บทที่ 5 แลกกับเงิน 10 ล้าน

บทที่ 5 แลกกับเงิน 10 ล้าน

“เธอจะบ้าหรอ....เธอไม่เคยขับยังไงก็แพ้มัน” คนตัวสูงโวยวายใส่ร่างบางที่ตัดสินใจสิ้นคิดออกไป

 “มันอันตรายนะเธอไหวหรอ” ชาร์ลีถามด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่งสีหน้าเรียบเฉยเป็นปกติ

 “ให้ไอ้เตอร์แข่งเหมือนเดิมยังไงมันก็ชนะ” บอสตันพูดเสริมต่อ

ตอนนี้ทุกคนรุมพูดใส่ฉันไม่หยุด ฉันพอจะเริ่มเข้าใจสถานการณ์แล้วว่าพวกเขาทั้งสองฝ่ายไม่ถูกกัน การแข่งรถคงเป็นการเอาชนะและเล่นสงครามประสาทใส่กัน ส่วนตัวฉันไม่เคยเห็นฝีไม้ลายมือของทั้งสองแต่การที่ผู้ชายอีกฝั่งจะมาเอาฉันไปเป็นเดิมพันขนาดนั้น การแข่งรถกับเขาด้วยตัวฉันเองอย่างน้อยฉันก็มั่นใจว่าฉันจะสามารถเอาชนะให้ได้เพื่อไม่ต้องไปอยู่กับผู้ชายคนนั้น

 “รอฉันตรงนี้นะ....ฉันจะแข่งเอง”

“เจสสิก้า.....” คนตัวสูงมองตามร่างบางที่พูดจบแล้ววิ่งออกไปไหนไม่รู้ไม่ได้บอกเขา บอกแค่ว่าให้รออยู่ตรงนี้ เธอคิดบ้าอะไรอยู่ถึงตกลงแข่งรถทั้งที่ตัวเองก็ไม่เคยแข่งมาก่อน

“เด็กใหม่มึงชื่อ เจสสิก้าหรอ” บอสตันถามเพื่อน เมื่อเห็นว่าตอนที่ผู้หญิงตนนั้นจะวิ่งออกไปเพื่อนได้เรียกชื่อนี้ขึ้นมา

 “อือ” ฮันเตอร์ตอบสั้น ๆ ไม่ใส่ใจนัก ตอนนี้เขาใจจดใจจ่ออยู่กับการรอคนตัวเล็กไม่รู้ว่าวิ่งไปไหน

 “มึงจริงจังหรอกับคนนี้”ชาร์ลีอดที่จะถามไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางที่แสดงออกของเพื่อน เพราะถ้าเป็นผู้หญิงคนอื่นเขาคงไม่สนใจคงปล่อยให้ริวเอาผู้หญิงพวกนั้นไปได้ง่าย ๆ โดยไม่ต้องแข่งรถเลยด้วยซ้ำ

“ก็แค่น่าสนใจดี” ฮันเตอร์หันหน้าไปตอบเพื่อนจนรู้ตัวอีกทีคนตัวเล็กได้เดินมาประชิดตัวแล้ว

 “ฉันพร้อมแล้ว...”

ฉันเดินกลับที่รถยนต์ของตัวเองเพื่อไปเอาหมวกกันน็อกและชุดนักแข่ง ฉันเก็บมันติดรถยนต์ไว้ตลอดเพราะคิดว่าวันหนึ่งอาจจะได้ใช้มันบ้างบางที่ก็มีแอบป๊ามาขับรถเล่นบ้างบางครั้งเลยไม่ได้เอาลงจากรถเลย

“เธอมีชุดพวกนี้ได้ไง” ร่างสูงฉายแววตาอึ้งที่เห็นคนตัวเล็กใส่ชุดพร้อมแข่ง บ่งบอกว่าผู้หญิงตรงหน้ามีอะไรที่สนใจและน่าค้นหามากกว่าที่เขาคิด

 “ฉันพร้อมแข่งแล้ว” คนตัวเล็กไม่ได้ตอบคำถามของฮันเตอร์ ก่อนจะยกหมวกกันน็อกราคาแพงในมือขึ้นสวมใส่อย่างคล่องแคล่ว ก่อนเดินนำแก๊งของฮันเตอร์ไปยังรถปอร์เช่ของคนตัวสูง

ฉันเดินตรงไปเปิดประตูรถฝั่งคนขับหย่อนก้นลงนั่งพร้อมลัดเข็มขัด 6 จุด ทุกการกระทำของคนตัวเล็กที่ดูชำนาญและคล่องแคล่วอย่างไม่น่าเชื่อ อยู่ในสายตาของฮันเตอร์และเพื่อน ๆ ของเขา

 “นายครับ...ฝั่งนู้นพร้อมแล้วครับเจอกันที่จุดสตาร์ทครับ” ไททันเดินมารายงานเจ้านายก่อนเดินออกไป

“อือ” ร่างสูงตอบกลับในลำคอ แต่สายตายังคงจ้องคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ในรถพร้อมออกตัว

“พวกนายสบายใจได้...ฉันจะชนะ” ฉันเห็นพวกเขาทั้งสี่คนสีหน้ากังวลอย่างไม่ปกปิด หลังจากพูดจบฉันจึงวานให้ฮันเตอร์ปิดประตูให้ก่อนสตาร์ทเครื่องยนต์เพื่อขับออกจากพิทไปยังจุดสตาร์ท

“นั่นน้องเจสนี่....กลับมาแข่งรถแล้วหรอว่ะ” เสียงชายฉกรรจ์ที่เป็นทีมช่างจากพิทข้าง ๆ พูดคุยซุบซิบกัน

“ไปมึง...ไปตรงจุดสตาร์ทกัน” สายฟ้าตบบ่าฮันเตอร์เบา ๆ พร้อมเอ่ยปากชวนเพื่อนคนอื่นให้ไปรอดูการแข่งในครั้งนี้

“สวัสดีครับ ท่านผู้ชมที่อยู่ในสนามทุกท่าน ขณะนี้การแข่งคู่แรกกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว ใครที่จับตารอดูคู่เปิดสนามบอกได้เลยว่างานนี้มีมันส์แน่ ๆ ครับ เพราะรถที่จอดอยู่ตรงหน้าผมคือรถยนต์ในรุ่น GT3  ทางฝั่งซ้ายมากับ PORSCHE 992 GT3 นะครับซึ่งทางฝั่งขวาก็แรงไม่แพ้กันกับ MERCEDES BENZ GT3 เรียกได้ว่าเป็นคู่ที่สูสีกันเลยทีเดียว ตอนนี้ขอประกาศให้ผู้ที่ไม่เกี่ยวข้องออกจากสนามด้วยนะครับอีก 5 นาทีการแข่งขันจะเริ่มต้นขึ้นแล้ว ”

“กูว่ายัยนั่นเป็นนักแข่งรถ” มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งหันไปคุยกับเพื่อนในขณะที่ยืนดูอยู่ขอบสนามรอการปล่อยตัว

“กูรู้ตั้งแต่หมวกที่ผู้หญิงของมึงใส่แล้ว” ชาร์ลีสังเกตเห็นชื่อของเจสสิก้าติดอยู่ที่หมวกเลยพอเดาได้ว่าน่าจะเป็นนักแข่งรถมืออาชีพ ด้วยท่าทางในการขึ้นรถและคาดเข็มขัดอย่างชำนาญแล้ว

ปู๊ดๆ~~~~ เสียงแตรปล่อยตัวเปล่าเริ่มขึ้นแล้ว เสียงเครื่องยนต์ทั้งสองคันสตาร์ทเตรียมพร้อมออกตัว

“การแข่งขันกำลังจะเริ่มต้นขึ้นแล้วครับ เมื่อสัญญาณไฟดับครบ 5 ดวง 5 4 3 2 1! การแข่งขันเริ่มต้นขึ้นแล้วครับท่านผู้ชม เรามาลุ้นศึกระหว่าง PORSCHE กับ MERCEDES BENZ ใน 10 รอบสนามนี้ใครจะได้ตำแหน่งผู้ชนะไปครอง ”

บรื้น~~~ บรื้น~~~

ฉันขับออกตัวนำรถของอีกฝ่ายมาได้ ถือว่าวันนี้ออกตัวได้ดีเลยทีเดียว ฉันเองก็คุ้นเคยกับรถยนต์รุ่นนี้อยู่แล้วเพราะตอนแข่งฉันได้ใช้รถยนต์รุ่นนี้ในการแข่งขัน ซึ่งก็คว้าถ้วยมาหลายสนาม แต่ทว่าอีกฝ่ายในวันนี้ไม่เล่นโกงฉันก็มีสิทธิ์ที่จะเอาชนะอีกฝ่ายได้

ตอนนี้ทั้งคู่โชว์ฝีไม้ลายมือออกมาไม่หยุด ซึ่งในฝ่ายของคนตัวเล็กได้เปรียบนำอยู่หลายวิเพียง แค่ขับรักษาระยะห่างให้ได้อย่าพลาดหรือรถอย่าเป็นอะไรกลางคันก็พอ ริวที่เห็นอย่างนั้นก็เกิดอาการโมโหและอารมณ์คลุกกรุ่นอยู่หลังพวงมาลัยอยากจะเอาชนะผู้หญิงข้างหน้าให้ได้ จึงเหยียบคันเร่งเพื่อจี้คันหน้าไปติด ๆ คนตัวเล็กเองก็พยายามตีออกห่าง ทั้งคู่ขับกันมาได้รอบที่ 8 แล้วฝ่ายของเจสสิก้ายังคงนำอยู่

“อีกสองรอบสุดท้ายมึง” สายฟ้าตบบ่าของเพื่อนสนิทอย่างฮันเตอร์ให้คลายเครียด เพราะพวกเขาทั้งสี่คนก็ยืนลุ้นไปกับการแข่งขันในครั้งว่าเจสสิก้าจะพาฝ่ายของพวกเขาชนะศึกครั้งนี้ได้ไหม

“รอบสุดท้ายแล้วนะครับ ตอนนี้เหมือนว่าทั้งคู่กำลังจะตีคู่กันได้แล้วนะครับ โค้ง 4 ยังไง เมอร์เซเดสกำลังจะสอดลายในได้หรือไม่ โอ้ย!!! ดุเดือดกันจริง ๆ ครับ ปอร์เช่ยังคงครองตำแหน่งผู้นำได้นะครับ อีกสองโค้งสุดก็จะเข้าสู่เส้นชัยและได้ผู้ชนะในค่ำคืนนี้ มาถึงช่วงทางตรงแล้วนะครับ ใครจะเข้ารับธงเป็นคันแรก สูสีและดุเดือดมากจริง ๆ นะครับคู่นี้”

“...........” สายตาคมมองไปยังรถแข่งทั้งสองที่กำลังมุ่งตรงเข้าเส้นชัยด้วยใจจดจ่อ

ฟิ้ว ~~~~~~~ ฟิ้ว ~~~~~~~ รถแข่งทั้งสองขับเข้าเส้นชัยผ่านหน้าของร่างสูงไป

“และผู้ชนะในค่ำคืนนี้ PORSCHE 992 GT3 ได้ตำแหน่งผู้ชนะไปครองสำหรับค่ำคืนนี้นะครับ ” เสียงกรี๊ดและเสียงเหดีใจด้านบนอัฒจันทรกระหน่ำลงมาด้านล่างไม่ขาดสาย

“ไปที่พิทกันมึง”ชาร์ลีหันมาบอกเพื่อนสนิททั้งสามก่อนเดินนำไปยังพิท

ฉันขับรถเข้ามาจอดหน้าพิทของตัวเองก็มีทีมช่างเข้ามาช่วยเปิดประตูและดึงตัวฉันออกจากรถยนต์ มือบางปลดที่ล็อคหมวกกันน็อกออกพร้อมถอดออก เหงื่อค่อย ๆ ไหลไปตามเรียวหน้าสวย

“เธอเก่งมากนะ….” สายฟ้าเอ่ยชมผู้หญิงของเพื่อนด้วยความชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง

“………” คนตัวสูงได้แต่ยืนจ้องใบหน้าเรียวที่มีเหงื่อไหลไปตามกรอบหน้า จึงตัดสินใจเดินเข้าไปปาดเหงื่อบนหน้าเรียวให้คนตัวเล็กไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ปกติเขาไม่ทำให้ผู้หญิงคนอื่นแต่กับคนนี้เขาอยากทำ

“ฉัน....ฉันเช็ดเองได้” มือเรียวปัดมือหนาออกจากหน้า

เพื่อนสนิททั้งสามที่อยู่ให้เหตุการณ์ต่างก็มองภาพตรงหน้าอย่างไม่เชื่อสายตาว่าเพื่อนของเขาจะทำอะไรแบบนี้กับคู่นอนของตัวเองหรอ ปกติไม่เห็นสนใจเริ่มอยากรู้เรื่องของสองคนนี้มากขึ้นซะแล้ว

“เช็คเงิน 10 ล้านกับกุญแจรถครับนาย” ไททันมือขวาของฮันเตอร์เดินนำสิ่งที่ต้องได้จากการแข่งชนะในครั้งนี้มาให้

“แล้วมันไปไหน”

“มือขวามันมาฝากไว้ครับนาย ไอ้ริวมันหนีกลับไปแล้วครับเหมือนมันจะโมโหมากที่ไม่ชนะ ผมว่าคุณเจสสิก้าก็ควรจะระวังตัวไว้บ้างนะครับ ” ไททันรายงานเจ้านายพร้อมน้อมศีรษะลงเล็กน้อย

“อือ...มึงไปได้ละ”

“งั้นพวกกูกลับละ” บอสตันเอ่ยลาก่อนเดินนำออกจากพิทไป ตามด้วยสายฟ้าและชาร์ลี

“เธอล่ะกลับยังไง” เมื่อเพื่อนของเขากลับกันหมดแล้ว ร่างสูงจึงหันมาถามคนตัวเล็กที่ยืนอยู่ข้าง ๆ

“ฉันขับรถมา งั้นฉันไปนะ”

“เดี๋ยวสิ! ที่ฉันบอกเธอไม่ได้พูดเล่นนะ”

“ถ้าหมายถึงเรื่องเป็นคนโปรดของนาย...คงไม่”

“แลกกับเงิน 10 ล้านฉันให้เธอหมดเลย” คนตัวสูงเสนอ

“ฉันหาเองได้ อย่ามองว่าฉันเห็นแก่เงิน” คนตัวเล็กเลือดขึ้นหน้าเมื่อเขาเสนอเงินเพื่อแลกกับการที่ให้ฉันไปเป็นคู่นอน

กริ๊ง ๆ ~~~~ เสียงโทรศัพท์ราคาแพงของเจสสิก้าดังขึ้นพบว่าเป็นนานาที่โทรเข้า

(แกฉันไม่ได้ไปสนามแข่งแล้วนะ ปวดท้องอ่ะ)

“แกไม่ต้องมาหรอก ฉันจะกลับละเหมือนกัน”

(โซซอรี่นะเพื่อน) เสียงนานาบ่งบอกว่ารู้สึกผิด

“โอเคแค่นี้แหละแกกินยานอนพักผ่อนเถอะ”

วางสายจากเพื่อนเสร็จก็พบว่าฮันเตอร์ยังคงยืนรอฉันอยู่ ซึ่งฉันนึกว่าได้ว่าฉันเป็นคนลงแข่งรถนี่ “จริง ๆ แล้วฉันคือคนที่ลงแข่งเงิน 10 ล้านมันต้องเป็นของฉันอยู่แล้วหรือป่าว”

“ถ้าเธออยากได้ก็มาเป็นเด็กฉันสิ” มาเฟียหนุ่มลูกครึ่งใช้ความเจ้าเล่ห์ของตัวเองในการหว่านล้อมคนตัวเล็กให้ตกหลุมพราง

“ไม่มีทาง!” คนตัวเล็กตะโกนปฏิเสธใส่ใบหน้าคมก่อนเดินออกไปจากพิททันที

“หึ...ฉันจะคอยดูวันที่เธอมาเป็นของฉัน”