Chapter 7

Chapter 7

"Okay, class dismiss."

Pagkasabi ng Professor ng mga salitang iyon, automatikong nagtayuan lahat ng estudyante para mag-uwian. Ako naman, tinapos ko munang kopyahin ang mga notes na nakasulat sa white board bago nag-ayos ng gamit. Nang matapos ako mag-ayos ng gamit, ako nalang ang nag-iisang estudyante ang natitira sa room.

"Carlo, you ready?" Biglang sabi ni Michael pagbukas nya ng pinto. Napaigtad naman ako sa gulat sa kanya.

"Yeah." Sagot ko sa kanya sabay irap. "Where are thy?" Dugtong na tanong ko pa na ang tinutukoy ay ang 3 kolokoy naming mga kaibigan.

"Oh yeah, don't worry about them. They're coming with their cars." Sabi nya na may malapad na ngiting nakapaskil sa labi nya.

Oo nga pala. Why bother asking? Rich kid nga pala silang apat maliban sakin. Cars are too common for them. Isa yun sa mga bagay na di mawawala sa kanila.

"So let's go?" Tanong nya sakin at tumango na lamang ako.

Ang tinutukoy nya nga pala ay ang birthday celebration nya. Wala lang. Mag-iinuman lang kaming lima sa kanila. Pero ang alam ko magpapaparty din sya, maybe next week? For business purposes yata.

Aanyayahan nila ang iba't-ibang businessmen at businesswomen na dumalo. At since busy ang lahat ngayon, niresched nila ang date ng party kaya nagkatime kami ngayon magcelebrate sa mismong araw ng kaarawan niya ng normal lang.

"Yup. We better go baka nag-aantay na ang mga 'yun sa inyo." Sabi ko at lumabas na ng room.

--- --- --- --- ---

"Yaaaak! Pweeh! Kadiri.." sigaw ni JR na tila diring dir sa ginawa nya. Halos di naman kami makahinga sa katatawa dahil sa nakita namin.

Medyo boring naman kasi kung inuman lang ang gagawin namin ngayong gabi. Kaya naman... TADA! Napag-isip-isip naming maglaro ng isang napakasimple pero nakakatawang laro. Ito ay spin-the-bottle.

Kanina lang, nang medyo hindi pa sila lasing, normal lang ang pinagagawa nila sa mga natatapatan ng bote.

Pero nang medyo tumagal na at naparami na ang inom nila nagsimula nang maging mahalay, oops I mean, kakaiba na ang pinag-uutos nila.

Tulad nga netong si JR, inutusan lang naman sya ni Marvin na halikan ang pisngi ng puwet ni Ailan. Hindi naman makatanggi si JR dahil ginawa ni Marvin ang inutos nyang halikan nito ang kili-kili ni Ailan kanina.

Grabe talaga ang hitsura nila. Pero wag ka, at least walang kj o party poopers. Ready sila sa mga ipinagagawa sa kanila.

Ako? Ha, salamat naman at hindi pa ako natatapatan ng bote. Pero ang masama lang dun, naabutan na ako ng kalasingan ng mga ito. Baka mamaya ipalips-to-lips ako sa aso, talagang lagot na.

"Okay, I'll start again." Sabi ni Marvin at kukunin sana ang bote pero pinigilan siya ni JR.

"Teka naman, you're being unfair dude. Kanina pang ikaw ang nagpapaikot sa bote." Inis na sabi ni JR na marami nang beses nanatapatan ng bote. "Dinadaya mo naman ata kami eh! Ako naman!"

"Stop being stupi! Kung mandadaya man ako, bakit ko pa patatamaan sa sarili ko ang nguso ng boteng to! Saka willing naman akong humalik sa kili-kili ni Ailan kanina ah?" sabi ni Marvin na medyo halatang lasing na.

Namumungay na kasi ang mata nito at di na makapagsalita ng ayos.

"Kung hindi ka nandadaya bakit ayaw mong ibigay nalang yung bote? Give me the goddamn bottle and I won't doubt you anymore." Sagot ni JR na pilit inaabot ang bote na iniiiwas naman ni Marvin.

"Eh, bakit mo ba gustong kunin? Mandadaya ka no?" Sabi ni Marvin at pabirong pinalaki ang mata nya. "You won't fool me, you stupid monkey."

"Give that to meee..." JR insisted reaching for the bottle, pero hindi rin magpatalo si Marvin at pilit na inilalayo ang bote.

"AKIN NA NGA 'YAN!" Sigaw ni Ailan sabay higit sa boteng hawak ni Marvin. Nasa tamang huwisyo pa naman sya at matino. "You two look like a lost monkeys in the middle of a city fighting for a piece of banana. Act your age, guys."

Marvin started whining while JR pouted. Bigla namang tumingin sakin si Ailan at itinapat ang bote sa mukha ko. "Here. Take it. Ikaw muna ang bida." Sabi nya at mukha namang walang problema dun sa dalawang unggoy.

Napatawa naman ako ng mahina at napatingin saglit kay Michael na umiinom sa ngayon ng beer. Nakapagwapo niya para siyang nasa isang commercial video ng alak.

Kinuha ko naman ang bote inumpisahang iikot ito. Muling pumalibot kaming lima sa naikot na bote at inintay ang pagtigil nito.

Tiim na nakatitig ako sa bote while silently chanting 'don't pick me, don't pick me'. At nang sa wakas tumigil na ang bote, sabay-sabay silang napalingos sakin.

"Oh, it chose you." Gulat na sabi ni Ailan.

"My, my. Dear Carlo, ano kayang maipagagawa namin sayo?" Nakabungisngis na sabi ni Marvin.

"Now, now Marvin, stop picking on him. It's his first time afterall." Nakangising sabi din ni JR.

"Hey both of you. Stop fooling around or I'll kick you out of my house." Malamig na sabi ni Kael sa dalawa.

"Oooh I'm scared. Andito nga pala si Michael the birthday celebrant. Ang knight in the shining armor ni Carlo." Palokong sabi ni Marvin kay JR.

Napangisi naman nang mas malaki pa si JR na tila nakaisip ng ideya. "How about this?" Umpisa nya. "Bakit  di nalang kayo maglips-to-lips ng bestfriend mo."

Naging hugis 'o' naman ang bibig ni Marvin at nag-apir silang dalawa. "Nice idea. It's gross though."

It's gross though.. tumatak ang mga katagang iyon sa utak ko. Well of course it is. Two guys who are actually kissing each other is fcking disgusting. I know that. Pero nasaktanpa rin ako.

Syempre, if you really love someone, you'd want to kiss him/ her right?

And to think na hindi ko iyon magagawa na parang hindi ako nagkakasala o parang normal lang iyon, syempre masakit.

"Wala na bang iba? Yung mas challenging naman." sabi ko para sakaling maprovoke sila at ibahin yung challenge.

Isipin ko palang na maglalapat ang mga labi namin, parang puputok na sa sobrang bilis ng tibok ang puso ko.

"Psh. Mas challenging pa? Eh nanginginig ka na nga tas hihingi ka pa ng mas challenging." Sabi ni Ailan.

Iniangat ko naman ang dalawang kamay ko at napag-alamang nanginginig ang mga iyon.

Shit Carlo, don't panic. Isip ko. Tama, kalma lang. Baka mahalata nila na may pagtingin ka kay Michael. Baka magsuspetsya sila.

"Well, it's my first time kissing a guy you know?" Sabi ko at tumawa ng peke. Sumulyap naman ako kay Michael na nakatingin lang sakin at walang ekspresyon ang mukha at malamig na nakatitig sakin.

"Stupid. You've never kissed anyone before." Ailan joked.

"And what if I already did?" I said out of my whimps. Syempre, ang nasa isip ko sa mga oras na ito ay yung nagyari samin ni Michael years ago. The time when we did something more than just kissing.

"Then better." Sabi ni Marvin na parang walang gana. "Isipin mo nalang na si Michael yung babaeng n*******n mo."

It's him though.

What should I do? Do I really have to do it?

"Kael c'mon, say something." Sabi ko kay Michael na malamig parin na nakatingin sakin at tila walang pakilam.

"Ow c'mon, Carlo. Don't ruin the mood." Sabi ni JR na tila naiinis na. "Ginawa ko naman yung pinagagawa nyo kanina, ah? Itong pinagagawa namin sa'yo is much more easier than what I did earlier."

Natahimik naman ako sa sinabi nya. He's right. Nawala sa isip ko na biruan at laro lang ang ginagawa namin ngayon. Pero di ko parin maiwasan kabahan.

"Let's just do it." Napatingin ako kay Michael ng bigla siyang magsalita. Napakalamig nang boses nya at para bang wala sy sa mood. "Nang matapos na 'to." Dugtong nya at lumapit sa'kin.

"Kael, ano ka ba? Lasing na ang mga 'yan. Madali na silang utuin." Bulong ko kay Michael na sobrang lapit na sakin.

Halos magkadikit na ang mga katawan namin sa sobrang lapit nya. At di malaman dahilan, napako ako sa tayo ko at di makagalaw.

"You never kissed a guy before?" Biglang sabi nya at agad naman akong napaiwas ng tingin.

"I'll make you remember, then."

Pagkasabi nya ng mga katagang iyon,  dinakot nya ang buhok ko at dinala ang ulo ko papalapit sa kanya. Marahas nyang pinagdikit ang labi namin. I moaned because of the slight pain I felt. I tried to push him but the more I struggle the more his kisses become harsher. So I stand still and decided to wait until he stop.

"How boring." Biglang narinig kong sabi ni JR. "Give us a french kiss, guys." Dugtong pa nya.

Saglit na naghiwalay ang labi namin ni Michael at biglang lumitaw sa labi nya ang isang nakakatakot na ngiti. He suddenly grabbed my jaw with his hand and forcefully opened my mouth. "Kiss back."

When he kissed me again, my eyes automatically closed. This time, his tongue push it's way inside my mouth. Ramdam ko ang panghihina ng tuhod ko dahil sa mga halik nya. Nanginginig ang buong katawan ko hindi dahil sa takot kundi dahil sa kakaibang sensasyon na hatid ng halik ni Michael.

Michael tighten his grip to my hair and push his way deeper inside my mouth. I moaned out of surprise. He snaked his arm around my waist to pull me closer and to hold me up because I was about to lose my strength and collapse.

"Tama na 'yan, dude. Kawawa naman si Carlo." Matawa-tawang  sabi ni Marvin at tinapik ang likod ni Michael.

He sucked my tongue hard first before letting me go. Napaupo ako sa sahig ng bitawan nya ko. Ramdam ko parin ang panginginig ng buong katawan ko at sobrang bilis parin ng tibok ng puso ko.

It's over. It's finally over. Isip ko at napabuntong hininga. Grabe nakakahiya talaga. Sobra.

"Here." Sabi ni Michael. Napatingin ako sa kanya at nakitang inaalok nya ako ng kamay para maitayo ako.

Tinanggap ko naman ang kamay nya at hinila iyon para makatayo ako. Ngumiti ako sa kanya saka nagpasalamat. "Thanks."

"No problem." Sabi nya. "Wala paring ipinagbago."

"Huh?" Takang tanong ko sa kanya.

Umiling lang siya at tumalikod na. "Oh, nga pala." Sabi nya na parang may naalala at lumingon sa akin. "Do you remember now?"

Ramdam ko ang biglang pamumula ng mukha ko. Hindi ko alam ang sasabihin ko kaya naman wala akong naisagot. Natawa naman sya ng malakas at muling tumuloy sa paglalakad nya.

"Ok! Iba naman ang laruin natin." Sigaw ni Ailan.

Of course I remember. How could I ever forget my first kiss? The day that I found out what love is.

The day when I realized that I fell in love with you.

"Do you remember now?" Napangiti ako nang muli magreplay ang sinabi nya kanina.

Ibig sabihin lang 'non,

Hindi nya din nakalimutan ang nangyari nang gabing 'yun.