Azael
“Natagpuan ko na si Danilo,” mahinahong sabi ni Ronel, pero ramdam ko agad ang bigat sa boses niya. “He was in Poland before. But now... he’s here.”
Napakunot ang noo ko. “Are you saying—” Hindi ko na natapos ang tanong dahil mabilis niya akong sinagot, parang ayaw na niyang pahabain pa ang suspense.
“Yes,” sagot niya diretso. “Magkasabwat sila ni Natasha. They were together in Poland at sinadya nilang makita ng kaibigan mo doon si Natasha upang ipagbigay alam sayo. Gusto nilang malaman kung ano ang gagawin mo. At ang pagpunta mo sa kanya ng gabing 'yon ay nagbigay sa kanila ng notion na wala ka pang alam."
Parang biglang tumigil ang oras. Kinumpirma na niya ang hinala namin ni Simon. Napasinghap ako, at bago ko pa ma-process lahat, naramdaman ko ang kamay ni Ximena na biglang humigpit ang kapit sa akin. Pinisil niya ‘yon nang marahan, ‘yung klase ng haplos na parang sinas
Ximena“Dahil napatunayan na natin na magkasabwat talaga sila, kailangan na nating palabasin sila sa mga lungga nila. Permanente,” mariing sabi ni Azael, malamig ang tono pero halatang may halong galit.Napalingon ako sa kanya. Ramdam ko ang tension sa hangin, parang kahit ang paghinga naming lahat ay sabay-sabay na huminto. Nasa opisina ulit kami ni Azael, kasama sina Devin, Ronel, at Sir Simon. Isang linggo na rin mula nung huli kaming nag-meeting tungkol dito, pero ngayon... parang mas mabigat na ang plano.“Sigurado ka ba d’yan, Azael?” tanong ni Devin, nakakunot ang noo habang naglalaro ng ballpen sa mga daliri. “I mean, this is a big move. Once we start this, there’s no turning back. Anong bait ang gagamitin natin?”Nagpalitan ng tingin sina Azael at Sir Simon, iyong tipong isang sulyap lang pero parang may malalim na kasunduan na agad.Napalunok ako. So napag-usapan na pala nila ‘to without us?Huminga ako nang malalim, pilit pinapakalma ang sarili. Pero habang nakatingin ako k
XimenaAng mga sumunod na araw ay sobrang hectic para sa akin. As in, halos wala na akong pahinga. Si Sir Simon ay abala sa pag-aayos ng issue kina Natasha at Danilo. Mismong si Azael na ang nagsabing hindi pwedeng mawala sa radar nila ang dalawa, lalo na at kumpirmadong magkasabwat at mag-ama sila. Kita mo talaga sa kilos niya na personal na niyang gustong tapusin ‘tong gulong ‘to.Kaya ayun, ako ang naging “one-woman team” sa office. Lahat ng pending reports, schedules, at coordination, ako na ang gumagawa para makapag-focus si Sir Simon sa imbestigasyon. Hindi lang naman si Azael ang determinado, ako rin.Gusto kong matapos na ang lahat.Gusto kong maging malaya kami ni Azael.Gusto kong dumating ‘yung araw na hindi ko na kailangang magtago sa likod ng pinto ng opisina niya.Hindi naman sa nagmamadali ako, pero sino ba naman ang ayaw ipagmalaki ng taong mahal niya, ‘di ba? Lalo na kung si Azael ‘yung taong ‘yon. Kahit tahimik siya, ramdam ko kung gaano siya ka-protective. Pero mins
XimenaI can’t believe it! Hiyang-hiya talaga ako dahil hindi ko akalain na magagawa ko ang bagay na ‘yon sa office ni Azael! Ilang araw na ang nakalipas pero sariwa parin sa isipan ko ang mga pangyayari. I pulled him to the sofa and gave him a head.Alam kong dala iyon ng kakaibang damdamin na nabuhay sa akin dulot ng nakita kong sakit sa kanyang mga mata ng mapag-usapan ang tungkol sa kanyang ina. No matter how tough he looks like, hindi niya naitago sa akin yung pain ng pagiging mag-isa. Pain ng pagiging neglected ng sarili niyang ina.Kaya hindi ko na rin napigilan ang sarili ko. Ginawa ko ang inakala kong pwedeng makapagpagaan ng loob niya na tanging ako lang ang maaaring magbigay sa kanya. Of course I won’t let any woman do that to him. Ako lang ang may karapatan dahil akin lang siya.Hmp. Bakit ba ako mahihiya eh kami na? Kasal na lang ang kulang sa amin at mangyayari yon once na maging okay na ang lahat. Kapag nahuli na ang kasabwat ni Natasha para pagbayarin sa pagnanakaw sa
AzaelPagkatapos ng mahabang meeting, nanatili pa rin akong nakaupo sa loob ng opisina kahit tapos na ang lahat. Tahimik. Ang tanging maririnig lang ay ang mahinang hum ng aircon at ang pabilis nang pabilis kong tibok ng puso.Lumingon ako sa paligid. The room was spotless, sleek, expensive-looking pero sa mata ko, parang nakakulong lang ako sa loob ng malamig na selda. Minsan, kahit gaano kaganda ang paligid mo, hindi mo pa rin maramdaman ang peace na hinahanap mo.Bumuntong-hininga ako at marahang isinara ang laptop. Lumabas na rin si Ximenna na ayaw pa sana akong iwan noong una. Ngunit dahil may mga kailangan pang trabahuin ay wala narin siyang nagawa.Hinarap ko na ang laptop ko para gawin na rin ang dapat kong gawin. Wala na namang bago. Lahat ng report, lahat ng graph, puro numero. Pero wala roon ang sagot sa mga tanong na paulit-ulit na bumabagabag sa isip ko.Mommy. Ang aking ina.Ang pangalan pa lang niya, parang kutsilyong paulit-ulit na bumabaon sa dibdib ko. Hindi yata ako
Azael“Hinihintay na lang namin ang resulta ng DNA test. After that, malalaman na natin kung mag-ama nga talaga sila,” mahinang sabi ko habang nakatingin sa kawalan, pilit pinapakalma ang dibdib kong kanina pa nag-aalab sa inis at kaba.Tumingin ako kay Devin, na nakasandal lang sa upuan at seryosong nakamasid sa akin. “Mag-ama man sila o hindi, I want them to be punished sa lahat ng ginawa nila sa akin. Sa amin ni Dad.” Napasinghap ako, pinigilan ang panginginig ng boses ko. “I also want to know kung kasabwat din nila si Mommy.”Napabuntong-hininga si Devin bago siya nagsalita. “Ang sabi ni Simon, tinitingnan pa niya ang tungkol d’yan. Hindi naman tayo pwedeng basta na lang magbintang at mandawit, Azael. Alam mo namang delikado ‘yan.”Napayuko ako. “Delikado? Eh ‘di ba mas delikado kung manahimik lang tayo habang ginugulo nila ang buhay ko? Mas delikado kung hahayaan ko na lang na ma
Azael“Natagpuan ko na si Danilo,” mahinahong sabi ni Ronel, pero ramdam ko agad ang bigat sa boses niya. “He was in Poland before. But now... he’s here.”Napakunot ang noo ko. “Are you saying—” Hindi ko na natapos ang tanong dahil mabilis niya akong sinagot, parang ayaw na niyang pahabain pa ang suspense.“Yes,” sagot niya diretso. “Magkasabwat sila ni Natasha. They were together in Poland at sinadya nilang makita ng kaibigan mo doon si Natasha upang ipagbigay alam sayo. Gusto nilang malaman kung ano ang gagawin mo. At ang pagpunta mo sa kanya ng gabing 'yon ay nagbigay sa kanila ng notion na wala ka pang alam."Parang biglang tumigil ang oras. Kinumpirma na niya ang hinala namin ni Simon. Napasinghap ako, at bago ko pa ma-process lahat, naramdaman ko ang kamay ni Ximena na biglang humigpit ang kapit sa akin. Pinisil niya ‘yon nang marahan, ‘yung klase ng haplos na parang sinas