Share
CHAPTER 30
AMARA'S POV
Nandito ako ngayon sa kwarto ni Dakila. Mag-isa. Ikinulong niya ako rito. Ang gagong iyon! Kinarga ba naman akong parang isang sako ng bigas sa balikat niya?! Habang si Makisig naman ay walang ginawa. Nagba-bye pa sa akin ang mokong! Balimbing! Traydor!
"You... You betrayed me, Makisig!" gigil na gigil na sigaw ko, "Humanda ka sa ganti ng isang api!"
Akala ko pa naman, friends na kami. Isa pa iyong Dakila na iyon! How dare him?! Matapos niya akong ipahiya? tapos may pasabi-sabi pa siyang walang mamamagitan kahit kailan sa amin, then pauuwiin niya ako ng sapilitan? Kumukulo talaga ang dugo ko. Ano pa bang gusto niya? Lumayo na nga ako. Tapos heto siya, ganito ang gagawin niya. Okay lang ba siya?! Ang hanep din eh!
Bumukas ang pintuan at pumasok si Dakila. May bitbit itong maliit na planggana na may pinakuluang dahon ng bayabas. Umupo ito at pumuwesto sa may paahan ko
Related chapters
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 31
Tahimik lang kami hanggang sa dumating na kami sa bahay. Ipinasok ko na siya sa aking kwarto. Inilapag ko siya ng paupo sa higaan. Hindi manlang niya ako tiningnan. Ibinaling nito ang ulo sa ibang direksyon. Binalot kami ng nakakabinging katahimikan. Nanatili pa ako sa tabi niya ng ilang minuto. Pinagmasdan ko lang siya. Mas nagiging maganda pa si Amara sa paningin ko habang tumatagal.Napagpasyahan kong lumabas na muna upang makapag-isip kaming dalawa. Kumuha ako ng dahon ng bayabas sa labas at pinakuluang mabuti. Lilinisan ko ang mga sugat ni Amara. Baka na-impeksyon na iyon dahil sa akin.Nang kumulo na ito, inilipat ko ang tubig sa isang maliit na planggana. Hinayaan ko munang lumamig. Iyong tama lang na pwede ng ipanglinis sa sugat. Pagkatapos ng ilang minutong paghihintay, kinuha ko na ito at saka binitbit pabalik sa aking kwarto. Hindi rin naging maganda ang pag-uusap namin ni Amara pagkatapos kong malinis ang sugat niya. K
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 32
DAKILA'S POVKaagad kong binitawan ang hawak. Hindi ko napansin na nilabhan ko ito kanina. O talaga lang na wala ako sa sarili nitong mga nakalipas na araw dahil sa nangyayari sa aming dalawa ni Amara. Aaminin kong naaapektuhan na ako. Hindi ako makapag-focus.May isang parte rin ng sarili ko na natatakot na baka paggising ko isang araw. Nakauwi na pala ang dalaga nang hindi manlang kami nagkakausap ng maayos. Hindi ko alam kung napapansin ba ni Amara pero lahat na ng pwede kong gawin upang makita lang siya ay ginawa ko na. Kahit minsan ay para na akong mukhang tanga."Pasensya ka na" wika ko na inirapan lang nito.Kinuha nito ang hawak ko saka tatalikod na sana nang pigilan ko. Tumingin si Amara sa akin na nagtataka."Gusto mo bang maligo sa ilog?" tanong ko.Bumaba ang mga mata nito sa kamay ko na nakahawak sa kanyang balikat."Ayoko..." sagot n
Mi Amor, Mi Tesoro AUTHOR'S NOTE
Hello Everyone! 👋📖🖋️ This is your humble Author, Sana po ay suportahan ninyo ang unang akda kong ito, Baguhan pa lamang po ako sa pagsusulat kaya pagpasensyahan na ninyo kung may mga error kayong makikita sa story but eventually, magiging maayos narin naman ito. I'll do my best! 🥰 Asahan ninyong everyday updates ang gagawin ko upang masubaybayan ninyo ang kwento at hindi makalimutan ang daloy nito. So, ayun nga, I'm listening some songs na gustong-gusto ko whenever I write a chapter. Ewan ko kung ako lang... But I find it so helpful lalo na if hindi ko makuha-kuha ang emosyon na gusto kong maramdaman. 🎶😎 Asahan niyong dadamihan ko ang chapter na I'll publish. ☺️ Goal kong matapos ang story as soon as possible. 📖🖤🖋️ Let's pray na magawa ko aga
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 33
Ang lamig ng gabi na sinabayan pa ng malakas na ihip ng hangin. Ang madilim na kalangitan ay napapalibutan ng mga tala na tila ba nagniningning. Kasabay ng kanilang paghakbang ay ang pagbukas ng mga ilaw sa gilid ng daan. Magkahawak ang kamay nilang dalawa habang nilalakbay ang daan patungo sa kagubatan. Hindi niya maalis ang mga ngiti sa labi. Kinikilig siya. “May pagka-romantiko naman pala si Dakila!” Nakita niya ang isang bahay-kubo na hindi pa tapos. May nakalagay na isang lamesa rito na may dalawang silya sa bawat gilid. May bulaklak na nakalagay sa gitna ng mesa. Nilagyan lang ang bubong nito ng makapal na tela upang magsilbing takip ng bahay. May mga led lights na nakapalibot dito na mas nakadagdag sa romantic atmosphere sa paligid. It is really a beautiful sight. “Ikaw ang nag-p
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 34
AMARA’S POVAng kaninang lamig na naramdaman ko ay napalitan ng kakaibang init dahil sa mga yakap ni Dakila. Sinasabayan nito ang kanta. Ibinubulong niya ito sa aking tenga. Tila ba, may iba pa itong ibig ipahiwatig. Ayokong umasa ngunit ayaw ko ring pigilan ang kakaibang emosyon na umuusbong ngayon sa aking puso. Kahit ngayon lang. Makukuntento na ako sa ganito. Wala mang kaseguraduhan. Wala mang label. Ang importante, masaya ako ngayong gabing ito. Ayoko munang isipin ang bukas.And what I'm tryin' to say isn't really newIt's just the things that happen to meWhen I'm reminded of you...“Naalala mo pa ba kung paano tayo nagkatagpo?” tanong ni Dakila ng pabulong sa aking tenga.“Oo, ikaw ang naging tagapagligtas ko...” sagot ko.Iniikot
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 35
DAKILA’S POV Gusto kong matawa sa hitsura ngayon ni Amara. Mukhang binagsakan ito ng langit pagkatapos kong sabihin ang mga salitang iyon. Wala naman segurong masama sa sinabi ko. “You want us to be friends?!” malakas ang boses nitong tanong sa akin na tinanguan ko lang. Napatayo ito at nakakunot-noong tumingin sa akin. Nilapitan ko siya upang subukang pakalmahin. Biglang naging frustrated ang mukha nito dahil sa sinabi ko. Gusto ko tuloy magsisi pero ito lang ang naiisip ko na paraan upang maging maayos kami ngunit mukhang iba ang naging dating kay Amara ng sinabi ko. “Wala namang masama sa sinabi ko hindi ba?” hinawakan ko siya sa mga kamay at hinila pabalik upang maupo, “Gusto kong magsimula tayo sa unang hakbang. Ayokong madaliin ang lahat, Amara. Gusto kitang makilala ng lubusan. Gusto kong makilala mo rin kung sino ako bilang si Dakila. Hindi lang ang taong nakilala mo na nagligtas sa’yo
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 36
DAKILA’S POV Ako ang unang nagbaba ng tingin. Kailangan kong pigilan ang aking sarili. Gusto kong magsimula kami ulit ni Amara. Mula sa pagiging magkaibigan. Gusto kong makilala siya. Gusto ko ring makilala niya ako ng lubusan. Nang sa gayon ay unti-unti kong maipapaliwanag sa kanya ang tungkol sa aking panata. Alam kong may iba na akong nararamdaman ngunit kailangan ko itong pigilan. Hindi maaari. May sinumpaan ako. Hindi ko ito kayang baliin. “I am a CEO of a big company in Manila. May iba rin akong mga business aside from that” wika ni Amara na nakatingin sa kalangitan, “I am in a relationship with my longtime boyfriend” Naging masama ang templa ko sa huling sinabi ni Amara. Hindi ko mapigilang mairita. Tumikhim muna ako bago nagsalita. “Anong nangyari pagkatapos?” tanong ko. Tumagilid ng higa si Amara paharap sa akin saka ngumiti ng malungkot. “He cheate
Mi Amor, Mi Tesoro CHAPTER 37
Tanghali na ng magising si Amara. Ang bigat ng kanyang pakiramdam. Kanina pa siya ginigising ni Dakila pero puro tango lang ang naging tugon niya. Wala siya sa tamang wisyo ng iminulat niya ang mga mata. Parang gusto niyang manapak dahil sa bigat ng pakiramdam niya ngayon. Ang sakit din ng kanyang puson. Naglakad siya palabas sa kwarto dala ang kanyang mini pouch na may lamang mga necessary items na need niya. Nagpakulo na muna siya ng tubig. After that, kinuha niya ang kanyang menstrual cup.Si Faye ang nag-introduced nito sa kanila ni Cora and she finds it so convenient and environmentally friendly. The menstrual cup is collapsible and she likes the fact that it is so small that you can carry it anywhere. Given that it is the only collapsible menstrual cup. It has a compact-like container. This means you can discreetly toss it in the bottom of your purse, assured that it’s there whenever and whereve
Latest chapter
