(Tianna POV)
Umupo ako sa hita niya at mas pinag-igihan pa ang pagha**k ko sa kanya dahil hindi siya gumaganti. Hinawakan ako ni Lev sa bewang at pinipigilan akong gumiling sa hita niya. “Tianna…” paos na anito. “Please, Lev…” Humigpit ang pagkakayakap ni Lev sa bewang ko. “Da*****!” Gumanti siya nang ha*** mas agresibo sa binibigay ko. Naramdaman ko na ipinasok niya ang dila niya sa bibig ko and I gave in… His hands were travelling around my body, to my neck, to my legs until it found my b**st. He molded it like a dough. I felt the warmth of his palm kahit na may suot pa akong damit. “Hmm…” hindi ko napigilang maglikha ng ingay sa ginagawa ni Lev sa katawan ko… Bumaba ang ha**k ni Lev sa leeg ko so I tilted my head to give him an easy access. Pilit kong hinahawakan ang natitirang katinuan ko at gusto ko siyang itulak ngunit wala akong lakas. Iinisin ko lang dapat siya, eh. Bakit gustong-gusto na rin ng katawan ko? Bumaba ang isang kamay ni Lev sa tiyan ko. “Lev…” halos hindi ko na makilala ang boses ko… it's so womanly… Natigilan kami nang may kumatok sa bintana ng kotse ni Lev. Nagkatinginan kami ni Lev at tumawa siya. Namula ako at agad umalis sa pagkakandong sa kanya. Nakakahiya! Inayos ko ang nagusot kong damit at sinenyasan si Lev na buksan ang bintana… pagbukas ng bintana ay bumungad sa amin ang dalawang traffic enforcer. “Good morning po, ma'am and sir. May problema po ba?” magalang na tanong ng isang traffic enforcer. Habang ang isa naman na nasa gilid ay nagpipigil nang tawa. “Ayos lang naman po, sir. Pasensya na po sa abala.” ani Lev. Tinted ang kotse, sure ako doon. Bakit parang may clue iyong isa tungkol sa nangyari? Nang tignan ko si Lev ay nanlaki ang mata ko nang makita ko na may lipstick stain siya sa damit at pisngi. Itinago ko ang mukha ko sa palad ko. Grabeng kahihiyan na itong inabot ko. Nang makaalis ang mga traffic enforcer ay nag-drive na si Lev. “Ayos ka lang ba?” Umiling ako. “Paano ako magiging ayos? Nakakahiya kaya iyon.” Tumawa si Lev. “Don't be shy. Hindi naman iyon ang unang beses na ginawa natin ang ganoong bagay, mas higit pa nga, eh.” Umismid ako. “Tumigil ka nga.” Pagkadating namin sa hotel na pinag-s-stay-an nina Louise at nang mga bridesmaids ay hinatid ako ni Lev sa hotel room kung nasaan ang mga make-up artist. “Please, make her beautiful.” Sinamaan ko siya ng tingin. Anong pinagsasabi nito? Na hindi ako maganda?! Mukhang na-gets niya iyon. Ang lakas nang tawa ng loko at rinig na rinig sa buong kwarto. Habang mine-make-up-an ako ay panay ang tingin niya sa akin sa salamin. Mamaya ay bumukas ang pinto at namilog ang mata ko nang makilala kung sino iyon. Lumapit siya kay Lev. “Kuya! Bakit ngayon ka lang?! Akala ko hindi ka na pupunta sa kasal ko,” malakas na sabi ni Louise. Tumawa si Lev. “Ako pa ba?” Yumakap si Louise sa kanya. “Bakit ka nandito sa make-up room? Balita ko may kasama kang babae, ah! Pinagpalit mo na si ate ganda ko?” She pouted. Natawa ako nang mahina nakuha ko ang atensyon niya at lumingon siya sa akin. “Ate ganda!” Tumakbo siya sa akin. Niyakap niya ako nang mahigpit. “Ate, you're here! I miss you so much!” masayang sabi niya. Niyakap ko siya pabalik. “Kumusta ka, baby— hindi ka na pala baby. Mag-aasawa ka na. Naunahan mo pa si ate.” Humagikhik siya. “Eh, kasi naman, ate ganda. Ayaw na akong pakawalan ng boyfriend ko pero ‘di bale, nandyan naman si Kuya Lev. Sunod na agad kayo next year.” Nahuli kong nakatingin sa akin si Lev habang may naglalarong ngiti sa labi. Inirapan ko siya. “Louise, imposible iyang sinasabi mo. May sama ng loob iyang kuya mo sa akin, eh.” Ngumiti si Louise. “Hindi mo sure, ate ganda.” Umangat-baba ang kilay nito. Pinagkibit-balikat ko na lang iyon. Hinila ni Louise si Lev palabas ng kwarto para daw suprise daw kapag nakita ako nito. Habang mine-make-up-an ako ay panay ang kwento ni Louise sa akin tungkol sa ganap sa buhay nito. Ngunit may isang paksa na pumukaw sa atensyon ko. “Minsan nga ate ay sinasama ko si Sierra sa date namin ni Jarren, eh.” Tumingin ako sa kanya sa salamin. “Sino si Sierra?” Natutop ni Louise ang bibig. “W-wala, pamangkin ko… s-sige, ate. Oras na ata nang picture taking namin ng mga bridesmaids ko.” Nagmamadali siyang lumabas ng kwarto. Nagtatakang sinundan ko siya ng tingin. Mabilis lang din natapos ang make-up ko at sobrang simple lang iyon dahil iyon ang ni-request ko. Pinasuot din ako ng make-up artist ng deep v neck powder blue dress na may mahabang slit sa left leg ko na kulay ng motif sa kasal ni Louise. Lumabas ako ng kwarto ngunit hindi ko nakita si Lev o Louise. Sinubukan kong pumunta sa garden ng hotel at umupo muna. Ang laki-laki naman kasi nitong hotel na ito. Saan ko naman kaya sila hahanapin? For sure, busy si Louise dahil kasal niya ngayon. Ayaw ko naman siyang abalahin. Naalala ko na may number pala ako ni Lev na hiningi ko pa ang number niya sa secretary nito nang pumunta ako sa opisina nito noong nakaraang linggo. Tinawagan ko si Lev pero ring lang ang narinig ko. Naramdaman ko ang pamamasa ng mga mata ko. Iniwan pa ata ako nang lalaking iyon. Hindi pa naman ako pamilyar dito sa lugar. Nagulat ako ng may tumakip sa mga mata ko. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko. Inaalis ko iyon ngunit masyadong malakas ang may-ari ng kamay. “Wait lang…” narinig ko ang boses ni Lev. Kahit papaano ay kumalma ako nang malaman ko kung sino siya. Dahan-dahan niyang inalis ang kamay niya. Bumungad sa akin tatlong piraso ng red roses. “For the most beautiful girl,” he gently said.Halos hindi ako makagalaw at gusto ko na lang lumubog sa lupa sa sobrang pagkahiya nang madami ng tao ang nakiusisa.Nakarinig ako ng malakas na mga bulungan.“Pinagsabay ata ni Mrs. Gray sina Sir Lev at Sir Vencio.”“Oo nga.”“Nako, kawawa namam si Sir Lev.”“Shut up, everyone! The party is over!” galit na sabi ni Lev. Nanahimik ang mga tao at kanya-kanya na silang takbo.Tumingin sa akin si Lev. Sobrang lamig ng tingin niya sa akin. “Umuwi na tayo.”Napakurap ako ngunit agad rin akong tumango.Sabay kaming naglakad patungo ng parking lot, walang imikan, pawang kaluskos lang ng sapatapos ang naririnig.Hanggang sa makarating kami sa bahay ay wala pa ring umik si Lev. Gustong-gusto ko siyang kausapin pero napapanghinaan ako ng loob sa tuwing nakikita ko ang walang emosyong mata niya.Ayaw ko ng ganito, ang bigat sa pakiramdam.Nabuo ang desisyon sa isip ko. Huminga ako nang malalim bago ako lumabas ng banyo. Nakita ko si Lev na nakatalikod sa direksyonko.Agad akong humiga ng kama n
Vencio smiled. “Suprise!”“Anong ginagawa mo rito?” “I was invited by the company.”Binaba ko ang plato na pinaglalagyan ng cookies.Agad ko siyang hinila papunta sa medyo tagong parte ng venue. “Bakit hindi mo man lang sinabi sa akin?”“I was about to tell you, last time but you ended the call.”Nag-iwas ako nang tingin. “Sorry. Mas mabuti na rin sigurong hindi na tayo mag-usap pa.”Kumunot ang noo ni Vencio. “Why? Parang biglaan naman yata. Okay pa tayo noong nakaraan, ah.”“K-kasi—”“Dahil ba piinagbabawalan ka ng asawa mo.” pagpapatuloy niya.Binasa ko ang labi ko. “H-hindi naman sa ganoon, Vencio. Respeto ko na lang din ‘yon sa asawa ko. Kahit sino namang asawa ay ayaw na may ibang kasama ang asawa niya.”Tumawa nang pagak si Vencio. “Wala namang kwentang dahilan n’yan. Magkaibigan tayo, Tia. Walang malisya. ‘Yang asawa mo lang ata ang may makitid na utak, eh.”Sinamaan ko siya nang tingin. “Wala namang ganyanan, Vencio. Huwag mong pagsalitaan ng ganyan si Lev.”Hindi sumagot si
Umaga pa lang kanina ay naghahanda na ako para sa gaganaping anniversary party dahil wala pa rin akong isusuot. Ang gusto nga sana ni Lev ay magpagawa na lang ako pero hindi ako pumayag dahil bukod sa gastos lang ‘yon ay hindi na aabot sa date. Supposed to be pa nga ay kahapon pa sana ako bibili ng damit, ang kaso ayaw akong paalisin ni Lev at cuddle time raw. “Ma'am, ang ganda niyo po! Grabe, ang glowing niyo po ngayon. Ano pong sekreto niyo?” sabi ng make-up artist ko. Namumula ang pisnging tumawa ako. “Wala naman. Ganoon pa rin naman sa usual routine ko.” “Ganyan talaga kapag inlove, ‘di ba po ba, ma'am?” tanong ng kasama niya. “Correct!” Isinuot ko na ang red sleeveless a line gown na napili ko kanina. Simple lang ang tabas nito at kaunting diamonds ang nagdala nito. “Babe?” tawag sa akin ni Lev. Agad ko siyang nilingon. Nakita ko kung paano nalaglag ang panga niya nang humarap ako sa kanya. “Lev? Bakit?” tanong ko nang magtagal ang tingin niya sa akin. “
“Ah, Vencio. Mamaya na lang tayo mag-usap.”“Wait, Tia. I have something to––”“Babe, please,” mahinang tawag sa akin ni Lev, almost begging.Nagmamadaling in-end ko ang tawag at tsaka ako lumapit sa asawa ko.“Bakit?” inosente kong tanong.“Come here.” Sinenyas na umupo ako sa binti niya.“Lev, ano ka ba. Nasa trabaho tayo,” namumula ang pisnging saway ko sa kanya.He shook his head and pulled me. “I don't care. I miss my wife,” he said that it will justify his clinginess.“Ano ba kasi ‘yon? May kausap ako.”Hindi siya sumagot at isinubsob niya ang mukha niya sa leeg ko. Akmang tatayo na ako ngunit mas niyakap niya lang ako. “Ano nga kasi, Lev? First day ko sa trabaho, need ko ng bumalik sa assistant’s desk at magpapaturo pa ako kay Aurora.”“Bakit tumawag sa ‘yo si Vencio?”“Hindi ko alam. Hindi pa man kami nakakakapag-usap ay tinawag mo na ako kaya hindi ko na natanong.”“Please, babe. Don't talk to him,” mahina niyang sabi.“Vencio did a lot of things for me and Nigel. He helped
Naabutan ko siyang mahimbing na natutulog. Nakahinga ako nang maluwag. Lumakad ako palapit sa kanya at niyakap siya at marahang hinaplos ang buhok niya. “Mommy loves you, baby without any conditions or doubt. I will always be here for you.” Hindi ko namalayang nakatulog na rin pala ako sa tabi ng anak ko.Naalimpungatan ako nang maramdaman kong may h*******k sa pisngi ko.Nang imulat ko ang mga mata ko ay nakita ko si Sierra na nakangiti. “Good morning, mommy ko,” malambing na sabi ni Sierra.Agad ko siyang niyakap. “Good morning, baby ko. How's your sleep?”“Good po because I woke up beside you.”“Kagigising mo lang ba?”“Kanina po but I want to go down beside you.”Hindi ko maiwasang hindi pagmasdan ang anak ko. “Why po, mommy?” tanong ni Sierra.“Are you sure that you're not mad at mommy anymore?”Tumango si Sierra. “Daddy and Tita Louise explained to me po na it's not your fault. You didn't know po daw at that time and I realized po na you love me po even before pa but I… I ea
“Are you okay, babe?” masuyong tanong ni Lev at niyakap ako mula sa likuran. Nanatili lang akong nakatingin sa pader at bumuntong hininga.Pagkatapos ng heart to heart talk namin ni Sierra ay umuwi na rin kami agad. Sa ngayon ay kasalukuyan na kaming nagpapahinga. Habang ang mga bata ay tulog na sa kanya-kanya nilang kwarto.“Hindi ko alam. Masaya ako na alam na natin ang totoo pero at the same time ay sobra akong nalulungkot para sa panganay natin. Marami siyang naranasan na hindi pa dapat niya pinoproblema.”“Ang sarap naman pakinggan ang salitang ‘panganay’ natin. That is what I dreamed of, many years ago but not this way. Sierra was the one who was affected by what happened to us. I'm guilty because at some point, I didn't protect her enough so she felt that kind of pain…”“Hindi ko makalimutan ang ekpresyon ni Sierra nang sabihin niya na nakaramdam siya ng selos kay Nigel dahil sa—” my voice broke. “Kasama niya ako at si Sierra, hindi. Nigel grew up with me, loving him but my Si