3303RD POV Lumipas ang dalawang buwan, at tahimik na namumuhay si Dell, kasama ang lola Paula niya. Hindi ito bumalik sa ibang bansa, dahil mas gusto nito na kasama siya. “Ayos ka lang ba Hija?” Tanong nito, habang napahawak siya sa kanyang ulo. “Para po kasi akong nahihilo Lola.” Sagot niya rito. Mula nang tumira siya rito, ay wala na siyang balita kay Noah. Ayaw din ng ina niyang si Aira napag-usapan ito. Ang tanging alam lang ni Dell, ay magaling na si Lester. “Namumutla ka, siguro tama na muna ‘yang pagtatrabaho mo.” Wika ng lola Paula niya, habang tinawag nito ang katulong nila. “Lola, hindi na po kailangan, siguro kailangan ko lang ng pahinga.” Ngiting wika niya nang marinig niya ang inutos nito. “Hindi kailangan mo pa rin na matingnan ng doctor Dell, at itigil muna ‘yang ginagawa mo.” Wika nito, kaya wala siyang nagawa kun’di ang sumunod dito. Habang nasa kanyang silid, ay kinuha niya ang phone niya at tinawagan ang kanyang ama. “Yes, Hija?” Sagot nito sa kabilang liny
3313RD POV Sa paglipas ng ilang buwan, ay nanatili pa rin si Dell, sa mansion kasama ang kanyang lola Paula. Pinili rin ni Hanma, na tumira rito kasama siya, para magbago ang isip nito. Lalo na at hanggang ngayon ay gusto pa rin nitong mawala ang anak niya. “Dell, ayaw mo bang malaman kung ano ang gender ng baby mo?” Tanong ni Hanma, habang napansin niya na tulala na naman si Dell. “Hindi ako interesado na malaman.” Balewala na sagot nito, kaya napatingin si Hanma, kay Evo. Pinili rin kasi nito na samahan ang kapatid niya, lalo na at nag-alala siya sa kalagayan nito. “Hindi kaba excited na malaman, kung ano ang gender ng magiging anak mo Princess?” Tanong niya, habang masama siyang tiningnan ni Dell. “Ilang beses ko bang sasabihin sa inyo Kuya, na wala akong paki-alam sa batang ito!” Sigaw niya rito, kaya nagkatinginan sila ni Aaron. Habang buntis kasi ito ay nagbabago rin ang kanyang ugali. Ang dating mabait at malambing na Dell, ay hindi na nila nakikita. Hindi na rin nila nak
3323RD POV “Lola! Beth!! Daddy!!” Malakas na sigaw ni Dell, habang napahawak siya sa kanyang t’yan. “Ma’am Dell, anong problema?” Tanong ni Beth, habang nasa likuran niya si Aira at Dylan. “Ang sakit ng t’yan ko!!” Galit na sigaw niya, kaya agad siyang hinawakan ni Dylan. “Mukhang mangangak na siya Wife.” Wika niya sa asawa niya. “Ihanda niyo ang sasakyan!” Sigaw ni Aira, habang inalalayan nila si Dell. Habang sakay ng kotse, ay panay pa rin ang ginawang pag-sigaw ni Dell, dahil sa sakit ng t’yan niya. panay rin ang paghawak ni Aira, sa kamay ng kanyang anak, dahil hinahampas sila nito. “Dell, tiisin mo muna Anak, malapit na tayo sa hospital.” Wika ni Aira, kaya luhaan siyang napatingin dito. “Anak, ‘wag ka nang umiyak. Tiisin mo lang ang sakit.” Wika naman ng kanyang ama. Pero kahit pa man sa kanyang naririnig ay hindi niya pa rin matiis ang sakit, at sa kakasigaw niya, ay nawalan siya ng malay. Nang magising si Dell, ay napatingin siya sa paligid. Nang mapansin niya na na
3333RD POV “Happy birthday.” Ngiting wika ni Dell, habang humalik sa pamangkin niyang si Keana. “Dell.” Tuwang wika ni Hanma, at agad niya itong niyakap. “Mabuti at nakapunta ka?” Wika ng kuya Aaron niya. Tanging ngiti lang ang sagot ni Dell, sa kanila. “Wow! Ang ganda nito Tita! Thank you!” Tuwang wika sa kanya ni Keana. “Nagustuhan mo ba?” Tanong niya rito, habang malawak itong ngumiti. “Mas lalo kang gumanda ngayon.” Wika ni Hanma. “Puro na nga ako trabaho.” Ngiting sagot niya, habang kinuha ang baso na may laman na wine. “Anak.” Napalingon si Dell, sa kanyang ina. Habang papalapit ito sa kanya. “Mom.” Sagot niya rito. “Dell, pwede bang ikaw nalang ang pumunta sa site natin.” Wika nito. ‘Mom, bakit po ako? Alam niyo na wala akong alam sa ganun, dapat si Kuya nalang.” Maktol na wika niya. “Sasamahan ka naman ng pinsan mo, dahil hindi pwedeng pumunta ang kuya Aaron at Evo mo roon.” “Ako naman ang kasama mo, kaya ‘wag kang mag-alala.” Mayabang na wika sa kanya ni Rey, ka
334 3RD POV “Naku!! Ikaw talaga bata ka!!” Na-patingin si Dell, sa isang ginang. Na lumapit sa kanila. Kinuha nito ang bata na nasa ibabaw niya. “Ayos lang po ba kayo Ma’am?” Tanong nito, habang tumayo siya. “Oo.” Sagot niya habang nakatingin sa kanyang suot na sandal. Nabali kasi ang isang taking nito. “Salamat po Ma’am, at niligtas niyo po ang Apo ko. Hindi ko kasi napansin na pumunta siya rito.” Wika ng ginang, kaya napatingin siya sa bata. “Mama..” Wika nito, habang pilit na inabot ang kanyang mukha. “Tumigil ka nga! Hindi siya ang mama mo!!” Galit na wika ng ginang. “Mauna na po kami, salamat po ulit.” Paalam nito habang binuhat niya ang bata. “Ma’am Dell!” Napalingon si Dell, at nakita si Beth, na papalapit sa kanya. “Ano pong nangyari?” Tanong nito, habang binigay nito sa kanya ang sapatos niya. “Paano ka?” Tanong niya nang makita itong naka-paa.“’Wag niyo po akong alalahanin Ma’am Dell.” Sagot nito sa kanya. “Anong nangyari? Bakit may sugat ka?” Kunot-noo na tanon
335 3RD POV “Ma’am Dell.. Tama na po..” Awat ni Beth, kay Dell. Habang patuloy itong nagwawala. “’Wag mo akong pakialaman Beth! At lumabas kana!!” Galit na utos ni Dell, kaya agad na lumabas si Beth. “Ang kapal ng mukha niya!! Totoo nga ang sinabi ni Kuya... Niloko niya lang ako!!” Iyak na sigaw ni Dell, habang binasag ang isang flower vase. “Kaya pala... Kaya pala hindi ka man lang gumawa ng paraan para makita ako... O kumustahin man lang ako, dahil may iba kana pala..” Hikbing wika ni Dell, at napa-upo sa sahig. Napayakap siya sa kanyang sarili, habang muling naisip ang matamis na ngiti ni Noah, habang buhat ang bata kanina. “Kung alam ko lang na anak mo ‘yon. Sana hindi ko nalang siya niligtas.” Galit na wika niya at pinunasan ang kanyang mga luha. Tumayo si Dell, na parang walang nangyari. “Simula ngayon, hinding-hindi na kita iiyakan pa Noah Park.” Wika niya at lumabas sa silid. “Tayo na.” Wika niya, kaya mabilis na sumunod sa kanya si Beth, at ang ibang mga tauhan nila.
3363RD POV “Tama na Marie!” Napalingon si Dell, at nakita niya si Noah, na papalapit sa kanila. Napakunot ang noo niya, nang pamansin na parang hindi siya kilala nito. “Papa, laruan ko ‘yon.” Wika ng bata sa kanya habang umiiyak. “Hayaan muna. Bibili nalang tayo ng iba.” Sagot nito at binuhat ang bata. Ni hindi man lang siya tiningnan nito habang dumaan ito sa harap niya. “Wow! Thank you Tita!” Tuwang wika ni Keana, habang kunuha ang laruan na hawak niya. Napakuyom naman ang kamao ni Dell, habang nakatingin sa pinto, kung saan lumabas si Noah, at ang bata na karga niya. “Beth, alamin mo kung sino ang ina ng batang ‘yon.” Utos niya kay Beth. “Opo Ma’am Dell.” Sagot nito sa kanya. “Tita, ayos ka lang ba?” Tanong sa kanya ni Keana, kaya tumango siya rito at tumango. Napatingin din siya sa laruan na hawak ni Keana. “Bakit ‘yan ang gusto mo? Marami namang iba ro’n?” Tanong niya rito, kaya napatingin ito sa kanya. “Ang ganda kasi nito.” Tuwang wika nito, habang niyakap ang laruan
3373RD POV “Dell, tingnan mo oh!” Parang bata na wika nito, habang pinakita nito ang kanyang ipininta. “Bakit ako lahat ang pininta mo?” Taka na tanong niya rito. “Para makita kita.” Ngiting wika ni Lester, habang niyakap siya. “Dell, dito ka nalang lagi ha, ‘wag ka nang umalis. ‘Wag ka nang sumama sa Noah, na ‘yon.” Napatitig si Dell, dahil sa sinabi niya. “Bakit galit na galit ka sa kanya?” Tanong niya rito, dahil noon paman ay napansin na niya na parang malayo ang loob nila sa isa’t-isa.“Bakit galit ka rin?” Balik na tanong nito sa kanya, kaya hindi siya naka-sagot dito. “Gamitin mo ‘to.” Wika nitong muling habang inabot sa kanya ang isang brush. “Hindi ako marunong nito.” Wika niya, at napansin na naging malungkot ang mukha nito. “Pero susubukan ko.” Ngiting wika niya, kaya malawak itong napangiti sa kanya. NANG makatulog si Lester, ay agad niya itong iniwan sa silid niya. kailangan niyang bumalik sa kanyang opisina, dahil ayaw niya na malaman ng kanyang pamilya ang gin
CHAPTER 29 3RD POV “Hoy! Ano ba ‘yang pinagsasabi mo? Mahiya ka naman.” Inis na wika niya, habang ngumiti sa pari. “Pasensya na po kayo Father.” Hinging tawad niya at hinawakan ang braso ni June. “Halika na.” Madiin na wika niya, habang hinila ito. “Bakit tayo aalis? Magpapakasal pa nga tayo.” Wika nitong muli, habang patuloy niya itong hinila. “Bal*w ka talaga!” Galit na wika niya, habang nasa labas na sila ng simbahan. “Bal*w ba ang taong pakasalan ka?” Nailing siya habang tinitigan ito. “Pakasalan? Sinabi ko na sa ‘yo na hindi ako magpapakasa-.” Hindi niya na-ituloy ang sasabihin niya nang bigla na naman siya nitong buhatin. “Hindi ka magpakasal sa akin? Pwe's ibalik kita sa loob para pkasalan mo ako.” Napasigaw si Daisy, dahil sa narinig niya mula rito. “‘Wag! M-mahiya ka naman. Ginugulo mo sila sa loob.” Wika niya rito. “Ginugulo? Bakit mo nasabi ‘yan? Ang gusto ko lang naman ay pakasalan ka.” “Manahimik ka.” Madiin na wika niya. “Ayaw mo akong pakasalan ‘di ba? Kaya
CHAPTER 28 3RD POV “Ikakasal? Bakit kami ikakasal?” Gulat na wika ni Dahlia, sa mga magulang niya. “Noon paman ay pinag-planohan na ng pamilya natin ang kasal niyo Anak.” Muling wika ng kanyang ina. “Pero bakit? Hindi ba alam niyo na magka-ibigan lang kam-.” “Tama na Dahlia, sumunod ka nalang sa gusto ng mga magulang natin.” Wika sa kanya ng kanyang kuya River. “Isa pa, alam namin na may gusto ka kay Dan.” Wika ng kanyang kuya Ryker, kaya napatingin siya rito. “Ano ba ‘yang pinagsasabi mo Kuya?” Inis na wika niya, habang hindi makatingin kay Dan Fico. “Hija, mga bata pa lang kayo, ay napag-kasunduan na ng pamilya namin at mga magulang mo ang kasal ninyo. Pati na rin ikaw Hija.” Wika nito, habang gulat na napatingin si Daisy, sa ginang. “A-anong ako?” Utal na wika niya, habang kunot-noo na tumingin dito. “Alam mo bang nagkatampuhan kami noon ng iyong ina, noong nalaman namin na ikakasal kana. Mabuti nalang at hindi ‘yon, natuloy.” Ngiting wika nito, kaya napatingin siya sa ka
CHAPTER 273RD POV “‘Wag kang magpahalata Dahlia.” Wika ni Daisy, habang hinigpitan ang paghawak sa kamay ng kapatid niya. Nang dumaan sila sa harapan ni Dan, ay mas lalo pang lumakas ang kaba na nararamdaman niya. Habang nasa loob na sila ng elevator ay muli niyang inisip ang itsura nito kanina. Hindi niya alam kung si Dan Fico ba ito o si Dan June. “Dais-.” Mabilis na tinakpan ni Hazel ang bibig ni Dahlia, kaya hindi nito natuloy ang sasabihin niya. Nang tumingin sa kanya si Dahlia, ay agad siyang umiling. Nang makalabas sila sa elevator ay napakunot ang kanyang noo, nang makitang ibang floor ang pinuntahan nila. Magtatanong sana siya rito, pero natigilan siya nang may nakasalubong silang dalawang lalaki.Napahawak si Dahlia, sa kanyang dibdib matapos silang makapasok sa isang silid. “Kaninong silid ‘to? Bakit tayo nandito?” Tanong niya kay Hazel. “Maupo po muna kayo Ma'am Daisy, isa rin po ito sa pag-aari ko.” Sagot nito habang giniya siya sa sofa. “Bakit ang dami mong pa
CHAPTER 26 3RD POV “Mukhang hindi kana kilala ng bestfriend mo.” Iling na wika ni Dan, habang napatingin sa lalaking pumasok.“F-Fico.. A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo? A-at sino siya?” Galit na sigaw niya rito. “Ako ‘to Dahlia.” Wika nito, kaya napatingin siya rito. “Mahal ko, alam mo bang ayaw na ayaw kung makita kang may kasamang ibang lalaki. Alam mo naman na minsan na kitang pinagbigyan. Pero ‘yon na ang huli.” Namilog ang mga mata ni Daisy, habang nakatingin dito. “I-ibig sabihin… Hindi ka si Dan?” Utal na wika niya, habang palipat-lipat ang tingin sa dalawang lalaki na magkamukha. “Mali ka, ako pa rin si Dan.” Ngiting sagot nito. “Siya ang kapatid ko Dahlia. Si Dan June.” Wika ng kamukha nito. “Ayaw ko pa sana na magpakilala pa, pero hindi ko na kaya. Baka ikamamatay ko pa kung tagalan ko pang puntahan ka rito sa lalaking ‘yan!” Galit na wika nito. Habang tinuro si Hazel. “B-bakit? Bakit niyo ‘to ginawa Fico?” Iyak na wika ni Dahlia. “Patawarin mo ako Dahlia, pero sady
CHAPTER 253RD POV Habang nasa loob na sila sa kotse, ay agad na suminyas sa kanya si Hazel, at agad na nilambingan ang boses niya habang kausap niya ito. Nang makarating sila sa condo ni Hazel, ay roon lang nakahinga si Daisy nang maluwag. “Bakit hindi mo kinuha ang camera na nilagay niya sa kotse?” Tanong niya rito. “Kapag ginawa ko ‘yon Ma’am. Maghi-hinala po siya.” Sagot nito, kaya napatitig siya rito. “At malalaman niya na alam natin ang ginagawa niya.” Muling wika sa kanya ni Hazel. “Tama ka, pero sigurado kaba na safe talaga rito?” Tanong niya habang umupo. “Opo Ma’am Daisy, marami po akong nilagay sa condo ko, para walang ibang makakapasok dito basta-basta.” Sagot nito habang napatango siya. Bigla niya naman naisip ang sinabi nito sa kanya kanina. ‘Hindi alam kung hindi siya si Dan, dahil napatunayan ko na ‘yon.’Napatingin siya kay Hazel, nang marinig niya ito. “Ano po ang sinasabi ng lalaking ‘yon, kanina Ma’am Daisy?” Tanong nito sa kanya. “Pinapagulo niya lang an
CHAPTER 24 3RD POV “Ano ‘yong ingay sa taas?’ Tanong ng kanyang ina, sa katulong nila nang makita itong bumaba. “May pusa po na nakapasok Ma’am Daina.” Sagot nito, habang napakunot ang noo ng kanyang ina. “Pusa? Paano nagkakaroon ng pusa sa taas?” Taka na tanong nito, habang naalala niya na mahilig sa pusa si June. Nakikita niya ito na laging nagpapakain ng mga pusa roon sa bahay na pinag-dalhan nito sa kanya. “Hayaan niyo na Mommy. Itapon mo nalang ang pusa.” Wika niya sa katulong habang hinawakan ang kamay ni Hazel. “Mahal ko, pwede mo ba akong samahan sa taas?” Wika niya, habang tumango ito. Nang makarinig sila ng malakas na nabasag sa loob ng kanyang silid ay agad siyang napatingin kay Hazel. “Kami nalang ang titingin sa taas Mom.” Wika niya, habang inalalayan siya ni Hazel, na maglakad. “Ito pala ang kwarto ko Mahal ko.” Ngiting wika niya, habang kumindat dito. Mabuti nalang at naisipan niyang pasuotin si Hazel, nang isang damit, na nag-mukhang malaki ang katawan niya.
CHAPTER 23 3RD POV “Mukhang malaki talaga ang problema mo, dahil lumapit ka talaga sa akin.” Ngiting wika ng kanyang lola Aira, habang giniya siya sa upuan. “Alam kung nakakahiya, pero Lola, hindi ko na kaya na ilihim sa ‘yo ang problema ko. Lalo na at napagkamalan na nila akong bal*w. Pero maniwala kayo, totoo ang sinasabi ko.” Wika niya rito. “Alam ko, Apo. ‘Wag kang mag-alala tutulungan kita.” “Gusto kung malaman ang tunay na pagkatao ni Dan, Lola. Alam ko na siya ang sagot sa lahat ng tanong ko.”“Dan?” Wika nito. “Dan Fico. Lola.” Wika niya, habang napangiti si Aira. “Sila pala ang nagpa-pasakit sa ulo mo.” Wika nito, habang napakunot ang kanyang noo, na tumingin dito. “Kilala niyo po ba siya?” Tanong niya, habang tumango ito. “Kilalang-kilala ko silang magkapatid.” Gulat siyang napatingin dito, dahil sa kanyang narinig. “Magkapatid?” Wika niya rito. “Oo Apo.” ‘I-ibig bang sabihin, kapatid niya ang matandang ‘yon?’ “Ako na ang bahala Apo, ‘wag kang mag-alala. Dadalhi
CHAPTER 223RD POV “Hindi ko alam, kung bakit mo gina-gawa ‘to.” Wika nito, habang tumayo at nilapitan siya. “A-ano ba ‘yang pinagsasabi mo?” Utal na wika niya. “Ako pa rin ba ang pinaghihinalaan mo?” Tanong nito sa kanya, habang napakunot ang noo niya. “Paano mo nalaman?” Sinabi ko sa ‘yo, mas matalino ako.” Wika nito, kaya gulat siyang napatingin dito. “I-ikaw nga.. Ikaw nga si June!” Malakas na sigaw niya, habang tumayo. Napatingin siya sa paligid at hinhanap ang mga tauhan niya. “Mali ka, hindi ako.” Ngising wika nito. “Akala ko ba, matalino ka?” Muling wika nito habang nailing. “Kuya! Akala ko ba, matalino itong princesa mo?” Lalong napakunot ang kanyang noo, dahil sa narinig niya rito. “K-kuya?” “Kumusta kana Mahal ko?” Namilog ang kanyang mga mata, matapos makita ang isang lalaki na pumasok. “I-ikaw..” Utal na wika niya, habang napatingin sa matanda. “Bakit mo siya kasama?!” Galit na sigaw niya kay Dan. “Dan! Sumagot ka!!” Galit na sigaw niya rito. “Ako ang pinagh
CHAPTER 213RD POV “Makakalabas kana.” Wika niya sa kanyang tauhan. Nang malabas ito, ay agad niyang tiningnan ang lahat ng sulok sa opisina niya, naalala niya na mahilig si June, sa mga cctv camera. Iniisip niya na baka nilagyan nito ng cctv camera ang loob ng kanyang opisina, para makita nito ang lahat ng ginagawa niya.Halos mahalughog na niya ang lahat ng mga gamit niya, pero wala pa rin siyang nakita. Naisipan niyang umupo, dahil pagod na siya kakahanap at wala siyang ibang nagawa sa opisina niya. Tambak na rin ang mga document na kailangan niyang i-review.Kukunin na sana niya ito, pero natigilan siya nang makita ang lamisa niya. Hindi niya kasi nasilip ang ilalim. Nang sisilipin na sana niya ito, ay napa-igtad siya ng bigla niyang narinig ang malakas na halakhak mula sa speaker na nasa ilalim ng kanyang lamesa. “Ang galing mo pa lang maghanap Mahal ko..” Wika nito, kaya dali-dali niyang kinuha ang speaker. “Kung totoong matapang ka, bakit hindi ka magpakita sa akin?!” Siga