Chapter 67“What? So on leave ka ng 5 days?” Zy asked nang magkasalubong sila ni Belinda.Belinda was really happy that they were going on a trip at laking pasalamat niya nang on leave rin si Manager Cecilla, so the assistant manager was the one who approved the leave that Belinda filed.“Yes. Pupunta kami ng asawa ko sa Paris,” Belinda said. Napanguso si Zy at napabuntong-hininga.“So my life is going to be boring these next days, huh?” Zy said at talagang laglag na ang balikat. Pumunta pa naman siya rito para sana muling ayain si Belinda na lumabas at mag-shopping kasama niya, but it turns out that Belinda will not be available.“Bored? Why? Hindi ba naghahanda ka for your wedding? Kaya bakit ka mabobored?” Belinda said and started walking to the parking lot. Sinabayan siya ni Zy habang nakasimangot pa rin.“Well, yes. I am busy preparing the wedding, but my fiancé is going to be busy with his work next week. May biglaan siyang kailangang daluhang meeting sa Canada with the investor
“What happened? Are you okay?” Napakurap-kurap si Belinda at agad na napabalik sa kanyang sarili nang hawakan siya ni Van sa kamay at itanong ang bagay na iyon.Sa sobrang pag-iisip, hindi namalayan ni Belinda na tumigil na pala ang kotse ni Van. Van didn't see Dani and didn't know about their conversation, so Van was really curious why Belinda suddenly acted like she was thinking too much.“I'm fine. Tara na? I want to sleep before the flight,” sambit na lang ni Belinda. Van stared at Belinda at talagang sinubukan nitong pag-aralan ang mukha nito.“Sabing ayos lang ako. Ikaw talaga, tara na nga. Mag-drive ka na,” Belinda said when she saw Van watching her too much.“You suddenly became silent kanina pang kumakain tayo. Did something happen while I was busy talking to someone on the phone? Pagbalik ko ang tahimik mo na.” Pinaandar ulit ni Van ang kotse niya pagkasabi niyon kay Belinda, isang sulyap pa ang ginawa ni Van kay Belinda bago tuluyang iabante ang kotse.“Ayos lang talaga ako
Nagising si Belinda nang maramdaman na may humalik sa kanya. Sobrang pagkaantok ang nararamdaman ni Belinda nang pumasok siya sa kotse kaya talagang hindi niya mapigilan ang makatulog, pero kahit na kagigising lang at halos ilang oras na nga ang itinulog niya kanina sa apartment ay inaantok pa rin siya.Inaantok na tinignan ni Belinda si Van na nasa malapit sa kanya habang nakatingin gamit ang mapungay na mata. Malapit siya kay Belinda dahil sa paghalik niya kanina. Belinda couldn't stop looking at Van's lips, pero napabalik ang tingin niya sa mga mata ni Van nang maalala niya ang tungkol sa manggang hilaw na gusto niyang kainin.“Bakit?” Belinda asked with her bedroom voice that made Van sigh dahil sobrang sarap pakinggan ang ganoong boses niya.“I don’t want to wake you up, but I just want to say that we're here.”Belinda looked outside. Van was right, they were already outside the airport at sobrang dilim na rin sa labas dahil alas otso na. Ang flight nila ay 8:30, but they were st
Chapter 70Mabilis ang lakad nila papasok sa airport ilang sandali pagkatapos non at laking pasalamat nga nila nang makaabot pa dahil talagang kung nanatili pa sila ng ilang minuto roon ay malalate na sila.Belinda didn't know what to say after that kaya natahimik na lang. Pagpasok sa eroplano ay agad na pinili ni Belinda ang maupo sa tabi ng bintana.“Is this your first time?” Van can't help but ask that to Belinda.Umiling si Belinda. “May mga pagkakataon na may trabaho ako sa labas ng bansa, pero this is my first time to fly to another country for a trip. You know, I was just really into work that time and didn't want to go to places na tingin ko aksaya lang ng oras.”“So this is your first time for a trip. Then I'll make you enjoy it.”Ilang sandali ay lumipad na ang sinasakyan nila. Noong una ay nag-enjoy pang tignan ni Belinda ang mga ilaw sa baba, pero ilang sandali ay hindi na niya mapigilan ang mapahikab.“You're sleepy again?” Van raised his eyebrow as he saw na humikab si B
### Chapter 71Sinubukan ulit ni Belinda na tanggalin ang kamay sa nakaumbok sa pantalon ni Van, but just like the first time, Van didn't let her. “Van…” Tinignan ni Belinda ang kamay ni Van nang haplusin siya nito sa kamay papunta sa balikat. Bumilis ang paghinga ni Belinda nang lumapit si Van para halikan siya sa balikat. Gamit ang isang kamay, tinanggal niya ang headphone na suot ni Belinda. Nilapit ni Van ang labi sa tenga nito at saka bumulong.“Remove your underwear and sit in my lap,” utos nito na ikinaawang ng labi ni Belinda. Hinarap niya si Van, but immediately, Van's lips found Belinda's lips.“Remove your underwear,” bulong ulit ni Van at agad na hinawakan si Belinda sa legs. Belinda was wearing a dress, kaya madaling naipasok ni Van ang kamay sa loob ng dress ni Belinda. Hinaplos niya si Belinda doon at siniguradong mararamdaman niya ang kakaibang kuryente and when Van felt Belinda's body react to his touch, agad niyang hinalikan ulit si Belinda sa balikat.“Sit here.”
Chapter 72“Bakit ba ang sungit mo?” Niyuko ni Van ang ulo at umupo ito ng maayos para tignan si Belinda ng maigi, pero napakagat na lang si Van sa labi niya nang makita ang masamang tingin na ipinukol ni Belinda sa kanya.Nakaayos na ulit ang upuan na kanina ay ginawang kama ni Van kaya parehas na silang nakaupo sa upuan.“Bakit ba ang ganda mo?” Van asked while biting his lips and while looking at Belinda. Mas lalong tinignan ni Belinda ng masama si Van dahil sa sinabi nito, pero ang totoo ay halos kumabog na ng mabilis ang dibdib ni Belinda sa sinabi ni Van.Iba talaga ang epekto kay Belinda kung si Van na ang nagsalita. Imbes na pansinin ang sinabing iyon ni Van ay agad lang na tumayo na lang si Belinda.“Sa comfort room lang ako.” Hindi na hinintay at tinignan ni Belinda si Van at agad lang na umalis.Nang tuluyang makapasok si Belinda ay kagat-kagat niya ang labing tinignan ang sarili. Hindi pa rin siya makapaniwala na ginawa nila ang bagay na iyon sa loob ng eroplano. Sobrang p
Van sighed as he remembered what was happening in his life again. Habang iniisip niya ang mga nangyayari sa buhay niya, biglang gusto na lang niyang kausapin si Belinda at sabihing magkalayo-layo na at huwag nang bumalik. It sounded so immature that he thought of running away, pero talagang nahihirapan na si Van sa nangyayari sa buhay niya.Van didn’t open his phone even though they were already in their hotel room. Ayaw niyang makatanggap ng tawag mula sa pamilya niya at kay Zy. He wants to focus on Belinda today and the remaining days of this trip.Ayaw niyang maistorbo sila ng kung sino.“Tigman mo!” Lumapit si Belinda kay Van na nakaupo sa high chair sa harap ng lamesa sa kusina. Hawak-hawak ni Belinda ang isang sandok kung saan nakalagay ang sabaw na niluluto niya, pero ang sabaw na iyon ay nilagyan ni Belinda ng maraming suka. Van didn’t know that; biglang gusto ni Belinda na lang inisin si Van.Pagkalapit ni Belinda, agad na hinawakan ni Van ang bewang nito para mapalapit. Haba
Chapter 74“Kaya siguro ang lupit ng buhay sa akin kasi darating ka para pagaanin ang buhay ko, para iparamdam sa akin na kamahal mahal ako,” Belinda said as her tears flowed."Salamat. Maraming salamat kasi dumating noong mgaa oras na iyon. Siguro, kung hindi ka dumating noong araw na iyon, mababaliw ako."Napayuko si Belinda saka napapikit. Bigla itong natawa ng kaunti at pinunasan ang luha sa mata niya.“Sorry, OA na ba?” natatawang ani ni Belinda, pero hindi nagbago ang expression ni Van.Nakatitig lang si Van kay Belinda gamit ang malambot at sobrang pungay na mga mata. Muli ay kinakain nanaman si Van ng konsensya dahil sa mga kasinungalin niya kay Belinda. Belinda shouldn't say those words to Van. In fact, Van shouldn't be saying sorry to Belinda.Nakagat na lang ni Belinda ang labi nang makita ang tingin ni Van sa kanya.“Oh? Anong tingin yan?” Van sighed and pulled Belinda. Hinila niya si Belinda at saka niyakap. Napatingala na lang tuloy si Van habang yakap-yakap si Belinda
“P-Pumunta ka dito para humingi ng pera?” matigas at sarkastikong tanong ni Cheska.Tumango ang kanyang ina na animo’y bored pa, para bang wala lang ang pagdaramdam ni Cheska. “Oo, ano pa bang dahilan? Bigyan mo na ako ng pera o kaya humingi ka ng pera sa Buenavista na iyon.” Biglang seryosong ani ng kanyang ina, habang nanlalalim ang titig.Napapikit si Cheska at halos sabunutan ang sarili sa irita. “Hindi kita maintindihan. Anong humingi sa mga Buenavista?” Takang tanong ni Cheska. "Naririnig mo ba ang sarili mo?" Dugtong pa ni Cheska dahil parang subrang laking kahibangan iyon.“Ano? Magmamaang maangan ka? Sabi ko humingi ka ng pera sa mga Buenavista at ibigay sa akin para may pambayad ako sa mga utang ko!” Medyo lumakas pa ang boses ng kanyang ina na animo’y naiirita na rin.Lahat ng kontrol na meron si Cheska ay unti-unting nawawala. Hindi niya alam kung saan nito nalaman ang tungkol sa mga Buenavista, pero hindi na iyon ang mahalaga ngayon. Hindi ito ang tamang oras para sa gan
Chapter 98Madaling-araw pa lang ay gising na si Cheska. Halos hindi niya nilubayan si Nero buong gabi. Ilang beses siyang tumingin sa orasan, binibilang ang mga minutong lumilipas habang pilit niyang pinapakalma ang sarili. Sa labas ng bintana, dahan-dahan nang lumiliwanag ang langit—banayad, tila unti-unting bumubukas ang isang panibagong pahina.Tahimik ang buong ospital. Ang katahimikan na iyon ay mas lalo pang nagpapabigat sa dibdib ni Cheska. Wala siyang marinig kundi ang tik-tak ng orasan. Nakaupo siya sa gilid ng kama ni Nero, marahang hinihimas ang maliit nitong kamay.Nang magising ang kapatid ay agad na ngumiti si Cheska, pilit tinatago ang kaba at pag-aalala.“Wala bang masakit sa’yo?” agad na tanong ni Cheska.Naupo si Nero at umiling.“Wala naman po,” ani nito at saka tumingin sa pinto. “Si Mama po kaya? Hindi po kaya siya pupunta ngayon dito? Hindi na siya bumalik pagkatapos ng araw na pumunta siya dito na may kasamang lalake na may baril,” ani nito.“Nero naman. Araw ng
Chapter 97“Gusto ko lang tanungin kung pinuntahan ka ba ni Mama at tinanong ba niya kung saang ospital naka-confine si Nero.” Mabilis at may halong kaba ang tanong ni Cheska kay Cris.Ilang gabi na siyang hindi makatulog dahil sa pagbisita ng kanyang ina—kasama pa ang lalaking armado. Hindi niya alam kung ito ba’y bunga lang ng matinding stress, bangungot lang ba, o isang panibagong gulo sa buhay nila. Ngunit isang bagay ang sigurado: kahit masama pa rin ang loob niya sa kanyang ina, hindi niya mapigilang mag-alala. Kung may utang ito sa lalaking iyon, baka mapahamak ito. At kung alam ng lalaki kung saan naka-admit si Nero, baka pati sila ay madamay.Sa lahat ng maaaring pagtanungan ng kanyang ina, si Cris lang ang naisip ni Cheska. Si Cris lang kasi ang posibleng may alam tungkol sa kanila. Kaya kahit na hindi pa sila maayos at sariwa pa ang bigat sa pagitan nila, nilakasan ni Cheska ang loob niya para humarap dito.“Bakit? Pumunta siya sa ospital? Hindi ko pa siya nakikita, at hindi
Chapter 96Tumigil sa pag-akyat si Azrael. Nanigas siya sa kinatatayuan, at unti-unting bumigat ang hangin sa paligid nila. Dahan-dahan siyang lumingon, sapat lang para marinig ng lola niya ang bawat salitang bibitiwan niya.“Ano bang sinasabi ninyo?” madiin niyang sabi, boses niya'y punô ng galit na pilit niyang nilulunok. “Ginamit mo talaga ngayon ang kapatid niya bilang panakot sa akin? Para sundin kita? Lola, are you even serious?"Hindi sumagot ang lola niya. Tahimik itong nakatayo sa kinatatayuan at seryosong tumitig lang kay Azrael, Hindi man lang umiwas ng tingin na animoy hindi nag-sisisi sa sinasabi.“He needed a surgery, may sakit iyong bata tapos gagamitin mo lang panakot sa sakin?” mapait na natawa si Azrael, puno ng hindi makapaniwala. “Akala ko you cared about me. Pero ganito? You want to control me so badly, you’re willing to ruin someone else’s life just to get what you want?”“Hindi mo ako naiintindihan—” panimula ng matanda.“Talagang hindi kita maiintindihan kung ga
Chapter 95"I'm sorry, pupuntahan na lang kita sa hospital. Let me just talk to her." Agad na hinalikan ni Azrael si Cheska sa noo at saka sinulyapan ang driver na nasa tabi na ng kotse niya. Napapikit si Cheska at dinama iyon, sinubukang irelaxang sarili sa pamamagitan ng mainit na halik si Azrael sa noo niya."Pakihatid siya, and don't drive recklessly," mariing bilin ni Azrael sa driver, at halatang seryoso siya sa sinabi niya—kaya naman halatang ninerbiyos ang driver sa bigat ng tono nito.Napansin agad iyon ni Cheska kaya agad niyang hinawakan ang kamay ni Azrael para pakalmahin ito. “Sige na. Balik ka na sa taas--condo mo,” aniya sabay ngiti para ipakitang ayos lang siya. “At hindi mo naman kailangang humingi ng sorry. Okay lang naman kung umuwi na muna ako para makapag-usap kayo ng lola mo. Paniguradong nagulat lang siya kasi nasa kwarto mo ako—gayong unang beses niya pa lang akong nakita.” Dagdag pa niya, pilit ipinapakita ang pagiging mahinahon kahit may kirot sa loob dahil hi
Tahimik ang buong paligid. Nilibot ni Cheska ang tingin sa buong kwarto ni Azrael—nasa kwarto na siya nito. Nakaupo siya sa kama habang si Azrael ay naliligo sa bathroom.Dumeretso si Azrael sa hospital pagkatapos ng pag-uusap nila ng lola niya, kaya ngayon pa lang ito nakauwi sa condo niya.Napabuntong-hininga si Cheska nang lumabas si Azrael sa bathroom at agad nagtama ang tingin nila. Napaiwas si Cheska, pero naramdaman niya ang paglubog ng kama sa tabi niya. Dahil doon ay napasulyap na lang ulit si Cheska dito.“Are you really okay?” tanong ni Azrael habang pinupunasan ang buhok gamit ang tuwalya. Mababa ang boses—malamig, pero may halong pag-aalala.Tumango si Cheska. “Oo naman. Okay nga lang—”“Tsk! Tell that to someone who easily believes lies, because baby, I’m not going to buy that.” Hinawakan ni Azrael ang likuran ni Cheska para haplusin. “Looks like you are not really going to tell me why you cried a while ago there, huh?” Malumanay at punong-puno ng lambing na tanong pa ni
Chapter 93Ilang sandali pa ay napapikit na si Cheska ng mariin.Parang hindi na siya nag-isip nang kusa na lang gumalaw ang daliri niya sa search bar — Azrael Ford Villariva-Buenavista. Hindi siya sigurado kung may lalabas, pero dahil alam niyang kilala ito at galing sa prominenteng pamilya, sinubukan na rin niya.Ilang segundo lang, nagpakita agad ang resulta.Napasinghap siya nang lumabas ang larawan ni Azrael — nakaayos, maayos ang postura, eleganteng suot, nakatayo sa harap ng isang malaking gusali na malamang siya mismo ang nagdisenyo.Nag-scroll si Cheska, at sa bawat paggalaw ng daliri niya, mas lalo siyang napapabuntong-hininga. Isang article ang tumama agad sa paningin niya, at hindi na siya nagdalawang-isip na basahin ito:"Azrael Ford Villariva-Buenavista, at just 28 years old, has already achieved so much in life. Even though he was born rich and came from a powerful family, he didn’t rely on that to succeed. Instead, he started from the bottom and worked his way up throug
Chapter 92“Ate, okay ka lang?”Napasulyap si Cheska sa kapatid niyang si Nero na nakaupo sa tapat niya sa hapag-kainan.Kumakain sila ng hapunan, pero malayo ang tingin ni Cheska. Parang wala siya sa sarili habang hawak ang kutsara't tinidor, paulit-ulit lang na sinusundot ang kanin sa pinggan niya pero halos wala siyang naisasubo. Mabigat ang dibdib niya, at hindi niya maalis sa isip ang sagutan nila ni Cris kanina.Sinubukan niyang isa-walang bahala iyon. Palagi naman siyang ganun — matatag, hindi nagpapadala sa emosyon. Pero ngayon, ibang-iba ang tama ng mga salitang binitiwan ni Cris. Diretsahan, walang paligoy, at ang mas masakit, totoo.Mahirap siya. Nabibiling siya sa mahihirap na tao sa mundo, ni halos wala siyang matawag na talagang tahanan dahil nas iskwater area lang naman sila nakatira at malaki ang posibilidad na darating ang panahon na mapaalis sila doon. Samantalang si Azrael… hindi lang mayaman, kundi sobrang yaman. Hindi lang iisa ang bahay nila, kung hindi napakara
Aalis na sana si Cheska, pero agad siyang hinawakan ni Cris para pigilan.“Sorry. Hindi ko lang mapigilang mag-isip kasi ang sabi mo boss mo lang siya tapos biglang makikita ko kayong maghahalikan. Nagulat lang ako—”Inis na tinanggal ni Cheska ang kamay ni Cris sa kamay niya at sarkastiko itong tinignan. “Nagulat ka? Ganyan ka magulat? Paparatangan mo ako ng kung ano-ano? Nandito ako kasi magpapaliwanag ako sa’yo, oo nagulat ka, pero wala kang karapatan na sabihan ako ng kung ano-ano na parang… parang wala akong pinagkaiba sa mga babae sa bar.”Nanigas si Cris. Hindi siya makatingin ng direkta ngayon kay Cheska. Nakasubsob ang tingin nito sa lupa, parang batang nahuli sa kasalanan. Namumutawi talaga sa kanya ang pagsisisi sa mga sinabi nito.“Cheska—”“Nagtrabaho ako doon, pero hindi ako nagbenta ng katawan doon. Nagtrabaho ako doon at nakilala si Azrael, pero hindi ibig sabihin non, sa kanya ko binebenta ang katawan ko. Boss ko siya, pero hindi para ibenta ang katawan ko.” Mariing a