Chapter 55

AMBER KHELLY

Dumaan at natapos ang gabi nang mulat ang mga mata ko. Hindi ako makatulog dahil sa bigat at sakit na nararamdaman ko. Kinasal ako noong isang araw. I was happy then. I was the happiest woman then and now here i am, crying and slowly dying.

Makakaya ko ba talagang harapin ang umaga? Makakaya ko ba talagang ipagpatuloy ang buhay gayong tuloyan na nga akong iniwan ng babaeng dahilan ng bawat tibok ng puso ko.?

Nakahilata at mulat na mulat ang mga matang nakatitig lamang ako sa kisame. Tahimik na lumuluha sa ibabaw ng kama.

Grabe, dalawang araw lang ang binigay niya para maging masaya ako sa piling ng asawa ko. Dalawang gabi lamang na nakasama ko siya bilang aking kabiyak.

Sapat na ba iyon.?Sa lahat ng mga pinagdaanan namin sasapat na ba iyon? Ang dami niyang binigay na pagsubok sa relasyon namin at kung kailan nalampasan na namin ang lahat ng iyon, heto naman ang susunod?

Ang maiwang mag isa at tuloyang bawiin sa akin ang taong pinakamamahal ko. Talaga ba? Akala ko ba mab