Chapte7

Kian's POV

Three days later...

Andito ako sa balcony ng bahay. Nag iïsip kung kamusta na si Inchie at kung ano ng nangyari dito.. Tatlong araw na kasi ang lumipas mula ng mag away kami ni kaze sa restaurant kung saan naipit sa away namin si inchie.

Hanggang ngayon nga may pasa parin ang mukha ko ng suntukin ako ni kaze matapos niyang marïnig ang mga sinabi ko kay Inchie..

''Anong gusto mong palabasin ngayon Kian, na kung kaiĺan na kami kasal ni Inchie saka mo pa ipipilit ang nararamdaman mo para sa kanya? Bakit hindi nung panahon na hindi pa kami nakakasal? Bakit ngayon kung kailan mag asawa na kami? 'Di ba parang nakakalalake ka naman ata sa ginagawa mo?'' sigaw ni Kaze sa akin. Habang hawak hawak pa rin nito ang kamay ni Inchie alam kong nasasaktan si inchie sa pag haWak ni Kaze sa kanya dahil napapangiwi ito.

''Oo Kaze sabihin mo nang nakakalalake ako sa ginagawa ko,pero nagsisïsi talaga ako na hinayaan ko na mapunta siya sa iyo, dahil hindi naman ikaw ang gusto niya kundi ako.'' sigaw ko kay Kaze.

Doon ko nakita ang galit sa mukha nito pati na rin ang nag galawang mga muscle nito sa mukha..

Maya maya pa ay hindi kona napansin na pasuntok na pala ito sa akin, basta naramdaman ko nalang na tinamaan na ako sa mukha

Na agad ko namang ikinasubsob sa sahig.

nalasahan ko pa nga ang dugo sa mga labi ko, kaya naman agad akong tumayo at pinunasan ang labi ko at ng makabawi ako agad ako lumapit dito at sinuntok ko rin ito, hanggang sa magkarambulan na kami at marami ng umaawat kabilang na si inchie na yumakap na sa akin habang pinipigilan akong suntukin ni Kaze.

''Tama na Kian, 'wag na kayong mag away. Kaze ano ka ba? Tumigil kana.'' Sigaw ni Inchie kay Kaze kaya napatingin si Kaze kay Inchie. Habang lumilipat din ang tingin nito sa akin bago ito nagsalita.

''so Inchie nagsisisi ka pala na nagpakasal ka sa akin ganun ba? Pwes pagsisihan mo na talaga habang buhay ang pagpapakasal mo sa akin dahil ngayon palang sinasabi ko na sa iyo, hindi tatahimik ang buhay mo, simula ngayong araw na ito.'' sigaw ulit ni kaze habang nakatingin ng diretso sa akin sa aking mga mata.na parang sinasabi nitong dahil sa akin kaya sila nagkakagulo at nag aaway ni Kian.

''Tumigil kana Kaze wala ka naman dapat ipagkaganyan.'' sabi pa ni Inchie kay Kaze.

''Hindi ko balak magloko o kahit ang pumatol pa sa taong mahal ko, dahil kahit balibaligtarin ko man ang mundo, may asawa na ako, at hindi na mababago ang katotohanang kasal na ako. Kaya sana tumigil kana.'' sigaw ni Inchie kay Kaze, saka mabilis na tumakbo, palabas sa restaurant ng hotel.

''Inchie, saan ka pupunta?'' sigaw ko saka ko hinarap si kaze. Na nakatingin lang sa dalagang lumabas.

''pag may nangyaring hindi maganda kay inchie ng dahil sayo, pinapangako ko, babawiin ko siya sayo kahit ano pa ang mangyari.''

sabi ko pero tinitigan lang ako nito saka ako tinalikuran.

Nag init tuloy ang buong mukha ko dahil imbis na habulin nito si Inchie ay pumasok lang ito sa elevator para ata bumalik lang sa unit nila.

''Hoy hindi mo man lang ba hahabulin ang asawa mo? Kung ayaw mo ako nalang.'' pagkasabi ko non nakita kong lumingon sandali ito at saka muling tumalikod. Pero narinig ko ang huling mga sinabi nito..

''bahala ka... Wala akong pakialam sa babaeng yon.'' dinig na dinig kong sabi nito.

Kaya naman pagkasabi niya noon ay nagmadali na akong tumakbo palabas.upang hanapin si Inchie.

Pero kahit anong libot ko sa paligid hindi ko ito makita wala na ito. Kaya naman ng pa balik na sana ako ng may mamataan ako sa isang gilid kung san may maliit na puno..

'' Si inchie.'' bulong ko

habang papalapit dito,, nakikita kong gumagalaw ang mga balikat nito.. Tanda na umiiyak ito dahil sa napangasawa nito. Kasalanan ko ito dapat umpisa pa lamang ay inawat at pinaglaban ko si Inchie, hindi sana ito ngayon nahihirapan sa sitwasyon

Kaya naman naikuyom ko ang mga kamay ko saka ako humugot ng maraming hangin bago ako nag buntong hininga, at bago lumapit dito.

Pero bago yon, dumukot muna ako ng panyo sa bulsa ko bago ako lumapit at ibinigay dito..

''Regrets?'' tanong ko dito na kinaangat ng ulo nito.

''para saan? Sa pagpapakasal ko o sa paghihintay ko noon na ipaglaban mo ako pero hindi nangyari?'' puno ng hinanakit na sabi ni Inchie.

''Hinayaan mo ako kian, alam mong mahal kita noon pa, di na bago sa iyo 'yon, pero bakit hinayaan mo ako na makasal sa kanya?'' sabi ulit nito, na ikinayuko ko lang at walang nasabi.... Tama naman kasi ito, hinayaan ko lang sya, tapos ngayon mag hahabol ako dito....

''ngayon tatanungin mo ako'? Sabi ni inchie sakin habang umiiyak.

Kaya naman lumapit na lang ako dito saka ko siya kinabig payakap sa akin.

''Im Sorry inchie, ang tangi ko ĺang magagawa ngayon sayo ay ang yakapin ka at pagaanin ang nararamdaman mong sakit..'' sabi ko habang yakap yakap ko ito.

'' Pero pangako gagawa ako ng paraan para maging masaya kana ulit...'' sabi ko ulit saka ko sya lalong niyakap...

Nasa ganun akong pag iisip ng may kumatok sa kwarto ko. Kaya lumingon ako at pumasok sa loob para buksan ang pinto.

''Sino iyan!'' tanong ko.

''Sir. Ang mga barkada nyo po nasa baba. Sabi nito saka ko binuksan ang pinto.

'' ganun po ba? Sige salamat manang. Paki sabi nalang po baba na ako, mag aayos lang ako sandali.'' sabï ko saka ko muling sinarado ang pinto.

Kaya naman nag ayos na ako ng sarili.

nang biglang tumunog ang cellphone ko...

At ng tignan ko ang screen.

Number lang, kaya naman agad ko iyoNg sinagot, pero di pa ako nakakapag salita narinig kona itong nagsalita.

~'?Kian mag usap tayo. ''Sabi ng nasa kabilang linya.

~?'sino ba ito.'' Tanong ko naman

~''kaze''. Maigsing Sabi nito, saka nya sinabi ang lugar ng pagkikitaan naming dalawa. Yun lang at pinatay na nito ang cellphone.

''sira ulo ang lakas ng loob mong utusan ako.'' sabi ko, saka ako lumabas ng kwarto upang puntahan na ang mga bisita kong nasa ibaba.

My jerk husband