Goodmorning everyone!!!
Pagkatapos ng tawag ay halos sabay-sabay silang napabuntong-hininga. The room was heavy, puno ng kaba at tensyon,. Bawat isa sa kanila ay ramdam ang bigat ng responsibilidad, alam nilang ang susunod na oras ay maaaring magtakda ng tagumpay o kapahamakan.“You all heard it, the operation will be tonight,” ani Theo, bakas sa tono ang bigat ng desisyon. His gaze swept across the team, lingering on each face bago tuluyang tumigil kay Thali. "We need everyone at their best—walang pagkakamali, walang atrasan."Napairap ito at agad na nagsalita, “Don’t look at me like that. Pupunta ako, at hindi magbabago ang isip ko patungkol doon.”Hindi niya na kailangang ipaliwanag. She was firm. Kung si Lorenzo ang magiging pain, hindi siya papayag na wala siya roon. Hindi niya matitiis ang ideya na nakataya ang buhay nito habang siya ay nasa gilid lamang, naghihintay. She needed to be part of this, to see it through with her own eyes.“Okay, I’ll give you a go signal now. Please, everyone, be safe,” sa
Chapter 154 and 155 (Expanded)“Agent Thali, Agent Theo wants you to go to our office.”Natigilan si Thali sa ginagawa, ang kamay niyang hawak pa ang tuwalya ay biglang nanlamig. Napasulyap siya sa isang ka-team ni Theo, pilit inaalam kung may pahiwatig sa mga mata nito kung bakit siya pinapatawag. Kumunot ang noo niya, nagtataka kung ano ang dahilan ng biglaan nitong utos at bakit tila may tensyon sa hangin.Hindi man lang nagbigay ng clue ang expression ng ka-team na iyon—blanko, walang emosyon—bagkus ay agad itong tumalikod at umalis na animo’y may mabigat at seryosong mangyayari, iniwan siyang nakabitin sa isip kung ano ang maaaring naghihintay sa kaniya sa loob ng opisina ni Theo.Thali was in the headquarters, inside the gym, stretching and cooling down after training when she was suddenly summoned to Theo’s office. Ramdam niya ang kakaibang titig ng mga ka-team niya sa paligid dahil hindi naman pinaalam ni Thali iyon sa mga ito dahil na rin ang team ni Theo ang may hawak ng kas
Nang tuluyan na itong lumabas ng pinto, naiwan ang bigat ng tensyon. Ramdam agad ni Thali ang pagyakap sa kanya ni Lorenzo mula sa likod. Mainit, mahigpit, nanginginig ang mga kamay nito, parang takot na takot itong mawala siya, na baka sa isang iglap ay bumalik siya kay Theo.At sa bawat higpit ng yakap, mas nararamdaman ni Thali ang desperasyon at pag-aangkin ni Lorenzo."May problema ba?" Takang tanong ni Thali sa paraan ng yakap nito.“I was just wondering. Do you regret choosing me over Theo? I was nothing but a—” Hindi na hinayaan ni Thali na matapos niya ang sasabihin. Agad siyang sumabat, ayaw niyang marinig pa ang alinman sa mga salitang sisira lalo sa kumpiyansa nito.“Kailan ka pa naging sad boy?” Nakataas ang kilay na tanong niya, pilit na pinapagaan ang usapan, sabay lingon dito, pero ramdam niya ang bigat sa tinig nito.“I’m serious,” Lorenzo murmured, halos pabulong, pero ramdam ang bigat sa bawat salita. Dumilim ang mga mata niya, may takot at insecurity na bumabalot.
Chapter 152 and 153 (Expanded)“If they call again, sagutin mo lang at hintayin natin kung anong araw ang utos nilang pumunta sa head quarter. Gaya ng naunang plano, kasama mo ang mga tauhan mo, and we are just going to stand by, pag-aaralan ang premises. Kapag nakakuha na kami ng pagkakataon, saka kami susugod. Just don’t do some stupid stunt habang wala pa kaming ginagawa, Thali. Dito ka pupwesto.” Si Theo iyon at tinuro ang gilid na parte kung saan mas maayos ang magiging pwestuhan.“Malapit sa blind spot, pero sapat para makita ang lahat,” dagdag ni Theo. “Kung sakali mang may magbantay, hindi agad nila mapapansin ang galaw mo. Pero kailangan mong mabilis mag-react kung may aberya.”Tumitig lang si Thali at walang sinabi dahil gaya ni Theo, roon rin na parte ang naisip niyang mas maayos para sa firings at mas madali siyang makakilos papasok kung sakali mang magkaproblema. Isa pa, Thali is also good in combat kaya naman kakailanganin din ang kakayahan nito kung sakali.Theo crossed
“Yeah? And you guarantee that you’ll not going to dead?” halos pasigaw na ang boses ni Thali, nanginginig ang bawat salita na parang sibat na pinapana sa puso nito. “Sasama ako sa ayaw at sa gusto niyo. Tangina naman, dito ako magaling kaya pwede bang—” Umangat ang tono ng kanyang boses, halos mabasag ang hangin sa tindi ng emosyon. Halos kumawala na ang luha sa gilid ng kanyang mata, hindi dahil sa takot kundi dahil sa galit at desperasyon dahil hindi siya gustong isama ng lahat gayong kaya naman niyang tumulong, epro hindi niya natuloy ang sasabihin nang sumabat na si Theo.“So kailangan na ba naming umalis?” biglang singit ni Theo, halatang naiinis sa palitan ng dalawa. May diin ang boses nito, tila gustong tapusin agad ang usapan bago pa lumala ang sigawan.Sabay na natigilan sina Thali at Lorenzo. Halos marinig pa nila ang mahinang hikab ng katahimikan na nabuo sa sala, tila ba lahat ng oras ay huminto para sa kanilang dalawa.Nang lumingon si Thali sa iba, muntik nang malaglag a
Chapter 150“Teka nga, why are you even here?” Biglang tanong ni Theo, halatang hindi na mapigilan ang inis na kanina pa niya tinatago. Sa bawat salitang lumalabas sa bibig niya ay ramdam ang tensyon, para bang sa wakas ay pumutok na ang pasensya niya.Sinimangutan niya si Thali na nakaupo sa tabi ni Lorenzo. Naputol ang maayos sana niyang pagsasalaysay ng plano para sa operasyon dahil hindi na niya matiis na hindi itanong ang bumabagabag sa kanya mula pa kanina. Halos marinig ng lahat ang bahagyang pag-igting ng panga ni Theo, at ang malamig na titig niya ay tila ba bumabaon sa balat ni Thali.“This is exclusively with my team at hindi ka kasali dito,” mariing pang ani ni Theo, bawat salita’y mariin na tila ba puputol sa katahimikan ng silid.Tahimik namang umangat ang tingin ni Thali, seryoso ang mga mata habang marahang idinako ang paningin sa paligid.Sa maluwang na sala, nakalatag sa mesa ang iba’t ibang mapa, dokumento, at ilang piraso ng kagamitan para sa misyon. Ramdam niya an