Share

Chapter 6

Author: Kamen Shoujo
last update Last Updated: 2025-05-20 12:45:49

Fenrir had a soft spot. Hindi ko inaasahan na ililigtas niya ko mula sa mga goons na nangharang sa ‘kin ilang metro sa mansyon. 

Kinatok niya ang bintana ng driver’s seat. Sa pagbaba ng bintana ay bumungad sa ‘kin ang isang matandang lalaki: puti ang napapanot na buhok at lukot na ang itsura. “Sir Fenrir,” sa matanda nitong boses.

“Kuya Cardo, pasensya na,” ani Fenrir. He bowed his head. “Mauna na po kayong bumalik sa mansyon.” I felt his arms wrapped on my back encircled to the side of my waist. “Maglalakad po kami ng…asawa ko.” He almost gawked at his own saliva when he said those words. 

Tumango lang si Kuya Cardo saka sinara ulit ang bintana. The next thing, the SUV just reversed then left us. My eyes glued on the vehicle as it slowly became slower in the road. 

A loud hack disturbed my silence. His grasp was firmly tightened on the side of my waist, giving me an uneven sensation. 

“F-Fenrir -”

“Your waist is too firm,” he chuckled. My face went red as I tried to go far from him, but his reflexes were impetuous to grab my waist. “Not bad for a party animal like you.”

“Fuck. You.” I uttered with full emphasis in every word, facing his gold plague mask. 

He coaxed his head on his side. My breath went hitched as his eyes darted on me. The coldness of the night is not enough to calm my system. “Is that the way of saying ‘thank you’?”

I pressed my tongue inside of my cheek. “Thanks, Blitz,” I replied weakly. 

I was polite whenever they showed good gestures. Kahit rebelde, marunong pa rin akong rumespeto sa deserved na tao. 

“Respect begets respect.”

Paano ko bang igagalang ang isang ‘to? Alam ko na may malalim siyang dahilan para iligtas ako. 

Isang malalim na pagtikhim ang aking narinig. “Roxie.”

Napatingin ako sa kanya. “Bakit, Fenrir? May problema ba?”

“Can I…”

Tinaasan ko siya ng kilay. 

“Can I hold your hand?”

Bumuga ako ng hangin saka natawa. “Seryoso ka? Bakit?”

Umiwas siya ng tingin. “You might…escape from me again.”

Napailing na lang ako habang nilahad ko ang kaliwang kamay sa espasyo naming dalawa. “Hawak na.” Hindi pa rin siya sumunod. “Lintik!” Hinablot ko ang kamay niyang nakabuka saka pinagsalikop ko pa. 

A strange sensation flowed like a jolt. Was his right hand calloused? But how come his palm is huge yet extremely soft to touch? 

“Your hand is small,” he muttered. 

Huminto ako sa paglalakad saka sinubukang kumawala pero hinigpitan niya ang pagkahawak sa ‘kin. 

“Let me –”

“Sorry, Roxie.” His thumb glided to the side of my hand. “This is mine.”

Pakshet na lalaking ‘to. May gusto na ba siya sa ‘kin? 

Nang narating namin ang slope ay umupo ito saka nilagay ang dalawang kamay sa likuran. 

“A-Ano ‘to?” pailang na tanong ko. 

Lumingon siya sa likuran saka sinabi, “Hop to my back.”

Lahat ng dugo ko sa katawan ay nagsiakyatan sa mukha ko. “A-Ano ako, bata?” singhap ko. 

Inalis niya ang tingin sa ‘kin saka yumuko dahil pinahiya ko siya. Kaming dalawa lang naman dito. Kahit na may liwanag sa lamppost na nadadaanan namin, nagmistula itong limelight sa aming dalawa. 

“I-I’ve heard you wanted a piggy back so…” Lalo pa itong yumuko. 

Ngumiwi ako sa narinig. “H-Hindi na. Hindi ako bata para – what the heck!”

His perfume exploded into my nostrils. As well his warm torso that made my system haywired. His clothes were neatly ironed but with a faint smell of a familiar…beef noodles. Noodles lang ang kinakain niya sa loob ng ilang buwan!?!?

He carried me as if I was her bride. Technically, his wife. 

“Did you lose weight?” he broke our silence with his question. 

I scoffed, “How’s noodles diet, Blitz?” asked sarcastically.

His gaze went to the downhill road. My hands gripped on his shirt - almost falling in every heavy step.

“FENRIR, MAHUHULOG AKO!” I shrieked, burying my face in his shirt. 

He tucked his arms on my body. An electric shock squirmed me more as his touch was hot like an iron rod. “Why don’t you wrap your arms to…” He coaxed his head, gave me an access to his neck. 

Gradually, my body stopped from jerking. I had no choice. “Fine…” I raised both arms encircling his neck. His veins were protruding as if he got tensed with me. “...walang sisihan, Blitz…” I muttered. 

I felt his muscles tensed. I wrapped him tightly until my lips barely touched the side of his neck. “Cute…” 

He uttered a small gasp. I parted my lips until I sucked it gently. I even glided my tongue - it didn’t taste salty. Instead, tasteless with a strange taste from the shower gel he used. 

“Hmmmm…” I pucked my lips. “...lasang shower gel.”

“S-Shut up…” He averted my gaze. I felt that he was all red behind that mask. “Let’s go,” he uttered with a stuttered voice. 

Hindi niya inalintana kahit pataas na ang dinadaanan namin. Hindi ko na alam kung ano ang timbang ko. 

Alam ko, my muscles were firm yet soft. Medyo litaw na rin ang ribs sa balat ko but I didn’t care. 

Masasarap nga mga pagkain na pine-prepare ng mga helpers nito, pero may kaakibat na lungkot akong nararamdaman. 

But I was quite happy that he went out of his shell to save me.

I guess… I have to get used to this bare minimum treatment. 

“We’re here,” he whispered to my ear. 

Dahan-dahan niya kong binaba. 

Sa pagpasok ko ng gate, isang gwapong lalaki ang lumabas. Mestizo. Gulo ang buhok. May mga pulang marka pa sa gilid ng leeg at sa bandang dibdib mula sa v-neck collared shirt na suot. 

My body went into chaos. Tangis ng ngipin at litaw ang ugat sa magkabilang braso dahil matindi ang pagkakuyom. 

In a split second, Fenrir went to the ground. The side of his plague mask got some crack that exuded grievance. 

“How. Dare. You.” Fenrir scowled in a slow manner of speech. 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 21

    “...you think that we also agreed to marry our adopted son to your mediocre precious daughter?”My system churned after I heard it. Ampon lang si Fenrir.“Malaki naman ang pakinabang ng ampon namin. Pinayaman niya kami…”Hindi natuloy ang sinasabi ni Tito Loki nang may nasipa akong bagay saka ito nabasag at nagkapira-piraso.Napahinto sila sa pag-uusap saka tumayo. Padungaw-dungaw ang mata kung sino ang nakikinig sa usapan nila.Yumuko ako at mabilis na naglakad na naka-all fours. I can’t afford to be caught. Para akong aso na mabilis gumapang papalayo hanggang sa marating ang staircase papunta sa kwarto namin.“Ayaw bumukas ang pinto!” I jammed the doorknob hopefully it would budge. Wala akong dalang susi. Naririnig ko ang mga yabag ng paa sa paligid. Hinahanap kung sino ang daga ang nagbasag ng vase. Muli kong sinubukan na pihitin ang doorknob ngunit wala pa rin. Napapikit ako. Umaasa na may milagro na bubukas ang pintuan ng kwarto namin. Tila nadinig ang aking panalangin — big

  • Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 20

    Back to reality. Buhat ng dumalaw kami sa sementeryo ay muling nagkulong ang aking asawang hilaw sa kwarto. Sabi niya, may importante siyang gagawin kaya ako na namang mag-isa… ulit. “Siguro na-realize niya na anak ng demonyo ang asawa niya…” himig ko sa aking sarili. Sumalampak ang kalahati ng katawan ko sa dining. Nakakailang pelikula na ko. Ilang beses ko ng nabasa ang magasin na nasa center table na lukot-lukot na. Nakakakain pa ba siya nang maayos? Binawalan nga siya ng doktor na kumain ng kahit anong processed food — lalo na ang instant noodles. Palagi ko na siya pinaglulutuan ng pagkain sa kusina niya. Aanhin ba ang kusina kung hindi naman gagamitin?“Fenrir,” ani ko habang nakatatlong katok na ko.Nagsalubong ang aking kilay nang hindi siya sumagot sa katok ko. Pinabago nga lang naman niya ang doorknob at susi kaya hindi na ko nakapuslit.Iniba ko ang tono ng pagkakatok gaya sa military clap. “Kapag hindi mo binuksan, akin na ‘to, gago!” pakanta kong sabi ngunit wala rin

  • Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 19

    Hindi pa ring mawala ang sigawan ng mga tao tungkol sa ‘kin. Mga paratang na matagal kong tinago sa kabila ng panghuhusga nila sa ‘kin.Anak ng demonyo. Walang may kagustuhan sa nangyari kay Yaya Emily. Wala rin akong muwang dahil 5 years old ako nang siya'y namatay. Nalusutan ko ang kaso dahil kulang sa ebidensya pero sarili kong pamilya ang nagpasok sa ‘kin sa isang asylum. Doon ko naranasan ang mapapait na karanasan sa loob. Walang mayaman o mahirap dahil sama-sama kami sa kwarto. May rehas pa na nakaharang sa pintuan at mga 3 bata kami doon. May rasyon din ng pagkain at may mga nars na nananamantala sa iba kong kasama.Hindi nga lang ako magalaw ng iba dahil lumalaban ako sa kanila kaya hindi na rin tinuloy ang mapang-abusong staff sa loob. 10 years old ako nang naisipan nilang ilabas ako. Inaakala ko na magbabago ang turing sa akin ng magulang ko ngunit mas nadama ko ang pagpapabaya nila sa 'kin.“Roxie.” tinawag niya ko para mawala ang mga flashbacks noong nakaraan. Napaling

  • Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 18

    Tatamae – isa itong Japanese trait na kung saan, iba ang ugali mo in public at mas lalong iba ang ugali kapag mag-isa ka na lang. Kumbaga, araw-araw ay may suot kang maskara pagdating sa pakikisalamuha sa tao. All of us have our own facade. It may be pleasant or rude to others. It attenuates that you have something to protect, or you’re hiding something on your sleeves. Normal sa tao na hindi maging bukas na libro. Minsan, kinakailangan mo ng trusted one para ibahagi ang katago-tago mong sikreto. Hindi mo alam pero maaari din na ang kaibigan na kasama mo ay isa palang matinding kaaway. Hindi ko alam pero naging magaan ang loob ko kay Fenrir. Siya ang may sakit pero siya ang todo asikaso sa ‘kin. Paglulutuan ko sana siya ng arroz caldo pero dahil naalala ko si Yaya Emily ay bigla akong napunta sa outer space. Muli ko naman siyang napilit na lumabas sa kanyang bahay. Igting ang panga at kamao habang nakatuon ang mata sa daan. “Pwede ka namang tumanggi.” sabi ko pero inismiran lang

  • Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 17

    They said, whatever struggles you have mentally caused by your childhood trauma. As I grew up, I never experienced real love from my parents. They gave more love and attention to my older sister, Gem. Kung nagpaulan ng TLC si God, nasalo ‘yun ng aking ate. While me…they just gave bare minimum. Akala ko, wala ng makapapansin sa ‘kin. Akala ko, wala ng magmamahal sa ‘kin gaya ng ginagawa ng magulang ko kay Ate Gem. That waa the time that my parents brought a young, slender woman in her early 20’s. Her skin was dark, attenuating struggles in life. I was in awe of her doe eyes that were radiating like a sun and a smile that melted my frigid heart. “We got you a nanny,” my daddy said, but all I could see his face was pitch black. “Yes, Geraldine,” a woman with a pitch black face added. “We will be busy with your Ate Gem. You know she needs attention, right?” Yes. All I could do was nod. Anong laban ko? Mas bata ako kumpara kay Ate Gem na malapit na sa pagdadalaga. I mean feeling dal

  • Marrying the Frigid Incognito Magnate   Chapter 16

    Isa na lang ang kidney ni Fenrir at si Ate Gem ang donor? Wala naman akong nakitang peklat sa may tagiliran si Ate Gem noon. Saka…palagi siyang nasa bahay bago siya umalis. “Gem didn’t donate her kidney,” ani Fenrir na kinaginhawa ng aking dibdib. “But let’s not dwell about it.” Sumandal ito sa backrest saka dinekwatro ang binti. Pinagsalikop pa niya ang dalawang kamay sa ibabaw ng tuhod niya. “Let’s cut the chase, is there something wrong with my kidney?”May kinuha siya sa bag niya sa gilid. Isang papel na medyo lukot. “Hmmmm…base sa blood chem at urinalysis mo…wala. Impeksyon lang sa urinary track.” Tumayo si Doctor Santos saka hinampas ang papel sa ulo mo. “Ano bang pinagkakakain mo, bata ka?” singhal nito.Natatawa lang si Fenrir sa kanya.“Sabi mo sa nurse na kumausap sa ‘yo, puro noodles ang kinakain mo. Pinagsabihan na kita tungkol do’n!”Tinakpan ko ng hintuturo ang tainga ko dahil walang humpay na sermon ang pinagsasabi ni Doctor Santos. Nangingibabaw pa ang boses sa buong

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status