Chapter Sixty Two 

TULAD nang nakagawian nina Lance at Jillian, tuwing umaga ay magkahawak kamay silang naglalakad sa baybaying dagat. Kung dati ay palagi silang nagkukuwentuhan, ngayon ay tahimik sila. Nagpapakiramdaman. 

Hindi na nakatiis si Jillian. “Dapat ay magalit ako sa’yo, Lance.”

“I know,” bulong nito. “I’m sorry.”

Marahas na buntunghininga ang kanyang pinawalan saka hinarap ito. Dapat ay sampalin niya ito, suntukin niya ang dibdib nito, itulak sa karagatan at murahin ito. Kaya lang ni isa sa mga iyon ay hindi niya magawa. Mas nangingibabaw ang pagmamahal na nararamdaman niya rito kaysa galit. 

Ni hindi nga niya mabitawan ang kamay nito dahil mahal niya ito. Mahal na mahal. Kaya, hindi niya napigilan ang mapahagulgol. Pagka