Nalaman ni Ximena na sinadya ng kanyang nobyo na si Julius na ipambayad utang ang kanyang puri kasabwat ang babae na pinakilala sa kanya ng kasintahan na matalik nitong kaibigan. Yun pala ay matagal ng may relasyon ang mga ito. Kasunod non ay natanggap siya sa trabaho. Ngunit ganon na lang ang gulat ni Ximena na imbis na sa Marketing Department ay nalipat siya bilang Personal Assistant ng CEO!
Узнайте большеXimena“Ximena, alam mo namang bawal ka malate, diba?” bulong ni Joyce sa akin na may halong kaba sa boses. Halata sa mukha niya ang stress habang nakatingin sa akin. Lunes na Lunes pa lang, pero para bang gusto na niyang mag-resign.“Grabe ang traffic, Joyce,” sagot ko habang hinahabol pa ang hininga. “Promise, kanina pa ako nakaalis. Pero walang galawan ang mga sasakyan, literal.”“Eh si Sir, galit na galit na. Hinahanap ka tapos... binato 'yung kape na tinimpla ko,” dagdag niya sabay irap, na para bang gusto niyang sumabog.Napatingin ako sa orasan ko. 7:55 AM. Technically, hindi pa ako late. Pero dahil mas maaga pa dumating si Mr. Roccaforte kaysa sa sariling anino niya, mukhang hindi sapat ang “on time” sa kanya.Dito sa Office of the CEO, parang bawat segundo ay buhay at career ang kapalit. Para kaming mga contestant sa The Hunger Games pero sa halip na pana at espada, gamit namin ay ballpen at self-control.Pakiramdam ko nga, konting lagabog lang ng pinto ay magtataguan na ang
Ximena“Anak, kamusta naman ang dalawang linggo mo sa trabaho?” tanong ni Mama ng makapasok ito sa aming silid habang kakagising ko lang. Araw ng Linggo ngayon, salamat sa Diyos at walang pasok kay Sir Roccaforte, kaya masaya akong makakasama si Mama at si Nicolas na nakababata kong kapatid buong araw.“Maayos naman po, Ma. Medyo nakakapagod, pero carry lang,” sagot ko habang inaabot ang suklay na nasa tabi ng kutson.“Hindi ka ba nahihirapan, anak?” Bumaling siya sa akin. “Sobrang late ka na kung umuwi tapos ang aga mo pang bumangon. Literal na Linggo lang talaga ang pahinga mo.”Narinig ko ang pagsara niya sa orocan na lagayan ng damit habang tinititiklop ko ang kumot na ginamit ko. Alam kong pagod siya, pero hindi mo ‘yon mahahalata sa kilos lalo na sa mukha niya.“Kayo nga po ang iniisip ko, Ma,” sagot ko habang minamasahe ang batok ko. “Hindi ka ba napapagod? Parang araw-araw kang may ginagawa.”Ngumiti siya at naupo sa tabi ko, pinapawi ng ngiti niya ang lahat ng bigat ko. Kahit
Ximena“Hindi ko alam kung ano yang sinasabi mo. Anong masama sa paghuhugas ko ng paa mo? Sinamahan mo ako sa pagharap kina Lolo at Lola, and you’re my girlfriend.”Wait… what? Para akong biglang nilaglag sa outer space. Parang na-lift off ako palabas ng mundo at hindi ako makabalik. A-Ano raw? Tama ba yung narinig ko? Girlfriend niya… ako?Napalunok ako ng walang tubig. Gusto kong magtanong. Gusto kong klaruhin. Pero baka naman ang ibig niyang sabihin ay girlfriend lang sa harap ng lolo at lola niya. Baka role lang. Baka yung acting lang namin kanina ang ibig niyang sabihin. At kung magtanong pa ako, baka isipin niyang assuming ako. Ayoko naman nun. Baka bigla niyang bawiin abay, nakakahiya!Tahimik kong na lang na pinanood ang ginagawa niya. Bumalik siya sa paa ko at marahang pinunasan ito gamit ang towel. Sobrang banayad, para bang ayaw niyang masaktan ako kahit kaunti. Pagkatapos, nakita kong inilabas niya ang Band-Aid mula sa maliit na box na dala niya kanina, first aid kit pala,
XimenaPara akong gustong lamunin ng sofa na kinauupuan ko. Kung pwede lang akong matunaw sa sobrang hiya, baka nagawa ko na.“Dapat sinabi mo agad na nahihirapan ka,” sabi niya, kalmado pero matigas ang boses. “Hindi ‘yung tiniis mo nang ganyan.”Napalunok ako. Seryoso ba siya? Sinasabihan niya ako ng ganito ngayon? Eh... ano ba naman ang karapatan ko para tumanggi? Magrereklamo ako, eh ako nga ‘tong umaasa lang sa awa niya?“Natiis naman po, S-Sir...” bulong ko, halos ‘di lumalabas ang boses ko. Tinignan niya ako nang diretso, matagal. At sa titig niyang ‘yon, parang may init na gumapang sa mukha ko. Para akong sinusuri, hinuhubaran gamit lang ang mga mata niya.‘Ximena, ano ba?!’ sigaw ng utak ko. ‘Tumigil ka nga diyan. Wag kang assuming, girl!’“Kung masakit, sabihin mo,” dagdag pa niya. “Hindi mo kailangang magtiis nang mag-isa.”Hinawakan niya uli ang paa ko, tapos marahan niya itong ibinaba sa sofa na parang sinasadyang dahan-dahan, parang ayaw niyang masaktan pa lalo. “Wait he
Ximena"I'm really sorry about the delay, Mr. Roccaforte. Hindi ko talaga inakala na magkakaroon ng biglaang bisita," ani Mr. Martin habang nakangiting pilit, bakas sa boses niya ang kaba. Nasa isang restaurant na kami matapos umalis ng mansyon ng mga lolo at lola ng aking amo.Doon lang din ako tuluyang nakahinga ng maluwag, grabe ang kaba ko habang kasama namin ang dalawang matanda dahil ang boss ko ay umaaktong close sa akin na kung makaakbay at makahapit sa aking bewang ang akala mo ay totoong magjowa kami.“It’s alright, Mr. Martin. Basta sa susunod ay siguraduhin mong hindi na ito mauulit. Ayaw kong nababago ang aking schedule. It's a good thing that I only have to see my grandparents. Kung hindi ay wala sana tayo ngayon dito.” Matigas at diretso ang tinig ng amo ko. Walang bahid ng ngiti ang kanyang mukha. Parang ibang tao siya kumpara sa lalaking kanina lang ay masayang kausap ang kanyang mga lolo at lola. Well, hindi siya tinaguriang ‘most feared business tycoon’ para sa wala
XimenaAng siste, hindi natuloy ang meeting ni Sir Roccaforte sa isang negosyante dahil sa hindi inaasahang pangyayari at ni-reschedule later afternoon kaya nandito na kami agad sa mansyon ng kanyang lolo at lola.“Hello, hija. Kamusta ka?” Ngiting ngiti ang matandang babae habang nakatingin sa akin, ni hindi pinapansin ang kanyang apo na nasa tabi ko. Kakatapos lang namin magbeso, bagay na kinagulat ko pero mabilis din akong nakahuma.Pinakilala ako ni Sir Roccaforte sa dalawang matanda, sina Lolo Alejandro at Lola Isabel. Gaya ng sinabi niya kanina, girlfriend ang papel ko sa buhay ng aking amo ngayon.“Mabuti naman po.” Bahagya pa akong yumukod bilang paggalang.“At totoo nga ang sinabi ng herodes na Azael na ito na may nobya na siya,” tugon ng matandang lalaki, halatang hindi makapaniwala. Kung pwede lang ay maubo ako dahil sa sinabi niya pero kailangan kong pigilan, kung hindi, mawawalan ako ng trabaho.“Lolo, bakit naman ako magsisinungaling tungkol sa bagay na ‘to?” tanong ng a
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Комментарии