Chapter 1

Stephanie

Maaga akong nagising ngayong araw na ito. First day of school kasi kaya naman kailangan ko talaga mag aga ng pasok.

Hindi ko pa kasi nakukuha sa registrar ang aking schedule. Tinamad na kasi akong bumalik sa school noong nakaraang Linggo upang kunin sana ang schedule ko.

Ginawa ko muna ang aking daily routine at nagmamadali ng bumaba sa hagdanan.

Tumuloy na ako kaagad sa may kitchen at naabutan ko doon si Manang na busy na sa pagluluto.

"Good morning po Manang Melba" pagbati ko kaagad dito ng makalapit ako sa kanya.

"Good morning din naman Stephanie, umupo kana dyan at ipaghahanda na kita ng makakain mo." Nakangiti nitong bati sa akin pabalik.

Umupo naman na ako kaagad at nag hintay na lang sa inihahanda nitong breakfast ko.

"Manang sila Mommy po? Bumaba na po ba sila?" Tanong ko dito pagdaka

Hindi ko pa kasi nakikita ang mga ito. Usually kasi ay na aabutan ko sila kapag mga ganitong oras.

"Ay kanina pa naka alis. May business meeting daw sila ng maaga ngayon kaya nga nagmamadali silang umalis ni Sir eh." Sagot naman nito sa akin.

Medyo nalungkot naman ako dahil doon. Madalang ko na kasi sila maka sabay kumain eh.

Sabagay, sa sobrang busy ba naman kasi ng mga ito sa kanilang negosyo eh halos hindi na kami nag papangita dito sa bahay.

Madalang pa sa patak ng ulan na makasabay ko sa pagkain ang mga ito. Minsan pa nga eh nakakalimutan pa nila ang birthday ko eh.

Pero hinayaan ko na lang, naiintindihan ko din naman sila. Para din naman sa akin ang mga pag papakahirap nilang iyon.

Pero may time din talaga na hindi ko maiwasang magtampo sa mga ito. Feeling ko kasi ay mas mahal pa nila ang kanilang negosyo kaysa sa nag iisa nilang anak.

Kung sana ay gumawa pa sila ng kapatid ko e di sana ay hindi ako ganito na nalulungkot dahil kahit paano ay may makasabay akong kumain.

"Huwag ka ng malungkot diyan at naghanda ako ng favorite mo." Nakangiti nitong baling sa akin habang nilalapag na sa aking harapan ang niluto nitong pagkain ko.

Agad naman akong napangiti ng makita ko ang niluto nito. Buti pa si Manang Melba kabisado ang nga paborito ko. Sila Mom kaya, alam kaya nito kung ano ang gusto ko at hindi na pagkain?

Napailing na lang ako ng maisip ko ang bagay na iyon.

Nagmadali na rin akong kumain, pinag timpla pa ako ni Manang Melba ng gatas. Mas gusto ko kasi iyon kaysa sa coffee eh.

Nang matapos ako kumain ay nagpaalam na ako kay Manang na aakyat na at mag aayos na rin ako ng aking sarili upang pumasok na sa school.

Makalipas ang ilang sandali ay nag da drive na ako ng aking kotse papuntang school.

Pagpasok ko ng Campus ay agad na akong nag park sa dati kong pinag pa park ng kotse ko. Buti na nga lang at wala pang umaagaw ng pwesto ko dito eh.

Medyo malayo kasi sya sa may building kaya madalang lang ang gusto mag park dito.

Pabor na rin sa akin iyon at ng makapag exercise na rin ako ng lakad pag pumunta na ako sa aming building.

Medyo hindi na rin kasi ako masyadong nakakapag exercise ngayon eh. Sobrang busy na kasi. Andami mga pa activity at projects ng mga Professor namin kaya tuloy mas inuuna ko munang gumawa bago pa ang iba.

Kaya tuloy hindi na ako nakakapag exercise pa. Hindi na rin ako pumupunta ngayon sa gym kasi mas gusto ko pang matulog pag umuwi ako ng bahay dahil sa pagod. Hindi lang katawan ko mas lalo na ang utak ko.

Nang makapag park na ako ay dali dali na akong bumaba ng aking kotse. At nag lakad na papuntang registrar dahil kukunin ko pa nga lang ngayon ang aking schedule.

Naglalakad na ako ngayon dito sa may hallway ng di sinasadyang masagi ako sa braso ng nag mamadali din na naglalakad na isang magandang babae.

Nagkanda hulog naman ang bitbit nitong folder na dala niya. Agad ko naman itong tinulungan sa pag pulot ng mga dala nito.

Naka headset kasi ako ngayon kaya hindi ko naririnig kung may sinasabi ba sa akin ang naka sagi sa akin na babae.

Nang iaabot ko na sana dito ang mga napulot kong gamit nito ay isang sampal ang sumalubong sa aking mukha.

Na sa sobrang lakas nito ay nahulog pa ang suot kong salamin. Medyo malabo na kasi ang mata ko kaya nakasalamin na ako ngayon.

Tsaka ayaw ko kasi na gumamit ng contact lense naiirita ako pag gumagamit ako noon. Kaya nag ta tyaga na lang ako dito. Tsaka mas comfortable akong gumamit nito kaysa doon.

Agad ko naman nahawakan ang nasaktan kong pisngi saka ito tinignan ng may pag tatanong.

Hindi ko kasi siya ma gets at bakit bigla bigla na lang ito nananampal. Siya kaya sampalin ko dyan ng matauhan siya. Baka pag ginawa ko yon bukas pa ito magising.

Isang nag liliyab sa galit na mata ang sumalubong sa akin pag tingin ko sa kanya ngayon.

Agad ko naman inalis ang aking headset sa tenga ko at kanina pa bumubuka ang bibig nito kaya di ko marinig.

"Tanga ka ba at di ka tumitingin sa dinadaanan mo!!?" Ang narinig ko na lang na sabi nito sa akin.

Hala bakit ako ang sinisisi niya eh siya kaya itong naka bangga sa akin. Siya kaya ang nag mamadali at hindi tumitingin sa kanyang nilalakaran. Tapos kung makabintang ay parang kasalanan ko pa.

Huwag siyang ano dyan at baka patulan ko siya. Pag ganito na masama ang gising ko kanina.

Maya lang ay nagsalita na ulit ito. "Sa susunod huwag kang tatanga tanga na nerd ka ha. Makita pa kita na pakalat kalat dito sa campus, lagot ka talaga sa akin." Nanggigigil na sabi nito sa akin at tuluyan na akong iniwan dito sa hallway.

Agad ko naman ginala ang aking paningin upang tingnan kung may naka saksi sa ginawa nito sa akin.

Buti na lang talaga at wala dahil pag nagkataon lalabas akong kahiya hiya niyan dito.

Kapal naman noon na pinagbantaan ako. Bakit sino ba siya? Hindi porket maganda siya ay mag gaganyan na lang siya ng tao.

At ano daw? Ako nerd? Cute ko kaya na nerd. Huwag siyang ano dyan.