HANGGANG sa makabalik na kami ng bahay ay patuloy pa rin sa pangungulit si Damon ng tungkol sa heart problem na tinutukoy ng kanyang ina. Ngunit binaleala ko lamang ito. Naiinis ako sa tuwing naiisip ko na wala talaga siyang pakialam saakin. Sa simpleng bagay man lang ay hindi niya alam na may nasasaktan na siya. Ni-hindi niya man lang naisip na mag-aalala ako sa kanya.Kaya naman matapos kong tulungan si Trisha sa pagbitbit ng mga groceries ay nagmamadali akong nagtungo sa aming silid. Subalit agad rin pala akong sinundan ni Damon."Let's talk!" Aniya nang tuluyan na kaming makapasok sa silid."Mamaya na tayo mag-usap. May gagawin pa ako. Kailangan kong ayusin 'tong mga gamit ko para pagbalik natin bukas ng Pilipinas ay hindi ko na kayo paghihintayin pa ng matagal.""Really? Isang maleta lang naman ang dala mo. So, you don't need to fix that immediately.""Alam mo naman kung gaano ako kakupad kumilos. Ikaw na nga ang may sabi, na palagi na lang kitang ponaghihintay ng matagal." Patul
NASA airport na kami ay hindi man lang ako pinapansin ni Damon. Kaya naman kinalabit ko agad ang kanyang ama na naroon lang nakatayo sa tabi ko."Dad!" halos pabulong na pagtawag ko rito."What is it, Freya?""Ano na naman anhmg nangyayari sa lalaking 'yan? Simula pag gising kanina ay nakasimangot na at hindi ako kinakausap. Okay naman kami kahapon eh."Pagak na natawa ang kanyang ama bago ako sinagot. "Just don't mind him baka may problema lang sa kompanya. Kausapin mo na kang kapag umaliwalas na ang mukha!" natatawang sambit ng kanyang ama.Maya-maya pa ay dumating na ang chopper. Pero instead na tumabi ako kay Damon ay mas pinili ko na lang ang umupo sa tabi ng aking ina. Doon ay mahimbing akong nakatulog hanggang sa tuluyan na kaming makabalik sa Pilipinas."Where here! So, what's your plan, Damon?" malakas na sigaw ni mommy nang makasakay na kami sa kotse. Kung kahapon ay pinayagan nila akong tumabi kay mommy, ngayon naman ay pinilit na nila akong tumabi kay Damon. M
THIS is the first time na matutulog ako sa bagong bahay namin ni Damon.Nakakapanibago at hindi ko alam kung makakatulog nga ba ako rito. Ang lawak ng silid. Ang lawak ng kama at pakiwari ko ay sa oras na pumikit ako ay may tatabi na multo saaking pagtulog.I turned off the aircon bago ako humiga. Kapagkuwa'y binalot ko ng kumot ang buo kong katawan. Ngunit maya-maya lang ay agad rin akong bumangon."Gosh, hindi ko yata kayang matulog sa gan'to kalaking silid." pagkausap ko sa aking sarili.Lumabas ako at pinuntahan ko si Damon sa guestroom."Damon! Open this goddamn door, please!""Tss, matutulog na ako. Bukas mo na lang ako istorbohin. It's already ten o' clock in the evening!" sigaw niya na hindi man lang ako pinagbuksan ng pinto."Open this door! Dito ako matutulog!" sigaw ko rin sa kanya.Maya-maya lang ay naririnig ko na ang kanyang mga yabag na papalapit sa pintuan."What the hell is wrong with you?""I can't sleep in my room! Ang laki ng kuwarto at ng kama! At habang na
PAGKATAPOS ng interview kay Damon ay agad niya akong sinamahan sa bago kong office. "Here's your new office! And on the right side, that is-""Wait! If i'm not mistaken, this is your office, right?""Yeah, but from now on, this is yours, " Chief Executive Officer, Freya A. Fuentebella" Maganda ba pakinggan 'yong apelyido ko?" nakangisi niyang tanong."Are you out of your mind? Waht the hell are you talking about? Paano akong naging CEO? Huh?""Relax! I'm just asking you lang naman kung maganda bang pakinggan 'yong apelyido ko? Come to think of it!" Aniya na bigla pa akong hinawakan sa balikat at bahagya akong hinila papalapit sa kanyang dibdib. "Hmm, sa palagay mo, kaya magandang pakinggan 'yong pangalan mo na may kadugtong na surname ko or mas maganda kung CEO ang idugtong natin sa pangalan mo? Tell me, right away so that I can call an urgent meeting and let's ask the board if they-""Stop, okay? Wala sa deal natin ang gagawin mo akong CEO! Ayoko naman na magmukhang ambisyosa! Tinul
NAIPAKILALA na ako ni Damon bilang Chief Operating Officer kaya naman hindi ko maiwasan ang kabahan. Ibang-iba ang karanasan na ito sa mga naranasan ko sa company ni dad."Next week ay magla-launch ng panibagong brand ng beer ang Royal Corporation. How about us? Baka maunahan nila tayo sa ranking. Remember, last month ay nasa pangalawa sila at may posibilidad na maunahan nila tayo kung wala tayong bagong produkto na mailalabas." Anang isang board of director."Yeah, we need to think at as soon as possible." Pag sang-ayon ng isa pa na halatang matagal na rin sa business industry."Okay. So, I urgently need the proposal of each in everyone here. Maybe tomorrow morning ay may maipakita na kayo para magawan agad natin ng paraan ang pag-launch ng bagong produkto natin." Ani Damon na agad naman'g sinang-ayunan ng lahat.Para akong yelo na tumigas na sa aking kinauupuan. Wala akong masabi at hindi ko alam kung ano nga ba ang pwede kong maging proposal para sa bagong product."Bukas ay bi
PAGKATAPOS akong ihatid ni Trisha sa bahay ay hindi ko inaasahan na tutulungan niya pa ako sa pagluluto at paglilinis."Trish, thanks for today. Kaya ko na 'to. Umuwi ka na para makapagpahinga ka na.""Sure ka? Pwede naman ako mag-stay pa dito. I can help you to cook and-""Hmm, naisip ko na tama ka nga! Kailangan kong asikasuhin ang mga gawaing bahay dahil wala naman akong ibang aasahan kundi ang sarili ko lang.""Whoah! Is that really you, Ma'am Freya?" bulalas niya at kaagad akong hinawakan sa noo at leeg. "Wala ka naman lagnat pero bakit bigla ka na lang nagkaganyan?""How dare you! Wala akong lagnat!" reklamo ko."OMG! Nakaka-proud ka naman Mrs. Fuentebella!" giit pa niya."Umuwi ka na nga! It's already seven in the evening! Tutulungan mo pa ako sa pag gawa ng proposal para sa meeting bukas.""Hmm, mabuti naman at naalala mo. Sa tingin ko, mas mainam kung dito muna ako mag-stay for tonight para mas mabilis natin 'yan magawa!" suggestion niya na agad kong ikinatuwa."Reall
KINABUKASAN ay nagising ako dahil sa malakas na tunog ng alarm ni Trisha.Kaya kahit inaantok pa ako ay napilitan akong bumangon."Ang aga naman ng alarm mo!" reklamo ko."You need to get up early. You're going to cook breakfast at kailangan mo din na plantsahin ang isusuot niyo ni Sir Damon." Sa sinabi ni Trisha ay muli akong nahiga sa kama. "Ang dami ko naman pa lang obligasyon sa buhay!"nakasimangot na sambit ko habang nakatingin ako sa kisame."That's the reality of life!" giit pa niya. "Get up now! Baka mauna pa sa'yo si Sir Damon."Tss! Yes madam! Thank you for reminding me of how difficult to live in this freaking world." Nakairap kong sambit bago ako tuluyan'g bumangon.Maya-maya lang ay bumangon na rin si Trisha. "Kailangan ko na din pa lang umalis. Nasa bahay ang uniform ko.""Huh? You can wash your uniform here. You can also use the dryer." I insist."Oh, thanks, but I badly needed to go home right away. Remember, you told me to move here so, I need to pack up my stuff
HINDI agad ako nakapagsalita nang makita ko ang mga magulang ni Damon. Tila ba umurong ang aking dila sa hindi ko malaman na dahilan."Hey! Hindi ka ba masaya na dumalaw kami rito?" Anang ina ni Damon."Ofcourse, i'm happy mom! Sorry, nagulat lang ako sa biglaan niyong pagdating. Uhm, nag-almusal na ba kayo? Do'n na lang muna kayo sa sala maghintay at ipagluluto ko kayo." Nakangiting sambit ko."Huwag mo kaming intindihin. Busog kami. Naisipan lang namin na dumaan dito." Giit pa ng kanyang ina. "By the way, where is Damon?"'Uhm, nasa banyo, naliligo."Nahihiyang sagot ko."Hmm, honey, I think we should wait them in the living room." Sabad ng ama ni Damon."Yeah, you're right honey."Kaagad nila akong tinalikuran ngunit nagmadali rin akong sundan sila sa sala. "Mom, dad...you want something yo drin""Oh, we're okay, Freya. Go back to your room at dito na lang namin kayo hihintayin." Nakangiting wika ng ama ni Damon.Bumalik ako sa silid at nakahinga ako ng maluwag nang makita