AMBER KHELLY "Babe we are here" yugyog sa balikat ang gumising sa akin. Sa hinaba haba ng binyahe namin ay nakatulog na ako. Ilang beses pa akong kumurap kurap bago ko nakuha ang linaw ng paningin ko. Ang magandang mukha ng mahal ko ang una kong nasilayan. What a beautiful creature my wife is. Gumuhit ang matamis na ngiti sa labi ko. Umayos ako sa pagkakaupo at sinulyapan ang himbing parin na si Jill sa backseat ng sasakyan. "we are here babe... welcome to our home wife" she announced. Tumagos sa gilid ko ang mga mata niya. Sinundan ko iyon ng tingin. And i got speechless. I can't formed any words to say as my eyes were widely opened. I didn't expected this. I was expecting a huge house since Caitlin is damn billionaire but what i am seeing right now made me out of words. Yes the house i am seeing right now is huge. Malaki ang bahay at maluwang ngunit ang pagkakayari niya ay sadyang naagaw nito ang atensyon ko. Ang kalahati kasi nito ay konkreto. Ang parteng itaas naman ay gawa
CAITLINMy eyes never left her. Sobrang napakamaasikaso niya sa anak namin. Todo bantay siya kay Errol sa paglalaro sa hardin. Ni ayaw na yata niyang malayo sa anak namin. Hindi ko mapigilan ang mapangiti habang pinapanuod ko sila sa hardin. Binaba ko ang hawak na tasa sa bakal na lamesa. Napakaganda ng asawa ko. Having her and Errol are the best thing that ever happened in my entire life. I couldn't even ask for more. They made me complete."errol baby careful" sigaw ng asawa ko nang habulin ang anak namin ang bola. Marahas siyang tumayo at dinaluhan ang anak namin dahil sa pagkakadapa nito.Napatakbo narin ako sa kinaroroonan ng mag ina ko. Errol didn't cry but my wife is worrying too much. Sabagay siya ang nagluwal at nagdala ng siyam na buwan. Buwis buhay niyang iniluwal ang anak namin kaya naman naiintindihan ko kung saan nanggagaling ang pagkaoverprotective niya sa anak namin."mom i'm fine....see i don't have any bruises" buong tapang na pinakita ang tuhod at braso sa ina. Ma
AMBER KHELLYBagot na bagot kong tinungo ang parking lot ng school. Nakakapagod ang araw na ito. Katatapos lang ng praktis namin and i feel so exhausted. Puspusan ang praktis namin dahil sa nalalapit na laban namin sa Ateneo and our goal is to get the title again. Pasakay na ako sa kotse ko nang bigla na lamang may lalaking nakahoody ang lumapit sa akin. Pinagkibit balikat ko ito at akma na sanang bubuksan ang kotse ko nang bigla na lamang itong dumikit sa akin na kinagulat ko. "Hold up to. Akin na yang bag mo" natigilan ako at nanginig sa aking kinatatayuan. Hindi ako nakagalaw nang maramdaman ang malamig at matulis na bagay na tila nakadikit na ngayon sa aking tagiliran. Pinagpawisan ako ng malamig at nangatog ang tuhod. Tila tumigil sa pagtibok ang puso ko at hindi na magawang gumalaw sa kinatatayuan. "Please just take my bag but don't hurt me" i muttered. Nakatayo ang isang hindi katangkarang lalaki sa tabi ko. Nakasuot siya ng itim na jacket at face mask. Nangilid ang luha ko n
AMBER KHELLYKinabukasan ay maaga akong pumasok sa school. Pagkaparada ko ng kotse ko sa usual parking slot ko ay naagaw ng atensyon ko ang pulang lamborg na maayos na nakapark sa tabi ng akin. Pinasadahan ko ito ng tingin. Bagong bago pa ito. Pababa na ako ng siya namang tunog ng phone ko. It was my bestfriend Iana who was calling. "yes hello tart?" i answered. Pinatay ko na ang engine ng kotse ko at dinampot ang gym bag ko. Pagbukas ko ng pinto ng kotse ay halos huminto sa pagtibok ang puso ko nang ang bumungad sa akin ay ang babaeng anghel na nakaencounter ko kahapon. She's wearing a white uniform. Pagmamay ari niya pala ang lamborg sa tabi ng kotse ko. Umawang ang labi ko kasabay ng pagrigudon ng puso ko. Gaya kahapon ay tila ako nabato balani muli sa gandang taglay ng diyosang ito sa harap ko. Hindi ko mawari ngunit tila na naman tumigil ang oras at siya na lamang ang nakikita kong gumagalaw sa harap ko. "tart ano na? kanina pa ako dada ng dada dito, hindi kana nagsasalita?" ang
AMBER KHELLYMinsan ba sa buhay ninyo naranasanan na ninyong humanga sa kapwa ninyo babae? Iyong paghangang hindi na nagiging normal ang tibok ng puso niyo kapag nasa tabi na ninyo ang taong sa tingin ninyo ay hinahangaan lamang? Nakakatuliro at nakakakaba kung paano tumibok ang puso ko sa tuwing nasa tabi ko sa Caitlin. She's the only person who can make my heart erratically beats in an instance. She's the only person who can make me lose my shits every time she's staring and smiling at me. Hindi magkamayaw ang mga paru paru at daga sa loob ko sa tuwing nagagawi sa akin ang atensyon niya.And all this feelings i have for her confusing the hell out of me. Hindi ko na maiwasang tanongin ang sarili ko. Why do i have to feel like this whenever she's around? Minsan sumasagi sa isip ko, hindi kaya she spell me? This past few weeks my mind keeps on thinking of her what the hell.It has been 3 weeks since she saved me. Panay nga ang nuod niya sa bawat praktis namin kung kaya ang damdaming ku
AMBER KHELLYDays and weeks had passed smoothly. We decided to keep our relationship in private muna sa ngayon. I asked her if we could keep it private muna and she agreed with it. As long as daw na kami na ay ayos lang sa kanya kung itago muna namin ang relasyon namin. Ang alam ni Iana ay magkaibigan lamang kami ni Caitlin. Abot abot ang pagtitimpi naming dalawa na huwag maging malambing sa isat isa sa tuwing nasa school kami. Tinatago muna namin ang kung anong mayroon kami hindi dahil sa kinakahiya namin ang isat isa but because i am not ready yet to expose my already bend preference.Dalawang buwan ma lamang at graduation na namin kung kaya gayun na lamang ang pagrehistro ng lungkot at takot sa mga mata ng girlfriend ko sa tuwing napag uusapan na ang graduation namin. Caitlyn is in fourth year in medicine too. Sa susunod na taon ay magiging abala na siya sa internship niya while me on the other hand ay magiging abala narin sa business ni mom. Sa ngayon kasi si daddy ang nagmamanage
AMBER KHELLYKinabukasan ay maaga ngang gumising si Caitlin. Hindi ko alam kung maaga siyang gumising dahil kailangan o sadyang maaga lang talaga siyang gumigising sa umaga. Pagmulat ko kasi ng mga mata ko ay hindi ko na siya naabutan sa tabi ko. Pupungas pungas akong bumangon at tinungo ang banyo. Basa ang floor ng shower. She must be done taking a shower at naghihintay na sa akin sa sala. I took a quick shower. Paglabas ko ng kwarto ay kumalam ang sikmura ko sa bango ng aroma ng pagkaing nagmumula sa kusina. Napahawak tuloy ako sa nag aalburuto nang tiyan ko. Nakatalikod siya sa gawi ko kung kaya malaya kong napapanuod kung paano siya ingat na ingat sa bawat galaw niya sa kusina. Pinasadahan ko siya ng tingin. She's wearing my clothes. A fitted skinny jeans and a plain white polo. Wala sa sariling napangiti ako. Para akong tangang nakangiti habang tinititigan ang likod ni Caitlin. Pinagmasdan ko siyang abala sa harap ng kalan. Ano pa bang hahanapin ko?She's a wife material and she l
AMBER KHELLYPagkarating namin ng parking ay hindi muna kami lumabas ng kotse ni Caitlin. Hawak niya ang kamay ko habang nakahilig naman ang ulo nito sa balikat ko. Naglalambing ang girlfriend ko. Panakanaka niyang pinipisil ang hawak niyang kamay ko. Hindi na tuloy mabura bura ang ngiti sa labi ko"let's go babe" aya ko ngunit mas hinigpitan pa nito lalo ang hawak sa kamay ko. Mas idiniin rin nito ang sarili sa akin. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko. Naranasan niyo narin ba iyong nasa tabi mo lang naman ang mahal mo pero ang puso mo hindi na magkamayaw sa pagrigudon sa loob ng dibdib niyo? Noon kapag may mga nababasa akong ganitong tagpo sa mga novel na binabasa ko ang nasa isip ko ay hindi naman ito totoo. Na kathang isip lamang ito ng mga author but now here i am, experiencing what exactly they have written about this kind of feelings ng mga binibida nila sa kwento. Pinatakan ko ng marahan na halik ang sintido niya at saka siya niyakap ng mahigpit."we will eat lunch togethe