แชร์

ตอนที่33 เพชรปลอม

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-05 13:34:29

นินันท์นั่งจิบชายามบ่ายในห้องนั่งเล่น เธอเอาเครื่องเพชรที่มีออกมาเช็ดพลางๆ เพราะอีกไม่กี่วันเธอต้องออกงานสังคมกับเหล่าคุณหญิงคุณนายของข้าราชการระดับสูง

“คุณชมพูโทรมาบอกว่ากำลังจะมาหาคุณนันท์ในอีกไม่กี่นาที่ค่ะ คุณนันท์จะลงไปรอที่ห้องรับแขกเลยไหมคะ”

“พาเธอมาที่นี่เลย”

“เอ่อ...ได้ค่ะ” สีหน้าของอิ่มเต็มไปด้วยความแปลกใจ เพราะเครื่องเพชรที่วางโชว์หลาอยู่นั้นเป็นของรักของหวงของเจ้านายเธอทั้งนั้น คราแรกเธอคิดว่านินันท์คงไม่อยากให้ชมชีวันเห็นของมีค่าของตัวเอง ทว่าวันนี้กลับแปลกไป เพราะอะไรกัน

นินันท์นั่งอมยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย ที่เธอต้องการให้ชมชีวันเข้ามาเห็นของมีค่าของเธอก็เพราะยากจะเห็นสายตาของลูกสะใภ้ ว่าเมื่อเห็นของพวกนี้จะตาลุกวาวแค่ไหน คำที่ว่าแต่งกับลูกชายเธอโดยไม่สนสมบัติของอัคคีจะจริงอย่างที่พูดหรือเปล่า

มนตรามัจฉาลงจากรถได้ก็เดินถือถุงอาหารถุงใหญ่สองถุงเข้ามาในบ้าน ไม่กี่ก้าวที่เธอเดินพ้นประตู แม่บ้านวัยกลางคนก็มายืนยิ้มต้อนรับเธออยู่ก่อนแล้ว เห็นเช่นนั้นเธอจึงไม่รีรอที่จะยื่นถุงอาหารในมือให้กับอิ่ม

“สวัสดีค่ะป้าอิ่ม กระเพาะปลาน้ำแดงเจ้าดังหน้าโรงพยาบาลค่ะ ของคุณแม่กับป้าอิ่ม
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่33 เพชรปลอม

    นินันท์นั่งจิบชายามบ่ายในห้องนั่งเล่น เธอเอาเครื่องเพชรที่มีออกมาเช็ดพลางๆ เพราะอีกไม่กี่วันเธอต้องออกงานสังคมกับเหล่าคุณหญิงคุณนายของข้าราชการระดับสูง“คุณชมพูโทรมาบอกว่ากำลังจะมาหาคุณนันท์ในอีกไม่กี่นาที่ค่ะ คุณนันท์จะลงไปรอที่ห้องรับแขกเลยไหมคะ”“พาเธอมาที่นี่เลย”“เอ่อ...ได้ค่ะ” สีหน้าของอิ่มเต็มไปด้วยความแปลกใจ เพราะเครื่องเพชรที่วางโชว์หลาอยู่นั้นเป็นของรักของหวงของเจ้านายเธอทั้งนั้น คราแรกเธอคิดว่านินันท์คงไม่อยากให้ชมชีวันเห็นของมีค่าของตัวเอง ทว่าวันนี้กลับแปลกไป เพราะอะไรกันนินันท์นั่งอมยิ้มกรุ้มกริ่มอย่างมีเลศนัย ที่เธอต้องการให้ชมชีวันเข้ามาเห็นของมีค่าของเธอก็เพราะยากจะเห็นสายตาของลูกสะใภ้ ว่าเมื่อเห็นของพวกนี้จะตาลุกวาวแค่ไหน คำที่ว่าแต่งกับลูกชายเธอโดยไม่สนสมบัติของอัคคีจะจริงอย่างที่พูดหรือเปล่ามนตรามัจฉาลงจากรถได้ก็เดินถือถุงอาหารถุงใหญ่สองถุงเข้ามาในบ้าน ไม่กี่ก้าวที่เธอเดินพ้นประตู แม่บ้านวัยกลางคนก็มายืนยิ้มต้อนรับเธออยู่ก่อนแล้ว เห็นเช่นนั้นเธอจึงไม่รีรอที่จะยื่นถุงอาหารในมือให้กับอิ่ม“สวัสดีค่ะป้าอิ่ม กระเพาะปลาน้ำแดงเจ้าดังหน้าโรงพยาบาลค่ะ ของคุณแม่กับป้าอิ่ม

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่32 ช่วยเหลือเท่าที่ช่วยได้

    กรรณิกากลับมาจากซื้อของสดในช่วงเช้าตรู่เธอก็เห็นชายสูงวัยรูปร่างซูบผอมผิวหน้าดำคล้ำมีกระเป๋าเป้สะพายหลังสีดำหนึ่งใบกำลังล้มทั้งยืนอยู่ที่หน้าบ้านของเธอ จึงรีบลงจากรถมอเตอร์ไซค์แล้วเข้าไปช่วยพยุง“คุณลุงคะ ไหวไหมคะ”“ลุงไม่มีแรงเลย ไม่ได้กินอะไรมาสามสี่วันแล้ว”“เข้ามานั่งในร้านฉันก่อนค่ะ” สาวเจ้าพยุงร่างชายสูงวัยเข้ามานั่งที่เก้าอี้หน้าร้านอาหารของตัวเอง จากนั้นจึงรีบหาน้ำหาท่ามาให้ชายสูงวัยได้ดื่ม“ขอบใจมากนะหนู”“แล้วบ้านคุณลุงอยู่ที่ไหน มาทำอะไรที่นี่คะ”“ลุงไม่มีบ้านแล้วล่ะ ลุงเดินมาที่นี่ก็เพราะจะเอาพระที่เก็บสะสมเอาไว้มาปล่อยแถวนี้”“ถ้าอย่างงั้นคุณลุงนั่งพักที่นี่ก่อนนะคะ เดี่ยวฉันจะทำอาหารให้ค่ะ”“แต่ลุงไม่มีเงินจ่ายนะหนู”“หนูให้ฟรีค่ะ ถือว่าช่วยกันนะคะ”“เจริญๆ นะหนูนะ”กรรณิการีบไปเอาของที่ซื้อมาจากตลาดสดมาเก็บเอาไว้ในตู้แช่อาหารหลังร้าน จากนั้นก็เร่งมือทำอาหารง่ายๆ ให้กับชายสูง

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่31 วุ่นวายใจ

    เสร็จจากการสวดอภิธรรมศพคืนที่สองของสมาน มนตรามัจฉาก็รีบบอกให้กรรณิกาได้รับรู้เรื่องที่เธอได้ติดต่อกับนายแบบชื่อดังให้เข้ามาช่วยโปรโมทร้านของเธอ“คุณโรมบอกว่าจะมาที่ร้านกระถินอาทิตย์หน้า เตรียมตัวให้พร้อมล่ะ แล้วได้คนมาช่วยหรือยัง”“ค่ะ ได้ป้าเดือนกับลูกสาวมาคอยช่วยค่ะ วันนี้คนจากโรงพยาบาลมาซื้อข้าวร้านฉันหลายคนเลย ไหนจะต้องรีบทำอาหารมาส่งที่งานนี่อีก ดีนะคะที่พี่ชมพูเตือนว่าให้หาคนมาช่วยก่อน ไม่งั้นวันนี้รับลูกค้าไม่ทันแน่”“พี่ว่าอีกหน่อยจะเยอะกว่านี้หลายเท่า เตรียมตัวล่ะ”“ค่ะ”“พี่กลับก่อนนะ” คุยธุระเสร็จเรียบร้อยมนตรามัจฉาก็รีบเดินขึ้นรถที่มีชื่นชีวาคอยอยู่เรียบร้อยแล้ว“วีล่ะคะ” เธอหันไปถามพี่สาวมที่กำลังขับรถออกจากลานจอดทั้งที่โชติรวียังไม่มาขึ้นรถ“ให้เพื่อนมารับกลับไปแล้ว”“ทำไมวีไม่กลับกับเราคะ” คิ้วเรียวสวยเริ่มมุ่นเข้ากัน คราแรกที่มาก็ยังมาพร้อมกันแต่ดันไม่กลับด้วยกันเสียอย่างนั้น“ก็ตั้งแต่รู้ว่าชมพูคุยกับนางไม้ได้จริงๆ ก็กลัวน่ะสิ ไม่รู้ว่าจะเลิกตาขาวเมื่อไร ทีเรื่องต่อยตีกับคนอื่นไม่เห็นจะกลัว อ่อ...แล้วชมพูจะกลับไปทำงานกับพี่ป้องไหม”“ยังค่ะ”“ทำไมเหรอ หรือว่าจะไม่ไปทำง

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่30 หาคนช่วย

    “ทำไมฉันไม่เห็นคุณล่ะคะคุณอัคคี”“ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าวันนี้ทำไมผมถึงออกไปหาคุณไม่ได้ แต่ผมรับรู้ได้ถึงความเย็นในใจ วันนี้คุณไปทำบุญให้ผมอีกแล้วใช่ไหมครับ”“ฉันช่วยเหลือคนน่ะค่ะ อันที่จริงพูดว่าเป็นผู้ช่วยนางไม้เพื่อช่วยคนมากกว่า”“ยังไงเหรอครับ ผมอยากฟัง”“เรื่องมันยาวนะคะ เราจะคุยกันนานได้หรือเปล่าก็ไม่รู้”“ผมรู้สึกว่าวันนี้ผมจะคุยกับคุณได้นานนะครับ ลองเล่าให้ผมฟังเถอะ”“ก่อนหน้านี้ป้าน้อยที่ขายอาหารตามสั่งอยู่ที่หอแกกำลังเจอปัญหาหนักค่ะ นางไม้เลยสื่อสารกับฉันให้ไปบอกหวยป้าน้อยค่ะ ปรากฏว่าแกถูกรางวัลใหญ่เลยนะคะ”“โชคดีจังเลยนะครับ”“ใช่ค่ะ คงเป็นเพราะบุญของแกด้วยค่ะ แต่หลังจากข่าวเรื่องที่ฉันสื่อสารกับนางไม้ทำให้คนถูกหวยลือไปทั่ว มันก็ทำให้ฉันต้องช่วยคนมากขึ้น แต่ก็ดีค่ะ ฉันจะได้ได้บุญเยอะๆ เอาไว้แผ่ให้คุณแล้วก็ตัวเองด้วยค่ะ”“แบบนี้คุณก็ต้องเหนื่อยแย่สิครับ”“ไม่หรอกค่ะ คนที่ฉันจะต้องช่วย นางไม้จะเป็นคนเลือกมาให้เอง”“แล้วคนที่คุณช่วยวันนี้เขามีปัญหาอะไรเหรอครับ”“เธอเป็นผู้หญิงอายุสิบแปดย่างสิบเก้าค่ะ เธออยากมีเงินเรียนต่อ แต่แม่ก็ดันมาป่วย พี่ชายก็ติดการพนันจนเอาเงินที่เธอเก็บ

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่29 ความหวังใหม่

    มนตรามัจฉาและกรรณิกาเดินมานั่งคุยกันที่ศาลาริมคลองหน้าวัด เธอจำได้ว่าเมื่อคืนนี้ไม่มีเด็กสาวอยู่กับกลุ่มคนที่เข้ามาในรั้วหอพักยามวิกาล ทว่าทำไมนางไม้ถึงได้เลือกที่จะช่วยหญิงสาวคนนี้ได้“แต่พี่จำได้ว่าไม่เห็นกระถินเมื่อคืนนี้” มนตรามัจฉาเริ่มเกริ่นถามคนที่เพิ่งทิ้งตัวลงนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม“ฉันไม่ได้เข้าไปในรั้วค่ะ ได้แต่ยืนไหว้ต้นไม้อยู่ข้างนอก”“กระถินอายุเท่าไรเหรอ”“ฉันอายุสิบแปดย่างสิบเก้าค่ะ ฉันอยากเรียนต่อก็เลยมาขอให้นางไม้ช่วย ก่อนหน้านี้ฉันกำลังจะเข้ามหาวิทยาลัย แต่แม่ดันมาป่วยพี่ชายก็เอาเงินที่ฉันเอาไว้จ่ายค่าเล่าเรียนไปเล่นพนันบอล ตอนนี้ฉันก็เลยต้องดรอปเรียนแล้วมาทำงานก่อนค่ะ”“คนที่เล่นการพนันไม่รู้จริงๆ เหรอว่าไม่มีทางรวยได้จริงๆ” มนตรามัจฉาว่าด้วยสีหน้าอ่อนใจ“คนคิดไม่ได้ก็คิดไม่ได้จริงๆ นั่นแหละค่ะ”“เดี๋ยวพี่ขอคุยกับท่านสาลิกาก่อนนะว่าจะช่วยกระถินยังไงได้บ้าง” เอ่ยจบก็เริ่มะละลึกถึงนางไม้รูปงามที่แสนใจดี“บอกนางให้เตรียมตัว เพราะต่อไปจะมีลูกค้าหลั่งไหลมาสั่งอาหารไม่ขาดสาย ให้นางหาลูกมือเอาไว้ นางจักเหนื่อยสายตัวแทบขาด แต่จักมีเงินรักษาแม่ ส่วนพี่ชายของนาง มินานจักกลับตัว

  • My destiny ร่างนี้ของใคร   ตอนที่28 การสูญเสีย

    เช้าของวันใหม่ไม่ค่อยเป็นที่น่าสดใสนัก มนตรามัจฉาตื่นขึ้นมาก็มารับรู้เรื่องที่น่าเศร้าสลดขึ้น เพราะสมานได้จากโลกนี้ไปแล้ว เท่าที่เจ้าหน้าที่สันนิษฐานเป็นเพราะดื่มเหล้ามากเกินไปทำให้มีปริมาณแอลกอฮอล์ในเลือดสูงจนทำให้หัวใจวายเสียชีวิตในค่ำคืนที่ผ่านมามนตรามัจฉาในชุดเสื้อเชิ้ตพร้อมกางเกงขายาวสีดำ เธอสะพายกระเป๋าเตรียมตัวที่จะไปช่วยงานป้าน้อยที่วัดในช่วงบ่าย ทว่าก่อนไปก็เดินเข้ามายืนที่หน้าต้นไม้ใหญ่ เพราะยังมีเรื่องที่ยังค้างคาใจที่จะต้องคุยกับนางไม้“ท่านบอกข้าว่าจักจัดการสามีของป้าน้อยเอง เหตุที่ทำให้ลุงหมานต้องตาย เป็นเพราะ...”“มิใช่ข้าที่ทำให้คนผู้นั้นตาย” สาลิกาปรากฎกายให้มนตรามัจฉาได้เห็นก่อนที่หญิงสาวจะเอ่ยคำถามจบ “คนผู้นั้นถึงคราวตายแล้วต่างหาก ถึงเพลาที่คนผู้นั้นจักต้องกลับไปชดใช้กรรมของตัวเองแล้ว ข้ามิมีสิทธิ์ทำให้ใครอยู่หรือใครตายหรอกหนา”“ข้าขออภัยที่คิดเช่นนั้น”“ข้าเข้าใจเจ้า เจ้าจักเดินทางไปที่วัดใช่ฤาไม่”“เจ้าค่ะ ข้าอยากไปช่วยป้าน้อย”“จักมีหญิงสาวนามว่ากระถินมาหาเจ้า หากเจ้าอยากรู้สิ่งใดให้นึกถึงข้าในใจ ถึงข้าจักไปหาเจ้ามิได้ แต่ก็พอจักสื่อสารกับเจ้าได้”“เป็นคนที่ข้า

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status