All Chapters of My New Boss is the Man I Had a One Night Stand With!: Chapter 1 - Chapter 10

Ximena’s POVMasakit ang ulo ko ng magising at ayon sa nararamdaman ko, pati buong katawan lalo na sa pagitan ng aking mga hita. Bakit? Bumangon ako kasabay ang pag-libot ng tingin sa paligid. Hindi pamilyar ang lugar kaya pilit kong inalala kung bakit ako nandito.Pumikit ako upang pilit alalahanin ang naganap, basta ang huling natatandaan ko ay iniwan ako ni Julius para balikan ang naiwan niyang cellphone at pinauna na ako sa room ng supervisor niya.Shit, si Julius! Nasaan na siya?Bumaba ako sa kama at doon ko lang napansin na hubad na hubad ako. As in, walang saplot kahit na isa.Mabilis kong hinila ang comforter para lang makita ang pulang mantsa na nasa bedsheet. Doon ko na-realize ang nangyari.“Gumuho na ang Bataan ko!” pigil kong bulalas. “Pero kanino? Sino ang–?” tanong ko pa sa aking sarili.Muli kong nilibot ng tingin ang buong silid habang isa-isa kong dinadampot ang aking mga damit, base sa malamlam na liwanag na nagmumula sa siwang ng kurtina ay umaga na. Or should I sa

Ximena“You are Ximena Santiago,” sabi ng lalaking kaharap ko ngayon. Pagkagaling sa HR matapos akong sabihan na sa ibang posisyon na nila ako ia-assign ay dito na nila ako pinadiretso para sa orientation at briefing. Medyo nagulat ako dahil ang mismong CEO ang kaharap ko ngayon.“Yes, Sir.” Kinakabahan ako pero hindi ko pinahalata dahil ayaw kong maisip niya na hindi ako fit to the job. Bilang personal assistant niya, naiintindihan ko na mas dapat akong maging laging handa.Pero ang isa pang dahilan ng kaba ko ay ang hindi ko maintindihan na pakiramdam. Para kasing nagkita na kami.Tinitigan ko siyang mabuti at ganon na lang ang panlalaki ng aking mga mata ng maalala ko kung saan ko siya nakita? Pasimple akong suminghot ako para masiguro na siya nga iyon at hindi ako maaaring magkamali.“Are you okay, Miss Santiago?”“Ha? Ah, yes, Sir. Medyo may naisip lang po ako.”“If you are not ready for the job ay sabihin mo lang. Ayaw ko ng nawawala sa sarili ang taong kinakausap ko. You have t

XimenaSobrang kabado ako. Natatakot akong baka kung ano ang kumalat na chismis. Naku po, kailangan ko ang trabahong ito at hindi ko gustong matapos agad ang maliligayang araw ko, hindi ko pa man naisasakatuparan ang plano kong makahanap ng mauupahan.Bago lumabas si Joyce sa office ni Sir Roccaforte ay dumating si Simon na may dala ng damit ko na agad kong kinuha.Ngayon ay nakaharap ako sa salamin at hindi malaman ang gagawin. Ang suot ko ay isang plain cream dress na below the knee ang haba. Asymmetrical ang neckline na may black na lining at sleeveless pa. Mabuti na lang at hindi malaki ang braso ko, kung nagkataon ay baka magmukha na akong bouncer.Tinignan kong mabuti ang aking sarili at mabuti na lang ay tuluyan ng nawala ang bakas ng halik ni Zael, ang lalaking umangkin sa akin noong gabi na niloko ako ni Julius.Naalala ko na naman ang hayop na lalaking ‘yon! Humanda siya.Hinihintay ko lang ang tamang pagkakataon. Hahayaan kong isipin niya na okay lang sa akin ang lahat, na

Ximena"I'm really sorry about the delay, Mr. Roccaforte. Hindi ko talaga inakala na magkakaroon ng biglaang bisita," ani Mr. Martin habang nakangiting pilit, bakas sa boses niya ang kaba. Nasa isang restaurant na kami matapos umalis ng mansyon ng mga lolo at lola ng aking amo.Doon lang din ako tuluyang nakahinga ng maluwag, grabe ang kaba ko habang kasama namin ang dalawang matanda dahil ang boss ko ay umaaktong close sa akin na kung makaakbay at makahapit sa aking bewang ang akala mo ay totoong magjowa kami.“It’s alright, Mr. Martin. Basta sa susunod ay siguraduhin mong hindi na ito mauulit. Ayaw kong nababago ang aking schedule. It's a good thing that I only have to see my grandparents. Kung hindi ay wala sana tayo ngayon dito.” Matigas at diretso ang tinig ng amo ko. Walang bahid ng ngiti ang kanyang mukha. Parang ibang tao siya kumpara sa lalaking kanina lang ay masayang kausap ang kanyang mga lolo at lola. Well, hindi siya tinaguriang ‘most feared business tycoon’ para sa wala

Ximena“Hindi ko alam kung ano yang sinasabi mo. Anong masama sa paghuhugas ko ng paa mo? Sinamahan mo ako sa pagharap kina Lolo at Lola, and you’re my girlfriend.”Wait… what? Para akong biglang nilaglag sa outer space. Parang na-lift off ako palabas ng mundo at hindi ako makabalik. A-Ano raw? Tama ba yung narinig ko? Girlfriend niya… ako?Napalunok ako ng walang tubig. Gusto kong magtanong. Gusto kong klaruhin. Pero baka naman ang ibig niyang sabihin ay girlfriend lang sa harap ng lolo at lola niya. Baka role lang. Baka yung acting lang namin kanina ang ibig niyang sabihin. At kung magtanong pa ako, baka isipin niyang assuming ako. Ayoko naman nun. Baka bigla niyang bawiin abay, nakakahiya!Tahimik kong na lang na pinanood ang ginagawa niya. Bumalik siya sa paa ko at marahang pinunasan ito gamit ang towel. Sobrang banayad, para bang ayaw niyang masaktan ako kahit kaunti. Pagkatapos, nakita kong inilabas niya ang Band-Aid mula sa maliit na box na dala niya kanina, first aid kit pala,