(Tianna POV)
Umupo ako sa hita niya at mas pinag-igihan pa ang pagha**k ko sa kanya dahil hindi siya gumaganti. Hinawakan ako ni Lev sa bewang at pinipigilan akong gumiling sa hita niya. “Tianna…” paos na anito. “Please, Lev…” Humigpit ang pagkakayakap ni Lev sa bewang ko. “Da*****!” Gumanti siya nang ha*** mas agresibo sa binibigay ko. Naramdaman ko na ipinasok niya ang dila niya sa bibig ko and I gave in… His hands were travelling around my body, to my neck, to my legs until it found my b**st. He molded it like a dough. I felt the warmth of his palm kahit na may suot pa akong damit. “Hmm…” hindi ko napigilang maglikha ng ingay sa ginagawa ni Lev sa katawan ko… Bumaba ang ha**k ni Lev sa leeg ko so I tilted my head to give him an easy access. Pilit kong hinahawakan ang natitirang katinuan ko at gusto ko siyang itulak ngunit wala akong lakas. Iinisin ko lang dapat siya, eh. Bakit gustong-gusto na rin ng katawan ko? Bumaba ang isang kamay ni Lev sa tiyan ko. “Lev…” halos hindi ko na makilala ang boses ko… it's so womanly… Natigilan kami nang may kumatok sa bintana ng kotse ni Lev. Nagkatinginan kami ni Lev at tumawa siya. Namula ako at agad umalis sa pagkakandong sa kanya. Nakakahiya! Inayos ko ang nagusot kong damit at sinenyasan si Lev na buksan ang bintana… pagbukas ng bintana ay bumungad sa amin ang dalawang traffic enforcer. “Good morning po, ma'am and sir. May problema po ba?” magalang na tanong ng isang traffic enforcer. Habang ang isa naman na nasa gilid ay nagpipigil nang tawa. “Ayos lang naman po, sir. Pasensya na po sa abala.” ani Lev. Tinted ang kotse, sure ako doon. Bakit parang may clue iyong isa tungkol sa nangyari? Nang tignan ko si Lev ay nanlaki ang mata ko nang makita ko na may lipstick stain siya sa damit at pisngi. Itinago ko ang mukha ko sa palad ko. Grabeng kahihiyan na itong inabot ko. Nang makaalis ang mga traffic enforcer ay nag-drive na si Lev. “Ayos ka lang ba?” Umiling ako. “Paano ako magiging ayos? Nakakahiya kaya iyon.” Tumawa si Lev. “Don't be shy. Hindi naman iyon ang unang beses na ginawa natin ang ganoong bagay, mas higit pa nga, eh.” Umismid ako. “Tumigil ka nga.” Pagkadating namin sa hotel na pinag-s-stay-an nina Louise at nang mga bridesmaids ay hinatid ako ni Lev sa hotel room kung nasaan ang mga make-up artist. “Please, make her beautiful.” Sinamaan ko siya ng tingin. Anong pinagsasabi nito? Na hindi ako maganda?! Mukhang na-gets niya iyon. Ang lakas nang tawa ng loko at rinig na rinig sa buong kwarto. Habang mine-make-up-an ako ay panay ang tingin niya sa akin sa salamin. Mamaya ay bumukas ang pinto at namilog ang mata ko nang makilala kung sino iyon. Lumapit siya kay Lev. “Kuya! Bakit ngayon ka lang?! Akala ko hindi ka na pupunta sa kasal ko,” malakas na sabi ni Louise. Tumawa si Lev. “Ako pa ba?” Yumakap si Louise sa kanya. “Bakit ka nandito sa make-up room? Balita ko may kasama kang babae, ah! Pinagpalit mo na si ate ganda ko?” She pouted. Natawa ako nang mahina nakuha ko ang atensyon niya at lumingon siya sa akin. “Ate ganda!” Tumakbo siya sa akin. Niyakap niya ako nang mahigpit. “Ate, you're here! I miss you so much!” masayang sabi niya. Niyakap ko siya pabalik. “Kumusta ka, baby— hindi ka na pala baby. Mag-aasawa ka na. Naunahan mo pa si ate.” Humagikhik siya. “Eh, kasi naman, ate ganda. Ayaw na akong pakawalan ng boyfriend ko pero ‘di bale, nandyan naman si Kuya Lev. Sunod na agad kayo next year.” Nahuli kong nakatingin sa akin si Lev habang may naglalarong ngiti sa labi. Inirapan ko siya. “Louise, imposible iyang sinasabi mo. May sama ng loob iyang kuya mo sa akin, eh.” Ngumiti si Louise. “Hindi mo sure, ate ganda.” Umangat-baba ang kilay nito. Pinagkibit-balikat ko na lang iyon. Hinila ni Louise si Lev palabas ng kwarto para daw suprise daw kapag nakita ako nito. Habang mine-make-up-an ako ay panay ang kwento ni Louise sa akin tungkol sa ganap sa buhay nito. Ngunit may isang paksa na pumukaw sa atensyon ko. “Minsan nga ate ay sinasama ko si Sierra sa date namin ni Jarren, eh.” Tumingin ako sa kanya sa salamin. “Sino si Sierra?” Natutop ni Louise ang bibig. “W-wala, pamangkin ko… s-sige, ate. Oras na ata nang picture taking namin ng mga bridesmaids ko.” Nagmamadali siyang lumabas ng kwarto. Nagtatakang sinundan ko siya ng tingin. Mabilis lang din natapos ang make-up ko at sobrang simple lang iyon dahil iyon ang ni-request ko. Pinasuot din ako ng make-up artist ng deep v neck powder blue dress na may mahabang slit sa left leg ko na kulay ng motif sa kasal ni Louise. Lumabas ako ng kwarto ngunit hindi ko nakita si Lev o Louise. Sinubukan kong pumunta sa garden ng hotel at umupo muna. Ang laki-laki naman kasi nitong hotel na ito. Saan ko naman kaya sila hahanapin? For sure, busy si Louise dahil kasal niya ngayon. Ayaw ko naman siyang abalahin. Naalala ko na may number pala ako ni Lev na hiningi ko pa ang number niya sa secretary nito nang pumunta ako sa opisina nito noong nakaraang linggo. Tinawagan ko si Lev pero ring lang ang narinig ko. Naramdaman ko ang pamamasa ng mga mata ko. Iniwan pa ata ako nang lalaking iyon. Hindi pa naman ako pamilyar dito sa lugar. Nagulat ako ng may tumakip sa mga mata ko. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Inaalis ko iyon ngunit masyadong malakas ang may-ari ng kamay. “Wait lang…” narinig ko ang boses ni Lev. Kahit papaano ay kumalma ako nang malaman ko kung sino siya. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya. Bumungad sa akin tatlong piraso ng red roses. “For the most beautiful girl,” he gently said.Huminga ako nang malalim bago ako kumatok sa pinto ng kwarto ni Sierra.Napagdesisyunan namin ni Lev na ako na lang muna ang kakausap sa anak namin para magpaliwanag.Hindi siya sumagot kaya I took it as a sign na pumasok.Nakita ko siyang nakatalukbong ng kumot. “Baby, si mommy ito.” Inilapag ko sa bedside table niya ang dala kong pagkain at umupo sa kama niya.Inalis niya ang kumot at tinignan ako. “What are you doing here?!” I gently smiled. “I brought you breakfast, anak.”Bumaba ang tingin niya sa pagkain at nag-iwas nang tingin.Humiga ako sa tabi niya at niyakap siya. “I miss you, baby ko.”Nakahinga ako nang maluwag nang hindi siya nagprotesta sa yakap ko. Pinunasan ko ang marka ng luha sa pisngi ni Sierra.“Alam mo, noong nalaman kong totoo kitang anak. Sobrang saya ko dahil ilang beses ko iyong ipinagdasal na sana…. Ako na lang ang mommy mo…” malumanay kong pagsisimula. Hinaplos ko ang pisngi niya. “You are such a dream come true for me and your dad because when we were
I was caught off guard and it took long for me recover.“B-baby, please hear me out first…”Umiling si Sierra. “Ayaw!” sabi niya ‘tsaka ako tinalikuran.Napalunok ako at lumapit sa kanya. “A-anak, huwag naman ganito. I'm sorry, kung matagal nawala si mommy,” puno nang pagsusumamo ang boses ko.Hindi siya sumagot at akmang aakyat na nang niyakap ko siya. “Please, baby ko. Huwag ka ng magtampo kay mommy…” Nagpumiglas siya at narinig ko ang pag-iyak niya. “I don't like you anymore!”Mabilis akong umiling. “No please, d-don’t say that, anak.” “Leave ka na lang ulit. Sanay naman na akong iniiwan mo!” Nabitawan ko siya at napaatras ako. Pakiramdam ko ay nanghina ang buong katawan ko sa mga sinabi niya. My child’s words hurt me but it's more painful to hear her sobbing because of me…. It's all my fault.“Sierra!” dumagundong ang galit na boses ni Lev na nasa puno na ng hagdan. Bakas ang ugat sa leeg ni Lev at pamumula ng tainga niya.“Don't you ever say that to your mom!” Nag-iwas nang t
Naalimpungatan ako sa pagtama ng araw sa pisngi ko. Nang lingunin ko si Lev ay mahimbing pa rin ang tulog niya habang nakayakap sa akin. I gently touched his jaw, may mga balbas na siya at medyo pumayat din siya. Anong nagawa ko? Pinahirapan ko lang ang mga sarili namin. “I'm sorry, Lev,” my voice broke.Niyakap ko siya hanggang sa makatulog ulit ako.Nang magising ulit ako ay tulog pa rin si Lev. Kaya naisipan kong ipagluto siya. Tutal ay medyo maaga pa naman. Gusto kong bumawi sa kanya sa paraang alam ko. Habang ginagawa ko iyon ay hindi ko maiwasang hindi mapangiti. Sobrang na-miss ko ang ganitong scenario, ‘yong malaya kong nagagawa ang mga gusto kong gawin…Patapos na ako sa pagluluto ng ulam at nasa paggawa na ako ng meryenda namin mamaya.Habang naghahalo ako ay nagulat ako nang biglang may maliit na kamay ang humihila ng damit ko. “Sino ikaw?! My mommy will be mad if you steal my daddy!” galit na sigaw ni Nigel. Kahit hindi ko pa nakikita ang mukha niya ay kilalang-kilala k
Tinignan ko ang sarili ko sa salamin ‘tsaka ako ngumiti. Bagong ligo ako at suot ko ang t-shirt ni Lev dahil wala na akong kasyang damit at shorts ko na kinuha ko lang.I feel so happy right now. I feel like I'm home…Kita ko sa peripheral vision ko na nakatitig sa akin si Lev na nakaupo sa kama. Nilingon ko siya. “Bakit?”He smiled. “I like that you're wearing my clothes.” Umingos ako. “This is mine now.”Dumagundong ang tawa ni Lev sa buong kwarto. “Okay, ma'am. That's all yours. Besides, what mine is yours…” He winked at me.“Talaga!” mayabang kong sabi.Pinagpatuloy ko na ang pag-aayos ng buhok ko.Sandali siyang nanahimik kaya hindi ko na siya pinansin.Habang nagsusuklay ako ng buhok ko ay naramdaman ko ang pagyakap ni Lev mula sa likod ko. Naramdaman kong hinaplos niya ang tiyan ko. “Babe, parang medyo busog ka ngayon?” alanganin niyang tanong.Natigilan ako at nilingon siya saglit. Oo nga pala! Hindi ko pa nasasabi sa kanya na buntis ako!Binasa ko ang labi ko at binaba ang
He looked into my eyes and stepped closer. “Because Lucy or you known as Heidi was my twin, babe.” “A-ano?” gulat kong sigaw.Ngumiti siya nang maliit. “She's my twin, babe,” ulit niya.Hindi makapaniwalang tinignan ko siya. All I can see in his eyes was sincerity.Umiling ako at itinuro siya. “Sinungaling! Kayong dalawa lang ni Louise ang magkapatid! Hindi mo man lang ginalingan ang palusot mo!” Niyakap niya ako pero nagpumiglas ako. “Sinungaling ka!” Umiling siya. “I’m telling the truth, babe. Lucy was my twin.”Umiyak ako nang umiyak. So, all this time? I'm so— Hinayaan ko siyang yakapin ako hanggang sa tumahan ako ay nanatili siyang tahimik.“P-paano nangyari ‘yon? Naguguluhan ako,” tanong ko sa kanya habang nagpupunas ako ng luha.Iginiya niya ako paupong sofa. “Lucy and I didn't grow up with each other because…” huminga nang malalim si Lev. “She was raised by our grandmother. Alam mo naman na masyadong magulo ang buhay namin noon dahil sa pagtatalo nila sa negosyo. Para prot
Hindi ko alam kung gaano katagal ang naging biyahe namin. Nagising na lang ako nang lumiwanag ang paligid dahil sa pagtanggal ng mga kahon. “Tianna, nandito na tayo sa bayan.”Ngumiti ako at tumayo.“Maraming salamat po.”Akmang maglalakad na ako nang pigilan niya ako. “Tianna, wait lang. Ipinabibigay ito ni Mila sa ‘yo.” Inabot niya sa akin ang ilang libong pera.Nanlaki ang mga mata ko. “Po? Hindi na po kailangan. Sobrang laki na po ng naitulong ninyo sa akin.”Ngumisi siya. “Sige nga. Sabihin mo sa akin. Paano ka magsisimulang umuwi sa inyo kung wala kang pera?” istrikto niyang tanong.Natigilan ako. Oo nga.Kinuha ko ang pera. “Maraming salamat po. Maraming salamat…”Tipid siyang tumango. “Mag-iingat ka.”Pinagmamasdan ko ang truck na palayo sa akin.Ngayon ay nagsi-sink in na sa isip ko na ako na lang. Hindi ko alam kung saan o paano ako magsisimula.Medyo mainit na rin ang sikat ng araw pero tiniis ko. Naglibot-libot ako sa lugar para malaman kung nasaan ako.Nagtanong-tanong a