Chapter 6

"Ano?" Hindi makapaniwala si Elara mula sa narinig niya kay Marco. "Bakit pa kailangan kong tumira sa bahay mo?"

Kumunot ang noo ni Marco. "That's what I want, Elara. Remember, our goal is to make people believe that we are a real couple. Besides, its my conditions afterall."

Parang hindi kayang i-proseso ng utak ni Elara ang mga nangyayari. Pakiramdam nito ay nananaginip lang siya.

"Wala na bang ibang paraan? Sex slave mo lang naman ako saka maipapakita naman natin sa mga tao na nagmamahalan tayo kahit fake lang nang hindi ako tumitira sa bahay mo, ah?" sunod-sunod na tanong ni Elara.

"As I've said, its my conditions, Elara. Wala ka nang magagawa. Take it or leave it," sagot naman ni Marco.

Ibinalik ng binata ang kaniyang paningin sa binabasa habang pinapakiramdaman ang galaw ni Elara.

Tahimik na napaisip si Elara. Hindi nito alam kung ano ba ang magandang maging desisyon. May takot ito na baka kung ano ang gawin ni Marco sa kaniya ngunit naiisip din nito na madumi nga rin pala ang kasunduan nila.

"So?" muling tanong ni Marco, may halong inis sa boses nito na para bang sinasabi kay Elara na ayaw nito ang pinaghihintay.

"Fine."

Wala nang iba pang nagawa ni Elara. Maliit na bagay lamang ang titira siya sa bahay ni Marco kesa sa magiging resulta ng pagpayag nito para maayos na ang pangangailangan niyang maipakulong si Nathaniel.

"Good," saad ni Marco na napalitan ng pagka-proud ang boses. "Mag-impake ka na mamaya ipapasundo na lang kita sa driver ko 7pm sharp."

Umalis na rin kaagad si Elara sa coffee shop saka dumiretso pauwi. Dahil sa hindi naman masyadong busy ang daanan ay nakarating din kaagad ito sa kaniyang destinasyon. Mabilis lang itong naka-uwi.

"Drae," pagtawag niya sa kaibigan na nadatnang katatapos lang maligo.

Nang makita siya ni Andrea ay kaagad siya nitong nilapitan. "Oh, kamusta naman ang pag-uusap niyo? By the way nakahanap na nga pala ako ng buyer ng sasakyan mo, Ela."

Inabot ni Elara ang sulat ng banko na ibinigay ni Marco kanina sa kaniya. "Hindi na natin kailangan pang ibenta ang sasakyan."

Nanlaki ang mga mata ni Andrea nang makita ang nakasulat. Hindi rin ito makapaniwala katulad na lang sa naging reaksyon ni Elara kanina.

"Wow! Ano na naman ang kapalit nito?" direktang tanong kaagad niya.

Isinalaysay ni Elara ang lahat ng napagkasunduan nila ni Marco.

Napailing na lang si Andrea matapos marinig ang kwento ni Elara. "Hindi ako makapaniwala. So, titita ka na nga talaga sa bahay niya?"

Napabuntong-hininga si Elara. Marahan itong napatango. "Wala naman kasi akong choice, Drae. Isa itong paraan para makuha ko ang hustisyang inaasam-asam ko. Saka iniisip ko na lang na pagtatanaw ko ito ng utang na loob dahil sa pagbayad niya rin ng utang ko sa banko."

Muling natahimik si Andrea. Ramdam din niya ang bigat ng sitwasyon ng kaibigan at ang pagiging desidido nito sa kaniyang desisyon. Hindi lang ito basta utang na kailangang bayaraan, mas malaki at mahirap ang naging kapalit nito.

"Sigurado ka na ba talaga sa desisyon mo, Ela?" may pag-aalalang tanong ni Andrea.

"Oo. Kailangan kong gawin ito," mahinang sagot ni Elara. "Para saan ba at matatapos ko rin naman ang lahat nang ito. Kapag natapos na ay balik tahimik na ulit ang buhay ko."

"Basta, huwag mong kakalimutan na tawagan ako kapag naroon ka na o kamusta ang nangyayari saiyo sa bahay ni Marco, ha," paalala naman ng kaibigan niya at hinimas-himas pa ang likuran niya.

"Tungkol nga pala dito sa condo ko, Drae, ikaw na muna ang bahala rito. Iiwan ko rin ang sasakyan ko saiyo," sabi ni Elara.

Nangilid ang luha ni Andrea nang marinig ang sinabi ng kaibigan. Nag-uumapaw ang pasasalamat na nararamdaman nito dahil sa mga sinambit na plano ni Elara.

Nagpasalamat ito sa kaniya. Hindi matatawaran ang saya na naramdaman ni Andrea.

Mabilis na dumaan ang mga oras. Lumalim na ang gabi. Kasabay ng pagbagsak ng ulan, naghanda si Elara ng kaniyang gamit. Ilang bag lang ang dinala na—ang mga importanteng gamit niya lang ang inilagay.

Nag-uusap pa sila ni Andrea binibilinan ang isa't-isa. Pilit niyang nilalabanan ang kabang bumabalot sa kaniya. Simula ngayon, iba na ang magiging buhay niya.

"Mag-iingat ka doon, Ela," sabi ni Andrea habang nakatayo sa pintuan ng kwarto niya.

Bahagyang ngumiti ito, pilit na tinatago ang takot at pangamba. "Oo, Drae. Mag-iingat ka rin dito. Ikaw na ang bahala kung anong gagawin mo dito pwede mo ring dalhin ang mga kapatid mo at dito na patirahin hanggang nasa poder ako ni Marco."

Nagyakapan silang dalawa. Kahit hindi sabihin, alam nilang pareho na magiging mahirap ito para kay Elara.

Eksaktong alas-siyete ng gabi, isang itim na SUV ang huminto sa harapan ng building kung saan ang condo unit ni Elara. Agad na bumaba ang driver at maayos na kinuha ang mga gamit nito.

Bago siya tuluyang sumakay, muli niyang nilingon si Andrea. "Salamat sa lahat, Drae. Mag-iingat ka, ha."

"Ingatan mo rin ang sarili mo, Ela," sagot naman ng kaibigan.

Kaagad na pumasok si Elara sa sasakyan. Nang makapasok na ito ay kaagad ding umandar ang sasakyan saka na sila tuluyang umalis.

Pagdating niya sa bahat ni Marco, agad siyang sinalubong ng malamig na ambiance ng lugar. Malawak ang bahay, moderno ang mga disento, bawat sulod ay nagpapakita ng yaman at ng kapangyarihan. Alam na alam mo na isang lalaki ang nakatira sa bahay.

Huminga siya ng malalim bago bumaba ng sasakyan. Bago pa man siya makapasok sa loob ay sinalubong na siya ni Marco.

Imbes na pagbati ang unang sinabi nito ay sinalubong siya ng mapanuring tingin. "Welcome home, Elara."

Napalunok ito. Alam niyang hindi pa nagsisimula ang lahat. Hindi niya alam kung ano ba ang magiging plano ni Marco sa kaniya.

Ginawaran kaagad siya ng mapusok na halik saka niyaya sa loob. Ito na ang araw na hinihintay ni Marco, hindi nga lang niya inaasahan na mas mapapa-aga.

Alam na ni Marco na mapupunta ang relasyon ni Elara sa pagkasira ngunit hindi nito plinano na mismong si Elara pa ang lalapit sa kaniya.

Hindi naman dahil sex slave ang dahilan ni Marco kaya niya pinatira sa bahay niya si Elara. Malalim ang dahilan nito.