Se connecterOnly child si Honey Jane De Guzman. Kaya di nakapagtataka na lahat ng gusto niya ay makakakuha ng di na kailangang magbanat ng buto. Spoiled sa magulang at higit sa lahat ay napaka-care free niyang babae. Ngunit paano kung isang araw bigla na lang siyang mawawalan ng magulang dahil sa isang aksidente na siyang sanhi ng pagpanaw ng mga ito? At paano kung malaman niya na inihahabilin siya ng kanyang ama sa executive assistant nito na sobrang seryuso, expressionless, nonchalant na si Zacharias Joey Macapagal? At ang mas masaklap pa ay kailangan niya itong pakasalan upang makuha ang mana at ang pagiging CEO niya sa kumpanya? Makakatagal kaya ang isang makulit na si Honey Jane sa isang introvert na si Zacharias?
Voir plus“Ouch!” Napaigik sa sakit si Honey Jane dahil sa pagka tapilok niya mula sa unang baitang ng hagdan kung saan siya naroroon ngayon.
“Are you okay?” Tanong ng kaibigan niya na si Jhaira. “Girl, do I look like I'm okay?” maarting bulyaw ni Honey sa babae. “Ito naman, nag-alala lang naman.” “Kitang hindi ako okay, nagtanong ka pa,” bulyaw pa ni Honey. “Edi, sorry. Sorry kung nag-alala ang tao sayo,” ganting bulyaw ni Jhaira sa inunahan ng akyat si Honey papunta sa 3rd floor kung saan ang opisina nila. Napangiti na lang si Honey sa reaction ng kaibigan niya. Hindi pa talaga sanay tong kaibigan niyang ito sa ugali niya. Para siyang isang panahon na bigla na lang uminit sa kasagsagan ng bagyo o kaya naman ay umulan kahit may araw naman. Agad naman sinundan ni Honey si Jhaira sa opisina nila. Baka mahawa pa ito sa pabago-bago niyang ugali. Baka sa huli, siya pa ang mahihirapan na amohin ang kaibigan niya. “Good morning, miss,” bati ng ilang empleyado pagpasok niya sa opisina. “Morning,” tipid na sagot ni Honey sa mga ito. Bawat madaanan niyang empleyado ay bumabati at yumuko sa kanya. Sino ba namang hindi kung alam ng lahat na ikaw ay nag-iisang anak ni Eduardo De Guzman, ang may-ari ng kumpanya na kinaroroonan nila ngayon, ang De Guzman Corporation. “Girl, still mad at me?” Malambing na tanong ni Honey sa kaibigan . “Hmmp,” irap lang ang sagot ni Jhaira. “I'm just joking, okay?” Sabi pa ni Honey. “Ito naman, di na mabiro. Kilala mo naman ako di ba?” “Kasi naman, girl. Sobrang nag-alala ako tas ganyan ka? Sinong hindi magagalit?” Sabi pa ni Jhaira. “Sorry na, okay?” lambing pa ni Honey. “Sige, ganito na lang, anong gusto mong lunch mamaya? Libre kita?” “Wag na, girl. May baon naman ako. Saka sure akong hindi ka naman makakasabay sa akin.” “Anong hindi? Pwede kaya-” “Miss Hon, pinatawag ka sa opisina ng daddy mo,” hindi natapos ang sasabihin sana ni Honey nang sumingit ang isang officemate nila. “See? I told you,” sabi ni Jhaira sa kanya. “Hmmmp,” irap lang ang sagot ni Honey sa kaibigan saka tumayo para pumunta sa opisina ng ama niya. “I'll go upstairs first. Wait for me.” Tango lang ang isinagot ni Jhaira sa kaibigan. Kaya naman ay tuluyan ng lumabas si Honey. Deritso siya sa elevator at pinindot ang top button kung saan ang opisina ng ama. Tahimik ang paligid ng makarating siya doon. Kung hindi lang dahil sa maingay na takong ng heels niya ay wala siyang maririnig na tunog. Diretso lang siyang maglakad hanggang sa madaanan niya ang isang executive desk kung saan naroon ang assistant ng daddy niya. “Good morning,” bati niya sa lalaking nakaupo sa swivel chair habang busy sa mga papeles. Ngumiti pa siya rito. Nag-angat naman ito ng tingin at nang makilala siya ay tanging tango lang ang sagot nito. Sumenyas lang itong pumasok na siya sa opisina at itoy muling nagbalik ang tingin sa mga papeles sa harapan nito. “Tsk!” Yon na lang ang reaksyon ni Honey. “Para lang akong nakipag-usap sa hangin.” Naiiling na binuksan na lang ni Honey ang pintuan ng opisina ng ama. “Hi, dad.” “Hija!” Tuwang-tuwa na bati ni Eduardo sa anak. Tumayo pa ito saka sinalubong ang nag-iisang anak niya. “How are you, darling?” “I'm fine, dad. And I missed you so much,” sagot ni Honey saka yumakap sa ama. “I missed you too, darling. How was your day? Hindi ka ba nahihirapan sa work?” tanong ni Eduardo sa anak. “No naman, dad. Like duh, ayaw akong bigyan ng trabaho nila. Utusan mo nga sila na bigyan naman ako ng trabaho para naman hindi uminit ang pwet ko sa kakaupo lang sa opisina?” Request ni Honey sa ama sabay upo sa upuan sa harap ng ama. “Mas mabuti pa nga si Jhaira, busy lagi. Eh, ako? Ayon tamang suklay lang ng buhok.” “Ayaw mo pa non, anak? Relax na relax ka,” biro ni Eduardo sa anak. “Dad, hindi naman pwede yon. Paano ako matuto kung ganyan sila?” Reklamo pa ni Honey. “Don't worry, anak. Soon, maging busy ka rin,” assurance ni Eduardo. “I want it now, dad,” himutok ni Honey. “How about, I let my assistant train you here?” Suggest ni Eduardo sa anak. “Para naman alam mo na ang mga pasikot sikot dito sa kumpanya?” “Assistant? Who? Yung lalaking nasa labas ng opisina mo dad?” Hindi makapaniwala na tanong ni Honey. Umiling si Honey sabay kaway-kaway pa ng mga kamay. “No, no, no. Dad, bigyan mo lang kahit sinong mag-train sa akin. Wag lang ang lalaking yon. Susko! Para lang akong nakipag-usap sa wala, dad!” Napahalakhak naman si Eduardo sa anak. “Why not? Zach is the most reliable employee I ever had.” “Ah, basta. Wag siya dad, please,” pakiusap niya with matching amen hand gesture. “Bigyan mo na lang ng iba, wag lang siya. Di ako maka katagal pag kasama ko siya.” “Di mo pa nga siya masusubukan, hindi na agad makakatagal?” Kadyaw pa ni Eduardo sa anak. “Why not try to be with him? I'm very sure, you will learn so much from him.” “No way, dad. Over my death sexy body,” nakaismid na saad ni Honey saka nag-walk out sa opisina ng ama. Palakas na sinarado ang pinto at naglakad ng mabilis ngunit napahinto siya sa desk kung saan nakapwesto ang assistant ng ama. Sabay naman silang napatingin sa isa’t-isa. Nagkatitigan sila ng ilang segundo ngunit kalaunan ayay kanya-kanyang reaction. Si Zach na tanging yuko lang ang ginawa at muling itinuon ang atensyon sa trabaho. Samantalang si Honey ay napairap na lamang saka ipinagpatuloy ang paglalakad patungong elevator. “Huh! There's no way I'm going to work with him. Baka mas mauna pa akong mamatay kaysa sa kanya pag nangyari yon!” Murmur ni Honey habang sakay ng elevator. Hanggang sa makarating siya sa opisina ay hindi pa rin nawawala ang inis na nararamdaman niya. “Oh, anong nangyari? Bakit nakasimangot ka?” Tanong ni Jhaira sa kanya. “Wala. Akin na nga tong ginagawa mo,” sagot ni Honey sabay agaw sa mga papel na ini-scan ng kaibigan. “Bakit ba kasi ayaw nyo akong bigyan ng mga gawain ng sa ganun ay mapakinabangan nyo naman ako?!” Biglang natahimik ang kanina lang ay maingay na paligid. Napailing na lang si Honey saka ipinagpatuloy ang ginagawa. Hindi na niya pinapansin ang mga matang nakatingin sa kanya na tila nanibago sa naging attitude niya. Hindi na rin ito iniintindi pa ni Honey dahil alam niyang mawawala rin ito maya-maya lamang.Gabi na nang magising si Honey. Ginising siya ng tunog ng cellphone niya. Antok pa ang diwa niya nakinapa-kapa ang gilid niya upang makuha ang cellphone niya. At nang matagpuan ay agad niyang pinindot ang answer button at inilipat sa tainga. Hindi na niya tiningnan kung sino. “Hello,” wika niya pagkasagot niya sa tawag.“Girl, kumusta? Okay kana ba?” nag-alala na tanong ni Jhaira sa kaibigan.“Ito, kagigising lang,” walang ganang sagot ni Honey.“Girl, alam kong malungkot ka ngayon dahil sa pagkawala ng magulang mo pero sana tanggapin mo na wala na sila at hindi mo na sila makakasama pa dito sa mundo sa ngayon. But I know rin na time will come ay makakasama muli natin sila sa lugar kung saan puro saya na lang ang ating mararanasan,” paliwanag ni Jhaire sa kanya. Napabuntong hininga na lang si Honey sa sinabi ng kaibigan. “Pero masakit pa rin, girl.”“Lilipas din yan. Pasasaan ba at matatanggap mo rin ang lahat, girl,” sabi ni Jhaira. “Ewan ko. Hindi ko na yata matanggap na wala na
Katatapos lang ng libing ng mga magulang ni Honey Jane. Nasa harap siya ng puntod ng mga ito na kasalukuyang tinatabunan ng lupa. Patuloy lang siya sa mahinang pag-iyak dahil sa lungkot na nararamdaman. Ngayon pa lang ay alam niyang mmi-miss niya ang magulang. Lalo na sa mga bagay nakasanayang niyang gawin kasama ang mga ito. “Let’s go,” rinig niyang wika ni Zack sa gilid niya. “Umaambon na. Baka abutan pa tayo ng ulan.”Napa buntong hininga na lang si Honey Jane. Wala siyang balak umalis agad sa puntod ng ama at ina. Nais muna niyang namnamin ang huling pagkakataon na masilip at makasama ang mga ito.“Mauna kana.”“No. You should go and have a proper rest,” sagot ni Zack na mahina at malamig na boses.“Ano ba ang hindi mo maintindihan sa sinabi ko na mauna kana?” iritang bulyaw ni Honey sa lalaki. "I am just concerned about you,” sagot nito. “Pwest! Hindi ko kailangan ang concern mo!” sigaw niya sa lalaki. “Ang kailangan ko ay iwan mo akong mag-isa dito!”"Don't be so hard head
Pagkalabas galing sa ospital ay doon agad sila dumiretso sa funeral home kung saan nakaburol ang mga magulang ni Honey. Pansin ni Honey na may tao na sa loob. Marahil ay upang makiramay sa pagkawala ng magulang niya. Karamihan sa mga nakikiramay ay mga business acciociates ng daddy niya. Mga shareholder ng kumpanya at mga may mataas na ranggo ng kumpanya. May nakita rin siyang mga kaanak nila. Hindi niya alam kung totoong nakikiramay ang mga ito o pakitang tao lamang. Kung sa dalawa ay wala siyang pakialam. Walang emosyon na nagtungo si Honey sa harapan kung saan ang kabaong ng magulang niya. Malungkot niyang pinagmasdan ang mga ito. Gusto man niyang umiyak ngunit naubos na yata ang mga luha niya simula ng malaman niya ang nangyari sa magulang. Kaya pinagmasdan na lamang niya ito. “Condolences, my dear niece,” rinig niyang sabi ng sinuman. Napatingin naman si Honey sa tabi niya upang tingnan kung sino ito at nang makita ang kapatid ng daddy niya ay napaismid na lang siya ng pal
Halos manginig ang mga kalamlan ni Honey ng makita ang ilan sa mga pamilya ng mga nasawi na nag-iyakan dahil wala na ang isa mga kaanak nila. Dalangin niya na sana hindi niya maranasan kung anong nasa harap nya ngayon. Nasa isang ospital sila ngayon kung saan dinala ang mga sugatan at mga nasawi sa aksidente.“Kumusta? May balita na ba tungkol kina mommy at daddy?” nag-alalang tanong ni Honey kay Zack ng lapitan siya nito. Napabuga naman ng hangin si Zack at tiningnan siya ng malungkot. “Come with me.”Yun lang at seninyasan siyang sumunod dito. Nagdadalawang isip man ay sumunod siya sa lalaki. Dinala siya nito sa isang kwarto na ayaw niyang pasukin.“Bakit tayo narito?” nanginginig na tanong niya. Nasa morque kami ngayon kung saan dinala ang mga taong wala ng buhay. “Pasok,” yon lang ang sabi lalaki. “N-no. Ayaw ko,” naiiling na tanggi ni Honey. “Nasa loob na ang mommy at daddy mo,” sagot nito. “Hindi!” Sigaw niya. “Hindi pa patay ang mommy at daddy ko. Hindi!”“Honey! Be brave
Nagising si Honey na masakit ang ulo kinabukasan. Hindi pa sana siya babangon kung hindi lang dahil sa tunog ng cellphone niya. Kanina pa ito ring ng ring. Kung sino man ang distorbo ng ganito kaaga ay malilintikan talaga sa kanya. Hindi siya sanay may gumising sa kanya. Nakita niyang assistant lang naman ng daddy niya ang tawag ng tawag na ikakunot ng noo niya. Nasa 20 miss calls na ang lalaki.Hindi mahilig tumawag si Zack. Kahit simpleng text messages ay hindi nito nagawa sa buong durasyon ng pagiging acting CEO niya sa kumpanya nila. Lahat ng transaksyon ay ginagawa nila sa opisina. Kaya nakapagtataka na tawag ito ng tawag sa kanya.“What?” yun agad ang bungad niya dito. Talagang ipinaramdam niya na disturb ito sa ginawa niang pagpaahinga.“Anong what? Your mom and dad are missing. Kanina pa ako tawag ng tawag!” bulyaw sa kanya ng lalaki.“W-what?” hindi makapaniwala na tanong ni Honey. “How come? Hindi ba at pauwi na sila?”“Yes. Unfortunately, the plane where your parents' fl
Weeks has passed, parang wala lang nangyari. Magkasama nga sila sa isang opisina sina Honey at Zack ngunit para silang mga pipi at bingi. Malamig pa sa yelo ang pakikitungo nila sa isa’t-isa. Maliban na lang sa tuwing may kailangan sila. Si Honey nga ang acting CEO ng kumpanya ngunit si Zack ang gumawa ng trabaho niya. Tanging ginawa na lang niya ay taga pirma ng mga papeles na kailangan ng pirma niya. Maliban doon ay wala na. Nagmistula siyang tambay sa opisina ng ama niya. Na-miss tuloy niya ang kaibigang si Jhaira at ang dating ka-trabaho niya. Dati kasi kahit wala siyang ginagawa ay may makakausap siya ngayon kahit simpleng hi o hello ay wala man lang lumabas sa bibig niya. Kulang na lang kausapin niya ang dingding, kisame, mga lapis at ballpen sa harap, monitor na naka-bukas lang at di nagalaw dahil wala naman siyang gagawin. Napa Buntong hininga na lang si Honey at naisipan maglaro na lang ng candy crush. Nalibang siya sa kalalaro kung kayat hindi niya namalayan ang pagpaso






Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Commentaires