MOS: CHAPTER 24GABRIELLA POVHALOS MANLAMIG ang buong katawan ko at nabitawan ng phone na hawak ko kanina dahil sa tawag na natanggap ko. Dali dali akong tumakbo palabas at nagtawag ng taxi pahatid sa malapit na hospital. Ng makarating ako ay agad ko itong binayaran bago ako tumakbo papasok sa loob at nagtanong."Gabriella! Rito!" agad akong napatingin ng marinig ang sigaw ni Echo. Hindi kuna hinintay ang sagot ng nurse na tinanungan ko dahil tumakbo ako palapit kay Echo habang tinuro niya sa 'kin kung nasaan si Kuya. "Hindi pa lumalabas ang Doctor," sagot ni Echo alam na niyang itatanong ko iyon sa kanya. "Nas'an si Papa? Si Mama kumusta?""Kakaalis lang ng Papa mo. Hinihintay niya yung Mama mo. Inooperahan din ito." sagot naman niya. Agad nalang akong napaupo bago sinubunutan ang sarili kong buhok. Napaiyak nalang ako ng maramdaman ko ang paghaplos ni Echo sa likuran ko. Agad akong napaharap sa kaniya at niyakap siya ng mahigpit. Bakit nangyayari 'to?"Naaksidente 'yong Kuya
MOS: CHAPTER 25GABRIELLA POVHINDI KO NAISIP na darating ang araw na 'to. Hindi ko alam kung bakit parang may tumutulak sa 'kin na gawin nalang ito. "Hello Ma'am good afternoon how may I help you?" biglang tanong sekretarya niya sakin. "Gusto kung m-makausap si Terrious.""I'm sorry Ma'am. No Appointment, No—""Banggitin mo sa kaniya ang pangalan ko," pagputol ko sa sasabihin niya. "Gabriella Gomez."Napabuntong hininga nalang ito bago sinunod ang sinabi ko. Ilang minuto lang bago siya bumalik."Nand'on po siya sa opisina niya." Tumango lang ako bago naglakad papunta sa tinuro niya. Agad ko itong binuksan sakto namang nakita ko siyang seryosong nakatingin sa mga papeles na nasa mesa. "You're here because?" painosenteng tanong niya. "P-papayag na ako." sagot ko sa kaniya. Ngumiti naman siya bago tumayo at humarap sa 'kin. "Akala ko wala ng magandang mangyayari sa araw na 'to. Meron pala." Ngumisi pa siya bago tinuro ang upuan na katapat niya. Agad naman akong umupo roon bago r
MOS: CHAPTER 264 Years Later...GABRIELLA POV"No! I don't want! She's still sleeping Daddy Echo!" rinig ko ang malakas na tili at sigaw ng anak ko."I know. But she needs to work." Pagdedebate pa ni Echo rito. "But she's tired! Mommy is tired! She's working all day!""Taongbayan needs your Mommy.""Hmp!" inis na sigaw nito "Mommy!""Gising po ako," nakangiting sabi ko bago nagmulat ng mata. "Are you tired po ba? If you're tired Mommy you can sleep po," nakangusong sabi ng anak ko. Tuwing tumitingin ako sa mga mata niya at kilay ay naalala ko si Titus sa kaniya. Kuhang kuha niya ang mata ng Ama niya.Kamukha ko siya pero pag tinitigan ng mabuti ay kamukha niya si Titus.Oh com'n Titus na naman Gabriella? Seriously?Tumayo na ako roon. Lumabas na muna silang dalawa para makapagligo at makapagbihis na ako dahil may malaking kaso pa akong haharapin ngayong araw. Nag iimbestiga parin naman ako. Napakalinis ng paggawa ng krimen kaya halos nahirapan kami. Pagkababa ko ay doon ko naman
MOS: CHAPTER 27GABRIELLA POVTINAWAG KUNA silang dalawa dahil kakain na. Naghabulan pa sila. Halos malibot na nga nila yung buong mansion eh."Tama na yan!" pagpapatigil ko. "Huy butiki! Anong niluto mo?" tanong agad ni Echo bago umupo. "My Mom is not Butiki!" pagtatanggol ni Tatiana sa 'kin. Napailing nalang ako dahil nag away na naman silang dalawa. Tinawag ko na si Tatiana. Agad naman siyang lumapit sa 'kin at kumandong. Kumain na kaming tatlo. Sinusubuan ko si Tatiana habang maganang kumakain naman si Echo sa tapat namin."Kailan kapa naging ganito kasarap magluto, Gabriella?" Takang tanong ni Echo sa 'kin. Inirapan ko lang siya bago patuloy na sinubuan ang anak ko. Nag aral ako kung pa'no magluto n'ong pinagbubuntis ko pa si Tatiana. Wala kasi akong masyadong ginagawa sa bahay kaya 'yon nalang ang pinagkakaabalahan ko. Ngayon lang natikman ni Echo ang niluto ko dahil minsan lang ako magluto. Kung nagluluto naman ako, wala siya dahil marami siyang ginagawa. Kaya ngayon la
MOS: CHAPTER 28GABRIELLA POVPAGKAUWI NAMIN ay tahimik lang kaming umupo ni Echo sa may sofa. Nakatulog na daw kasi si Tatiana. Nahihiya ako kay Echo dahil sa mga pinagsasabi ni Stella."Yung sinabi ni—""Nand'on si Titus?" takang tanong niya sa 'kin.Kumunut ang nuo ko sa tanong niya pero nawala agad ito ng bigla siyang tumawa ng malakas. Hinahampas pa niya ang sofa sa sobrang pagtawa niya. Mukhang sinapian na naman siya ng limang butiki. Naku baka nga sampu na. "Sayang nakatalikod siya," tawang sabi pa niya. "Kung nakita ko lang reaksyon niya sigurado akong naging kulay pula na ang kulay berde nitong mata."Sinasabi ko na nga ba eh!Agad ko siyang nilapitan at pinigot ang tainga niya. Agad naman siyang napa-aray."Hilig mo parin mang asar 'no?""Syempre naman. Ako parin kaya 'to." may pagmamalaking sabi niya "Ang gwapo ko talaga.""Ang yabang mo." Inis kong sinipa ang paa niya pero imbes na d*****g siya ay tumawa lang siya ng malakas "Kasi alam mo? Si Timothy pinagseselosan rin a
MOA: CHAPTER 29GABRIELLA POVINIWAN KUNA SIYA kay Papa. Nakita ko namang nakatulala lang si Papa habang nakaupo sa may damuhan. Kahit gan'on. Bakit ang gwapo mo parin Papa?"LoloDad!" napalingon siya sa 'min bago ngumiti ng malaki.Pero kahit malaki ang ngiti niya ay hindi parin ito umabot sa mga mata niya.Nagluluksa parin siya sa pagkawala ni Mama. Pinapabayaan na ni Papa ang sarili niya.Ang haba na nga bigute niya. Sobrang haba narin ng buhok niya. Hanggang sa balikat na ito.Pero kahit gan'on. Bakit ang gwapo parin ni Papa? Mukha ngang sa kaniya nagmana si Kuya. Kaya pala habulin ito ng mga babae."Tatiana! Princess Barbie.""True po LoloDad? Para po akong Princess Barbie?""Yeah. Ang ganda-ganda mo. You look like him," tukoy ni Papa kay Titus. "Nga pala Nasa'n si Titus? Hindi kuna siya nakita pang dumalaw rito."Hindi nila alam ang lahat. Hindi nila alam na matagal na kaming hiwalay ni Titus.Lahat ng sakit at sama ng loob ko ay kinimkim ko lang. Hanggang ngayon nasa akin pari
MOS: CHAPTER 30GABRIELLA POVNAIINIS NA AKO DAHIL sa sobrang sungit ng ka hotel-mate ko.Kalma Gabriella! Kalma!Maswerte siya at ang gwapo niya! Kung hindi baka sinipa kuna siya. "What do you need?" malamig na tanong niya. "Pizza," sabay taas ng pizza'ng hawak ko. "Pizza, with butiki flavor." Ngumisi ako pero agad ring napawi ng biglang dumilim ang mukha niya.Nandiri ba siya sa sinabi ko?"A-ayaw mo?" kinakabahang tanong ko sa kaniya. Bumuntong hininga naman siya at kinuha ang pizza pero mahigpit ko itong hinawakan."Are you fucking kidding me?!" inis na tanong niya sa 'kin at binitawan ang Pizza na hawak ko. "Papasukin mo muna ako."Kita ko ang pag irap niya bago binuksan ng malaki ang pintuan. Ngumiti ako sa kaniya bago pumasok sa loob at prenteng nakaupo sa sofa.Umupo naman siya sa tapat bago kumuha ng Pizza at kumain. Bago siya humiga at nag cellphone.Nasa'n 'yong malambing na Titus? Okay! Tamang lambing lang sa sarili kasi malaki na ako! Kaya ko 'to! Napanguso ako dah
MOS: CHAPTER 31GABRIELLA POVPAGKALABAS KO AY sakto namang bumukas rin ang pinto sa kabila. Ngumiti ako sa kaniya at bumati. Naka jogging pants siya at itim na sando.Habang ako naman ay oversized t shirt at maikling short lang ang suot ko."Sabay ako," nakangiti kong sabi sa kaniya. Mag jo-jogging kasi siya. Kaya sabay na ako. Baka may biglang bumaril sa kaniya sa daan habang nag j-jogging siya."Isturbo kalang eh," inis na sabi niya at nagsimula ng maglakad. Tumakbo naman ako at hinabol siya. Ngunit ang la laki ng hakbang siya. Muntik na akong masarhan ng Elevator buti nalang at nakahabol ako.Hindi pa nga ako nagsisimula ay pinagpawisan agad ako. Masama ko namang tiningnan si Titus na ngayon ay nakatayo lang na parang walang nangyari. Hanggang sa pagkalabas na namin ay hindi parin niya ako pinapansin. Ang bilis niya. Mukha siyang tumatakbo kahit nag jojogging lang naman siya. "Titus!" inis na tawag ko sa kaniya. Tumigil naman siya pero hindi parin lumilingon. Pagkahabol ko s