Si Tianna Sloane David ay isang guro at mapagmahal na anak sa kanyang nanay na may sakit kaya niyang isakripisyo ang lahat para sa kanyang ina kahit pa ang hiwalayan noon ang pinakamamahal niyang ex-boyfriend na si Lev Nimuel Gray Makalipas ang maraming taon ay muling nagkrus ang landas nila. Gusto na sanang kalimutan ni Tianna ang nakaraan ngunit tila may pumipigil sa kanya at palagi pa rin siyang inilalapit kay Lev nang utusan siya ng principal sa pinagtuturuan niyang school na kumbinsihin si Lev na mag-invest sa school nila. Sa gitna nang pagkukumbinsi niya kay Lev ay may unti-unting umuusbong na damdamin… mas mapusok… ngunit nanlamig ulit nang malaman ni Tianna na may anak na si Lev... Pero paano kung kailangang pakasalan ni Tianna ang ex-boyfriend niya na si Lev dahil sa matinding pangangailangan sa pera?
View More(Tianna POV)
Busy ako sa pag-aasikaso sa mga kinder kong mga estudyante habang nasa auditorium kami para sa graduation nila at ng mga grade 6 students. Nang biglang magsalita ang host. “Let's welcome the CEO of Louis Enrico Victor Gray Group of Companies, Lev Nimuel Gray!” Huminto ang mundo ko sa narinig ko. Agad hinanap ng mata ko ang taong matagal ko nang hindi nakikita. Akala ko nakalimutan ko na siya pero ngayong narinig ko ang pangalan niya ay sobrang bilis ng tibok ng puso ka na parang kahapon lang kami magkasama. Nang magsalubong ang mga mata naming dalawa ay halos manginig ako sa lamig ng kanyang tingin. Hindi naputol ang amig titigan kahit nagsasalita na siya ngunit kahit isa doon ay wala akong maintindihan dahil bumabalik sa isipan ko ang mga alaala ng nakaraan….. ang aming mga pinagsaluhan na alaala. Iniwas ko ang aking tingin. Tianna! Huwag mo nang isipin ang mga bagay na tapos na. Hindi ko namalayan na natapos na ang kanyang speech at nasa harapan ko na siya ngayon upang kamayan ang mga guro. Halos lumabas na ang puso ko sa tindi ng pagtibok nito. Lalo na nang abutin niya ang aking kamay. Sa pagdampi ng kanyang balat sa aking kamay ay hindi ko maiwasang sariwain ang mga pinagsaluhan namin nang gabi bago siya pumunta ng ibang bansa para mag-aral. Hindi ko makalimutan ang kanyang haplos at halik na tila nagmarka na ata sa aking isipan. “Mr. Gray ranked number 1 on the richest man in the world. So it's a great honor to us that he accepted our invitation,” ani ng aming principal. Wow. “Kaya kailangan nating ibigay ang best natin habang nandito siya,” ani naman ng president ng PTA. “Teacher Tianna, kindly give the food to Mr. Gray,” baling sa akin ng coordinator ng kinder department. Ha?! Bakit ako? Talaga naman, oh. “Uhm…” “Sige na…iba rin ang tingin sa'yo ni Mr. Gray kanina, eh. For sure hindi ka niya susungitan,” udyok ni Teacher Heidi. Napipilitan kong kinuha ang tray na may lamang pagkain. Halos mahulog ang hawak kong tray dahil sa panginginig habang papalapit ako sa kwarto na inilaan para kay Lev. Pagkapasok ko pa ay naabutan ko siyang nagbabasa ng mga documents. “G-good morning po, Mr. Gray. Magmerienda po muna kayo.” Halos hindi ko siya matignan. Sobrang lakas ng tibok ng puso ko sa kaba. Tumango ito nang hindi niya ako nililingon. Nagmamdali akong lumabas. Pagkasarado ko ng pinto ay doon pa lang ako nakahinga ng maluwag. Ilang beses pang pumunta si Lev sa school namin ngunit sa ilang beses na iyon ay iniiwasan ko siya. Makita ko pa lang na paparating na siya ay lilihis na ako ng daan para lang hindi kami magkasalubong ngunit hindi na ako nakatakas nang utusan akong muli na i-tour si Lev sa buong school pero kasama naman namin si principal at iba pang may mataas na posisyon dito sa school. Porket newbie ako ay ako na lang ang palaging inuutusan. Hindi pa rin talaga nawawala ang ganitong culture sa trabaho. Habang naglalakad kami ay binabagalan ko ang lakad ko para hindi kami magkadikit ni Lev. “So mag-classmate kayo?” intriga ni principal nang mabanggit ni Lev na classmates kami noong high school. Tumingin sa akin si principal. Tumango ako. “Yes po.” Nagpatuloy ang aming tour hanggang sa magtanghali na kaya nagpaalam na ang iba sa amin para kumain na. Lumapit ako kay principal para din sana magpaalam habang katabi naman nito si Lev, na panay ang sama ng tingin sa akin. “Sir, magla-lunch na lang din po muna a—-” Sinenyas niya ang kamay niya na huminto ako. “Mr. Gray, kumain muna tayo. Nagpa-reserve kami sa malapit na restaurant,” masayang sabi ni principal. Umirap ako sa hangin. Sus. Napapaghalataan itong si principal sa balak niya. Kinukuha talaga ang loob ni Lev. “No need…nagkanya-kanya na rin naman silang lunch,” malamig na tugon ni Lev sabay tingin sa akin. Sinundan ni principal ang tinitignan niya. Umiwas ako ng tingin. Lin*ik namang Lev ito, oh! Ipapahamak pa talaga ako. Wala tuloy akong nagawa nang yayain ako ni principal na sumama sa kanila. Habang kumakain kami ay lumilipad ang isip ko nang bigla akong tapikin sa balikat ni principal. “Teacher Tianna, kinakausap ka ni Mr. Gray…” ani nito bago ito nagpaalam na magbabanyo muna. Lumingon ako kay Lev. “Uhm… I'm sorry but what did you say again?” tanong ko sa kanya. He smirked at me. “Kumusta ka naman Ms. David….. o misis…na nga ba?” Kumunot ang noo ko. “Ms. David pa rin,” madiin kong sagot. “Sigurado ka ba? The last time I checked ay may lalaki ka,” sarkastikong sabi ni Lev. “Ano bang pinagsasa—”He looked into my eyes and stepped closer. “Because Lucy or you known as Heidi was my twin, babe.” “A-ano?” gulat kong sigaw.Ngumiti siya nang maliit. “She's my twin, babe,” ulit niya.Hindi makapaniwalang tinignan ko siya. All I can see in his eyes was sincerity.Umiling ako at itinuro siya. “Sinungaling! Kayong dalawa lang ni Louise ang magkapatid! Hindi mo man lang ginalingan ang palusot mo!” Niyakap niya ako pero nagpumiglas ako. “Sinungaling ka!” Umiling siya. “I’m telling the truth, babe. Lucy was my twin.”Umiyak ako nang umiyak. So, all this time? I'm so— Hinayaan ko siyang yakapin ako hanggang sa tumahan ako ay nanatili siyang tahimik.“P-paano nangyari ‘yon? Naguguluhan ako,” tanong ko sa kanya habang nagpupunas ako ng luha.Iginiya niya ako paupong sofa. “Lucy and I didn't grow up with each other because…” huminga nang malalim si Lev. “She was raised by our grandmother. Alam mo naman na masyadong magulo ang buhay namin noon dahil sa pagtatalo nila sa negosyo. Para prot
Hindi ko alam kung gaano katagal ang naging biyahe namin. Nagising na lang ako nang lumiwanag ang paligid dahil sa pagtanggal ng mga kahon. “Tianna, nandito na tayo sa bayan.”Ngumiti ako at tumayo.“Maraming salamat po.”Akmang maglalakad na ako nang pigilan niya ako. “Tianna, wait lang. Ipinabibigay ito ni Mila sa ‘yo.” Inabot niya sa akin ang ilang libong pera.Nanlaki ang mga mata ko. “Po? Hindi na po kailangan. Sobrang laki na po ng naitulong ninyo sa akin.”Ngumisi siya. “Sige nga. Sabihin mo sa akin. Paano ka magsisimulang umuwi sa inyo kung wala kang pera?” istrikto niyang tanong.Natigilan ako. Oo nga.Kinuha ko ang pera. “Maraming salamat po. Maraming salamat…”Tipid siyang tumango. “Mag-iingat ka.”Pinagmamasdan ko ang truck na palayo sa akin.Ngayon ay nagsi-sink in na sa isip ko na ako na lang. Hindi ko alam kung saan o paano ako magsisimula.Medyo mainit na rin ang sikat ng araw pero tiniis ko. Naglibot-libot ako sa lugar para malaman kung nasaan ako.Nagtanong-tanong a
Ramdam ko ang panginginig ng tuhod ko.Agad akong tumakbo palabas ng bahay pero nakasalubong ko si Manang Mila. Bumulusok ang luha ko at yumakap kay manang. “B-bakit ka umiiyak, Tianna?” nag-aalalang tanong niya.“N-natatakot po ako, Manang Mila,” nanginginig kong sagot.Inilayo niya ako sa kanya at tinignan ako. “S-saan?” I pursed my lips. “K-kay Vencio po. Natatakot po ako. N-nakita ko po na may nilalagay siya sa gatas ko,” sabi ko ‘tsaka humagulhol.Napaawang ang bibig ni manang at nanlaki ang mga mata niya. “Ano?!” impit niyang sigaw.Nanginginig ang mga kamay ko na hinawakan ang kamay niya. “Please po, manang. Tulungan niyo po ako kahit para na lang po sa baby ko.”Matagal akong tinitigan ni manang. “S-sige. Tutulungan kita.” Nakahinga ako nang maluwag at niyakap siya nang mahigpit. “M-maraming salamat po, manang!”“Tianna?” Napahiwalay ako kay manang nang marinig kong tinawag ako ni Vencio.“Are you okay?”Pinahid ko ang luha ko at nilingon ko siya at nakita kong hawak niya
(Tianna POV)Hindi ko alam kung gaano na ako katagal na nanatili rito sa lugar na pinagdalhan sa akin ni Vencio dahil sa totoo lang ay napapagod na ako sa kaka-check ng date dahil wala rin namang nangyayari. Matagal na rin ng huli akong pinuntahan ni Vencio pero tuloy-tuloy pa rin naman ang pagdating ng supply namin ni Manang Mila kaya sa tingin ko ay ayos lang… dahil sa totoo lang ay hindi ko na alam kung paano ko pa pakikisamahan si Vencio. “Aba, Tianna. Hindi ka pa rin ba natutulog? Halos madaling araw na, ah?” Nilingon ko si Manang Mila at tipid na ngumiti. “Hindi po kasi ako makatulog.”Bumuntong hininga siya at ipinatong sa balikat ko ang jacket. “Malamig dito sa balkonahe. Baka sipunin ka, kawawa naman ang baby mo.” Bumaba ang tingin niya sa medyo malaki ko ng baby bump.“Hindi naman po siguro, manang. Sariwa nga po ang hangin, nakaka-relax… taliwas sa nararamdaman ko,” humina ng kaunti ang boses ko.“Alam kong nalulungkot ka pero huwag mo masyadong damdamin dahil nakakasama s
(Vencio POV)“Saan ka na naman pupunta, Vencio?” galit na tanong ni daddy sa akin.“I'm going to check on Tia,” tamad kong sagot.Sinamaan ako nang tingin ni daddy. “I told you, stop seeing her! She's just messing up our life more! Look what Lev did to our business! He took away our investors!” halos lumabas na lahat ng ugat sa leeg na daddy sa sobrang lakas ng sigaw niya.“I don't care, dad. Tia is the most important person in my life.”He pointed his fingers to me. “Vencio! When are you going to learn, huh?! Hindi ba’t nangyari na ang ganito noon?! Kung hindi ko pa ginawan ng paraan ay baka nasa kulungan ka na ngayon! Pero imbes na tulungan mo ako ay perwisyo lang ang dinulot mo! Manang-mana ka talaga sa ina mo!”Kumunot ang noo ko. “What do you mean?”Napatigil si daddy at nag-iwas nang tingin. “S-so, what I'm saying is stay away from that girl and return her to Lev.” I could literally feel his uneasiness but I don't care that much. Umiling ako. “I would never do that, dad. Tia w
Abala ako sa pag-aayos ng mga vase sa sala nang marinig kong may pumasok.“Tia, look what I got for you!” masayang sabi ni Vencio at ipinakita ang plastic.Ngumiti ako. “Thank you, Vencio! Matagal ko nang gustong kumain ng prutas, eh!” Agad kong kinain ang mga prutas na dala niya. Super ang sarap! Pakiramdam ko ay nangulila talaga ako sa prutas kaya’t mabilis ko talagang naubos ‘yon.Kaya sobrang naiinip na talaga ako, lalo’t ang caretaker na si Manang Mila lang ang kasama ko rito na palagi rin namang abala.“Tia.”Napahinto ako sa pagliligpit ng mga pinagkainan ko. “Bakit?”“I just want you to know that you should be careful. Lev was looking for you. Don't trust him because for sure, he will just try to manipulate you with his words.”Tumango ako. “Oo, alam ko naman ‘yon, Vencio pero gusto ko talagang makausap ang mga anak ko, kahit sa tawag lang.”Halos isang linggo na ako dito sa bahay na pinagdalhan sa akin ni Vencio, and so far hindi ko naman pinagsisihan na sumama ako sa kanya.
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments