Chapter 5

Natahimik si Elara. Nakatitig lang ito sa mga papeles na nagkalat sa sahig. Magulo ito na tila ba sumasabay din sa emosyong nararamdaman niya. Hindi pa niya natatapos ang isang problema niya at heto, may bago na namang nabuo.

Napabuntomg-hininga si Andrea habang hawak ang isang dokumento. "Elara, huwag na nating hintayin na ipalabas ng banko na hindi ka nagbayad. Huwag na nating paabutin sa puntong sila na mismo ang kukuha ng sasakyan mo. Mas lalo ka lang mababaon sa utang kung hindi mo pa mababayaran ang banko dahil lalaki lang nang lalaki ang interes mo."

Napakuyom ng mga kamao si Elara. Lahat ng paghihirap na dinadanas niya ngayon ay dahil kay Nathaniel. Dahil sa kaniya, nawala ang magandang pangalan nito sa larangan ng modeling at showbiz. Napilitan siyang mangutang para lang mabayaran ang mga abogado na kinuha niya. Dahil kay Nathaniel napilitan siyang pumasok sa isang kasunduan kay Marco.

Ang dating sikat na modelo na tinitingala ng lahat ay heto na ngayon, isang hamak na lamang na tao na hinahabol ng mga pinagkaka-utangan niya at magiging sex slave ni Marco Lopez.

"Hindi ko pwedeng ibenta ang sasakyan," mahinang tugon niya. "Iyon na lang ang natitirang repleka ng pinagtrabahuhan ko."

Nanlumo si Andrea, hindi na alam kung ano pa ba ang pwede nilang maibenta para kumita ng pera. "Kung gano'n ano na ang balak ko? Wala tayong ibang pagkukuhanan ng pera, Elara. Si Marco, napapayag mo ba siyang tulungan tayo?"

Napakagat ng labi si Elara. Alam niya na tama ang kaibigan niya. Lubog na siya sa utang at wala na siyang iba pang pagpipilian.

"Oo, pumayag na si Marco."

Kwenento nito ang lahat kay Andrea. Sinabi niya kung papano niya napapayag ang abogado.

Kitang-kita sa mukha ni Andrea na hindi ito makapaniwala sa napag-usapan ni Marco at Elara.

"Gulo itong aabutin mo, Elara," nanghihinang saad ni Andrea. "Ano ba namang kamalasan itong dumating sa buhay mo."

Natinag silang dalawa nang biglang tumunog ang cellphone ni Elara. Kumunot ang noo nito dahil hindi naka-phone book ang pangalan ng caller. Nag-aalinlangan pa itong sagutin.

"Elara," panimulang bungad na saad ng boses lalaki sa kabilang linya.

Napatingin siya kay Andrea bago marahang sagutin ang lalaki.

"Ye...yes, Elara Ramirez speaking who's this?" tanong nito sa kabilang linya.

"Elara," bulong ng lalaking nasa kabilang linya. "Mukhang may iniisip kang malalim. Good news ba o bad news?"

"Marco. I heared a news about your debt in bank."

Hindi siya kaagad nakasagot. Nagulat ito kung paano nalaman ni Marco ang mga iyon.

"Ano naman ngayon saiyo?"

Matapang niya itong sinagot. Hindi na niya alam kung paano mag-react dahil frustrated na ito sa mga nangyayari.

"Magkita tayo bukas. I'll text you the address."

Pinatay na ni Marco ang tawag. Nanlamig ang buong katawan ni Elara. Hindi na niya maintindihan kung ano ba o saan ang dapat niyang unahin.

Parang bulkan na siyang sasabog sa mga emosyong nararamdaman niya. Guston na lang niyang maglaho na parang bula upang matakasan ang mga problemang hinaharap niya.

"Ano daw ang sabi?" tanong ni Andrea, kuryoso sa ekspresyon ng mukha ni Elara.

"Nalaman ni Marco na hinahabol ako ng banko dahil sa utang ko. Gusto niya na magkita raw kami bukas," sagot nito, napasabunot na lang sa buhok dahil sa gulong-gulo na. "Hindi ko na alam, Drae. Wala akong ideya kung bakit ganito ang dinaranas ko ngayon. Kung iisipin naman ay wala akong nagawang malaking pagkakamali para maranasan ko ang ganitong mga bagay."

Hindi na napigilan ni Elara ang sarili. Tumulo ang mga luha nito dahil sa sakit na nararamdaman. Ramdam na ramdam niya ang bigat sa kaniyang dibdib. Mas masakit at mas malala pa ito kesa noong nakita ng mga tao ang pribadong bidyo na ipinalabas ni Nathaniel.

Pakiramdam ni Elara ay sobrang liit ng mundo at pinipiga siya ng dahan-dahan hanggang sa sumabog ito.

"Malalampasan mo rin ang lahat ng ito, Elara," saad ng kaibigan at mahinang hinihimas ang likuran nito.

Iniyak ni Elara ang lahat ng sakit na nararamdaman niya. Kung hindi niya ito mailalabas ay mas lalo pang bibigat ang kaniyang dibdib. Umiyak lang nang umiyak si Elara hanggang sa hindi nito namalayang nakatulog na pala siya.

Paggising niya ay nakita niya si Andrea na nagluluto. Nilapitan niya ito.

"Salamat sa lahat ng tulong mo, Drae," saad nito sa mahinang tuno. "Hindi ko alam kung kakayanin ko bang malampasan ito nang mag-isa lang."

"Para saan ba at naging magkaibigan tayo? Noong panahon na kailangan ko ng kaibigan ay nariyan ka rin, Elara. Ikaw ang dahilan kung bakit naipagamot ko ang nanay ko," saad naman ni Andrea.

Napayakap sila sa isa't-isa. Kahit papaano ay nakaramdam ng ginhawa si Elara.

Nakatulugan na ni Elara at Andrea ang paghahanap ng posibkemg bibili ng sasakyan nito. Naisipan kasi nilang i-message ang mga kakilala nila ngunit kahit isa ay walang nagbigay ng interes.

Kinabukasan ay tanghali na nang magising si Elara. Hindi pa rin nito matanggap ang kaniyang sitwasyon. Malalim ang iniisip habang gumagayak dahil magkikita sila ngayon ni Marco.

Pagdating niya sa mamahaling café kung saan sila magkikita ay naroon na si Marco. Kalmado ito habang nagbabasa sa kaniyang folder at may kape sa kaniyang gilid.

"You're late," malamig na saad ni Marco, ang paningin ay nasa folder parin.

"Pasensya ka na," sagot lang nito.

Hindi sumagot si Marco, sa halip ay inilabas nito ang isang sobre at itinulak sa direksyon ni Elara. Kumunot ang noo nitong binuksan kung ano ang laman noon.

Nagulat si Elara nang makita ang notice ng banko kung saan nabayaran na niya ang natitira niyang utang.

"Anong ibig sabihin nito?" Nanginginig ang kamay nitong may hawak sa papel.

Ramdam ni Elara ang panggigilid ng mga luha niya.

"Fully paid na ang utang mo sa banko," walang emosyon na sagot ni Marco. "Wala ka nang kailangang problemahin tungkol sa sasakyan mo."

Parang nabunutan ng tinik sa dibdib si Elara. Nakaramdam ito ng matinding ginhawa.

Humanga ito sa ginawa ni Marco. Labis itong natuwa, hindi na niya naisip pa kung may kapalit ba ang ginawa ng abogado para sa kaniya o ano. "Bakit mo ito ginawa?"

Nagtaas ng kilay si Marco, tila nag-eenjoy sa reaksyon niya. "You agreed to my first condition, right? Ngayon, may isa pa akong kondisyon."

Nagtaas ng kilay si Marco. "You agreed to my first condition, right? Ngayon ito ang unang hakbang ko para hindi magduda ang mga tao na bigla na lang nilang malaman na nagsasama tayo. You still owe me one."

"Ano naman iyon?"

Ngumiti si Marco at nag-abot ng isang basong kape sa kanya. "Simple lang. If you really want my help, you need to move in with me. Mula ngayon, titira ka sa bahay ko."

Ngumiti si Marco at inabot ang isang basong kape sa kaniya. "Simple lang. This is not the final condition but I want you to move in with me. Simula ngayon ay saakin ka na titira."

Nanlaki ang mga mata ni Elara. Hindi pa man ito nakapagsalita ay muli nang nagsalita si Marco.

Marco smirked. "You're mine now, Elara. And I always make sure to take good care of what’s mine."