"Nakunan ka? Bakit hindi mo sinabi sa akin?" Tanong ni Nolan.
"Para saan pa? Mas mahalaga naman sayo si Lilah kesa sa sarili mong pamilya." Malamig na saad ni Lucil. "I stopped loving you three years ago because of that incident. Napatunayan mong wala lang kwentang asawa." Dagdag pa nito. Hindi gaanong na convince si Nolan na nakunan si Lucil kaya nung umalis ang babae ay tinawagan niya ang secretary niya. "Secretary Shin, pumunta ka sa Apollo's Medical Hospital, at icheck mo ang record ni Lucil three years ago." Utos ni Nolan. "Copy sir." Sagot naman ni secretary Shin. Nung hapon ay bumalik ng office si secretary Shin at dala na ang copy ng records ni Lucil three years ago. At nakita nga doon na nakunan ito. Sising-sisi si Nolan sa nangyari. Lalo na at wala siya doon sa tabi ni Lucil nung kailangang-kailangan talaga siya nito. Tulala buong araw si Nolan sa loob ng office niya dahil dun. Hindi iyon mawala sa isipan niya. Sinisisi niya ang sarili sa nangyari. Kasalanan niya kung bakit iniwan na sila ni Lucil ngayon. Tama si Lucil, wala akong kwentang asawa. Sabi ng isipan ni Nolan. Umuwi nalang sa bahay si Nolan dahil hindi rin naman siya makapag focus sa trabaho. Kumuha agad siya ng beer at ininom ito. Gusto niyang maglasing. Napapikit ito ng malasahan ang mapait na lasa nito. Hindi parin maka move on si Nolan na nakunan si Lucil nung gabing mas pinili niyang hanapin si Lilah kesa samahan itong magpunta ng hospital. Ang akala niya kasi noon ay nag iinarte lang ito. Gabi na nung umuwi galing mamalengke si manang Esther at nagulat pa ito ng makita si Nolan sa living room na nakaupo sa sahig at napapalibugan ng mga empty bottles ng beer. Umiiyak rin ito at panay sambit ng pangalan ni Lucil. "Sir, ano pong problema?" Tanong ni manang Esther. Nilingon naman siya ni Nolan. At nakita ni manang Esther na namumugto na nga ang mga mata nito at halata rin na lasing na lasing na ito. "Iniwan na kami ni Lucil at kasalanan ko kung bakit." Iyak nito saka uminom na naman ng beer. Inagaw naman ni manang Esther ang bote ng beer dahil nakakarami na ito. "Sir, tama na po iyan. Lasing na lasing na kayo." Awat ni manang Esther. Pero inagaw pabalik ni Nolan ang bote ng beer saka tinungga ito. Nanonood naman mula sa kwarto niya si Leland. Nagpasya siyang tawagan si Lilah para pumunta ito. Hindi naman nagtagal ay dumating si Lilah. Nagulat pa ito ng makita si Nolan sa ganong sitwasyon. Never niya pang nakita ito na naglasing ng ganito. "Nolan, halika na. Umakyat na tayo sa kwarto mo at ng makatulog ka na." Saad ni Lilah saka tinulungan na makatayo si Nolan. Inalalayan niya ito papunta sa kwarto nito. Nung makarating na sila sa kwarto ni Nolan ay inihiga niya ito sa kama pero dahil nakakaput sa kanya si Nolan ay natuma rin si Lilah kasama si Nolan. Nakapatong siya ngayon kay Nolan na nakapikit. Nagulat pa nga si Lilah ng magmulat ito ng mga mata at pinakatitigan siya. Maya-maya ay ngumiti ito at hinaplos ang mukha niya. "Nandito ka na." Mababakas ang mangha sa boses nito. Ngumiti naman si Lilah saka sumagot. "Siyempre naman. Matitiis ba naman kita." Saad nito. Nagulat si Lilah ng halikan siya ni Nolan pero kalanunan ay tinugon niya rin ang halik nito. "Mahal kita, Lucil." Saad nito ng maghiwalay ang mga labi nila at nawalan na ito ng malay. Natigilan si Lilah sa narinig. Agad aiyang tumayo dahil sa inis ng ma realize na pinagkamalan pala siya nitong si Lucil. Nagdadabog siyang umalis ng bahay nila Nolan dahil sa inis at selos. Maagang nagising si Lucil dahil niyuyugyug siya ni Lilo. "Hmm?" "Mommy, may tao sa labas hinahanap ka." Saad ni Lilo. Agad namang napabangon si Lucil. "Sino?" Tanong niya. Nahkibit balikat lang si Lilo. Kaya agad na bumngon si Lucil at kinuha ang walis tambo sakanagtungo sa may pintuan. Mahirap na baka masamang tao ang nasa labas. Sabi ng isip ni Lucil. Binuksan na niya ang pinto at inambahan ng hampas ang taong nasa tapat ng pintuan nila. "Sino k—" hindi natuloy ang sasbihin ni Lucil ng makita si Donovan na sinalo ang walis tambo na ipinampalo niya. Agad siyang nahiya dahil sa nangyari. "Pasensiya na. Akala ko kasi masamang tao eh." Paghingi ng paumanhin ni Lucil. "Ganito mo ba tratuhin ang lawyer na tutulong sayo?" Pagsusungit ni Donovan. "Pasensiya ka na talaga. Hindi ko sinasadya." Saad pa ni Lucil. "May muta ka pa." Natatawang saad ni Donovan. Biglang nag init ang pisngi ni Lucil dahil sa hiya at dali-daling isinara ang pinto saka nagtatakbo papuntang banyo. At totoo nga may muta pa siya. "Nakakahiya," saad nito saka naghilamos na. Hindi naman niya alam kung pagbubuksan niya pa ba ito ng pinto o hindi na dahil hiyang-hiya na talaga siya. Pero sa huli ay pinagbuksan niya parin ito ng pinto. "Ano palang ginagawa mo dito? Saka paano mo nalaman ang address ko?" Takang tanong ni Lucil. "I find ways, Lucil." Saad ni Donovan. "BDO lang?" "So ano ngang kailangan mo?" Tanong pa nito. "Gusto ko lang masigurado kong talagang gusto mong tulungan kitang ma divorce sa asawa mo at mas lalong gusto kong masigurado kung papayag ka talaga sa alok ko na kasal." "Oo nga, payag na ako. Basta ma divorce lang ako kay Nolan." "Good. So future wife, baka naman pwedi mo akong papasukin?" Natigilan si Lucil sa itinawag nito sa kanya. "Future wife?" Untag ni Donovan kay Lucil dahil napatulala ito. "Huh?" Takang tanong ni Lucil. "Sabi ko baka pwedi akong pumasok?" "Ah sure. Halika ka, pasok." Pumasok naman na si Donovan. Pero natigilan rin sa paglalakad si Donovan ng harangin siya ni Lilo na naka cross arms pa. "Sino ka? At anong ginagawa mo rito sa pamamahay namin?" Mataray na tanong ni Lilo. Natawa naman si Lucil dahil ang cute magalit ng anak niya. "You must me Lilo. Ako si tito Donovan pero soon pwedi mo na akong tawagin na daddy." Saad ni Donovan at pinantayan pa ang bata. "Bakit naman kita tatawagin na daddy eh hindi naman ikaw ang daddy ko?" Nakataas ang kilay na tanong ni Lilo. Lumingon muna si Donovan kay Lucil saka hinarap ulit si Lilo. Lumapit siya dito saka binulungan ito. "Kasi malapit na kaming ikasal ng mommy mo." Bulong ni Donovan. Nanlaki ang mata ni Lilo at napanganga pa ito sa gulat. Natawa nalang si Donovan sa naging reaction nito. Kaya ginulo nalang niya ang buhok nito. Napasimangot naman si Lilo dahil dun.Pagkagising ni Lucil kinabukasan ay nakapagluto na ng breakfast si Donovan at naroon na rin sa dining area ‘yong mga Bata, kapwa nakaligo at nakabihis na.“Mukhang may lakad yata kayo?” Nakangiting Tanong ni Lucil. Bumungisngis Naman agad si Lilo.Lumapit naman si Donovan saka iginiya na maupo na si Lucil. “Hon, Kasi balak ko sanang ilabas itong dalawang makukulit na ito at mag bonding kaming tatlo. Okay lang ba sa’yo ‘yon?”“Bakit Hindi Ako kasama?” Nakangusong Tanong ni Lucil.“Napansin ko Kasi lately na stress ka na dahil sa dalawang ‘to kaya Ako na muna ang bahala sa kanila. Tapos Ikaw, pweding dito ka lang sa bahay mag relax ka.”“Pwedi rin bang lumabas Ako?” Napaisip Naman si Donovan dahil dun.“Pwedi Naman basta isama mo si Aime, Hindi pweding mag Isa ka lang.” Natuwa Naman si Lucil kaya ngumiti at tumango na siya. Sabay-sabay na rin Silang nag agahan. Nagkukulitan pa nga habang kumakain iyong dalawang Bata. Pero para kay Lucil mas okay na iyon kaysa magbangayan nang magbangaya
Lunes ng Umaga, sobrang matao ang airport nang araw na iyon. Ang tunog ng mga gulong ng maleta sasahig, halong tawanan at paalam ng iba’t-ibang pamilya, at ang paalala mula sa intercom ay nagsilbing musika ng paligid. Sa gitna ng abala, nandoon sina Selene at Wilden, kapwa nakangiti, damang-dama Ang excitement at saya ng unang biyahe nila abroad bilang mag-asawa.“Promise, this time, Hindi na kita tatakasan.” Nakangiting Saad ni Selene kay Wilden. Napangiti naman si Wilden saka pinisil ang ilong ng Asawa.Magkahawak kamay Naman sila habang inayos ang boarding pass nilang dalawa. Sa gilid nila, nakatayo ang kanilang mga magulang, parehong may halong ngiti at pag-aalala sa kanilang mga mata.“Anak,” ani ng Ina ni Selene, mahigpit ang pagkakahawak nito sa kamay ng anak. “Ang bilis ng panahon…parang kahapon lang Nung pinapaalalahanan kita kung paano mag-ingat sa eskwela tapos Ngayon, ikinasal ka na, at aalis na. Tuluyan ka nang mahihiwalay sa amin ng papa mo.” Napangiti si Selene, ngunit
“Love, naaalala ko pa kung paano nagsimula ang lahat sa simpleng bardagulan.Hindi ko akalain na sa likod ng asaran at inisan natin, doon ko pala mahahanap ang taong bubuo ng buhay ko.” Panimula ni Wilden. Nakangiti siya kay Selene habang sinasabi ang mga iyan. Inaalala rin ‘yong unang pagkakita nilang dalawa. Yong time na nilagyan niya ng makeup si Selene.“Alam kong sa simula, hindi ako ang pinili mo. At kahit masakit, tinanggap ko iyon dahil ang mahalaga sa’kin ay makita kang masaya. Pero noong nasaktan ka at iniwan, pinangako ko sa sarili ko: hinding-hindi na kita pababayaan. Doon ko mas napatunayan na ikaw lang ang babaeng handa kong ipaglaban, araw-araw.” Pagpapatuloy ni Wilden. Maya’t-maya rin niyang pinupunasan ang mga luha niya.“Ang iyakin mo pala.” Natatawang bulong ni Selene kaya mahinang natawa si Wilden. Kaya tumikhim muna siya saglit Bago nagsalita ulit.“Kaya ngayon, sa harap ng Diyos at ng lahat, pinapangako ko: na patuloy kitang mamahalin nang buo at tapat, na iingat
“Bago natin simulan ang kasalan itatanong lang natin kung may tumututol ba sa pag iisang dibdib nina Selene at Wilden Ferrer?” Tanong ng pari.“Ako, tumututol Ako! Kaya itigil ang kasal!” Sigaw ng Isang babae, kaya nagsipaglingunan ang lahat at Nakita nila ang Isang babae na may karga-karga na baby sa may pintuan ng simbahan. Gulat na napatayo si Wilden Nung makilala ang babae.“HINDIIIII!” Napabalikwas ng bangon si Selene habang sumisigaw. Pinagpapawisan siya at mabilis ang tibok ng kanyang puso. Kinuha niya ‘yong cellphone niya sa may bed side table at tiningnan kung Anong oras na. Pagtingin niya sa cellphone niya ay 5 am palang kaya bumalik siya sa paghiga sa kama.“Takteng panaginip ‘yon. Aish!” Napabalikwas ulit ng bangon si Selene dahil Hindi na siya mapakali dahil sa napanaginipan niya.Bumangon na siya at nagtungo sa banyo, naghilamos, at nag toothbrush. Pagkatapos ay lumabas na siya ng kwarto niya. Pinuntahan Naman niya sa guest room si Wilden. Kakatok palang sana siya nang b
Kinabukasan ay dumating na nga ng probinsiya sina Lucil at Donovan kasama ang mga anak nila pati na rin ang mga katulong nila. Masayang-masaya Naman na sinalubong ni Selene ang kanyang best friend.“Halika sa taas, Dali.” Saad ni Selene saka hinila papunta sa kwarto niya si Lucil. Wala namang nagawa si Lucil kundi magpahila nalang sa kaibigan niya.“Mag ingat kayong dalawa!” Paalala Naman ni Donovan dahil nag aalala siya na baka matapilok ‘yong dalawa sa may hagdan. Pero good thing dahil Wala namang nangyari.Pagkapasok na pagkapasok nila sa kwarto ni Selene ay umupo agad sila sa may kama. Ready na si Lucil na makinig sa kwento ni Selene.“Alam mo, nakakaloka ang mga nangyari nitong mga nakaraang araw. Pumunta ba Naman dito sina ma’am Sonya at sir Alfonso tapos Nung nalaman nila na buntis Ako at Hindi si Wilden ang ama ay kinaladkad nila ito paalis at sinabing Wala ng kasal na magaganap. Dinala nga nila sa Manila si Wilden.” Saad ni Selene.“Ginawa nila mama ‘yon?” Gulat Naman na Tano
“Ikinagagalak Kong masilayan muli ang iyong kagandahan, binibini.” Saad ni Aj. Napairap Naman si Selene.'Yeah right, si makalumang tao nga pala ito.’ sarkastiko na Saad ni Selene sa kanyang isipan. Makalumang tao ang bansag kay Aj dito sa probinsiya nila Kasi kung magsalita ito ay parang nasa 80’s at 90’s pa ito.Ngumiti nalang ng pilit si Selene dahil ayaw Naman niyang maging bastos sa bisita nila. Umupo na si Selene sa tabi ng mama niya at nasa harapan Naman niya sina Aj at ang ama nito na si Fidel.“Narito na rin Naman ang kaisa-isa niyong anak, mayor, itatanong ko na rin kung kailan ba gaganapin ang kasal nila ni Aj?” Tanong ni Fidel. Hindi agad na gets ni Selene ‘yong Tanong ni Fidel kaya Wala lang siyang pakialam. Kaso kalaunan ay na realize niya ang Tanong nito na tungkol ito sa kanila ni Aj kaya napakurap-kurap siya.‘Kasal? Kami ni Aj? No way!’ nagpa-panic na deep inside si Selene. Sinasabi na nga ba niya may Hindi magandang mangyayari ngayong araw. Unang kita niya palang ka