Kabanata 3

Childhood Enemy

Xander's POV

Nagising ako sa pagtunog ng aking cellphone. Dahan-dahan akong bumangon at kinuha iyon sa bedside table. Si Josh ang caller. 

'Hello...' Sagot ko dito.

'Second Young Master... pasensya na sa istorbo. May kailangan lang kayong pirmahang dokumento.'

'Sige... magkita tayo sa lobby ng resort.' Sagot ko at ini-end na ang tawag na iyon. Napabaling ako ng tingin sa babaeng nakahiga sa kama. Himbing na himbing pa si Zari sa pagkakatulog. Nilapitan ko ito at hinawi ang buhok nitong humarang ng bahagya sa maganda nitong mukha. 

'See you later, babe.' Bulong ko dito at saka ito hinalikan sa noo. 

Dinampot ko ang aking damit at saka iyon isinuot. Tiningnan kong muli si Zari bago ako tuluyang lumabas ng silid.

Pagdating ko sa lobby ay naroroon na si Josh. Iniabot nito sa akin ang dokumentong nangangailangan ng aking pirma. 

'Hintayin n'yo na ko. May kukunin lang ako saglit.' Sabi ko matapos iabot kay Josh ang pinirmahan kong dokumento. 

'Okay, Second Young Master.'

Iniwan ko na si Josh sa lobby at muling binaybay ang hallway pabalik sa wooden cabin na pinanggalingan ko kanina. Ngunit hindi pa man ako nakakarating doon ay natanaw ko na si Zari. Palinga-linga ito sa paglalakad kaya hindi nito nakita na papalapit na ako. Sinadya kong iharang ang sarili ko sa daraanan nito para sa gayon ay mabungo niya ako. 

'Sorry.' Hingi nito ng pasensya sa akin ng hindi man lang tumitingin at lalagpasan na sana ako.

'Wait.' Hindi ko napigilang sabi dito. 'Is this how you behave after what happened to both of us last night?' Napahinto ito sa paglalakad at lumingon sa akin. 

'I don't know what you're talking about, Mr. Araneta.' Sabi nito. 'So please spare me from that accusation of yours.'

'Oh! I almost forgot that Ms. Lopez was totally drunk last night.' Sambit ko na lang dito habang may ngiti sa labi na nakakaloko.

'Will you stop that smirk and talk straight.' Sabi nito na may pagkairita.

'Well... babe, you listen to me.' Mabagal na sabi ko. 'You and I...'

'Stop.' Mabilis na pigil nito sa iba ko pang sasabihin. Marahil ay may na-recall ito sa mga nangyari kagabi. 'Don't you dare to elaborate it.'

'You said you wanna know.' Nakangiti ko pa ring sabi sa tonong nanunukso.

'Don't you dare, Xander?' Seryosong sabi nito. 'Or else...'

'Or else what babe?' Panunukso ko pang tanong dito. 'You'll beat me to death.'

'Definitely.' Sagot nito sabay hampas sa braso ko. 'At sisimulan ko na iyon ngayon.'

'Hey!' Sabi ko habang sinasalag ang mga hampas niya. 'Babe, you're being too hostile again.'

'Stop calling me babe.' Naiinis na sabi nito. 'Because I'm not one of your bitches.'

'Ouch!' Sagot ko sabay hawak pa sa dibdib. 'Grabe ka naman, babe. Nakakahurt ka naman ng feelings.'

'Serves you right. Masakit talagang tanggapin ang katotohanan.'

'So... you felt the same way.' Muling banat ko na naman.

'It's none of your business.' Sagot nito. 'And by the way, we are two consulting adults here. So you better cut that crap.'

'Alright.' Nakataas pa ang mga kamay na tila pagsuko na sabi ko. 'Suit yourself. But in case you've changed your mind...'

'No. Hindi na magbabago pa ang isip ko.'

'Kaya nga in case.' Hirit ko pang sabi saka mabilis na yumakap at humalik sa kanya sabay lakad papalayo.

'Xander...' Naiiritang hiyaw nito. 'You... pervert.'

Nilingon ko itong muli. Pagkatapos ay kinindatan at saka tuluyan nang umalis.

'Pervert... conceited.'

Narinig ko pang sabi nito. Napapangiti na lang ako habang papasakay sa kotse. 'Ang sarap talagang asarin ng babaeng iyon.' Ang totoo n'yan wala naman talaga akong kukunin. Nais ko lang makita muli si Zari bago ako pumunta sa opisina. At nangyari na nga ang nais ko. Hahaha!

Ako si Alexander Araneta. Nagmula ako sa angkan ng mga Araneta. Pangalawa sa mga anak nina Arthur at Elaine Araneta - mga kilalang business magnate at philantropist sa buong Metro City. Ang negosyo ng aming pamilya ay nagkalat locally and internationally. 

Ako ang nangangasiwa sa mga negosyo naming may kinalaman sa healthcare services. We own chains of hospitals, spas, and clinics. Maliban sa mga iyon, busy rin ako sa pagsusupervise ng aking sariling negosyo. Nagmamay-ari ako ng isang private bodyguard and executive protection agency.

Simula childhood ay magkakilala na kami ni Zari. Childhood enemies ang turing namin sa isa't isa. Bakit? Dahil para kaming aso't pusa. Laging nag-aaway at nag-aasaran. Sa iisang school kami nag-aaral noon, pero magkaibang section. We both excel sa academics at extra curricular activities kaya madalas kaming dalawa ang magkatunggali. Pareho kasi kaming competitive.

Hanggang high school ay ganoon ang scenario sa pagitan naming dalawa. Natapos lang iyon ng magkacollege na kami. Zari went to med school habang ako naman ay nag-aral abroad.

Hanggang sa... nangyari na nga ang malagim na trahedya sa pamilya ni Zari.

xxxxx

Zari's POV

'Stella, padala na lang sa office iyong ibang dokumento na kailangan kong i-review.' Sabi ko habang papasok ng aking opisina sa L Institute.

Ang L Institute ay itinatag ng aking namayapang ina. Isa itong kilalang institusyon na naglalayon na makapagproduce ng mga magagaling na doktor, nars, at iba pang medical professionals sa pamamagitan ng pagbibigay ng dekalida na edukasyon sa abot kayang matrikula. Isa din itong research facility na nagdedevelop ng mga makabagong equipment at devices for medical purposes.

Ang L Institute ang s'yang dahilan kaya ninais kong maging isang doktor. 

'Okay, Young Miss.' 

Nang makapasok ako sa aking opisina, sa pantry muna ako nagtungo. Yeah! May sarili akong pantry. Sa loob noon ay may espresso machine, refrigerator, shelves ng samu't saring snacks at marami pang iba. I'm a coffee lover kaya may ganitong parte sa aking opisina.

Nagtimpla ako ng sarili kong kape at saka naupo na sa aking swivel chair. Noon naman bumalik si Stella. Inilapag nito ang mga dalang dokumento sa ibabaw ng aking mesa. Marami akong kailangang i-review at pirmahang dokumento sa araw na ito kaya dapat ay magsimula na ako.

'Young Miss, ito 'yung mga kakailanganin n'yo para sa convention bukas.' Sabi ni Stella sabay abot ng isang envelope. 'Naigayak ko na lahat. Ang oras ng flight n'yo ay mamayang alas otso ng gabi.'

'Thank you, Stella.' Nakangiti kong sabi dito. 'Puwede ka ng magbeauty rest. Dito mo na lang ako sunduin mamaya.'

'Okay, Young Miss.'

Nang makalabas si Stella ay itinuon ko na ang aking atensyon sa mga dokumentong nasa ibabaw ng mesa. Isa-isa ko itong binasa at inintindi.

At lumipas na nga ang mahabang oras ng hindi ko namamalayan.

Tok! Tok! Tok!

'Come in.' Sagot ko ng marinig na may kumatok sa pinto.

'Here's your lunch, Dra. Zari.' Masayang bungad ni Manang Lupe. Siya ang head sa cafeteria. 'Dala ko ang paborito mong chopsuey, fish fillet, at fresh orange juice.'

'Salamat, Manang Lupe.' Nakangiti kong sabi habang ibinababa nito ang dalang pagkain sa coffee table. 'Nang dahil sa inyo nakakakain ako on time.'

'Walang anuman, hija.' Sagot nito at saka isa-isang binuksan ang mga lagayan ng pagkain. 'Alam mo namang pamilya na rin ang turing ko sa'yo. Kaya nga pag-alam kong naririto ka ay talagang ako na ang nagdadala ng pagkain mo.'

Natouch ako sa sinabi ni Manang Lupe kaya lumapit ako sa kanya at yumakap. 'Salamat talaga, Manang Lupe. Pasensya na rin sa abala.'

'Wala 'yun, hija. Basta ikaw.' Sabi nito habang tinatapik ang aking balikat. 'Ay! siya... simulan mo ng kumain at lalamig ang pagkain.'

Tumango ako dito at sinimulang tikman ang mga pagkaing nakahain. 'Wala talagang kupas ang galing n'yo sa pagluluto, Manang Lupe.'

'Salamat, hija.'

Hindi ko binilisan ang pagkain. Bagkus ay ninamnam ko ito ng maigi at inenjoy ang bawat pagsubo.