LOGIN“Girl, try this one,” sabi ni Honey sa kaibigan na si Jhaira.
Lunch break kaya naisipan ni Honey na sumaglit sa isang mall. Wala naman problema kahit ma-late sila dahil sa kanila naman ang kumpanya. At dahil kaibigan niya si Jhaira ay damay din sa kanya. “Ay, hindi. Ikaw na lang,” nakangiwing wika ni Jhaira. “Why? I'm sure, bagay ‘to sayo,” giit ni Honey. “Oo nga, bagay sa akin. Pero ang presyo, hindi bagay sa akin.” “Ito naman, parang 5k lang.” Naparolyo naman ng mata si Jhaira sa kaibigan. “Girl, mukha bang afford ko ang 5k?” “Sinabi ko bang ikaw ang magbayad?” Ganting irap ni Honey. “Of course, isukat mo dahil kapag kasya sayo, libre ko yan sayo.” “Nako, girl. Wag na. Nakakahiya,” sagot ni sagot. “Mas nakakahiya kung pinahiya mo ako dito kasi tinanggihan mo ako, gusto mo ba yon?” Bulong ni Honey sa kaibigan. “Sige na nga mapilit ka,” sabi na lang ni Jhaira at kinuha ang damit na nais pasukat ni Honey sa kanya. Hindi naman nagtagal ay lumabas si Jhaira mula sa dressing room na suot na ang dress. Hi do naman mapigilang mamangha si Honey . “Wow! Ang ganda mo, girl! Bagay sayo.” “Talaga? Bagay sa akin? Baka pinaloloko mo lang ako,” angil naman ni Jhaira. “Ano ka ba naman. Kailan pa kita niloloko?” Natatawang saad ni Honey. Kaya naman ay napangiti na rin si Jhaira. “Tara na nga, bihis ka na ulit at ng mabayaran na dress mo.” Tumango naman si Jhaira at sinunod ang nais ng kaibigan. Matapos magbihis at mabayaran ang damit ay naisipan nilang magkape muna sa isang coffee shop kung saan malapit sa company nila. Pagpasok pa lang nila sa entrance ay nakita na agad nila ang assistant ng daddy niya na si Zack. Nakapila sa counter. Marahil ay umo-order din ng kape. Pansin ni Honey ang mga bulong-bulongan at mga matang nakatitig sa lalaki. Titig na may paghanga at parang may nais na makamit. “Alam mo, girl? Pansin mo ba?” Bulong ni Jhaira kay Honey. “What?” Curious na tanong ni Honey. “Look around,” utos nito sa kanya na siyang sinunod ni Honey Jane. “Halos lahat nakatitig kay sir Zack, especially girls.” “And so? Anong mapapala nila sa lalaking tulad ni Zack?” Bulong na tanong ni Honey Jane. “Marami, girl. As maraming-marami.” “Gaya ng?” tanong pa ni Honey. Hindi kasi niya ma gets kasi sa totoo lang ay wala naman siyang makitang special sa lalaki. “Girl, hindi mo ba nakikita?” Hindi makapaniwala na tanong ni Jhaira. “Ang gwapo kaya ni sir Zack, matangkad, moreno. Nasa kanya ang tinatawag nilang tall, dark and handsome.” “Duh, girl. Aanhin mo naman ang sinasabi mong tall, dark and handsome kung para kanang nakipag-usap sa pipi na, para pang bingi.” “Ito naman, ang HB mo masyado sa kanya. Kahit naman ganun siya ay ngumingiti naman soya kahit paano,” pagtatanggol nito sa lalaki habang patuloy na pinagmasdan ito. “Kita mo yan? Oh, diba? Mas lalo siyang guma gwapo pag ngumiti.” “Ewan ko sayo,” nakaismid na wika ni Honey. “Halika na nga, order na tayo ng kape, baka mas lalong pumait ang panlasa ko dahil sa kaka-day dreaming mo sa taong yon.” Yon lang at hinila na ni Honey ang kaibigan. Pumila sila sa counter na malayo sa part kung saan nakapila si Zack. Nagpanggap siyang hindi kilala ang lalaki. Nag-scroll-scroll lang siya sa phone niya hanggang sa sila na ang nasa harap ng counter. “Ah, miss-” “Caramel Latte for two, ma’am, right?” Putol ng frontliner sa sasabihin sana ni Honey. “Yes, please,” yon na lang ang sagot mi Honey. “Here, ma’am,” agad ni binigay ng crew ang order niya. “No need to pay po. MY nagbabayad na ang order nyo.” Napataas naman ang kilay ni Honey sa narinig. “Sino?” “Siya po,” sagot ng crew sabay to sa may pintuan. Agad namang sinundan ng tingin nina Honey at Jhaira ang sinasabi ng crew. Dito nila nakita ang palabas na si Zack bit it ang dalawang take out na kape. Hindi man lang ito lumingon pa sa kinaroroonan nila. “Wow, girl. Nalibri ba tayo ng kape?” Hindi makapaniwala na tanong ni Jhaira. “Ewan ko mukhang may tinupak yata,” sagot ni Honey. “Tara na nga. Sa office na lang din natin inumin to.” Binigay ni honey Jane ang isang kape saka nauna na naglakad palabas ng coffee shop. Agad namang sumabay sa kanya ang kaibigan. Hindi na niya pinansin pa ang kaibigan dahil ang isip niya ay nandoon kay Zack. Nagtaka siya kung anong nakain ng huli at naisipan nitong ilibri sila. “Pero alam mo, girl. Mabait din tong si sir Zack ah. Nakalibri tayo,” wika ni Jhaira. “Ewan, baka mga utos pa ni daddy na gawin niya yon,” walang bilib na wika ni Honey. “Wala naman doon ang daddy mo ah, saka malay ba natin, may gusto pala sayo yon,” tukso ni Jhaira sa kaibigan. “May gusto? Malabo yon. Di nga ako kinausap. Magkagusto pa kaya?” Kontra ni Honey. “Malay ba natin. Humanap lang ng tiempo,” sabi pa ni Jhaira. “Girl, kilala mo ako,” sabi naman ni Honey. “Malalaman ko kung may gusto sa akin ang tao o wala. At sa kaso niya. Malabo pa sa fog kung ang pagkagusto niya sa akin.” “Okay, sabi mo eh.” Saad na lang ni Jhaira. Hindi na nakasagot pa si Honey dahil nandito na sila sa opisina kung saan ang office nila. Pagkaupo pa lang nila ay naging busy na agad sila sa trabaho. Himala at binigyan siya ang trabaho ng mga kasama. Marahil ay napagsabihan ng ama niya dahil hindi siya binigyan ng anumang trabaho. Pansin din niya ang pagiging busy ng department nila nitong nakaraang araw. Tila may kung ano event silang pinaghandaan. Kaya naman ay sobrang busy ng mga ito na halos hindi na nila nakakausap ang isa't-isa. Tanging si Jhaira pang ang palaging nakausap niya since kaibigan naman niya ito. “Miss Hon? Pwedeng pakidala ito sa office ng dad mo? It's urgent eh. Need ng approval mula sa kanya,” pakiusap ng isang kasamahan niya. “But why me?” Tanong ni Honey sa kasama. “Just do it, okay? Hindi porket anak ka ng may-ari ay di ka na pwede utusan,” sagot ng kasama na may pagkayamot. “Huh? May sinasabi ba akong hindi ako pwedeng utusan?” Balik tanong ni Honey. “Alam mo, ikaw? Hindi porket anak ka ng may-ari ay mag-setting pretty la lang diyan. Matuto ka namang kumilos ng sarili mo oi!” Sabi pa nito. “Kung sila natakot na utusan ka, dahil anak ka ng may-ari ng kumpanya, pwest ako hindi. Kaya sundin mo kung anong pinapagawa ko sayo.” Napatayo si Honey sa kinauupuan niya. Pinag-crus niya ang mga braso sa binti niya kasabay ng pagtaas ng kilay niya. Bumaba ang tingin niya sa I.d nito at naman niyang Leslie ang pangalan nito. For the first time, parang may gusto siyang sabunutan sa harap ng marami. Nag-bind siya palapit sa babae. At dahil mas matangkad siya nito ay napaatras ito. “Gusto mong ipakita ko sayo kung paano kumilos ang nag-iisang anak ng kumpanyang ito?” Banta niya sa babae. “Paano ba?” Hamon nito sa kanya. “Simple lang,” saad ni Honey at hinila ang buhok nito sabay pain sa malapit ng dingding sa kanila. “Ouch! Let me go!” Napahiyaw ang babae sa sakit. “Aray! Aray!” Halos lahat ay napatayo sa komusyong dala nila. Halos lahat na nagulat sa ginawa niya. Hindi marahil makapaniwala na kaya niyang gawin yon. “Oh my gosh, girl! Bitawan mo siya!” Sigaw ni Jhaira na unang natauhan sa lahat. Hinawakan nito ang kamay ni honey na nakasabunot pa rin kay Leslie. “Girl, let it go. Baka makarating pa to sa daddy mo.” Ngunit hindi nakinig si Honey. Mas lalo nitong iginiid sa pader ang babae. Dahilan upang mas makaramdam ito ng sakit. Mas lalo tuloy nataranda si Jhaira kung paano awatin ang kaibigan. “Sa susunod na kausapin mo ako, kausapin mo ako ng maayos. Hindi yong para kang sino kung maka asta. Baka nakalimutan mo, empleyado ka lang ng kumpanyang ito kaya wag kang kung sino makaasta!” Sigaw ni Honey dito. “I'm sorry, I'm sorry,” hinging paumanhin ng babae. “Please, let go of my hair. It hurts!” Saka pa lang binitawan ni Honey ang babae. Napahingal namam ang babae matapos niyang bitawan. Habang ai Jhaira ay agad na nilapitan ang kaibigan. “Girl, ano bang nangyari sayo. Bakit bigla ka nalang nanabunot ng buhok?” tanong ni Jhaira na hindi alam kung matawa o hindi sa tensyon na nangyayari. “Parang sinapian yata ako,” bulong ni Honey sa kaibigan. “Exactly! Hindi ka naman ganyan,” sang-ayon ni Jhaira. “Kasi alam kong ikaw ay pinaka-reasonable na taong nakilala ko. Hindi ka basta-basta gumawa ng bagay na nakakasakit ng kapwa.” Hindi na nakasagot pa si Honey dahil biglang bumukas ang pinto ng department head nila at lumabas mula dito ang lalaking department head nila. “What's happening here?!”Gabi na nang magising si Honey. Ginising siya ng tunog ng cellphone niya. Antok pa ang diwa niya nakinapa-kapa ang gilid niya upang makuha ang cellphone niya. At nang matagpuan ay agad niyang pinindot ang answer button at inilipat sa tainga. Hindi na niya tiningnan kung sino. “Hello,” wika niya pagkasagot niya sa tawag.“Girl, kumusta? Okay kana ba?” nag-alala na tanong ni Jhaira sa kaibigan.“Ito, kagigising lang,” walang ganang sagot ni Honey.“Girl, alam kong malungkot ka ngayon dahil sa pagkawala ng magulang mo pero sana tanggapin mo na wala na sila at hindi mo na sila makakasama pa dito sa mundo sa ngayon. But I know rin na time will come ay makakasama muli natin sila sa lugar kung saan puro saya na lang ang ating mararanasan,” paliwanag ni Jhaire sa kanya. Napabuntong hininga na lang si Honey sa sinabi ng kaibigan. “Pero masakit pa rin, girl.”“Lilipas din yan. Pasasaan ba at matatanggap mo rin ang lahat, girl,” sabi ni Jhaira. “Ewan ko. Hindi ko na yata matanggap na wala na
Katatapos lang ng libing ng mga magulang ni Honey Jane. Nasa harap siya ng puntod ng mga ito na kasalukuyang tinatabunan ng lupa. Patuloy lang siya sa mahinang pag-iyak dahil sa lungkot na nararamdaman. Ngayon pa lang ay alam niyang mmi-miss niya ang magulang. Lalo na sa mga bagay nakasanayang niyang gawin kasama ang mga ito. “Let’s go,” rinig niyang wika ni Zack sa gilid niya. “Umaambon na. Baka abutan pa tayo ng ulan.”Napa buntong hininga na lang si Honey Jane. Wala siyang balak umalis agad sa puntod ng ama at ina. Nais muna niyang namnamin ang huling pagkakataon na masilip at makasama ang mga ito.“Mauna kana.”“No. You should go and have a proper rest,” sagot ni Zack na mahina at malamig na boses.“Ano ba ang hindi mo maintindihan sa sinabi ko na mauna kana?” iritang bulyaw ni Honey sa lalaki. "I am just concerned about you,” sagot nito. “Pwest! Hindi ko kailangan ang concern mo!” sigaw niya sa lalaki. “Ang kailangan ko ay iwan mo akong mag-isa dito!”"Don't be so hard head
Pagkalabas galing sa ospital ay doon agad sila dumiretso sa funeral home kung saan nakaburol ang mga magulang ni Honey. Pansin ni Honey na may tao na sa loob. Marahil ay upang makiramay sa pagkawala ng magulang niya. Karamihan sa mga nakikiramay ay mga business acciociates ng daddy niya. Mga shareholder ng kumpanya at mga may mataas na ranggo ng kumpanya. May nakita rin siyang mga kaanak nila. Hindi niya alam kung totoong nakikiramay ang mga ito o pakitang tao lamang. Kung sa dalawa ay wala siyang pakialam. Walang emosyon na nagtungo si Honey sa harapan kung saan ang kabaong ng magulang niya. Malungkot niyang pinagmasdan ang mga ito. Gusto man niyang umiyak ngunit naubos na yata ang mga luha niya simula ng malaman niya ang nangyari sa magulang. Kaya pinagmasdan na lamang niya ito. “Condolences, my dear niece,” rinig niyang sabi ng sinuman. Napatingin naman si Honey sa tabi niya upang tingnan kung sino ito at nang makita ang kapatid ng daddy niya ay napaismid na lang siya ng pal
Halos manginig ang mga kalamlan ni Honey ng makita ang ilan sa mga pamilya ng mga nasawi na nag-iyakan dahil wala na ang isa mga kaanak nila. Dalangin niya na sana hindi niya maranasan kung anong nasa harap nya ngayon. Nasa isang ospital sila ngayon kung saan dinala ang mga sugatan at mga nasawi sa aksidente.“Kumusta? May balita na ba tungkol kina mommy at daddy?” nag-alalang tanong ni Honey kay Zack ng lapitan siya nito. Napabuga naman ng hangin si Zack at tiningnan siya ng malungkot. “Come with me.”Yun lang at seninyasan siyang sumunod dito. Nagdadalawang isip man ay sumunod siya sa lalaki. Dinala siya nito sa isang kwarto na ayaw niyang pasukin.“Bakit tayo narito?” nanginginig na tanong niya. Nasa morque kami ngayon kung saan dinala ang mga taong wala ng buhay. “Pasok,” yon lang ang sabi lalaki. “N-no. Ayaw ko,” naiiling na tanggi ni Honey. “Nasa loob na ang mommy at daddy mo,” sagot nito. “Hindi!” Sigaw niya. “Hindi pa patay ang mommy at daddy ko. Hindi!”“Honey! Be brave
Nagising si Honey na masakit ang ulo kinabukasan. Hindi pa sana siya babangon kung hindi lang dahil sa tunog ng cellphone niya. Kanina pa ito ring ng ring. Kung sino man ang distorbo ng ganito kaaga ay malilintikan talaga sa kanya. Hindi siya sanay may gumising sa kanya. Nakita niyang assistant lang naman ng daddy niya ang tawag ng tawag na ikakunot ng noo niya. Nasa 20 miss calls na ang lalaki.Hindi mahilig tumawag si Zack. Kahit simpleng text messages ay hindi nito nagawa sa buong durasyon ng pagiging acting CEO niya sa kumpanya nila. Lahat ng transaksyon ay ginagawa nila sa opisina. Kaya nakapagtataka na tawag ito ng tawag sa kanya.“What?” yun agad ang bungad niya dito. Talagang ipinaramdam niya na disturb ito sa ginawa niang pagpaahinga.“Anong what? Your mom and dad are missing. Kanina pa ako tawag ng tawag!” bulyaw sa kanya ng lalaki.“W-what?” hindi makapaniwala na tanong ni Honey. “How come? Hindi ba at pauwi na sila?”“Yes. Unfortunately, the plane where your parents' fl
Weeks has passed, parang wala lang nangyari. Magkasama nga sila sa isang opisina sina Honey at Zack ngunit para silang mga pipi at bingi. Malamig pa sa yelo ang pakikitungo nila sa isa’t-isa. Maliban na lang sa tuwing may kailangan sila. Si Honey nga ang acting CEO ng kumpanya ngunit si Zack ang gumawa ng trabaho niya. Tanging ginawa na lang niya ay taga pirma ng mga papeles na kailangan ng pirma niya. Maliban doon ay wala na. Nagmistula siyang tambay sa opisina ng ama niya. Na-miss tuloy niya ang kaibigang si Jhaira at ang dating ka-trabaho niya. Dati kasi kahit wala siyang ginagawa ay may makakausap siya ngayon kahit simpleng hi o hello ay wala man lang lumabas sa bibig niya. Kulang na lang kausapin niya ang dingding, kisame, mga lapis at ballpen sa harap, monitor na naka-bukas lang at di nagalaw dahil wala naman siyang gagawin. Napa Buntong hininga na lang si Honey at naisipan maglaro na lang ng candy crush. Nalibang siya sa kalalaro kung kayat hindi niya namalayan ang pagpaso







