Mr. CEO, Marry My Mommy

Guia POVExcited akong naglalakad papasok sa building kung saan nagtatrabaho si Renz Vidal, ang boyfriend ko for three years. Siya ang Head of Finance sa Sandoval, Mercado and Rafael, CPA’s. Isa siyang CPA at 10th place na board topnotcher, five years ago. Hawak ang isang lunch box na may lamang beef teriyaki na niluto ko pa para pagsaluhan namin.Inayos ko ang aking sling bag at nginitian si Manong Luis, ang security guard. Pero, nagtataka ako bakit hindi man lang siya ngumiti pabalik sa akin.Tumunog na ang prompt ng elevator at bumukas iyon. Halos takbuhin ko na ang pinto ng opisina ni Renz. Hindi ko mahagilap si Charina, ang kanyang secretary. Kung sabagay, lunch break nga naman kaya malamang nasa canteen si Charina.Nang nakalapit na ako sa pinto, kakatok na sana ako nang napansin kong nakaawang iyon. Namilog ang mga mata ko nang may narinig ako na tila ungol ng dalawang taong nasasaktan. Bumilis ang tibok ng puso ko at hindi ko alam bakit kinakabahan ako at hindi mapakali. Hindi

Guia POVHome. Sa wakas, after five long years ay nakabalik na rin ako sa lupang sinilangan ko. Sabi nga ng marami, there is no place like home. Amoy Pilipinas na nga paglabas pa lang namin ng airport. Napangiti ako habang pinagmamasdan si Gio na hinihila ang kanyang luggage. Gwapong gwapo ang anak ko sa suot niyang jogger pants at white hoodie. Samantalang kikay na kikay ang anak kong si Vivienne sa suot niyang dress na may tulle skirt pa at ang kanyang mary jane shoes na kulay puti.“Faster, Vie. Ang arte mo talaga,” komento ni Gio sa kapatid. Kahit na ipinanganak at lumaki sa Australia, matatas managalog ang panganay ko unlike Vivienne na Taglish o di kaya ay straight English ang kinasanayan.“Duh, wait kuya. We are not in a hurry,” ani Vivienne. Inayos pa nita ang kanyang tiara na pinagpipilitan niya talagang isuot para magmukha siyang prinsesa. Maarte niyang hinila ang kanyang bagahe at umagapay sa amin ni Gio.Mabuti na lang at hindi rush hour. Nakasakay kaagad kami ng taxi pap

Guia POV“Miss Cordero, since you are new to our company, I want you to present your marketing plan right now.” Halos hindi kumurap ang boss namin na nakatingin sa akin. May mga tumukhim na mga kasamahan ko at ang iba ay nakatingin sa sahig, halata ang takot nila sa boss namin na napakapormal. Kinakabahan man, sinenyasan ko si Riza na ibigay ang kopya ng mga printed na marketing plan na hinanda ko na ahead sa mga department heads. Ako na ang nagbigay kay Sir ‘JJ’ as they call him ng kopya na nasa akin lalo at kulang ang nagawang kopya ni Riza. Apologetic niya akong tiningnan.Tumayo ako. Binutones ko ang aking blazer. Tumikhim ako at pumunta sa harapan kung saan mayroon white board at marker. Kahit kinakabahan ay nag-umpisa na akong magsalita.“First of all, I would like to introduce myself. I am Guia Cordero, a former Junior Marketing of Mayers and Briggs, Ads Limited, based in Sydney Australia. As you see in the second page of my Marketing plan, I crafted it according to the client’

John Jacob POV“Halika na Miss Clemente. Sumama ka na sa amin ni Boss JJ. Isasabay ka na namin. Kailangan na makausap ni bossing si Miss Cordero,” sabi ni Randy.“Eh, Sir JJ bakit po kailangan ninyong makausap si Ma’am Guia? May kasalanan po ba siya sa inyo?” tanong ni Riza sa akin.“None. I just want to confirm my theory regarding the birth of her twins.” Narinig ko ang pagsinghap ni Riza at ang pagtakip ng kanyang mga kamay sa labi nito.“Don’t tell me Sir JJ na ikaw ang tatay ng kambal?” Shock is an understatement from Riza’s voice.“That’s why you need to cooperate. Boys, let's go. Miss Clemente. Please come with us if you want your superior to be happy,” I said.Riza giggled like a teenager. Halata sa mukha niya na gusto niya ang ideya na sinabi ko sa kanya.Sumakay na kami ng aking sasakyan. Ibinigay niya kay Michael ang address na apartelle and luckily, hindi aabot sa isang oras ang biyahe papunta doon.“Ito po yong apartelle, Sir JJ.” Bumaba na si Riza at sumunod kaming lima.

Guia POVHindi ko alam kung anong gusto palabasin ni JJ Larsen. Sa pagkakaalam ko, ako ang ina. At walang karapatan ang mokong na yun na basta na lang angkinin ang anak ko. Over my dead body! Magtutuos talaga kami.“Mommy, don’t be angry. You look like a dragon ready to spit fire!” komento ni Gio. Bigla akong tinubuan ng hiya sa sinabing yun ng anak ko. Kailangan kong kalmahin ang sarili ko sa harapan ni Gio.“Kuya Gio, sorry if I am angry okay? Ayaw lang ni Mommy na may nakikialam sa buhay natin. Halika na, puntahan na natin ang kapatid mo,” saad ko. Hinahanap namin ang room 308. Hindi na ako kumatok sa pinto. Para saan pa? Total naman ay bastusan ang gusto ni JJ Larsen, pwes pagbibigyan ko siya. “Mommy, I said calm down. Your teeth are grinding. Don’t be too harsh. He is still your boss. Paano kami kung mawawalan ka ng work?” ani Gio.Again, reality hit me hard. Tama nga naman ang anak ko. Umuwi kami ng Pilipinas para sa malaking sahod na alok ng JJL Ads Ltd. Why do I constantly fo