The whole family was silent as they are having breakfast that morning.
Naroon ang tatlong anak nina Soledad at Artemio na pare-parehong hindi alam ang dahilan ng pagpapatawag ng kanilang ama.Tahimik lamang si Jared habang nakikiramdam pa rin sa bawat kilos ng kanyang ama. Hanggang ngayon ay wala pa rin siyang kaide-ideya kung ano ba ang gusto nitong sabihin sa tawag kahapon."Dad, pwede po'ng magtanong? Bakit niyo po kami pinatawag ng biglaan?" Hindi nakatiis na tanong ni Joseph sa ama.Tahimik na dinampot ni Artemio ang tasa ng kape at saka hinigop ang laman niyon. Kapagdaka'y tumikhim at humarap sa anak na nagtatanong."May sorpresa kasi akong inihanda para sa kuya Jared niyo." Pa-umpisa nito. "Alam kong kilala niyo na ang mag-anak na dela Vega, lalo ka na Joseph dahil kababata at ka Schoolmate mo si Martin. At minsan na ring naging parte ng pamilya natin ang kapatid niyang si Melissa dahil ex-wife siya ng kuya Jared niyo."Nang marinig ang pangalan ng babae na binanggit ng kanyang ama ay napatikhim ng hindi sinasadya si Jared at saka napaayos ng upo. Tumingin siya ng diretso sa mukha ng kaniyang ama. Nagtatanong ang mga matang tumitig siya sa mga mata nito."Yeah, but that was two years ago. Kuya Jared already have a girlfriend now and I think Ate Melissa also have a boyfriend now too." Singit ni Apple sa usapan."Fortunately, Melissa is still single. Actually kababalik niya lang galing Germany mula sa pagtatrabaho sa isang sikat na restaurant doon. Kung naalala niyo, isa siyang Master Chef bago pa siya napangasawa ng kuya niyo.""Oh my god! So does that mean Ate Melissa is what you're saying a surprise for brother?" Apple said in shock."Well, not really a surprise. That's just one of the things I want to tell your brother and you." He wiped his own mouth with a table napkin and then spoke again. "For the past two years since Jared and Melissa separated, the losses of the Hacienda have gradually become more and more, burying Roberto in debt to me and other investors and various banks. I already decided to take their land because that was the collateral Roberto used then. But I decided not to.""Then what makes you change your mind?" Jared asked the father seriously.""Come to think of it. Hindi ko na kailangan magpalawak ng bakuran. Sa tingin ko naman sasapat na sa inyong tatlo ang buong lawak ng asyenda kung sakali mang mapunta na sa inyong pangangalaga ang lahat ng ito. Gayun din naman sa kompanyang pamamahalaan. So I decided to give Roberto another chance. But this time meron na siya ng mahigpit na collateral kaya kailangan nyang mabayaran iyon.""Collateral? Pero Dad, kayo na nga ang nagsabi na lubog na ang Tito Roberto sa utang at saka alam naman natin na asyenda Dela Vega lang naman ang pinagkukunan nila ng kabuhayan." Sabad ni Joseph."Oo nga. Sa totoo nga niyan ay naawa rin ako kay Roberto dahil alam kong buong buhay ay inalay niya sa pagpapalago ng asyenda pero may mga bagay talaga na hindi na kayang gawan ng paraan. Sa tingin ko nga ay mas iniinda ngayon ni Roberto ang unti-unting pagbagsak ng asyenda Dela Vega kaysa ng panahong iniwan siya ng kanyang asawang si Alicia." Seryosong sabi ni Artemio."Sa tingin ko, ang mga nangyayari ngayon kay Roberto ay bunga ng karma dahil sa mga ginawa niya sa kanyang pamilya." Walang ka-emo emosyong sabi ni Soledad. "Roberto is a very cruel person kaya naman iniwan siya noon ni Soledad upang sumama sa ibang lalaki. At siya din ang dahilan ng maagang pag-aasawa ng panganay niyang anak na si Madeline.""Pero alam mo, Ma, sa tingin ko hindi nagmana sa kanya si ate Melissa at Martin. Natatandaan ko kasi noon, very sweet and caring si ate Melissa nung mag-asawa pa sila ni kuya kahit na sandaling panahon lang silang nagkasama. Nakita kong okay siya. Sayang nga lang at hindi sila nag--" Naputol ang iba pang sasabihin ni Apple ng paasik na tiningnan ito ni Jared.Isang nakakainis na halakhak naman ang pinakawalan ni Joseph dahil sa narinig."Pwede namang kaya hindi nagmana si Ate Melissa sa Papa niya kasi..." Tumingin ito sa Kuya Jared nila. "Mana pala siya sa Mama niya." Makahulugang ngiti pa nito.Ngumuso si Apple bago nagkibit-balikat."Sabagay... Ano nga namang malay natin kung one day, magcheat din siya kay Kuya kung hindi sila naghiwalay noon.""Will you please stop talking about them? It's nonsense to talk about people who are not connected with us anymore." Saway ni Jared sa dalawa."Bueno, ang totoo ay konektado pa rin sa kanila ang mga susunod kong sasabihin sa inyo lalo na sayo Jared." sukat doon ay sabay sabay silang napatingin sa mukha ng patriyarko ng mga Aguirre."What do you mean by that, Dad?" naka arko ang kilay na tanong ni Jared"Ang totoo nyan, galing dito si Roberto nung araw na tinawagan kita para umuwi." Pa-umpisang sagot nito. "Sa kanya ko nga nalaman na nakauwi na si Melissa.""Then?""Roberto offered me a deal in exchange for me extending his repayment period. At first, he said, Melissa could pay half of the debt. But of course, I didn't agree. So, ang sabi ko, why not use her daughter as a permanent collateral? Sabihin pa nating makabayad nga sila ng utang, but if Melissa becomes one of our family members again, may pagkakataon pa rin tayo na makuha ang malaking parte ng negosyo ng mga Dela Vega."Everyone there remained silent while staring at him. They seemed to be waiting for what he would say next.---------"What?" Napatayo sa kinauupuan niya si Melissa ng marinig ang sinabi ng ama."Bakit ganyan ang reaksiyon mo?" Seryosong tanong nito. "Aren't you happy I'm going to save this place with your help?""With my help? Or with me as an exchange?" Nagpupuyos na sagot niya. "I can't believe it! Hindi ko akalain na kaya mo akong gawing pambayad-utang for the sake of your business!""You don't have any right na pagsalitaan ako sa ganyang tono, Melissa! Ama mo pa rin ako!" Tumayo ito at saka siya dinuro sa mukha. "And besides, you should know by now that this Hacienda is more valuable than you!""Dad!" She exclaimed. "I can't believe you're actually saying that.""At bakit? Sa tingin mo ba mas mahalaga ka kesa sa lahat ng ito? Puwes nagkakamali ka. I worked hard for this Hacienda. I gave my life, blood, sweat and tears to build this business. Kaya kahit anong pwede kong itaya, ibibigay ko. And you are not an exception.""Naririnig mo ba ang sinasabi mo, Dad? Seriously? Dad, anak mo ako for Pete's sake! Hindi ako kung anong bagay lang na pwedeng mong gawing collateral.""Exactly! You. Are. My. Daughter! My own possession! That's why you have to obey your father.""You're impossible!" Napapalatak na sabi niya. "This is insane!" Sa totoo lang ay pakiramdam niya ay ubos na ang lahat ng energy na mayroon siya. Arguing with her father is the most exhausting thing she had ever done. It's pretty draining her up to her limits."Either it's insane or not, ang salita ko pa rin ang dapat masunod sa pamamahay na ito. Ako lamang ang batas at siyang dapat sundin sa loob ng teritoryo ko. No one will ever dare to disobey, and you," itinuro siya nito. "...are bound to do anything as I say." Seryoso ang ekspresyon ng mukha nito bago tumalikod sa kaniyaYeah. Alright.Though she wanted to make further protest, she can't do anything but to watch everything fell apart right next to her very eyes.Mula noon hanggang ngayon, wala pa ring nagbago sa pamilya Dela Vega. Tanging si Roberto lamang ang may karapatang magsalita at magpa-ikot sa buhay nila.Mariing ikinuyom ni Melissa ang palad. Cursing herself for being too weak to stand for herself alone.----------Makulay at maliwanag ang buong kapaligiran ng mansion ng mga Dela Vega. Ang bawat sulok ay napapalamutian ng mga naggagandahang mga dekorasyon at nagpapahiwatig na isang malaking kasiyahan ang nakatandang idaos pagsapit ng gabi. Ngunit kabaligtaran niyon ang ekspresyon sa mukha ni Melissa. "Ate." Boses iyon ni Martin na nasa kaniyang likuran. Ipinatong nito ang kamay sa kaniyang balikat. "Are you alright?" Tanong nito. "Yeah. I'm alright." Walang kabuhay-buhay na sagot niya. "Where have you been? Tayong dalawa na nga lang ang normal sa pamilyanh 'to, bihira pa tayong magkita." Humarap siya dito.Binawi nito ang kamay saka siya tuluyang niyakap. "For some reason, I want to hate you, Ate." "Bakit naman?" "Hindi ka dapat pumayag sa gusto ni Dad. You have all the rights to refuse."Kumalas siya sa pagkakayakap ng kapatid at humarap dito na may pilit na ngiti. "As much as I wanted to, I can'
"I could say you never changed at all." Narinig niyang sabi ni Jared mula sa kaniyang likuran. Alam niyang palapit ito sa kaniya kaya naman dumampot siya ng isa pang wine glass sa mesa upang ibigay dito. "Do you think so?" She smirked at him. Not really thinking about showing him some filters. "Yeah." He gave her the same reaction. Inabot niya rito ang hawak na wine. Tumango naman ito saka iyon tinanggap. "Well. You too.""Do you think so?" Ulit nito sa tanong niya kanina. "Absolutely."Naglakad siya patungo sa sulok na hindi masyadong maingay. Sumunod naman ito kaya nahinuha niyang gusto nitong makipag-usap pa. Perhaps, confronting her? Just like the old times. "If you are going to confront me about this nonsense crap. I'm not the one you should talk with." Seryosong sabi niya. "I know." Sagot nito ng huminto na sila sa paglalakad. "I just wanted to ask how have you been? It's been a long time since huli tayong magkita.""As you can see, I'm doing fine.""Being dragged into t
Nang makarating sa kuwadra ay napansin ni Melissa na nanatiling nakasunod sa kaniya si Jared bagaman may sapat na distansiya ang layo nito sa kaniya. Marahil ay napagod na rin ito sa pang-aasar sa kaniya. "Magandang hapon po, señorita Melissa." Bati sa kaniya ni Mang Tomas."Magandang hapon din po, Mang Tomas." Ganting bati niya. Nang makita kung sino ang taong nasa likod niya ay bahagyang iniyukod ng matanda ang ulo nito bilang pagbati. "Sir Jared." Sabi nito. "Kumusta po ang mga kabayo?" Agaw niya sa atensyon ng matanda. "Okay naman, señorita. Mangilan-ngilan na lang ang mga kabayo pero narito pa naman ang pinaka-magaganda." Sagot ng matanda. "Pwede bang makita?"Ngumiti ang matanda saka nagpatiuna na sa pagpasok sa loob ng kuwadra. Totoo ngang iilan na lang ang mga kabayo ngunit malulusog naman ang mga ito. Napabuntong-hininga siya ng makita ang kalagayan ng buong kuwadra. Noon ay okupado ang lahat ng kulungan niyon ngunit ngayon ay iilan na lang ang naiwan. Naalala niya t
Nakita niya si Jared sa gilid ng sapa. Natatandaan niya pa na tanging sila lamang ni Jared ang pwedeng pumunta sa sapa'ng iyon. Since highschool ay naging paborito na nilang tambayan ang gilid ng sapa na nasa pagitan ng asyenda Dela Vega at asyenda Aguirre. Nagpagawa pa sila ng tree house sa puno ng mangga at doon sila laging nagpupunta kapag walang pasok sa eskuwela. Ngunit iba ang araw na iyon. Hindi na isang binatilyong Jared ang naroon at hindi na rin isang dalagitang Melissa ang anyo niya. Isang nagdadalang-taong Melissa ang ngayon ay nakaharap sa Asawa niyang si Jared. Tandang-tanda niya ang araw na ito. Ito ang araw na nagbigay bangungot sa buhay niya. Bagaman nakangiti ang kaniyang asawa, alam niyang hindi iyon para sa kaniya. Lumingon siya sa kaniyang likuran at totoo nga ang kaniyang hinala. Isang babae ang naroon. Si Aurelia. Ang anak ng katiwala ng Asyenda Aguirre. Lumapit ito kay Jared na tila ba walang ibang taong naroon. At tulad ng parehong eksena, Kitang-kita n
"Bakit kanda-haba yang nguso mo diyan? Pati noo mo 'di na yata tatablan ng plantsa dahil sa kunot." Biro ni Isang kay Martin ng makita siya ng dalaga sa terasa. "Huwag mo muna akong kausapin, please lang. Wala ako sa mood makipag-usap." Seryosong sabi ng binata. "Ay taray... Leave me alone ang peg." Biro pa nito. "So, may problema ka nga? Pwede mo naman i-share sa akin kung mabigat na, di ba?""Pwede ba, Isang? Just leave me alone. I want to be alone." Inis na sabi niya."Okay." Itinaas pa nito ang dalawang kamay. "Ang sa akin lang naman nandito lang ako kung kailangan mo ng kau-""Leave. Now." He cuts her off. Isabella just shrugged her shoulders and leave. As much as Martin want her to stay beside him, he would rather not tell her. It was his family's personal issue and he didn't want her to see how stressed out he was right now. Although they are best friends since young, showing her how vulnerable his situation is was the least thing he wanted to do. Idagdag pa ang nakakayamot
Sabado. Alas dos ng hapon ay tumulak na sila ni Martin papunta sa bahay ng mga biyenan ng kanilang ate Madeline. Kulang isang oras din ang biyahe kaya naman ang pick-up truck ni Martin ang sinakyan nila. Hindi na sila nag-abalang sabihan pa ang kanilang ama tungkol sa okasyon. Alam naman nilang wala rin silang mapapala kapag sinabi nila iyon dito. "Excited na akong makita ulit si ate Madeline. Ang tagal na rin kasi naming hindi nagkita." Ani Isang na naka-upo sa backseat. Katabi nito ang mga pasalubong at mga regalo nila para sa daratnang mag-anak. "Mukha ngang excited ka. Di ka nga nakapag-ayos eh." Biro ni Martin na sumulyap pa sa rear-view mirror. "Anong hindi? 'Di mo ba nakikita? Nag-ayos ako 'no?" Ngumuso pa ang dalaga. "Ah, nag-ayos ka na pala sa lagay na yan? Akala ko kasi nangudngod ka habang nagpo-floorwax dahil sa pula ng mukha mo." Ani Martin na hindi na napigilan ang pagtawa. Pati si Melissa ay tuluyan na ring napatawa dahil sa sinabi ni Martin. Totoo kasing napasobr
Actually, mukhang mabait naman si Richard. Iyon ang nasa isip ni Melissa habang kausap niya ang binata. Napag-alaman niya mula kay Madeline na anak si Richard ng may-ari ng Rancho Fuentes na siya ring pinagta-trabahuan ng biyenan ng kaniyang ate Madeline. Kahit na alam na niyang may sinasabi sa buhay ang binata, hindi naman niya ito kinakikitaan ng ano mang bahid ng ere sa pagkilos at pagsasalita. "Balita ko, may pasayaw si Mang Gener para sa mga dalaga at binata maya-maya." He said out of the blue. "Really? I thinks it's cool." Inilibot niya ang paningin upang hanapin si Martin. At hindi naman siya nabigo. Nakita niya itong nakikipag-kuwentuhan ilang mga dalaga doon. Gusto niya sa itong tawagin at paalalahanan para sa kanilang pag-uwi. "Yeah. So, are you gonna wait for it?" Ibinalik niya ang atensyon sa kausap. "Ha?" "Sabi ko, maghihintay ka ba hanggang mamaya?" Ngumiti muna siya bago umiling. "Naku, baka hindi na. Gabi na rin kasi kaya kailangan na naming umuwi." "Ganon ba
Hindi pa man nakakalapit si Melissa Kay Martin ay may humila na sa kaniya. Nang lingunin niya kung sino iyon ay si Madeline ang nakita niya. "Ate..."Seryoso ang mukha ng panganay niyang kapatid kaya hindi pa man ay alam na niya kung para saan ang ikinilos nito. "Mag-usap nga tayo." Sabi nito ng makarating na sila sa loob ng bahay. "Anong eksena yon, Melissa? Tama ba ang narinig ko? Magpapakasal ka ulit sa Jared na yon?" Sunud-sunod na tanong nito. Nag-iwas siya ng tingin sa kapatid. Alam niyang sa ginawa niyang iyon ay alam na nito ang mga piping sagot sa mga tanong kanina. "Ano ka ba naman, Melissa?!" Mariin nitong sabi bago napasapo sa sariling noo. Hindi maipinta ang mukha dahil sa mga nalaman. "Ano bang pumasok sa utak mo at magpapakasal ka na naman sa lalaking yon?"Sa totoo lang hindi niya rin alam ang isasagot o sasabihin sa kapatid. "Nakalimutan mo na ba kung anong nangyari noon? Bakit inuulit mo na naman?" Nagpalakad-lakad ito sa harap niya. "Huwag mo'ng sabihin sa akin