Hindi na kami natuloy sa aming planong pagbabakasyon dahil may nakuha na kaming lead sa mga taong balak dukutin ang aking Anak. We are here at Japan since yesterday at kasalukuyang nandito sa Bar na pagmamay-ari ng Isang Yakuza at ang Balita namin ay mga tauhan niya ang pumatay sa aking Ama. "What kind of drink's you want to order Beautiful?" Tanong up nito sa akin gamit ang lingguwahi niya. "I'm sorry, I didn't understand your saying. I only understand English and Tagalog only." Pa cute kong sabi rito pero ang totoo ay nakaka-intindi Ako at si Fiona ng salita nila. "Oh, I'm sorry Beautiful," sabi nito at inulit ang tanong sa salitang English. "It's okay! Can I have one Margarita please," lumapit Ako sa counter bar at idinikit ang aking dibdib rito na kita ang cleavage. Ang ganda ng ngiti nito na inaasikaso ang aking iinumin habang kita ko naman sa Isang sulok ng mesa ang nakabusangot na Mukha ni Marcos. Dalawa lang kami ni Marcos ngayon pero kahapon ay Tatlo kami kaso m
"Where is Mom, Fiona?" Kararating lang namin ni Marcos galing kay Amirra. "Pumunta kay Dad. Sabi ko sasamahan ko siya pero kaya na raw niya," malungkot na sagot nito sa akin. "Hayaan na muna natin siya. It's been two weeks and we know how they love each other kaya mahirap para kay Mommy ang mag move-on." "Yeah, nawala na ang kinang sa mga mata ni Mommy na makikita natin everytime na kasama nito si Dad. Kaya Ako, ayaw ko na magmahal!" Pagmamayabang na sabi nito. "Well, let's see! Sinabi ko rin 'yan sa sarili ko kaya matanda na ako bago nakatikim ng biyaya ni Adan!" Natatawa kong sagot dito sabay hila kay Marcos pa-akyat sa kuwarto. Sobrang sakit para sa aming lahat ang pagkawala ni Daddy pero kailangan namin magpatuloy sa buhay. Kailangan namin maging malakas para na rin kay Mommy dahil kami na lang ang mayroon siya. "Ate," tawag nito sa akin habang nasa hagdan pa lang kami ni Marcos kaya napalingon kami sa pagtawag niya. "What if, magbakasyon muna tayo? We need that bag
"What happen, Baby?" Pag aalalang tanong sa akin ni Marcos habang kami ay nasa Eroplano. "The-the code! The code, Mahal!" Na-iiyak kong sabi habang hindi kinukurap ang aking mga mata upang hindi tumulo ang aking luha. "What code?" Hinila nito ang aking suot na relo at binasa ang naka sulat."Black Butterfly? Meaning?" "May nangyaring masama, Marcos. This is our sign code kapag ang Isa sa pamilya namin ang napahamak." Hindi ko na napigilan pang tumulo ang pagpatak ng aking mga luha na pilit kong pinipigilan upang hindi mag alala si Marcos. Hindi Ako nito sinagot at dinukot ang cellphone sa kaniyang bulsa."They are not answering My call! God damnit!" Hindi ko alam kung sino-sino ang tinatawagan nito pero ni isa ay walang nasagot kaya hindi ito na rin ito mapakali. Maya-maya pa ay nasa Airport na kami at nagmadali kaming bumaba ni Marcos sa Eroplano na parang akala mo ay hindi magkakilala dahil sa mga seryoso naming Mukha. Habang nasa sasakyan kami ay may natanggap akong text
Dinala ko muna si Marcos sa kuwarto na aking tinutuluyan. Hindi puwedeng lumabas siya ng basta-basta dahil kilala siya ng lahat dito. "I know you have a lot of questions and I will explain it for you so listen well because I won't say it again, Marcos!" Ipinaliwanag ko sa kaniya ang lahat ng aking nalaman simula sa kaniyang Lolo hanggang sa secreto ng Palasyo na ito. Pati na rin kung sino ang pekeng si Mojahid at ang tungkol kay Lianne. "Wala na tayong paraan upang ma-iligtas si Lolo?" Malungkot na tanong nito. "I don't know either! Kapag pinatay natin si Hamid ay hindi natin malalaman kung saan niya itinago ang susi." Hinawakan ko ang kamay nito upang kahit papa-ano ay gumaan ang kaniyang pakiramdam. "Wala na siguro tayong magagaawa pa Baby ko. Face his consequence dahil sa nagawa niyang kasamaan." Alam kong nasasaktan si Marcos dahil kita iyon sa kaniyang mga mata kaya pati Ako ay nasasaktan din. "Okay, be prepared dahil anytime ay lalabas na tayo rito." Binigyan ko siy
"Akala ko ba hindi ka babalik rito dahil nakakapagod?" Bungad sa akin ni Mojahid ni hindi man lang Ako pina-una mag salita. "May sinabi ba akong Araw o petsa? Sabihin mo nga sa akin dahil naguguluhan na ang talampakan ko. Alam ba ni Lianne na hindi Ikaw ang Mojahid na kaharap niya araw-araw?" "I don't know either! Why?" Naguguluhan ding tanong nito sa akin. "Tanong ko, tanong mo rin? Tsk! Hindi ko lang kasi makuha eh, nalilito na talaga ang braincells ko!" Pa-irap kong sagot dito. "Bakit nga? Puwede ba, Alex sumagot ka naman ng matino!" Napipikon nitong sabi sa akin. "Ilang beses ko na kasi silang nakita na nag se-sex. Kung alam ni Lianne na Ikaw 'yon, hindi ba siya nandidiri?" Nakangiwing sabi ko rito. "Pasmado rin talaga 'yang bibig mo eh! For your information, tumatayo at tumitigas pa ito!" Proud na nito."But, if in case hindi ko papatulan ang inaanak ko." "No offense but ewww! Ewww talaga Mojahid! Pero seriously, ang wild nilang dalawa." "Nakita mo?" "Nanood pa!
Kinagabihan ay bumalik ulit Ako kay Mojahid at tamang tama ay wala si Belquess."Where is your Sweetheart?" Pang aasar ko kay Mojahid habang may nginunguyang tsi-tsirya. Nasanay na 'ata Ako sa mabahong amoy dahil nakuha ko pang kumain habang pababa rito. Iniisip ko nalang din na Barbeque flavor total halos mag kasing amoy na rin naman. "Ayon, may sumpong kaya tinurukan ng pampatulog. Maghubad ba naman sa harapan ko edi nag selos ang Asawa! Hay, buhay!" "Hoy Gurang, may kasalanan ka sa akin kagabi," singhal ko rito kahit busy Ako sa kakanguya. "What?" Takang tanong nito. "What ka diyan! Bakit ka naki sigaw kagabi? Ako 'yon, hindi multo! May tubig ka diyan?" Nasamid tuloy Ako bigla. "Dapat pala nagbaon na rin Ako ng soft drinks!" "Picnic area ba 'to Alex?" Naka-ismid na tanong nito sa akin sabay abot nang tubig. "Eh kung ikaw kaya ang bumaba roon sa hagdan na sobrang dilim kung hindi ka mabaliw! Reklamo ka pa para lang sa tubig. Ayan na tubig mo!" Hinagis ko ang boteng wala ng lam