tiyak ko ay magwawala na naman kapag nakita ako na halos hubad na.

Pero ano naman ang magagawa ko? Lagay naman na maghintay ako rito sa maghapon at hintayin siya na makauwi bago ako lumabas? Ayaw ko naman na muli na suotin ang damit na hinubad ko na.

Nang wala na akong iba na pagpipilian ay lumabas ako habang nakatapis ang tuwalya sa beywang ko. Sakto na paglabas ko ng banyo ay napatingin ako kay Tamara at nagtama ang mga mata namin dahil sa lumingon din siya sa akin.

Nakita ko pa ang panlalaki ng mga mata niya habang naiwan na nakabukas ang bibig sa gulat. Inaasahan ko nang ito ang magiging reaksyon niya, kaya bumilang ako ng limang segundo sa isipan ko at sigurado ako na aatungal na naman ang babae na ito.

Isa, dalawa, tatlo, apat, lima.

"Hoy! Lalaki ka! Sino ang nagsabi sa’yo na maglakad ka riyan ng hubo’t-hubad? Aba! Mahiya ka sa balat mo, may ibang tao rito. Makapag-display ka riyan ng katawan mo, wagas na wagas. Bakit, porke’t marami kang pa-pandesal diyan, ano sa tingin mo, maaakit ako sa’yo ng gano'n na lang?"

Sinasabi ko na nga ba at hindi ako nagkamali sa hinala ko. Nagsimula na naman nga ang pag-atungal ng babae na bungangera.

"Nasaan ang hubo’t-hubad dito? Hindi ba at nakatapis ako ng tuwalya? At ano ang magagawa ko? Nakalimutan ko na narito ka pa pala. Pasalamat ka nga at nagtapis pa ako ng tuwalya, kung hindi, baka sigurado na hubo’t-hubad mo nga talaga ako na makikita."

"Manyak! Magbihis ka nga. Dumidisplay-display ka pa riyan."

"Magbibihis na naman talaga ako kung hindi ka umatungal na naman diyan na akala mo ay may ginagawa sa’yo. Huwag ka nga sigaw nang sigaw. Taga-bundok ka ba?" Naiinis na balik ko sa kan’ya.

Kahit na ano ang pilit ko na huwag maasar sa babae na asawa ko na, ay hindi ko magawa, kaya tama lang talaga ang desisyon namin na maghiwalay, dahil hindi ko alam kung ano ang kahihinatnan namin kung mananatili kami na kasal sa isa’t-isa at araw-araw siya na magbubunganga ng ganyan sa akin.

"Paglakad mo nga riyan ay pakihagis mo ang palda ko." Napalingon ako sa kan’ya nang marinig ang pag-uutos niya sa akin.

"Inuutusan mo ba ako?"

"Bakit may ibang tao pa ba na naririto buhat sa atin? At isa pa, hindi utos iyon. Pakiusap ang pagkakasabi ko, kaya nga may paki, diba? Pakihagis ang palda ko." Pilosopo na sagot pa niya sa akin na lalo na nagpasalubong ng kilay ko.

"Wala ka bang mga paa?"

"Nakakayamot ka na ha! Pakisuyo na nga lang, diba, sabi ko? Ano ang gusto mo, tumayo ako para makita mo na naka-cycling shorts lang ako, gano’n? Manyak ka talaga!"

"Bakit hindi mo naisip na tumayo riyan kanina noon nasa banyo ako. Tapos ngayon, uutusan mo ako?"

Padabog siya na tumayo sa kama at nalaglag ang kumot na nakabalot sa katawan niya. At hindi ko maiwasan na mapatingin sa mapuputi na hita niya na iyon. Lumakad siya papunta sa may lamesa kung saan nakapatong ang palda niya.

Hindi ko maalis-alis ang tingin ko sa kan’ya. Pinagmasdan ko siya mula ulo hanggang paa at hindi ko maiwasan na mag-init ang pakiramdam ko at ramdam ko ang unti-unti na nagigising na sensasyon sa akin. Kung ano-ano na ang tumatakbo sa isipan ko sa mga sandali na iyon ng isang unan ang bigla na tumilapon na naman sa pagmumukha ko sa ikalawang pagkakataon ngayon araw.

"What the fuck?!" sigaw ko.

"Pasalamat ka at hindi matulis na bagay ang ibinato ko riyan sa mga mata mo, kung hindi, bulag ka na sana ngayon. Napakabastos mo! Alam na alam ko ang tumatakbo sa isipan mo, buwisit ka!"

"Hoy, huwag mo ako na pinagbibintangan. Sumusobra ka na!"

"Ako, nagbibintang? Tingnan mo nga iyan nakaumbok diyan sa harapan mo. Pagbibintang ba ‘yan? Hmp! Magbihis ka na nga roon at kailangan natin mag-usap." Pagkasabi no'n, bitbit ang kan’yang palda ay diresto siya na pumasok sa banyo.

Naiwan ako na napakamot sa aking ulo. Walanghiya! Si junior naman kasi, nagpahalata agad, ayan at nakatikim na naman tuloy ako ng unan sa mukha. Pinulot ko ang ibinato sa akin na unan ni Tamara at inihagis iyon sa kama saka pumasok sa walk-in closet upang makapagbihis.