Pagkatapos ng short program at mga palaro ay kumain muna kami. Ako naman ay pinili munang pumunta rito sa kabilang banda ng dagat para magpahangin saka gusto ko lang mapag-isa. Alam mo 'yong pakiramdam na nakatayo sa harap ng dagat, nilalasap ang lamig ng hangin tqpos bigla mo nalang maramdaman ang bigat sa puso mo, kung pwede nga lang sumigaw dito siguro ginawa ko na. Nagulat nalang akong may tumakip sa mata ko, akala ko may kumidnap na sa akin na Mafia boss. Chariz! Sinundan pala ako ni Mr. Raven dito at gusto niya raw akong kausapin. "Are you okay?" malambing na tanong nito. "Yeah, I'm okay naman, bakit mo natanong?" "W-wala naman, honestly gusto ko lang humingi ng pasensya sayo tungkol kay Nica." Lumilingon ako baka makita kami ng mga kasamahan namin peru medyo malayo pala itong pinuntahan ko. "Okay lang, huwag mo na isipin yun dahil unang una bakit naman ako magseselos?" "So, nagseselos ka talaga?" pang-asar na tanong nito. "Hoy, hindi... ang ibig kong sabi-" hindi na ak
Nagkakatitigan kami ni Mr. Raven saglit bago siya pumunta sa harapan para magsalita. Since this is the celebration party of the succes sa Runway and fashion trade show, nagpasalamat si Mr. Raven sa lahat at special mention pa ako dahil ako raw ang nag represent sa company namin. Nagpalakpakan naman sila habang nakatingin sa amin. Grabi pa ang energy nila kahit pagod na sa team building kanina. Nagpakuha ako ng wine sa bartender, gusto ko lang maglasing ngayon, este gusto ko lang tumikim. Hindi ko alam, parang iba ang pakiramdam ko ngayon. Naisipan kong lumabas muna habang dala ang wine glass ko. May fireworks display naman mamaya kaya pupunta rin 'yan sila lahat sa labas. Hinubad ko ang heels ko at nakapaa lang akong pumunta sa dagat. Sobrang sarap talaga pag masdan ang dagat, napakalawak, napakalalim sabayan pa ng mga bituin sa kalangitan na nag nining-ning. Halos lumulipad ang hibla ng aking buhok dahil sa lakas ng hangin saka malamig rin,ramdam mo na presko.Habang inikot-ikot ko
Sobrang bilis tumakbo ni Alexis, kaliwa't kanan kong hinabol-tingin para lang masundan siya, pumasok pala siya ng elevator at umakyat sa rooftop. Sinundan ko rin ito agad ngunit pagkarating ko dito sa itaas, Alexis is standing on the edge of the rooftop while nakadungaw ito sa ibaba, one step closer and she will fall from the 5th floor. Halos hindi ako makahinga sa kaba kaya tumakbo ako para hilahin siya dahil walang mataas na harang ang rooftop dito."Alexis, please listen to me first. Huwag kang magpadala sa emosyon mo, kailangan mong maging matatag. You need to fight Alexis." "Fight for what? for myself? Mr. Raven, I feel betrayed." Hagulhol na pagkasabi nito. "Mommy Luticia didn't tell me about that car accident na kasama pala ako, ang boung akala ko ay may sakit lang ako. Bakit kailangan pa niyang itago sa akin. Kahit ang sakit ko ay hindi ko alam na I have dissociative amnesia, a-akala ko e-epekto lang ito ng mga gamot na iniinom ko kaya wala akong maalala." "Please kalma ka
Ayaw pang umalis ni Nica sa opisina ko. Nandito parin siya sa tabi ko. "Mr. Raven, My mom invite you to have a dinner with us. Punta ka ha?" Malambing na pagkasabi nito habang hinihimas ang dibdib ko. Fuck! Akala niya nadadala ako sa mga haplos niya. "Sorry but busy ako today. Magkikita naman tayo lahat bukas eh kahit kasama pa ang Daddy mo.""Did you mean it? Mag paalam kana ba kina Daddy na maging officialy in relationship na tayo?""Malalaman mo bukas, pwede bang huwag mo muna akong istorbohin? May mga tinapos lang ako, okay?" Umalis rin ito at nagbilin pa ng halik sa aking pisngi. "You will know tomorrow Ms. Nica, kung gaano ka demonyo ang pamilya niyo." Lumabas narin ako ng opisina dahil naisip kong bumili ng mga prutas sakto naman ay nagkasalubong kami ni Kiko dito sa hallway. Kiko told me na makauwi na raw si Alexis kaya nagmamadali akong pumunta sa market at nagmaneho na papuntang hospital. Pagbukas ko ng pintuan ay palabas rin pala si Dra. Luticia galing sa ward ni Al
Warning: This chapter contains Rated-Spg. Pabaling baling ang aming mga labi sa mainit na gabi. Mayamaya ay huminto ito. "Please be gentle, Raven," saad niya habang nakapatong sa akin. I told her na tumayo muna kasi gusto kong yakapin siya saka gusto kong isout sakanya ngayon ang binili kong kwentas. Nang papunta ako ng hospital kanina ay bumili ako ng necklace para sakanya. Dahan dahan kong sinout ito habang nakatalikod siya, she was surprise at hinawakan ang pendant nito. "Thank you," saad nito habang kinuha ang dalawa kong kamay para mag back hug sakanya. "Are you sure you want to do it? If you're not ready, I'm willing to wait," sambit ko habang nakayakap parin mula sa likuran niya. "Yes, I want to give my all to you before I forget everything."Hindi ko alam anong ibig niyang sabihin, alam ba niya na dadating ang panahon na makakalimutan niya rin ang lahat? I can't resist this feelings anymore. I slowly kiss her neck, under her ears, down to her back and slowly putting m
Note: Dissociative amnesia is a disorder characterized by retrospectively reported memory gaps. These gaps involve an inability to recall personal information, usually of a traumatic or stressful nature.Alexis has a Localized dissociative amnesia. (Memory loss that focuses on specific trauma. Kagaya kay Alexis, naalala niya ang ibang pangyayari 15 years ago pero may mga specific part na hindi niya maalala) -------------(Continuation of chapter 12)Raven Chua's POV: "Kilala niyo ito?" Sabay pinakita ang larawan sa amin."Anong kagaguhan ito?!" wika ni Mr. Illustre. Namilog ang aking mata ng makita ang larawan. Hindi ko maintindihan anong ginagawa ni Mr. Raven ngayon, maging si Ms. Jenica ay tumutulo na ang luha at nanginginig na ang kanyang kamay. Biglang dumating ang mga pulis at pinakita ang warrant of arrest. "Mr. Illustre, Inaresto ka namin sa salang pagpatay kina Teresa Garcia at sa mag asawang Jeminez at sa iyong illegal na pagpautang ng pera. Ikaw ay may karapatang manahi
Note: Dissociative amnesia is a disorder characterized by retrospectively reported memory gaps. These gaps involve an inability to recall personal information, usually of a traumatic or stressful nature.Alexis has a Localized dissociative amnesia. (Memory loss that focuses on specific trauma. Kagaya kay Alexis naalala niya ang ibang pangyayari 15 years ago pero may mga specific part na hindi niya maalala) -------------(Continuation of chapter 13) Raven Chua's POV: Nagpahinga kami kaagad after what happened kay Alexis. I asked her kung anong naramdaman niya sabi niya ay dahil lang daw siguro iyon sa gutom kaya nahilo siya. Naghanda na kami para sa Unang trial sa kaso ni Mr. Illustre. Tinawagan ko narin si tita Luticia na sumunod nalang pati si Ms. Jenica at si Kiko. Pagpasok ko ng kwarto ay napansin kong hindi mapakali si Alexis. "Mayron kayang bumabagabag sa isip niya?" tinawagan ko muna si tita para kausapin si Alexis. We decided na hindi ipa alam sa court na may dissociative a
Raven Chua's POV: "B-bro?" pabulong kong sambit habang nakatanaw sa kanya mula rito sa aking upuan. Hindi ko na ito napigilan, nagpatuloy lang ito sa pagsalita. "Talaga ba? Mrs. Illustre? inosente ang asawa mo?" pasigaw nitong pagkasabi. Nagulat ang lahat na nandito sa loob ng courtroom. He's wearing a pair of brown tuxedo, wearing a black watch, maputi at matangkad. Nakatayo sa harapan ang lalaking ito, gigil na gigil na nakatitig kay Mrs. Illustre. "Ano ito Doc. Evan? Hindi ba ikaw ang nakabili sa dati naming bahay? Ano itong ginagawa mo ngayon? kunot-noong pagtatanong ni Mrs. Illustre. "Tama, ako nga ito. Ako ang bumili sa dati niyong bahay para makuha ko lahat ang access ng cctv." Hinubad niya ang kanyang tuxedo blazer at pinakita ang kanyang braso na may piklat. "Kita mo 'yan? dahil 'yan sa disgrasya." Biglang tumayo ang bailiff/court marshall at hahatakin na sana ito palabas. Sa walang pag dadalawang isip ay nilapitan ko na siya at pinigilan ang bailiff. "Anak siya ng dr