BELLA POINT OF VIEWHindi ko alam kung baliw na ba siya o pinagtritripan lang ako. Hay naku, iniisip ko pa rin ang nagawa niya kanina. Kahit asawa ko siya, hindi ko pa rin inasahan ‘yon. Dahil nga galit nag alit siya sa akin. Nakakatuwa naman kung naaalala na talaga niya ako. Gayunpaman, ay hindi pa pwede. Tulad ng sinabi ko kanina. Ay plano pa ako. baka masira lang, hindi naman sa gagamitin ko ang asawa ko. Mas mabuti na rin na siya na mismo ang makaalam talaga sa buong katotohanan. Kung nakakutob na talaga siya na ako ang dating asawa niya. Malamang, naguguluhan na siya ngayon sa pag-iisip. Nakaklungkot naman, dahil na-i-stress na siya ngayon.”Gina, tapos ka na ba diyan? Damihan mo ang pagluto. Dahil, darating ang asawa ni Sir Brent. Isa pa, sarapan mo ahh. Kasi, maarte ang babaneg ‘yon. Kapag hindi niya magustuhan ang lasa. Itatapon na lang niya ‘yan sa harapan mo.” Bungad sa akin ni manang. Puno nang pag-aalala ang boses niya. Tila takot siya kay Gina. Mukhang ngayon ko lang nari
“Apo. Kalmahan mo lang, ang puso mo, ang puso mo,” biro pa ni lolo. Wait, when did I learned to make a joke?“Lolo, wala po akong oras para makipagbiruan. I’m serious.” I coldy said. Paano nga rin baa ko kakalma? Hindi ko nagutushan ang litratong nakita ko kagabi. Bwesit naman! Bakit kasi, magkayap pa sila? Hindi ba pwedeng kahit isang metro ang pagitan nila??? Masyadong close ahh! Porket mag-asawa! What the fuck! Tapos pumwesto pa sila sa gitna nang daan para magyakapan! Ang kapal din ng mga mukha nila. Bakit, ba kasi, hindi magawa ni Gina, ipakilala sa akin ang asawa niya!“Apo, where are you? Andiyan ka pa ba, huh?” Hmm, muntik ko pang makalimutan. Ka-call ko pala si lolo.“Lolo. I have something to do. I will of the call. Salamat lolo sa pagtawag mo. Kahit paano ay narinig ko rin ang boses mo.” I said with my calm tone.“Apo, na nanabik ka na naman sa lolo mo. Miss mo na ba ang sermon ko sa ‘yo, hmm? Don’y worru, may pagkakataon pa na magkita tayo ulit, okay? Hindi ako mabubura sa
“Ano ba, tumayo ka nga diyan! Ang bigat mo nan ga pas-anin! Tapos dadatanan mo pa ako! Brent! Isa, tayo nga sabi ehh!” reklamo ko. Paano ba anman kasi, bigla na lang siya nagpatumba sa akin. Kaya, napahiga tuloy ako sa kama. Samantalang siya naman ay nasa ibabaw ko.“Huwa ka nga sumigaw! Kanina ka pa! ang sakit mo sa tenga! Akala mob a gusto ko ‘to? Ikaw naman ang may kasalanan kasi ang tanga tanga mo! Pasabi-sabi ka pa na mukha akong papel. Tapos, ikaw naman itong ang daling matumba. Wow ahh! Gusto moa ko tumayo nang mag-isa. Bakit kaya ba ng mga paa ko huh!” Reklamo pa siya. Ako pa talaga ang sinisi niya.“Ede pilitin mo na lang bumangon, okay? Hindi ang isusubsob mo ‘yan bunganga mo sa leeg ko! Mas masakit sa tenga ang boses mo!” sigaw ko muli.“Sinabi ko na huwag kang sisigaw!” Ikinagulat ko ang bigla niyang paglagay niya nang kamay niya katabi ng mukha ko. Ang lalim ng mga mata niya sa labi ko. Hindi ko alam kung ano ang ginagawa niya. Pero, parang gusto niya akong halikan. Ang b
“What are you doing?” gulat na tanong ni Brent sa akin. Eii, bakit ba naman kasi siya nagising sa harap ko pa? Ano ba pwedeng ipalusot ko? Hindi naman pwedeng sabihin kong inamoy ko siya? Kailangan kong maka-isip ng palusot.“I said what are you doing.” Muling wika niya na may malalim na boses. Pakiramdam ko mas nanginig ang kaloob looban ko. Nanlilisik pa ang mga mata niya. Habang nakatitig sa akin. Pinilit ko ang aking katawan na tumayo nang tuwid. Pakiramdam ko kasi, bigla na alng akong nanigas.“Ahmm, wala naman,” deretsahang lumabas sa bibig ko na may panginginig na tinig. Ano ba naman ‘to! Maniniwala ba siya kung ganito ako magsalita?“Kung wala kang ginagawa. Bakit nasa harapan kita? Huwag mong sabihin na gusto mo akong halikan. Habang natutulog ako? Tsk! Hindi ko inasahan sa tulad mo na gagawin mo ang bagay na ‘yon. Hindi mo man lang ba na isip, na baka magselos ang asawa mo?” Ang dila ko parang pumulupot sa loob ng lalamunan ko. Samantalang siya seryoso na nakatitig sa akin n
BELLA POINT OF VIEWMabuti naman at nakatulog ako nang maayos kagabi. Kumusta naman kaya ngayon si Brent? Hayts, ang aga-aga siya na anman ang hinahanap ko. Wala naman akong kwenta para sa kaniya. Bahala nan ga lang. basta sa araw na ‘to. Hindi ako pwedeng magpa-api. Kahit ano pa ang mangyari.Marahan kong inunat ang katawan ko. Sa totoo lang inaantok pa ako. Kaso lang, need ko nang kumilos. Baka mamaya ay mapagalitan na naman ako ni Brent. Kailangan ko lang naman siyang intindihin ‘di ba? Lalo na masama ang pakiramdam niya. Ako ang nasa maayos, kaya dapat lang na intindihin ko ang mainitin niyang ulo.Tuluyan akong bumangon upang mag-ayos ng sarili.……Nasa hagdan pa lang ako. Pero, natatanaw ko na ang natutulog na si Brent. Kaya naman ay napatigil muna ako at pinagmasdan siya. Akala ko, nasa hospital pa siya. Pero, bakit siya nandito ngayon? Sa itsura niya wala pa siyang masyadong lakas. Hindi ko naman ito inaasahan dahil hindi naman siya tumawag. alam ko anman siya ehh, tatawag tal
BELLA POINT OF IF VIEWKahit paano naman ay mabawasan ang sakit na nararamdaman ko. Hmm, salamat talaga Kay Dustine dahil hindi niya ako iniwan. Sinamahan niya pa rin ako. Kahit, alam ko na busy siya. Ang bait talaga niyang kaibigan. Oo nga pala, nandito na ako sa bahay ngayon. Hindi naman ulit tumawag si Brent. Baka nga sa mga oras na 'to. Kasama niya ulit si Gina. Pero, ayos lang. Ayos lang sa akin kung mas magaan ang loob niya ngayon sa kapatid ko kaysa sa akin. Wala maman kong magagawa sa bagay na 'yon. Pero, alam ko naman na gagaan din ang pakiramdam niya para sa akin. Halos alas syete na nang Gabi. Gusto ko nang magpahinga ngayon. Tila mabilis nga rin ang usad ng oras ngayon. Kaya, naman siguro ganito na kapagod ang katawan ko. Mabuti na rin 'to, maaga ako makakatulog. Agad na akong humiga sa kama ko. Ngunit, bago pa man ako tuluyan na pumikit. Laman pa rin ng UTAK ko ang anak ko. I miss Kiel. Miss na miss ko na rin siyang makatabing matulog. Sana, kahit isang gabi lang, makata