Guia POV“A-anak, hijo? Kailan pa? At sino ang ina nila?” tanong ng matanda kay Sir JJ. Bakas sa kanyang mukha ang gulat sa nalamang impormasyon na yun mula sa kanyang alaga.Tiningnan niya ito na parang inaakusahan ng isang krimen.“Si Guia po ang ina.” Sinenyasan ako ni Sir JJ na lumapit sa kanya. Kaya, lumapit na ako para magpakilala sa matanda.“Ako nga po pala ang ina ng mga bata. Guia Cordero po.” Nagmano ako sa matanda at tipid na ngumiti.“Damuho kang bata ka, Jacob! Saan mo naman tinago ang mag-ina mo? O siguro tinakasan mo ang responsibilidad mo sa kanila?” Nanlaki ang butas ng ilong ng matanda. Nagulat ako sa naging outburst niya kay Sir JJ.“Manang, hindi ah! Hindi ko nga alam na may kambal na kami ni Guia. Kung hindi pa siya nagtatrabaho sa kumpanya ko ay nunca kong malaman,” paliwanag niya.“Ay, siya pumasok na kayo at nagpahanda na ako ng almusal. Sandali at mamanduhan ko ang mga kasambahay at mukhang nagtsismisan na naman sa komedor.” Nagmamadaling umalis si Aling Trini
Guia POV“Who are you?” tanong kaagad ni Vivienne sa bagong dating.“I am Jacques. Or should I say, Tito Jacques for you, little girl.” Nakangiti ang lalaki pero kaagad napawi nang dumako ang kanyang tingin kay Sir JJ. “I’m sorry to interrupt your meal, Kuya. May sadya kasi akong importante.” Itinaas nito ang hawak nitong transparent folder na makapal. Ang kaninang masayang pagbati ng bagong dating ay naging pormal ang mukha.“You should have waited for me in the office. My home is not for business transactions,” malamig na saad ni Sir JJ.“Naku, hijo hayaan mo na nga ang kapatid mo,” singit naman ni Aling Trining. “Maupo ka na hijo. Mely, kumuha ka ng pinggan para kay Sir Jacques,” utos nito sa isang kasambahay.“You are our tito?” tanong ulit ni Vivienne. Puno ng kuryosidad na tiningnan niya ang bagong dating. Samantalang walang pakialam si Gio sa bagong dating. Abala ito sa pagsubo ng kanyang pagkain.Tumango lamang si Jacques at binalingan ako. “Aren’t you the new Chief Marketing
Guia POV Naitulak ko si Sir JJ dahil sa sinabi ni Vivienne. Para akong binuhusan ng malamig na tubig dahil sa sobrang hiya ko sa ginawa kong pagpikit. Nang tingnan ko si Sir JJ ay parang natutuwa pa siya sa sinabi ng anak ko. Napakagat-labi siya kaya umarko ang kilay ko. “It’s not what you think, baby,” kaswal kong pagtanggi sa paratang ni Vivienne. Hilaw ang ngiti ang ipinukol ko sa anak kong nasa tapat ko na. “Okay,” aniya habang nagkibit balikat pa siya. “Mommy, are we not going to school today?” Humaba ang nguso ni Vivienne. Pumasok na rin si Gio at seryosong nakatingin sa amin. “Actually, baby ililipat kayo ng daddy ng school. Gusto nyo sa magandang school na walang aaway sa inyo, ‘di ba?” sagot ni Sir JJ. Tiningnan pa niya ako, as if seeking my approval. “Okay po. But, we want you to send us to school. That way no one will tease us,” seryosong saad naman ni Gio. “I will find you a new school today. For the meantime, go play with Manang Trining an
John Jacob POVMy jaw clenched as Jacques arrived with Melinda. What are they doing here? I closed my eyes as she approached Guia. She stopped right in front of the latter.Jacques eyed Guia. And I wanna snatch his eyeballs from his eye sockets. Guia is mine and I can’t let him have her. Not even a single glance. Jacques has the propensity to charm everyone. . . and I can’t allow that! I cleared my throat and that’s how I got Melinda’s attention.“Oh, hi there loverboy.” She bowed and held my shoulder before attempting to kiss my cheek but I dodged. “Hey, what’s wrong?” She chuckled and looked at Guia and the twins. “Why is this bitch and her bastards here?”“My mommy is not a bitch, you witch!” Vivienne shrieked from the top of her lungs. She instantly got down from her chair and dashed towards Melinda. Her face is red and her tiny hand is in her waist. What she did the next second was unexpected. She kicked Melinda’s shin and stuck out her tongue afterwards.“Why you?” Bakas sa mu
Guia POVTumirik ang mata ko nang marinig ang tanong na ‘yon ni Vivienne. I don’t want her to adopt those attitude na basta na lang namimintas ng kapwa.“Anak, what did I tell you?” “Oops! Sorry mommy. That woman is bad so she deserved to be called names!” unapologetic na saad ni Vivienne. Magagalit na sana ako pero nang tingnan ko si Sir JJ ay na-amuse pa siya sa ugali ng anak ko.“We will have a lot of things to discuss tonight, Vivienne.” Nilangkapan ko na ng pagbabanta ang aking boses. And her face suddenly turned grim. Alam ni Vivienne na may mali siyang ginawa. Tiningnan ko siya at sapat na ‘yon para yumuko siya. I heard Sir JJ chuckled with what I did. But, I can’t just watch and see my daughter turning into a brat right in front of me.“Hija, kumain na kayo. Sayang ang mga nakahain o.”Sumingit na si Manang Trining sa pag-uusap at saka na lumapit si Vivienne sa ama.Kaya, kumain na kami. Si Gio ay inalalayan ng ibang kasambahay pero inirapan ito ng anak ko. Natatawa na lang a
Guia POVHindi ako makapaniwala sa persistence ng kaharap ko. Paanong nakapag desisyon kaagad ito na ipahanap at pakasalan siya ora orada?“Sir JJ, you are just exaggerating!” Hindi ko maiwasan na maibulalas ang disbelief ko sa kanyang mga sinasabi. Para kasi siyang teenager kung mag-declare ng pagmamahal sa sinisinta nito!“I am never exaggerating. And please call me by my name. It’s either Jacob or John. But, please don’t call me Sir, especially when we’re not in the office. I am the father of our kids. So, you better get used to the idea that we will live under the same roof, married or not. I will not allow my kids that their parents are not okay with each other.”I am speechless. Bakit paladesisyon ang taong ito?Why do he have to decide for us while in fact, kailan lang kami muling nagkita?“How can you say those things? Napaka impulsive n’yo naman para magdesisyon kayo kaagad just because na-confirm mo na anak mo nga sila,” tutol mo pa. Yes, totoong nakakakilig ang mga sinabi n
Guia POVKinakabahan ako. Sa sobrang tutok ko sa trabaho, nakalimutan ko na tumawag kay Mang Pedring para kumustahin si Mama Guada. Sa bilis ng mga pangyayari sa buhay naming mag-ina sa nakaraang dalawang araw ay may dapat pa pala kong isipin; ang aking pamilya.“Who was calling you?” Kung hindi pa nagsalita si Sir JJ ay hindi ko naalala na naroon pa rin kami sa library kasama ang kambal.Tumikhim muna ako bago nagsalita. “Si Mang Pedring ang tumawag pero naputol ang linya. Kinakabahan ako para kay Mama. Pupunta muna ako sa ospital baka nagising na si Mama. Pwede ko bang iwan muna ang kambal sa inyo, Sir--?”“I told you to call me Jacob or John, not Sir. And I won’t let you go to the hospital alone. Look at you! You don’t look okay.” Binaba na ni Sir JJ si Vivienne bago hinugot ang kanyang cellphone at tinipa ito. Kaagad naman na nag-ring ang kanyang cell phone at dinig sa kabuuan ng library ang tunog nito. “Randy, prepare the car. Babalik tayo sa ospital,” utos pa nito. Kaagad nama
Guia POVNapaawang ang labi ko nang masdan ang kahuli-hulihang tao na nais kong makita sa araw na ito--- si Papa. Napansin ko kaagad ang pagkahulog ng kanyang katawan. The mighty Armando Cordero is now in a wheelchair and looks not so fine.“Papa,” Halos pabulong ko na lang na naisambit. Biglang nag-iba ang emosyon ko. Kung kanina ay naghihinagpis ako, ngayon ay para akong binuhusan ng malamig na tubig. Hindi ko pa rin matingnan sa mata ang aking ama. Sabihin pa ay natatakot pa rin ako sa kanya. Magsasalita na sana ako nang dumating sina Jacob kasama ang mga anak ko.“Mommy, why were you running?” usisa kaagad ni Vivienne pagkatapos na hawakan ang laylayan ng aking damit. Lumingon siya kay Papa Armando. “Are you Nanay Jo’s brother, Lolo Armando? Oh, hi there my name is Vivienne Rae Cordero. That young man is my Kuya Giovanni Race Cordero. And also our daddy, John Jacob Larsen. It’s nice to meet you po.” Ngumiti ng pagkatamis ni Vivienne pagkatapos ay lumapit kay Papa para magmano. Wal