MARIIt’s been an hour since SJ walked up to us and joined us for a drink. Pero hanggang ngayon, parang hindi pa rin ako makapaniwala na kasama nga namin siya. It’s just that… hindi pa rin mag sink in sa akin!“Hey, Mari, are you okay? Bakit hindi ka umiimik diyan?” Napapitlag ako nang marinig ang banayad na tinig na iyon na galing kay… SJ.Anyways, yeah. Siya nga talaga ‘yung lalaking bigla na lang lumitaw sa likuran ni Riya kanina. Hindi ako naghahallucinate lang o nagda-daydream. Totoong SJ siya at maging si Riya ay nakikita rin siya!And the only thing that got him here is that, hindi raw natuloy ang supposedly ay flight niya.“Private flight lang naman kasi iyon, actually. On the last minute, pinaalam ng guest na postponed na raw muna ang flight niya at ire-resched na lang daw.”“Eh, bakit ka nandito?”“Aray naman. Akala ko ba, okay na tayo?” tila offended na saad nito.Tiningnan ko naman siya ng masama.“That’s not what I meant, crazy. I mean, bakit ka nandito? Aren’t you shoul
MARIAfter dropping Riya home, nagpasiya ako na sabihin kay SJ na ihatid na lang ako pabalik sa café at nagsabing ako na ang bahalang umuwi.Pero gaya ng ginawa niya kanina at gaya na rin ng inaaasahan ko ay tumanggi siya, saying na masyado pang maaga at gusto niyang makasama pa ako para makilala namin ang isa’t-isa dahil pagkatapos daw ng araw na ito ay hindi niya na alam kung kailan pa siya magiging libre ulit.Tumanggi pa ako pero kalaunan ay wala rin akong nagawa. Masyadong malakas ang convincing power niya at may kung ano ring nag uudyok sa akin na sumama sa kanya.At gaya rin ng kanina, ang plano ko ay tumahimik lang sa buong durasyon ng biyahe namin. Sinusubukan pa rin naman niyang makipag usap sa akin at mapagsalita ako. Iyon nga lang ay hindi siya nagtatagumpay. At sinisiguro kong hindi siya magtatagumpay. MWEHEHEHE!“Hey, look. Kanina ko pa napapansin na parang iniiwasan mo ako. I mean, not literally, of course. Kaya nga magkasama tayo, right? What I mean is… you really seem
MARITatlong linggo ang mabilis na lumipas mula nang dalhin ako ni SJ sa napakagandang lugar na iyon. And well, guess what. Nasa Pilipinas pa rin ako!Hindi lang naman kasi ako ang nagdesisyon ukol sa bagay na iyon. I also asked my dad’s side. Hiningi ko rin ang opinyon nina Riya at Zequiel maging ng mga kasambahay namin at si Mang Dario. Ang tanging hindi ko na lang napagsasabihan sa desisyon kong iyon ay si Aunt Melissa.Hindi ko kasi alam at literal na wala kasi akong ideya kung ano ang maaari niyang maramdaman o sabihin sakaling malaman niya na na plano ko nang dito na lang sa Pilipinas mag stay for good. And by the way, noong sinabi ko na hate na hate ko ang Pilipinas, kalimutan niyo na iyon. Because to be honest, I am starting to fall in love with this amazing country again. Lalo na at nandito ang mga taong mahalaga sa buhay ko. Well, except nga from Aunt Melissa. But we’ll get to that.Anyway, okay naman na ang buhay ko rito sa Pilipinas in general. Malamang, gugustuhin ko bang
MARIAs SJ said, saktong alas sais y medya nga ng gabi ay nasa harapan na siya ng bahay namin.Sayang nga lang at hindi niya inabutan si Daddy. Nagkakilala na sana sila ng personal.But anyways, hindi ko na rin naman masyadong iniisip ang bagay na iyon dahil ang naglalaro lang sa isip ko ngayon ay ang nakita kong reaksiyon ni SJ nang salubungin ko na siya. He looked so surprise. Bahagya pang nanlaki ang mga mata nito, bahagyang napanganga, tsaka napangiti; sabay usal ng, “You look so gorgeous. Perfecty majestic.”Hanggang ngayon na nasa loob na ako ng sasakyan niya at nasa daan na kami papunta sa venue ay parang paulit-ulit ko pa ring naririnig iyon. May sirang plaka ba sa utak ko?“Hey, are you okay? Kanina pa kita kainakausap, hindi ka naman nagre-respond. May problema ba?”Napakurap-kurap ako nang marinig ko ang boses na iyon ni SJ. Napasulyap din ako sa kanya.“A-Ah… A-Ano… W-Wala namang problema. Sorry.” pagsisinungaling ko.“Are you sure? Kanina ko pa kasi napapansin na para kan
MARIMarami nang tao sa venue ng party ng mama ni SJ nang dumating kami roon. And as much as I want to look for Zequiel and Riya, wala naman akong nagawa nang hilahin ako ni SJ at sabihing kailangan ko siyang samahan na magpalit ng damit sa isa sa mga cottage. Ang galing lang. What a great waste of time.Kahit naiinis ako ay sinamahan ko na lang din siya dahil wala na rin naman akong choice. Ayoko namang mag-ikot mag isa sa party na iyon nang wala man lang kasamang kakilala kahit isa. Mahirap na, baka mapagkamalan pa akong gate crasher o kung ano pa man.Kanina, nang nasa sasakyan pa kami ay aligaga na ang isip ko sa pag-ooverthink ng paano kung may makakita sa amin na dumating ng magkasama? ‘Tapos makita rin kaming pumasok sa iisang cottage room? Iba na ang mundo ngayon at hindi na natin masasabi ang mga tumatakbo sa isip ng tao. Ayoko ring ma-issue sakaling may kahit isang makakilala sa akin sa party na iyon dahil paniguradong hindi lang ako ang maiiskandalo kundi ang buong pamilya
MARINang agawin sa akin ni SJ ang cell phone at nang bigla na lang niyang kausapin si Aunt Melissa ay wala na akong nagawa kundi ang matameme na lang at matahimik sa ibang tabi. Habang well, of course, hinihilig pa rin na sana ay lamunin na lang ako ng buo ng lupa.Pero sa kabila noon ay hindi ko rin naman maitatago at maipagkakaila na natatawa ako sa mga pinaggagagawa ngayon ni SJ.The conversation he’s having with my aunt is not just an ordinary conversation. Ang lying may it be, pero ang ginagawa niyang ‘iyon’ ay malaki at sobra pa sa sapat na rason para kahit papaano ay makahinga ako ng maluwag at maiwasan na ang pag aalala.Because SJ here is playing gay with Aunt Melissa. Nagbabakla-baklaan siya! And boy, he’s nailing it!Hindi ko alam at literal na wala akong ideya kung bakit niya ginagawa iyon. Basta, isang bagay lang ang batid at hinihiling ko— sana, makalusot ako sa galit at pagsusumbong ni Aunt Melissa kay Daddy sa pamamagitan ng pag arteng ito ni SJ!“Oh, is that so?” Ag
MARIWith everything that is happening, I can barely cope. I am shocked, I am clueless of everything that is happening around me, especially with SJ’s impulsive behavior.Ang mga naganap kanina ay sobra-sobra na para sa akin. Pero ang mga sumunod na pangyayari ay lalo pa palang mas malala.Matapos mabaling sa amin ang atensyon ng lahat, SJ suddenly bend down on his knee— holding my hand while looking at me with the shiniest eyes and the brightest smile. His expression shows so much hope.“I know I already asked you this and you already said ‘yes’ but… Mari, will you be my girlfriend?” marahan niya pang tanong habang nakatingin pa rin sa akin.Gulung-gulo na ako. Wala akong ni katiting na ideya tungkol sa mga nagaganap sa akin ngayon. Sa mga pinaggagagawa ni SJ… what is this for him, really? A prank? O baka naman ‘palabas’ para kahit papaano ay pasayahin ang mama nito sa kaarawan nito? Hindi malabo.Bumalik din sa isip ko ang ginawa niyang pagkukunwari na bakla siya habang kausap niya
MARIIt’s been seconds— no, probably a minute, since I felt SJ’s lips on mine. Alam kong mali, pero may kung ano’ng nagsasabi sa akin na dapat ko na lang hayaan ang lahat ng mga nagaganap ngayon sa pagitan naming dalawa. Gusto kong makawala sa pagkakahawak niya at sa pagkakahalik niya, pero wala rin akong lakas para gawin iyon. I am weak, yet I feel passion slowly getting stronger within me. Gusto kong magalit, pero ang marahang paraan ng paghalik sa akin ng lalaki ang tila tahimik na nanunuyo at nagpapakalma sa nagpupuyos kong galit hanggang sa unti-unti nang mapatay ang apoy niyon.And when he finally let go of me, I would be a liar if I will not admit that I enjoyed being kissed by him that way. My first kiss…Matapos iyon ay tumalikod na siya sa akin, naglakad palayo sa akin. I am expecting him to say ‘sorry’ once again. Just like what he did first after he barged in a few minutes ago.Pero kahit na inaasahan ko na iyon ay may kung ano pa ring bahagi sa akin na umaasa at humihil